The secret

Έντουαρτ

Δεν ξέρω τι άλλο θα μπορούσε να μου συμβεί !! Η μια αναποδιά πάνω στην άλλη !! Μια το παρελθόν έρχεται ξανά στην επιφάνεια και από την άλλη το παρόν μου φέρεται με το χειρότερο τρόπο .. Ήξερα ότι κάτι κρύβεται πίσω από την ανάθεση της υπόθεσης σε μένα και τον Έμμετ αλλά τέτοια λαμογιά , δεν την περίμενα με τίποτα ..

Δεν κάθισα λεπτό παραπάνω στο αστυνομικό τμήμα , δεν μπήκα καν στο κόπο να μπω σο γραφείο του αρχηγού , χρειαζόμουν αέρα .. Βγήκα στους δρόμους , τριγυρνούσα από εδώ και από εκεί και τα πάντα γύρω μου είχαν θολώσει . Δεν μπορούσα να σκεφτώ καθαρά , αυτό που συνέβαινε ήταν κάτι το απερίγραπτο .

Μετά από ώρες αποφάσισα ότι το καλύτερο ήταν να μιλήσω στον Έμμετ γιατί η υπόθεση τον αφορούσε απόλυτα . Τον πήρα τηλέφωνο ..

-          Έλα βρε Έντουαρτ που έχεις χαθεί ?σε ψάχνω παντού?

-          Καλά είμαι μην ανησυχείς , απλά έχει γίνει κάτι και πρέπει να μιλήσουμε ..

-          Ωραία πες μου πότε και που?

-          Έλα εδώ , είμαι στην παραλία στην άλλη άκρη της πόλης ..

-          Καλά πιο μακριά δεν μπορούσες να μου πεις  ..

-          κόψε τις βλακείες και σε περιμένω ..

-          καλά έρχομαι …

Μετά από ώρα ήρθε και ο Έμμετ , αρκετά νευριασμένος ..

-          καλά δεν με λυπάσαι καθόλου …

-          μα καθόλου , όμως αυτήν την στιγμή η ζωή σου κινδυνεύει

-          έλα μου ?? τι είναι ρε μαλάκα αυτά που λες ?

-          η αστυνομία ξέρει κάθε κίνηση μας , μας παρακολουθούν ..

-          μα γιατί ? δεν καταλαβαίνω τίποτα ..

-          τι παράξενο .. θυμάσαι όταν σου είπα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά που μας ενέθεσαν την υπόθεση ..

-          ναι το θυμάμαι ..

-          ε λοιπόν σήμερα ανακάλυψα τον λόγο, για τον οποίο μας ανέθεσε την υπόθεση ..

-          και πως τον ανακάλυψες ?

-          σήμερα δεν θα πήγαινα τα στοιχεία στον αρχηγό ?

-          ναι τα πήγες ?

-          τα πήγα αλλά  δεν τα έδωσα ..

-          γιατί ?

-          άκουσε προσεχτικά ..

Καθώς λοιπόν πήγα επάνω και έφτασα στο γραφείο του . Πήγα να χτυπήσω την πόρτα αλλά άκουσα κάτι περίεργες συνομιλίες και αποφάσισα να καθίσω να  ακούσω τι λένε ..

-          βρε Έντουαρτ πολύ κουτσομπόλης είσαι ..

-          έλεος βρε Έμμετ σκάσε λιγάκι και άκουσέ με..

-          καλά μωρέ πες ..

-          Μας έχουν στήσει παγίδα , άκουσα τον αρχηγό να λέει ότι όταν θα φτάσουμε σε υψηλό σημείο και θα είμαστε κοντά για αν την πιάσουμε , θα μας κλέψουν τα στοιχεία , θα μας βγάλουν ανίκανους , θα μας φορτώσουν μια κατηγορία και θα μας κλείσουν στην φυλακή . Έπειτα θα πάρουν τα στοιχεία και θα πιάσουν την κοπέλα και θα δηλώσουν ότι είναι δικό τους κατόρθωμα ..

-          Πες μου ότι με κοροϊδεύεις , σε παρακαλώ..

-          Καθόλου , τα άκουσα καθαρά με τα αυτιά μου ..

-          Αν είναι δυνατόν, αυτοί είναι πιο λαμόγια και από τα λαμόγια ..και τώρα τι θα κάνουμε ?

-          Ούτε που ξέρω , τριγυρνάω ώρες στους δρόμους μήπως σκεφτώ τίποτα , αλλά τίποτα , είμαστε παγιδευμένοι , ξέρουν τι κάθε μας κίνηση …

-          Δηλαδή ένα βήμα και στην φυλακή , αυτό μου λες?

-          Δυστυχώς …

-          Εξαιρετικά καλά , είπε και σηκώθηκε και άρχισε να πηγαίνει πάνω κάτω στην παραλία..

-          Πρέπει να ηρεμήσουμε και να σκεφτούμε λογικά και ψυχραιμία ..

-          Ποιος την έχασε για να την βρούμε εμείς …

-          Σε αυτό δεν έχεις άδικο , αλλά αν πανικοβαλλόμαστε τι θα κερδίσουμε ..

-          Ωραία και για πες ..

-          Λοιπόν προς το παρόν η άλλη δεν έχει κινηθεί καθόλου , λείπει πολύ καιρό , άρα σημαίνει ότι φοβάται ή ότι αποσύρεται , άρα κερδίζουμε χρόνο …

-          Μμ τώρα σωθήκαμε ..

-          Σσς θα συνεχίσουμε να ζούμε όπως ζούσαμε μέχρι και που το μάθαμε ..

-          Και σε τι θα μας ωφελήσει αυτό ?

-          Στο να μην δώσουμε στόχο ότι ξέρουμε ..

-          Τέλος πάντων , και πες ότι η άλλη διαπράττει κι άλλη δολοφονία εμείς τι κάνουμε ?

-          Αμάν χειρότερος από εμένα , φέρνεις την καταστροφή ..

-          Σκέφτομαι λογικά ..

-          Αυτοκαταστροφικά σκέφτεσαι , αν θυμάμαι καλά έχω περισσότερα πράγματα από τα οποία κινδυνεύω ..

-          Και τι σημαίνει αυτό ρε Έντουαρτ εγώ να μην ανησυχώ ?

-          Δεν είπα αυτό ..

-          Ε τότε άσε με βρε Έντουαρτ , μου λες ότι βρισκόμαστε στην κόψη του ξυραφιού και εγώ θα είμαι ήρεμος αγναντεύοντας την θάλασσα ..

-          Δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε..

-          Αυτό λέω και εγώ ..

-          Λοιπόν το καλύτερο που έχουμε είναι να πάμε σπίτι μας να ηρεμήσουμε , γιατί τώρα είμαστε και οι δύο στην τσίτα και υπάρχει κίνδυνος να πούμε βαριές κουβέντες ..

-          Έχεις δίκιο .., είπε και χωρίς καν να με χαιρετήσει , έφυγε ..

Πρώτη φορά τον έβλεπα έτσι τον Έμμετ , αλλά ήταν και η πρώτη φορά που η ζωή του βρισκόταν σε κίνδυνο…

Δεν είναι όμως μόνο αυτό , δεν κινδύνευε μόνο η δική μας ζωή , αλλά και η ζωή όσων βρίσκονται γύρω μας .. Ειλικρινά και εγώ δεν ήμουν σε καλύτερη διάθεση και δεν ήξερα αν έπρεπε να μιλήσω , στην αδερφή μου και  στην Μπέλλα …Η ζωή μου πάλι χάλια , γιατί ότι στραβό συμβαίνει μόνο σε μένα , γιατί ?Είπα..

 Και τότε άρχισα να τρέχω στην παραλία καθώς ο άνεμος με χτυπούσε δυνατά και όλη η άμμος με μαστίγωνε , ώσπου λύγισα και γονάτισα και δάκρυα άρχισαν να τρέχουν από τα μάτια μου .. Δεν ήμουν τόσο δυνατός όσο φαινόμουν και οι αντιστάσεις μου σιγά σιγά φεύγουν , με εγκαταλείπουν ..

Μετά από λίγο αφού ανέκτησα τις δυνάμεις , σηκώθηκα και ξεκίνησα για το σπίτι μου .

Μόλις μπήκα μέσα είδα την Μπέλλα ξαπλωμένη στο καναπέ με ένα βιβλίο στο χέρι να την έχει πάρει ο ύπνος . Πρέπει να με περίμενε αρκετή ώρα αν σκεφτείς   ότι έξω είχε βραδιάσειΉταν τόσο γλυκιά και ήρεμη όπως κοιμόταν , πραγματικά σαν άγγελος . Δεν άξιζε να είναι κοντά μου !! Αυτή ήταν τόσο αθώα , τόσο καλή και εγώ ένα κάθαρμα , που με κυνηγούν από παντού..

Προσπάθησα να κάνω ‘όσο πιο σιγά για να μην τη ξυπνήσω , ώσπου άκουσα την γλυκιά της φωνή ..

-          Αγάπη μου ?, είπε, αναδεύτηκε και άνοιξε τα υπέροχα καστανά μάτια της ..Αμέσως πήγα κοντά της ..

-          Εδώ είμαι καρδούλα μου .. είπα και την πήρα στην αγκαλιά μου ..

-          Πού ήσουν τόσες ώρες ?σε περίμενα ..

-          Συγνώμη Μπέλλα μου απλά είχε μαζευτεί πολύ δουλειά και καθόμασταν με τον Έμμετ…

-          Όλα καλά ?

-          Ναι ναι μια χαρά μην ανησυχείς , έλα να πάμε στο κρεβατάκι μας …

-          Σου έχω ετοιμάσει φαγητό …

-          Δεν πεινάω αγάπη μου τώρα , θα το τιμήσω αύριο , εντάξει ?

-          Εντάξει , αλλά σίγουρα είναι όλα καλά , σε βλέπω κάπως ..

-          Όχι απλά κουρασμένος , δεν σε ρώτησα η Άλις ?

-          Καλύτερα είναι ..

-          Χαίρομαι , πάμε τώρα επάνω ?

-          Πάμε , είπα ενώ τότε χτύπησε το κινητό της Μπέλλας ..

-          Μα καλά ποιος είναι τέτοια ώρα? , είπε..

-          Σήκωσε το και θα σε περιμένω επάνω ..

-          Οκ αγάπη μου και πήγα επάνω , ενώ η Μπέλλα σήκωσε το τηλέφωνο..

Μπέλλα ..

Δεν το πιστεύω θράσος που έχει αυτός ο Τζεικ , αφού ξέρει τι με παίρνει ?

Ευτυχώς ο Έντουαρτ είναι διακριτικός και σέβεται την προσωπική μου ζωή ..

Απάντησα στο τηλέφωνο ..

-          Τι θες Τζεικ ?

-          Ε τι επίθεση είναι αυτή , γλύκα ?

-          Κόφτο και πες μου τι θες ..

-          Σου έχω νέα ..

-          Δεν τα θέλω ..

-          Άκουσε τα πρώτα και μετά αν θες τα απορρίπτεις..

-          Καλά σε ακούω αλλά γρήγορα ..

-          Ένας σου έμεινε και έφτασες εκεί που ήθελες ..

-          Τι εννοείς ?

-          Έψαξα καλύτερα και είδα ότι δεν χρειάζεται να κάνεις πολλούς φόνους παρά ένα και μετά έφτασες 

στον στόχο σου..

-          Είπαμε δεν έχει άλλο ..

-          Σκέψου το καλύτερα Μπέλλα , είσαι τόσο κοντά .

.

-          Όχι τελείωσα από αυτά .

-          Σκέψου τον πατέρα σου ..

-          Δεν έχω να σκεφτώ τίποτα ..

-          Έφτασες στην πηγή και δεν θα πιεις νερό ?

-          Καλά θα το κάνω , άλλωστε ότι είναι να γίνει ας γίνει ..

-          Έτσι το θέλω το κορίτσι μου …