Μπέλλα
Είχε ξημερώσει , δεν είχα κοιμηθεί σχεδόν καθόλου σκεφτόμουν όλα αυτά που συνέβησαν !
Όλα αυτά τα έζησα ήταν ένα όνειρο ? Και αν ήταν όνειρο είναι όμορφο ή εφιάλτης ?Ήμουν τόσο μπερδεμένη , παραδινόμουν στο φιλί του και ένιωθα όλο το σώμα μου να λιώνει . Τον ήθελα όλο αυτό το καιρό αλλά δεν το είχα καταλάβει ? δεν μπορώ να με καταλάβω ! Σήμερα τι θα έκανα ? πως θα του συμπεριφερόμουν ? θα ήμασταν όπως πάντοτε μαλωμένοι και θα τσακωνόμασταν ? ή θα ερχόμασταν πιο κοντά ? Αχ δεν ήμουν καθόλου καλά , δεν ήξερα ποια θα ήταν η επόμενή μου κίνηση , κι αν αρνιόταν ότι έγινε κάτι χθες και με έβγαζε ψεύτρα? Καθώς καθόμουν στο κρεβάτι και σκεφτόμουν όλα αυτά , χτύπησε το τηλέφωνο , μα καλά ποιος με θυμήθηκε πρωί πρωί! Το νούμερο ,μου ήταν άγνωστο , και έτσι δεν το σήκωσα !
Σηκώθηκα από το κρεβάτι με βαριά διάθεση , πήγα στο μπάνιο πλύθηκα και πήγα στην ντουλάπα, Συνήθως δεν ενδιαφερόμουν για το τι θα φορούσα , αλλά σήμερα ένιωθα τόσο διαφορετικά !Έβγαλα ένα σωρό ρούχα και τίποτα δεν με ικανοποιούσε! Κάποια στιγμή χτύπησε το κινητό μου , ήλπιζα να είναι η Άλις μήπως μου έδινε κάποια λύση αλλά αντί για το κινητό της είδα ξανά αυτό τον άγνωστο αριθμό , μα καλά ποιος επιμένει τόσο πολύ πρωί πρωί ?Για να επιμένει κάτι σοβαρό θα είναι και έτσι το σήκωσα.
- ναι ?
- Μπέλλα ?, άκουσα μια αρκετά γνώριμη φωνή αλλά δεν ήμουν απόλυτα σίγουρη
- ναι ποιος είναι ?
- ο Έντουαρτ είμαι, συγνώμη που ενοχλώ
Αχ με πήρε ο Έντουαρτ ! Και τώρα τι του λέμε ? Αχ έψαξε να βρει το νούμερο μου
- Όχι δεν με ενοχλείς, πες μου , προσπάθησα να φανώ ψύχραιμε αν και αυτό ήταν δύσκολο
- Σε πήρα κι πιο πριν αλλά δεν το σήκωσες
- Ναι συγνώμη απλά δεν αναγνώριζα το νούμερο
- Ναι αλλά τελικά το σήκωσες
- Ε για να επιμένει και τελικά ήσουν εσύ , χίλια συγνώμη
- Δεν πειράζει κι εγώ το ίδιο θα έκανα
- Κατάλαβα , αλήθεια πως βρήκες το νούμερο μου ?
- Από την Άλις, σε πειράζει μήπως?
- Όχι καθόλου , τι θα ήθελες?
- Θα ήθελα να μιλήσουμε , αν δεν έχεις κάποιο πρόβλημα? , ωχ τι θα μου έλεγε
- Ναι βεβαίως , δεν μπορούσα να του αρνηθώ , άλλωστε αν έκανα κάτι τέτοιο
μετά θα μου μιλούσε στο πανεπιστήμιο, άρα ήταν αναπόφευκτο
- Να έλεγα πριν πάμε στο πανεπιστήμιο να συναντιόμασταν κάπου, τι θα έλεγες?
- Θέλεις να περάσεις από το σπίτι μου ? είμαι μόνη μου .. αυτό τώρα γιατί το είπα ? αχ τι κάνω τα έχω χάσει !!!
- Ναι ωραία θα μπορούσες να μου πεις την οδό που μένεις ?
- Ναι βεβαίως , δυο τετράγωνα κάτω από το πανεπιστήμιο στην οδό Καρλ 37
- οκ έρχομαι
- Σε περιμένω , του είπα και το κλείσαμε και οι δύο ταυτόχρονα
Τέλεια ερχόταν σπίτι μου , τώρα τι κάνουμε ?Άρχισα να ψάχνω μανιωδώς μέσα στα ρούχα να βρω κάτι αξιόλογο , αλλά τίποτα δεν μου άρεσε! Μέσα στην απελπισία μου βρήκα κάτι αξιόλογο να φορέσω , ξέμπλεξα και τα μαλλιά μου για να μην είμαι σαν την τρελοστάσα στο Μαρούσι!
Κατέβηκα κάτω , μάζεψα και έπλυνα κάτι πιάτα που είχα αφήσει χθες και κάθισα στον καναπέ να τον περιμένω!
Το πόδι μου ανεβοκατέβαινε πάνω – κάτω νευρικά , ωραία θα έρθει τι θα του πω ? πως θα του συμπεριφερθώ ?Κι αν μου πει ότι όλο αυτό που έγινε χθες δεν ήταν τίποτα και να το ξεχάσουμε ? Αχ αυτές οι σκέψεις με τρελαίνουν σιγά σιγά!
Κάποια στιγμή άκουσα το κουδούνι , αχ ήρθε !
Ψυχραιμία Μπέλλα , ψυχραιμία!
Πήγα προς τη πόρτα , πήρα μια βαθιά ανάσα και την άνοιξα!
- Γεια , μου είπε με ένα ίχνος αμηχανίας
- Γεια , είπα προσπαθώντας να μην φανώ τρομοκρατημένη , έλα πέρασε , αχ ήταν ένας κούκλος , τελικά είχαν δίκιο όταν το έλεγαν και εγώ του έβγαζα τρελούς
- Ναι σε ευχαριστώ , είπε και πέρασε μέσα
- - κάθισε , θα ήθελες κάτι σου προσφέρω ?
- Όχι ευχαριστώ πολύ
- Όπως νομίζεις , πες μου τι με ήθελες?
- Να σχετικά για χθες το βράδυ, να για αυτό που έγινε μεταξύ μας , είχαμε πιει και λιγάκι ..
- Άσε κατάλαβα , το πήρα το νόημα
- Όχι όχι δεν κατάλαβες
- Δεν χρειάζεται , κι απορώ γιατί μπήκες στο κόπο να έρθεις εδώ να μου ανακοινώσεις ότι αυτό που έγινε χθες ήταν πάνω στο ποτό?
- Βρε Μπέλλα , σε παρακαλώ , δεν εννοούσα αυτό
- Αστό σε παρακαλώ
- Μα γιατί είσαι τόσο ξεροκέφαλη ?
- Μπα τολμάς να έρθεις μέσα στο σπίτι μου να μου πεις ότι έχεις να μου πεις και να με προσβάλλεις κιόλας , μα καλά ποιος νομίζεις ότι είσαι ?
- Δεν σε προσέβαλαα , κάνεις μεγάλο λάθος , απλά προσπαθώ να σου εξηγήσω κι δεν με αφήνεις
- Εγώ δεν σε αφήνω ?
- Ναι εσύ , αλλά ξέρεις τι είσαι ?Mια κοντή ξεροκέφαλη , που ο άλλος προσπαθεί να σου πει κάτι σημαντικό αλλά δεν τον αφήνεις
- Και εσύ είσαι ένας ανώριμος ψηλολέλεκας που δεν ξέρεις τι θες
- Τα έχεις παίξει εντελώς κοπέλα μου
- Το ίδιο θα έλεγα και για εσένα
- Μπα εγώ δεν νομίζω μόνο οι κοντοί έχουν το πρόβλημα να γίνουν τρελοί
- Ναι σωστά οι ψηλολέλεκες είναι από γεννησιμιού τους
- Κόφτο , γιατί τα έχω πάρει άσχημα
- Μπα φοβηθήκαμε τώρα
- Θα έπρεπε, πίστεψε με
- Ναι σιγά τώρα μου κόπηκαν τα πόδια
- Μπέλλα κόφτο τώρα
- ΜΜ σιγά τι θα μου κάνεις ? θα μας δείρεις ?, με είχε φτάσει στα όρια μου και έπρεπε να ξεσπάσω και έτσι τον έφερα κι εγώ στα όρια του . Το βλέμμα του ήταν τόσο αγριεμένο , που για κάποια στιγμή νόμιζα ότι θα με δείρει !
- Δεν θα ήθελες να μάθεις , μου είπε και κοιτούσα τα χέρια του τα οποία είχαν γίνει γροθιές
- Σου είπα δεν φοβάμαι , άλλωστε άνδρες που δεν φορούν παντελόνια δεν τους φοβάμαι .
Τότε ήταν που σήκωσε το χέρι του και εκεί που νόμιζα ότι θα με χαστούκιζε , με άρπαξε και με φίλησε !, Στην αρχή προσπάθησα να του αντισταθώ , αλλά αυτός πίεζε ακόμα περισσότερο . Μη αντέχοντας άλλο παραδόθηκα άνευ όρων στο φιλί του . Τα χείλη μας είχαν χαθεί σε ένα βαθύ φιλί και οι γλώσσες μας είχαν μπει σε ένα τρελό χορό !. Κάποια στιγμή σταματήσαμε το φιλί για να πάρουμε μια ανάσα
- Να σου πω ότι είμαι ερωτευμένος μαζί σου , ήρθα εδώ βρε πεισματάρα κοντή, ένα χαμόγελο απλώθηκε στα χείλη μου
- Κι εγώ είμαι ερωτευμένη μαζί σου βρε ψηλολέλεκα, και συνεχίσαμε από εκεί που σταματήσαμε πριν !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου