Αληθινη αγαπη

Κεφάλαιο 3

Τζεικ

Ήμουν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο.. Η Μπέλλα ήταν τόσο γλυκιά , τόσο αξιαγάπητη , τόσο καλή που κάθε φορά που συναντιόμασταν περνούσα υπέροχα .. Μου έλεγε για την δική της ζωή , της έλεγα για την δική μου , την έβρισκα τόσο ενδιαφέρουσα σαν κοπέλα.. Ωστόσο πρόσεχα πολύ μαζί της , δεν ήθελα ακόμα να κάνουμε τίποτα παραπάνω , μόνο κάτι φιλιά ρίχνουμε , που αυτό νομίζω επιτρέπεται σε όλους.

Δεν ήξερα που θα μας οδηγούσε όλο αυτό  , αλλά προς το παρόν ήθελα να το απολαύσω στο έπακρο ..

Καθώς κατέβαινα τα σκαλιά , είδα τον πατέρα μου και την μητέρα μου να τρώνε πρωινό .

-          Καλημέρα οικογένεια ..

-          Μπα μπα καλά ξυπνητούρια , θυμήθηκες ότι πρέπει να ξυπνήσεις?

-          Αμάν βρε πατέρα μια φορά κοιμήθηκα λιγάκι παραπάνω και ολόκληρο θέμα το κάναμε , είπα καθώς καθόμουν στο τραπέζι και η Τζέσικα μου σέρβιρε το καφέ ..

-          Σε ευχαριστώ πολύ Τζέσικα , είπα και έφυγε από δίπλα μου

-          Εσύ τα παίρνεις όλα τόσο χαλαρά , αλλά τα κτήματα ποιος θα τα επιβλέψει ?

-          Αμάν , πρώτον έχουμε τον  άλλον επιστάτη και σε λίγο θα πάω και εγώ ..

-          Άντε να δούμε τι θα κάνουμε με εσένα ..

-          Πω πω γκρίνια πρωί πρωί , και τότε χτύπησε η πόρτα και η Τζέσικα πήγε να ανοίξει ..Τότε εμφανίστηκε ο Έντουαρτ , με ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη ..

-          Καλώς τον , του είπα και σηκώθηκα ..

-          Τι κάνετε , κυρία Μπλάκ ? Πώς είστε κυρία Μπλάκ ? , είπε και φίλησε το χέρι της μητέρας μου .. Τι κόλακας αυτός ο άνθρωπος ..

-          Καλά είμαστε παλικάρι , εδώ τσακωνόμαστε με τον αχαΐρευτο μας , εσύ καλά?

-          Μια χαρά μόλις τελείωσα κάτι δουλειές στο κτήμα και ήρθα να σας επισκεφτώ.

-          Να σωστό παιδί , από νωρίς στα κτήματα , όχι σαν και εσένα ..

-          Κύριε Μπλακ ο χρόνος είναι χρήμα , δεν μας συμφέρει να χάσουμε ούτε ένα λεπτό από την δουλειά μας..

-          Ομιλείς πολύ σωστά ..

-          Καλά καλά , λοιπόν άντε πάω στο κτήμα μήπως και σταματήσει να γκρινιάζει , θα έρθεις μαζί μου Έντουαρτ ?

-          Ναι άλλωστε θέλω να μιλήσουμε ..

-          Εντάξει , λοιπόν εμείς φεύγουμε , θα τα πούμε το απόγευμα ..

-          Άντε στο καλό ..

Μετά από λίγο ..

-          Είχα καιρό να έρθω στα κτήματα σας ..

-          Όντως πάει πολύς καιρός ..Άντε βρε Σταμάτη πιο βαθιά η τσάπα , δεν έχεις φάει τίποτα ?

-          Που να προλάβω βρε αφεντικό ..

-          Καλά πήγαινε να φας κάτι από την τσάντα , έχω ντομάτες , τυρί και ψωμί ..

-          Σε ευχαριστώ πολύ αφεντικό .., είπε και άφησε την τσάπα και πήγε να φάει

-          Μα καλά βρε Τζεικ τους ταΐζεις κιόλας ?

-          Γιατί μωρέ δεν τον είδες τον καημένο , έτοιμη να του βγει η ψυχή ήταν ..

-          Τι να σου πω τώρα ..

-          Πες ότι θες , είμαι τόσο ευτυχισμένος αυτές τις μέρες που θα σου συγχωρήσω τα πάντα ..

-          Μπα είσαι ερωτευμένος πουλάκι μου ?με ποια ? την ξέρω εγώ ?

-          Την έχεις δει μια φορά , είναι η κοπέλα που είχε πέσει πάνω μου στο σπίτι , την θυμάσαι?

-          Για κακή μου τύχη ναι , ρε Τζεικ αυτή είναι φτωχή , τι έχουμε πει ?

-          Ότι τις φτωχές τις έχουμε μόνο για να περνάμε καλά , δεν τις ερωτευόμαστε ..

-          Ακριβώς ..

-          Ναι αλλά είναι αξιαγάπητη και μου αρέσει πολύ ..

-          Να πάψει να σου αρέσει..

-          Δεν γίνεται αυτό , τι θα μου κάνεις λοβοτομή ?

-          Αν χρειαστεί ναι..

-          Βρε Έντουαρτ σοβαρέψου , και στην τελική την έχω ερωτευτεί ..

-          Ποια αυτή ? που δεν έχει στον ήλιο μοίρα ? που θα σε τυλίξει και θα σου φάει όλα τα λεφτά ?

-          Δεν είναι όλες ίδιες ..

-          Όλες είναι όμοιες , δεν υπάρχει εξαίρεση σε αυτήν την τάξη ..

-          Αμάν πια βρε Έντουαρτ είσαι τόσο ..

-          Τόσο ? τι ? Τζεικ εγώ για το καλό σου το λέω , δεν είπα κράτα την για να περνάς καλά , αλλά τίποτα παραπάνω ..

-          Δεν είναι έτσι Έντουαρτ , δεν μπορούμε να χρησιμοποιούμε έτσι τις γυναίκες , τι είναι φαγητό που αν δεν μας αρέσει και το πετάμε ?

-          Ακριβώς Τζεικ ..

-          Καλά αν συνεχίσουμε αυτήν την συζήτηση θα τσακωθούμε άσχημα και δεν θέλω , ήθελες να μου μιλήσεις , σωστά ?

-          Σωστά ..

-          Λοιπόν σε ακούω ..

-          Έδωσα λόγο με την Τάνια ..

-          Της οικογένειας Ντενάλι ?

-          Ακριβώς ..

-          Μα πως ??

-          Είναι απλό , εγώ Τζεικ αγαπώ μια γυναίκα από τα λεφτά της , όσο περισσότερα λεφτά έχει τόσο πιο πολύ την αγαπώ  και η Τάνια έχει πολλά λεφτά..

-          Ναι αλλά δεν θα είσαι ευτυχισμένος ..

-          Η ευτυχία για μένα μετριέται με το χρήμα , άλλωστε υπάρχουν και οι υπηρέτριες να περνώ τις ώρες μου .

-          Είσαι εντελώς φαλλοκράτης ..

-          Σε ευχαριστώ πολύ καλέ μου φίλε , αλλά έχουμε αντίθετες απόψεις περί αγάπης , και θα ήθελα πολύ να δω τα θα πουν οι γονείς σου περι της κοπελιάς που έχεις ερωτευτεί ,,

-          Φτου φτου φάε την γλώσσα σου , ακόμα δεν ξέρουν τίποτα και ακόμα δεν έχω σκοπό να τους το πω

-          Για πόσο θα το κρατήσεις μυστικό , εδώ οι φήμες καλές, κακές κυκλοφορούν γρήγορα ..

-          Μην φοβάσαι φυλάγομαι ..

-          Τι να σου πω , σου εύχομαι καλή τύχη ..λοιπόν πρέπει να φύγω θα τα πούμε ..

-          Άντε στο καλό , είπα και έφυγε ..

Ο Έντουαρτ ήταν τόσο διαφορετικός από εμένα .. Εγώ είμαι ρομαντικός τύπος , μου αρέσει να ζω την κάθε στιγμή , να έρχομαι σε επαφή με τον έρωτα , να τον ζω ακόμα κι αν πληγωθώ βαθιά.. Ο Έντουαρτ ήταν ο τύπος του χρήματος .. Τα πάντα για αυτόν έχουν την αξία του χρήματος .. Αν κάποιος είναι κατώτερος από αυτόν τον θεωρεί παρακατιανό , υποχείριο του .. Να μου πεις γιατί κάνω παρέα μαζί του ? Γιατί μπορεί να είναι ένα φαλλοκρατικό γουρούνι , αλλά είναι πολύ καλός φίλος και έχει σταθεί πολλές φορές δίπλα μου και με έχει βοηθήσει  στις δύσκολες στιγμές μου ..

Το απόγευμα ..

Ήμουν πολύ κουρασμένος , η σημερινή μέρα ήταν αρκετά δύσκολη , αλλά αυτό δεν θα το άφηνα να με επηρεάσει , θα πήγαινα σπίτι θα , έκανα ένα μπανάκι και μετά θα πήγαινα να συναντήσω την καλή μου..

Μόλις  έφτασα σπίτι , είδα τον πατέρα μου κάθεται στην πολυθρόνα αρκετά νευριασμένος και από την άλλη την μητέρα μου που έτρεμε σχεδόν ολόκληρη .. Μα καλά τι συνέβη ?

-          Γεια σας .. είπα μπαίνοντας στο σαλόνι ..

-          Καλώς τον , κάθισε θέλουμε να σου μιλήσουμε ..

-          Έχει γίνει κάτι ? είπα και κάθισα στην καρέκλα ..

-          Εσύ θα μας πεις ..θα πρέπει να ανησυχούμε για κάτι ?

-          Δεν καταλαβαίνω .. μητέρα τι συμβαίνει ?

-          Αγόρι μου ξέρεις πόσο σε αγαπάμε ?

-          Και βέβαια το ξέρω , όπως σας αγαπώ και εγώ ..

-          Δεν θα το λέγαμε αυτό με τα καμώματα σου ..

-          Τι έκανα ? μιλήστε μου ξεκάθαρα ..

-          Τολμάς και ρωτάς τι  έκανες ??

-          Ναι τολμάω .. έκανα κάτι τόσο κακό που σας πρόσβαλε ?, αν και υποψιαζόμουν τι είχαν μάθει και με έλουζε κρύος ιδρώτας ..

-          Και βέβαια έκανες , δεν ντρέπεσαι λιγάκι να βγαίνεις με μια παστρικιά έξω, στα κρυφά ?

-          Πρώτον δεν είναι παστρικιά και δεύτερον τι σας νοιάζει τι κάνω εγώ στην προσωπική μου ζωή ?

-          Και βέβαια μας νοιάζει , δεν μπορείς να μπλέξεις με μια παρακατιανή που το μόνο που θέλει είναι να σου φάει τα χρήματα  ..

-          Δεν είναι τέτοιο κορίτσι η Μπέλλα ..

-          Και που ξέρεις εσύ τι είναι ?? είσαι εντελώς μπουμπούνας , να σε εκμεταλλευτεί θέλει μόνο ..

-          Δεν είναι έτσι .

-          Κι όμως είναι , λοιπόν σου δίνουμε περιθώριο δυο μέρες για να την χωρίσεις ..

-          Δεν πρόκειται να το κάνω , την αγαπάω ..

-          Τι είπες ?? δεν άκουσα καλά ..

-          Ότι δεν θα την χωρίσω ..θα την κάνω γυναίκα μου .

-          Ούτε πάνω από το πτώμα μου , αυτό θα είναι η μεγαλύτερη προσβολή για την οικογένεια μας , ο γιος της οικογένειας Μπλακ με μια παστρικιά ??ούτε να το σκέφτεσαι ..

-          Τότε πατέρα δεν μου μένει παρά μόνο  να φύγω από το σπίτι ..

-          Σε παρακαλώ παλικάρι μου , κάτσε κάτω να το συζητήσουμε ..

-          Δεν έχουμε να συζητήσουμε τίποτα ..

-          Για άκου με προσεχτικά , αν τολμήσεις να βγεις από αυτό το κατώφλι , η περιουσία σου αυτόματα θα περάσει σε κάποιο ίδρυμα , τι λες ?

-          Με απειλείτε πατέρα ?

-          Δεν σε απειλώ σε προειδοποιώ ,, λοιπόν τι θα κάνεις ? θα πας σε αυτή την φτωχή και θα χάσεις όλη την περιουσία ή θα μείνεις εδώ και θα χαρείς την περιουσία? Λοιπόν..?