Η ζωή μας .. ένα βιβλίο ..

Κεφάλαιο 16.. Ανατροπές

Ο Άντριου βρισκόταν ήδη στο δικαστήριο περιμένοντας την Μπέλλα με τον ‘γλυκανάλατο’ σύντροφο της όπως τον έλεγε εκείνος , αλλά ήξερε ότι ήταν θέμα χρόνου για να τους χωρίσει και να είναι μαζί .. Από την άλλη μεριά ήταν η οικογένεια του μικρού , η μητέρα του μικρού ήταν τρομοκρατημένη , φοβισμένη ενώ ο πατριός εντελώς νηφάλιος , σε μια εκπληκτική κατάσταση σαν να μην φοβάται τίποτα , λες και είναι σίγουρος πια για την νίκη .. Δίπλα τους ένα δικηγόρος με αραιά μαλλιά , ψηλός , γυαλιά και με ένα ειρωνικό χαμόγελο στα χείλη σαν να κρατάει κάποιον άσσο στο μανίκι του..

Μετά από λίγο έφτασε ο Έντουαρτ μαζί με την Μπέλλα ..  Βγήκε πρώτα η Μπέλλα και κοίταξε γύρω της .. Το πρώτο πρόσωπο που αντίκρισε ήταν ο Άντριου που της χαμογέλασε και εκείνη το ίδιο αλλά πιο συγκρατημένα.. Γύρισε το κεφάλι της και αντίκρισε την οικογένεια του παιδιού και είχε μείνει από την σιγουριά  που έβγαζαν τα πρόσωπα τους εκτός της μητέρας .. Ο Έντουαρτ  ήρθε δίπλα της , της έπιασε το χέρι , εκείνη το κοίταξε και ένιωσε μια ασφάλεια και μια σιγουριά .. Ο Έντουαρτ κοίταξε και αυτός γύρω του και ήταν πια σίγουρος ότι κάτι προετοίμαζε ο άλλος ..

Τον πλησίασαν  και το ειρωνικό χαμόγελο ήταν στα χείλη του , δίνοντας μια νευρικότητα  στον Έντουαρτ , ο οποίος ήθελε να τον βάλει κάτω και να τον τσακίσει αλλά συγκρατιόταν , για πόσο δεν ήξερε …

-         Καλώς τους ,τι κάνετε ? είπε ο Άντριου με ένα προσποιητό χαμόγελο ..

-         Κάπως αγχωμένη είμαι , είπε η Μπέλλα ..

-         Λογικό είναι αλλά πρέπει να ηρεμήσεις ..

-         Το προσπαθώ ..

-         Εσύ Έντουαρτ καλά ?, πόσο θα ήθελε να τον εξαφανίσει από πρόσωπου γης, ε ερχόταν η ώρα του ..

-         Καλά ..

-         Είσαι έτοιμος να καταθέσεις ?

-         Ναι έτοιμος , πιστεύω να βοηθήσω , είπε ο Έντουαρντ απευθυνόμενος στην Μπέλλα .. Τον κοίταξε η Μπέλλα , του χαμογέλασε  και του έδωσε ένα πεταχτό φιλί  στα χείλη , για να του δηλώσει ότι και μόνο που ήταν δίπλα της ήταν αρκετό .. Ο Άντριου δαγκώθηκε ολόκληρος με το θέαμα , αλλά το κατάπιες γρήγορα για να μην κινήσει υποψίες ..

-         Σε πόση ώρα μπαίνουμε μέσα ?

-         Μετά από αυτήν την υπόθεση είναι  η δική μας ..

-         Ωραία , άντε να ξεκινήσουμε να δούμε τι θα γίνει ..

-         Ηρέμησε Μπέλλα μου , είπε ο Έντουαρντ και της χάιδεψε το μπράτσο για να την ηρεμήσει ..

-         Πάμε σιγά σιγά μέσα .?, είπε ο ΄’Αντριου και κατένευσαν και οι δύο και τον ακολούθησαν προς τα μέσα..

Μετά από ώρες ..

Η εκδίκαση της υπόθεσης ήδη είχε ξεκινήσει  , είχε ήδη καταθέσει η μητέρα του μικρού , η οποία σαν πραγματικό θύμα , έπαιξε καταπληκτικά τον ρόλο της .. Ότι δεν καταλαβαίνει και ότι τα σημάδια πάνω στο σώμα του μικρού είναι επειδή παίζει και τα  δημιουργεί .. Έπειτα κατέθεσε ο πατριός , που ο καθένας που είχε δει τι είχε κάνει στο παιδί , θα του έδινε όσκαρ ηθοποιίας .. Ένας γλυκός πατριός , που λατρεύει την οικογένεια του , που βοηθάει την γυναίκα του στα χωράφια , απόλυτη νηφαλιότητα.. Σωστός πατέρας .. Όση ώρα κατέθεταν η Μπέλλα αλλά και ο Έντουαρντ είχαν μείνει με το στόμα ανοιχτό  , δεν πίστευαν αυτά που άκουγαν, τους φαίνονταν εξωπραγματικά …

Ανέβηκε η Μπέλλα και κατέθεσε και δήλωσε ότι είχε δει μέσα σε αυτό το σπίτι και ότι της είχε πει το παιδί , αλλά ο δικηγόρος των γονιών του Άντονι  πέρασε στο θέμα ότι είναι ανύπαντρη  και πώς θα μπορεί να μεγαλώσει το παιδί .. Η Μπέλλα φυσικά προσπάθησε να υπερασπιστεί τον εαυτό της , αλλά ήταν μάταιο ήταν χαμένη .. Ήταν η σειρά του Έντουαρτ ως τελευταίου μάρτυρα .. Ο Άντριου του έκανε απλές  ερωτήσεις , του τύπου τι είχε δει ? τι τον έκανε να βοηθήσει την Μπέλλα ? Οι απαντήσεις του ήταν σωστές και ολοκληρωμένες ο καθένας θα μπορούσε να τον πιστέψει .. Σηκώθηκε και ο άλλος δικηγόρος με ένα υπεροπτικό βλέμμα , σαν του λέει σε έχω στο χέρι ..

-         Ξέρετε κύριε Κάλλεν σύμφωνα με έγκυρες πηγές , μάθαμε ότι παίρνεται ψυχοφάρμακα , σωστά ?Κοκάλωσαν όλο μέσα στην αίθουσα και ειδικά η Μπέλλα , δεν το ήξερε .. Ο Έντουαρτ ήταν πολύ ήρεμος όμως , λες και ‘ήξερε ότι αυτή η ερώτηση θα του γινόταν ..

-         Κύριε Μπράιαν , κάνετε λάθος , αν ψάχνατε καλυτέρα δεν ξέρω κατά πόσο τα υπνωτικά που παίρνουμε για να κοιμηθούμε μπορούν να θεωρηθούν ψυχοφάρμακα  ?Τσιτώθηκε ο δικηγόρος και αυτόματα κοίταξε τον Έντουαρτ ..

-         Και βέβαια  όχι αλλά δεν μπορείτε να αρνηθείτε ότι έχετε επισκεφτεί ψυχολόγο και πάσχατε από κατάθλιψη , σωστά ? , Κύριε Πρόεδρε αυτός ο άνθρωπος πάσχει από κατάθλιψη , θα πρέπει να αναιρεθεί είπε ξέροντας ότι η κατάθεση ενός ανθρώπου με κατάθλιψη μπορεί και να αναιρεθεί ..Ο Κύριος πρόεδρος εξέτασε τα χαρτιά , Κύριε Κάλλεν πάσχετε από κατάθλιψη ?

-         Ο μισός πλανήτης πηγαίνει σε ψυχολόγο και όχι δεν πάσχω από κατάθλιψη , αυτό θα μπορούσε να σας το επιβεβαιώσει και η ίδια η ψυχολόγος μου , που έχω να πάω εδώ και ενάμιση χρόνο .. Απλά είχα κλειστεί λίγο παραπάνω στον εαυτό μου ,λόγω κάποιου συμβάντος που είχα .. Κατά άλλα και έξω έβγαινα και σε κανονικά τα ψώνια μου έκανα και αν θέλετε να μάθετε κιόλας ότι γράφω και το καινούριο μου βιβλίο .. Είμαι σίγουρος ότι το χαρτί που έχετε δεν γράφει κατάθλιψη .., είπε ο Έντουαρτ σίγουρος για τον εαυτό του..Κοίταξε για ακόμα μια φορά ο Πρόεδρος το χαρτί που είχε μπροστά του και δεν έγραφε κατάθλιψη , απλά ότι κλείνεται στον εαυτό του , αυτό άλλοι το έπαιρναν σαν κατάθλιψη αλλά δεν ήταν ..

-         Σωστά κύριε Κάλλεν , άρα Κύριε Μπραιαν η κατάθεση δεν αναιρείτε , θα θέλατε να προσθέσετε κάτι άλλο ?

-         Όχι κύριε Πρόεδρε τελείωσα , είπε ενώ ήταν νευριασμένος με τι λάθος πληροφορίες τις οποίες είχε πάρει, ενώ ο ΄Άντριου είχε νευριάσει με την εξέλιξη αυτή ..

-         Διάλειμμα λίγων λεπτών να πάρουμε την απόφαση , είπε ο πρόεδρος και αυτόματα σηκώθηκαν  όλοι από την θέση τους. Ο Έντουαρτ πλησίασε την Μπέλλα , η οποία ήταν τόσο υπερήφανη που υπερασπίστηκε έτσι τον εαυτό του …

-         Μπράβο Έντουαρτ , τον έκανες τον άλλον τον δικηγόρο  σκόνη ..

-         Σε ευχαριστώ πολύ  Μπέλλα μου ..

-         Λοιπόν Άντριου , τι λες να γίνει ?

-         Τίποτα δεν μπορώ να πω , τα πράγματα είναι δύσκολα ας ελπίσουμε να πάνε όλα καλά ..

-         Μακάρι ..

-         Πάμε λίγο έξω να πάρουμε αέρα , είπε ο Έντουαρτ γιατί όσο και να υπερασπίστηκε τον εαυτό του , δεν ήταν και τόσο εύκολα τα πράγματα εκεί πάνω , ήθελε να ηρεμήσει λίγο ..

-         Ναι πάμε , είπε και ξεκίνησαν προς τα έξω ..

-         Μισό λεπτό Μπέλλα κάτι ξέχασα , έρχομαι σε ένα λεπτό , είπε και ξαναμπήκε μέσα αλλά σταμάτησε απότομα γιατί είδε τον Άντριου να μιλά με τον άλλον τον δικηγόρο .. Κρυφοκοίταξε ο Έντουαρτ αλλά δεν μπορούσε να ακούσει , το μόνο που μπορούσε να δει ήταν ότι ανάμεσα τους υπήρχε ένας ιδιαίτερος εκνευρισμός.. Δεν κάθισε παραπάνω , βγήκε έξω ..Άλλωστε δεν ήταν δύσκολο να μαντέψει κανείς τι λένε ..

-         Τι έγινε Έντουαρτ ? γιατί ήταν κάπως..

-         Τίποτα απλά αγχώθηκα πριν , δεν ήξερα να θα τα καταφέρω..

-         Μια χαρά τα πήγες , είπε και χώθηκε μέσα στην αγκαλιά του .. Τότε βγήκε ο Άντριου , τσιτώθηκε βλέποντας τους , ξέροντας ότι αυτή η μάχη χάθηκα αλλά όχι και ο πόλεμος  ..

-         Έλάτε μέσα , η απόφαση τώρα θα ανακοινωθεί …

-         Άντε πάμε , είπε η Μπέλλα και μπήκαν ξανά μέσα στην αίθουσα ..Κάθισαν στις θέσεις τους και τότε βγήκε ο Πρόεδρος με τους άλλους , αυτόματα σηκώθηκαν όλα .. Αφού κάθισε ο Πρόεδρος κάθισαν και όλοι οι υπόλοιποι .. .

-         Λοιπόν εξετάσαμε τα στοιχεία και η απόφαση μας είναι ..

Μετά από δυο εβδομάδες ..

-         Άντονι άντε έλα θα αργήσουμε στο σχολείο ..

-         Τώρα έρχομαι .. , είπε ενώ χτύπησε η πόρτα .. Η Μπέλλα άνοιξε και μπροστά της εμφανίστηκε ο Άντριου ..

-         Τι κάνεις Μπέλλας μου ?

-         Ας τα λέμε καλά , ξέρεις μόλις φεύγαμε ..

-         Ναι ναι το ξέρω απλά , είχα κάτι δουλειές στην πόλη , είπα να περάσω ..

-         Καλά έκανες .. Τότε κατέβηκε ο Άντονι , ενθουσιασμένος πιστεύοντας ότι θα δει τον Έντουαρτ , αλλά έκανε λάθος .. Εδώ και όσες μέρες δεν τον έχει δει καθόλου .. Μόλις αντίκρισε τον Άντριου απογοητεύτηκε , δεν τον άντεχε άλλο σχεδόν κάθε μέρα στα πόδια τους ήταν ..Από την ημέρα που έγινε το δικαστήριο έχει να τον δει ο μικρός , ενώ η Μπέλλα με΄τα από  τον τσακωμό τους , δεν ε΄χουν ξαναμιλήσει με τον Έντουαρτ .. Αντίθετα ο Άντριου είναι σχεδόν καθημερινά εκεί μαζί με την Μπέλλα , τρώνε όλοι μαζί , αλλά ο Άντονι δεν τον ήθελε καθόλου ,δεν τον συμπαθούσε 

-         Γεια σου μικρέ ..

-         Γεια σου Άντριου , είπε και έφυγε να πιει το γάλα του, για ακόμα μια φορά απογοητευμένος ..

-         Έτοιμος μικρέ , φεύγουμε ?

- Κυρία να σας μιλήσω λίγο ..?

- ναι καλέ μου μίλησε μου..

- ιδιαιτέρως ,είπε και άρχισε να την τραβάει από το μανίκι και την οδήγησε στο άλλο δωμάτιο ..

- το έγινε και με τραβάς έτσι ?

- κυρία δεν τον θέλω άλλο εδώ μέσα αυτόν ..

- Άντονι πώς μιλάς έτσι για τον Άντριου , μας έχει βοηθήσει πολύ ..

- δεν τον συμπαθώ ..

- Άντονι ντροπή ..

- κυρία θέλω να δω τον Έντουαρτ .., αμέσως η Μπέλλα ένιωσε ένα οξύ πόνο να την διαπερνά κάθε φορά που ακούει το όνομα του ..

- αυτό δεν είναι δυνατόν ..

- μα γιατί ..?

- Άντονι είπαμε ο Έντουαρτ τέλος , ξέχασε τον , εντάξει ?

- όχι και θα πάω να τον βρω , στο δηλώνω .. 

-       -         Καλά πάμε.., είπε και τότε  της έδωσε το χέρι του  .. Ο μικρός το είχε βάλει σκοπό του να το δει είτε ήθελε η Μπέλλα είτε όχι ..Τα πράγματα είχαν αλλάξει αρκετά , τα δεδομένα είχα γυρίσει από την άλλη πλευρά , κατά πόσο είστε σίγουροι, ότι έχει συμβεί αυτό που πιστεύετε ?