Κυριακή 31 Ιουλίου 2011

Γυάλινα όνειρα..


Μπέλλα

Δεν είχα δει πιο διπρόσωπο άνθρωπο από τον Έντουαρτ Κάλλεν .. Από την στιγμή που τον είδα να αγκαλιάζεται με την άλλη, ενώ πριν από λίγο ανταλλάξαμε ένα παθιασμένο φιλί , ήταν ότι πιο άκοσμο και άσχημο είχα δει …

Φύγαμε από το εστιατόριο  και κατέβαλα κάθε προσπάθεια για να κρύψω τον εκνευρισμό μου για να μην τον δει ο Άγγελος .. Μόλις φτάσαμε στο καράβι , πήγα κατευθείαν στο δωμάτιο μου και ένιωσα δάκρυα να βγαίνουν από τα μάτια .. Μα καλά γιατί μου συνέβαινε αυτό , αφού δεν τον έχω δει παραπάνω από δυο φορές .. Τι έγινε τον ερωτεύτηκα? Ας γίνουμε λίγο σοβαροί , ένα φιλί ήταν και τίποτα παραπάνω.. Ας μην κοροϊδεύω τον εαυτό μου και έχω παραισθήσεις ..Άλλωστε δεν θα τον ξαναέβλεπα για αρκετό καιρό  άρα  θα τον ξεχνούσα ..

Μετά από έξι μήνες και ..

Μετά από ενάμισι χρόνο μέσα σε ένα καράβι , μετά από ενάμισι χρόνο τρελού διαβάσματος , μετά από ενάμισι χρόνο πλήρης προσήλωσης σε έναν στόχο , ήρθε η ώρα να πραγματοποιήσω τον στόχο μου .. Αυτό σήμαινε ότι θα έπρεπε να γράψω τέλεια στις εξετάσεις για να μην πάει στράφι όλο αυτό το διάβασμα  και δεύτερον γιατί δεν πρέπει να απογοητεύσω τον Κύριο Μάνο που με φρόντισε και με το παραπάνω , που με έκανε να μάθω πράγματα που άλλοι μαθητές μαθαίνουν σε τέσσερα χρόνια φοιτητικής ζωής, που με έκανε να καταλάβω ότι στην ζωή πρέπει να βάζουμε στόχους και να τους πραγματοποιούμε ακόμα και αν αυτό σημαίνει πλήρης κούραση και εξαντλητικό διάβασμα ..

-          λοιπόν έτοιμη ?, μου είπε ο κύριος Μάνος ..

-          νομίζω ..

-          δεν θέλω άγχος και αηδίες , είσαι τέλεια διαβασμένη , έχεις πετύχει το ακατόρθωτο διαβάζοντας τα πάντα μέσα σε ένα καράβι και έχεις το μυαλό και την εξυπνάδα να σκεφτείς κάποια εναλλακτική  απάντηση αν ξεχάσεις ..

-          κι αν δεν πετύχω ..?

-          αν δεν πετύχεις δεν πέτυχες , θα ξαναδώσεις , δεν θα τα παρατήσεις ..

-          δηλαδή θα μου δίνατε κι άλλη ευκαιρία ?

-          και βέβαια , αλλά μην το εκμεταλλευτείς και αναπαυτείς σε αυτό..

-          αυτό εννοείται , σας ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη που μου δείχνετε.

-          σώπα ,πάμε γιατί έχουμε αργήσει , άντε δεν θα περιμένουν εμάς ..

-          μισό λεπτό να χαιρετήσω τον Άγγελο, έφυγα από κοντά του και πήγα λίγο πιο πέρα που ήταν ο Άγγελος..

-          Μπελλάκι μου , μου είπε και με αγκάλιασε ..καλή επιτυχία σου εύχομαι , να σκίσεις , να τους πάρεις τα σ..

-          Άγγελε ..

-          Καλά μωρέ .., μην αγχώνεσαι όλα καλά θα πάνε ..στο λέω εγώ …

-          Μακάρι , του είπα και αφού άφησα ένα φιλί στο μάγουλο ..

-          Α Μπέλλα , ξέχασα να σου δώσω κάτι ..

-          Τι ?

-          Να αυτό , και μου έδωσε ένα τριαντάφυλλο

-          Δεν ήταν ανάγκη ..

-          Μπέλλα δεν θέλω να σε πικράνω αλλά δεν είναι από εμένα..

-          Κι από ποιον είναι ..?

-           Α δεν ξέρω , άνοιξε την κάρτουλα που έχει μέσα ..

-          Καλά θα την ανοίξω στην διαδρομή .. αντίο .. , είπα και κατευθύνθηκα προς το αυτοκίνητο .. 

Μπήκα μέσα όπου με περίμενε ο κύριος Μάνος ..

-          Έτοιμη ?

-          Πανέτοιμη , είπα και ξεκινήσαμε ..

-          Μμ βλέπω έχεις και θαυμαστές ..

-          Δεν ξέρω από ποιον είναι..

-          Ε άνοιξε το .. , είπε και εγώ δεν δίστασα , πήρα την καρτούλα και την άνοιξα ..

« Σου εύχομαι κάθε επιτυχία , την αξίζεις πραγματικά .. Άντε σύντομα θα τα πούμε στην εταιρεία .., Έντουαρτ»

Τώρα αυτό τι ήταν ? Τόσο καιρό και τον είχα ξεχάσει , ήταν ανάγκη να ξαναεμφανιστεί  και ειδικά μια τέτοια μέρα σαν την σημερινή .. Τι θέλει πια από εμένα ? Μπέλλα ηρέμησε  είναι μόνο για καλή επιτυχία , τίποτα άλλο ..

-          Από ποιον είναι? αν δε γίνομαι αδιάκριτος.

-          Από τον Έντουαρτ Κάλλεν ..

-          Μμ καλό παλικάρι , φαίνεται έκλεψες καρδιές ..

-          Μπα δεν νομίζω ..

-          Μην το λες μια χαρά κοπέλα είσαι

-          Δεν έχει την ίδια άποψη με εσάς ..

-          Και που το ξέρεις εσύ αυτό ?

-          Με έχει πει μούτσο , εκτός κι αν είναι κολακευτικό αυτό ..

-          Μπα δεν νομίζω , τι να πω κι εγώ που νόμιζα ..μάλλον λάθος έκανα

-          Μάλλον .. , είπα και εκεί σταματήσαμε την συζήτηση ..

Καθόλη την διαδρομή κοιτούσα στην πόλη, μεγάλα κτίρια υψώνονταν αριστερά και δεξιά , άνθρωποι να τρέχουν με τσάντες , κινητά , αγχωμένοι για να προλάβουν  .. Μπορεί σε λίγα χρόνια να ήμουν και εγώ έτσι …

-          Λοιπόν φτάσαμε , άντε καλή επιτυχία σου εύχομαι ..

-          Σας ευχαριστώ για όλα , είπα και βγήκα έξω  .. Κατευθύνθηκα προς το πανεπιστήμιο .. Έβλεπες γύρω σου παιδιά αγχωμένα  με ένα βιβλίο στο χέρι , άλλα να πηγαίνουν πάνω κάτω .. Είναι όμορφο να είσαι ανάμεσα σε  άλλα άτομα της ηλικίας σου, ίσως και μεγαλύτερα .. Κατευθύνθηκα μέσα , και αφού έδωσα τα στοιχεία μου ,μια κοπέλα με οδήγησε στην αίθουσα .. Μετά από είκοσι λεπτά , μας μοίρασαν τις κόλλες.. Αυτό ήταν τέρμα τα αστεία , ήρθε  η ώρα να δώσω την μάχη μου και θα τα καταφέρω ..

Μήνες αργότερα ..

-          Άντζελα  που έβαλες την τσάντα μου ?

-          Εγώ που την έβαλα ή εσύ που την πέταξες ?

-          Καλά την βρήκα , πάω ..

-          Καλά να περάσεις..

-          Ευχαριστώ …

Πως μπορεί να αλλάξει η ζωή σου από την μια στιγμή στην άλλη .. Αφού πέρασα με επιτυχία τις εξετάσεις μου, ο Κύριος Μάνος με έστειλε για μεταπτυχιακό στην Αγγλία .. Μου πήρε και δώρο , ένα μικρό αυτοκινητάκι για να μετακινούμε .. Μένω σε ένα σπίτι όπου μου το νοίκιασε ο ίδιος και έχω και συγκάτοικο , την Άντζελα , που την γνώρισα στο πανεπιστήμιο.. Καλό κορίτσι και πολύ ευγενικό..Έχω και σύντροφο , τον Τζεικομπ Μπλακ , γιατρός και πολύ όμορφος δεν μπορώ να ξεχάσω τον τρόπο με τον οποίο τον συνάντησα για πρώτη φορά

Καθώς λοιπόν οδηγούσα στο δρόμο , προσπαθώντας ακόμα να συνηθίσω  τους δρόμους της Αγγλίας , πήγα να παρκάρω για πάρω ένα καφέ, δεν πρόσεξα και χτύπησα μια μηχανή από πίσω .. Βγήκα κατευθείαν έξω για να δω αν είναι καλά ο οδηγός της μηχανής ..

-          Είστε καλά ?, είπα με αγωνιά στην φωνή μου ..

-          Μια χαρά , αν σκεφτεί κανείς ότι παραλίγο μα νε σκοτώσετε , είπε ενώ έβγαζε το κράνος του .. Τότε μου κόπηκε η λιαλιά . Ένας όμορφος , ψηλός , γεροδεμένος άντρας , με κατάμαυρα κοντά μαλλιά και μαύρα μάτια εμφανίστηκε μπροστά μου .. Τον παρατηρούσα και ένιωθα τα πόδια μου να κόβονται ..

-          Συγνώμη δεν πρόσεχα..

-          Δεν πειράζει αφού είμαστε και οι δύο σώοι .. Με λένε Τζεικομπ Μπλακ , αλλά οι φίλοι μου με φωνάζουν Τζεικ ..

-          Χαίρω πολύ , είπα και του έδωσα το χέρι  μου , εμένα με λένε Ιζαμπέλλα Σουάν, αλλά με φωνάζουν Μπέλλα

-          Και εγώ , όμορφο όνομα ..

-          Να σαι καλά ..

-          Θα ήθελες να σε κεράσω κάτι ?

-          Σε ευχαριστώ πολύ αλλά πρέπει να πάω για μάθημα ..

-          Οκ τότε , θες να μου δώσεις το τηλέφωνο σου , αν είναι να βγούμε, αν φυσικά δεν σε πειράζει και σε ενοχλεί..

-          Ναι , είπα χωρίς καν το σκεφτώ και έβγαλα από την τσάντα μου ένα χαρτάκι  και του έγραψα το τηλέφωνο μου ..

-          Να το τηλέφωνο μου , τώρα πρέπει να φύγω, τα λέμε και πάλι συγνώμη ..

-          Δεν έγινε τίποτα .. θα τα πούμε , είπε και μπήκα στο αυτοκίνητο .. Ούτε καφέ δεν πρόλαβα να πάρω , τέλος πάντων .. Καθώς προχωρούσα , χτύπησε το τηλέφωνο μου .. Είδα έναν άγνωστο αριθμό αλλά το σήκωσα ..

-          Ναι ?

-          Τι θα έλεγες αύριο βράδυ να βγούμε για φαγητό ?

-          Ναι κανένα πρόβλημα , είπε και έτσι ξεκίνησαν όλα . Από τότε είχαμε γίνει αχώριστοι .. Είναι γλυκός , τρυφερός μαζί μου αλλά και ερωτευμένος .. Όσο για τα δικά μου συναισθήματα, τον αγαπώ , μου δίνει μια σιγουριά ,που δεν ξέρω αν μπορεί άλλος να μου την προσφέρει .. Σήμερα είχαμε επέτειο κλείναμε 5 μήνες μαζί  , μου είχε έκπληξη στο σπίτι του .. Ετοιμάστηκα , φόρεσα ένα απλό φόρεμα και πήγα στο σπίτι του .. Του άρεσε να είμαι απλή ..Μου έλεγε ότι το φυσικό μου ταίριαζε περισσότερο και έτσι έφτασα στο σπίτι του .. Χτύπησα το κουδούνι και αμέσως άνοιξε ..

-          Αγάπη μου , μου είπε και μου έδωσε ένα φιλί στα χείλη ..

-          Πω πω αγάπη μου τι ‘έκανες εδώ ?, είπα και θαύμασα όλα αυτά που είχε κάνει .. Παντού υπήρχαν ροδοπέταλα και κεριά και στην μέση του σαλονιού , υπήρχε  ένα τραπέζι στρωμένο για ρομαντικό δείπνο..

-          Δεν έκανα και τίποτα .. είπε και ήρθε από πίσω μου και με πήρε  αγκαλιά , δίνοντας μου ένα φιλί στον λαιμό μου..

-          Είναι όλα υπέροχα σε ευχαριστώ πολύ , είπα και γύρισα να του δώσω ένα φιλί στα χείλη ..

-          Λοιπόν έλα θα κρυώσει το φαγητό .. είπε και με τράβηξε από το χέρι .. Με βοήθησε να καθίσω και κάθισε και απέναντί μου .. Σέρβιρε κρασί και σήκωσε το ποτήρι του για να τσουγκρίσουμε  ..

-          Στην αγάπη μας ..

-          Στην αγάπη μας ,είπα και τσουγκρίσαμε τα ποτήρια ..

-          Για δοκίμασε από το φαγητό να μου πεις πώς σου φαίνεται , είπε και αφού έκοψα μια μπουκιά, το δοκίμασα ..

-          Μμ είναι υπέροχο ..

-          Αλήθεια ...?

-          Ναι αγάπη μου ..

-          Μπέλλα θα ήθελα να μιλήσουμε ..,είπε και πήρε  ‘ένα σοβαρό ύφος

-          Τζεικ  έχει συμβεί κάτι?

-          Ναι και θα ήθελα να το συζητήσουμε ..

-          Σε ακούω ..

-          Θα πρέπει να φύγω ..

-          Τι λες Τζεικ ?

-          Αγάπη μου θα πάω στην Αφρική στους γιατρούς χωρίς σύνορα..

-          Δηλαδή θα με αφήσεις ?

-          Για αυτό σου μιλάω , ήθελα να σου προτείνω να έρθεις μαζί μου ..

-          Τζεικ ξέρεις ότι αυτό που μου ζητάς είναι δύσκολο , έχω τις σπουδές μου ..

-          Το ξέρω για αυτό θέλω να το σκεφτείς πολύ σοβαρά , πριν μου απαντήσεις ..

-          Δεν ξέρω Τζεικ ..

-          Δεν χρειάζεται να μου απαντήσεις τώρα , πάρε όσο χρόνο θες ..

-          Πρέπει να μείνω λίγο μόνη μου , είπα και πήρα τα πράγματα μου και έφυγα  .. Τριγυρνούσα για ώρες στους δρόμους , ώσπου πήγα πια στο σπίτι μου .. Ευτυχώς δεν ήταν εκεί η Άντζελα και έτσι θα έμενα μόνη μου .. Πήγα να κάνω ένα μπάνιο να χαλαρώσω .. Ήταν μεγάλο σοκ αυτό που υπέστη πριν λίγες ώρες .. Αυτό που μου ζητούσε ήταν πολύ, δεν ξέρω αν μπορώ να τα παρατήσω όλα και να πάω μαζί του .. Τον αγαπώ πολύ τον Τζεικ , αλλά έχω μεγάλη υποχρέωση στον κύριο Μάνο .. Αχ δεν ξέρω τίποτα .. Μόλις τελείωσα το μπάνιο , πήγα και ξάπλωσα , ώσπου άκουσα το κουδούνι .. Λογικά η Άντζελα θα ήταν .. Φόρεσα  κάτι από πάνω μου και πήγα να ανοίξω ..
-          Αμνα  βρε Άντζελα πάρε κλειδιά σου μια φορά .., είπα και άνοιξα την πόρτα .. Μόλις άνοιξα ξαφνιάστηκα ..

-          Κύριε Μάνο..?

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου