Μπελλα
Τον έβλεπα μπροστά μου και δεν το πίστευα . Μνήμες από τον παρελθόν εμφανίστηκαν μπροστά στα μάτια του και ένας πόθος ξύπνησε ξανά μέσα μου .
- Κυρία ΣΟΥΆΝ , είσαστε καλά?
Η φωνή του , αυτή η βελούδινη φωνή με επανέφερε στην πραγματικότητα .
- Ναι καλά είμαι …
- Χαίρομαι και γενικά χαίρομαι που σας ξαναβλέπω , και ένα λαμπερό χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη του.
- Είναι χαρά μας που σας έχουμε εδώ
- Και δικιά μου , και συγχαρητήρια και για τον γάμο σας δεν κατάφερα να σας μεταφέρω τις ευχές μου νωρίτερα .
- Δεν πειράζει και πάλι σας ευχαριστώ, είπα προσπαθώντας να κρατήσω την ψυχραιμία μου.
Τότε έφυγε από κοντά μου , πήγε χαιρέτησε και τους άλλους υπεύθυνους. Ήταν τόσο άνετος , τόσο ευγενικός αλλά είχε ένα εντελώς διαφορετικό αέρα , που μπορώ να πω ότι από την μία μου άρεσε αλλά και από την άλλη με τρόμαζε .
Κάθισα και εγώ στην θέση και αυτός ακριβώς δίπλα μου , ήταν λες και το έκανε επίτηδες , αφού υπήρχαν και άλλες θέσεις κενές πιο πέρα.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης σχετικά με την συνεργασία μας , τον έβλεπα ότι δεν ήταν διαλλαχτικός , ήταν ένας πολύ δυνατός επιχειρηματίας που δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί του . Με γοήτευε αυτή η πλευρά του , ήταν τόσο διαφορετικός!!!!!!Εν τω μεταξύ κατά τη διάρκεια της συζήτησης και εκεί που κοιτούσαμε τα χαρτιά δεν γύρισε ούτε για μια στιγμή να με κοιτάξει λες και δεν είχε συμβεί τίποτα μεταξύ μας στο παρελθόν, λες και η δουλειά τον είχε κάνει έναν άλλον άνθρωπο.
- Λοιπόν σύμφωνοι ?, είπα γιατί δεν άντεχα άλλο , έπρεπε να πάρω αέρα.
- Κατά γενική ομολογία η συμφωνία είναι καλή , αλλά θα ήθελα να μου δώσετε λίγο χρόνο να την ξαναμελετήσω .
- Ναι βεβαίως με την ησυχία σας , λοιπόν τελειώσαμε για σήμερα τουλάχιστον , σας ευχαριστούμε που μας κάνατε την τιμή να έρθετε .
- Εγώ ευχαριστώ άλλωστε κάποτε δούλευα εδώ και θα χαρώ πολύ να συνεργαστώ μαζί σας .
- Και εμείς το ίδιο !
- Λοιπόν αντίο σας και θα τα πούμε σύντομα , είπε και έφυγε , χωρίς να πει καμιά κουβέντα τίποτα.
- Απίστευτο , πετάχτηκε και είπε η Τζειν .
- Ποιο είναι το απίστευτο ? είπα αδιάφορη σαν να μην έχει συμβεί τίποτα .
- Τι ποιο ?ο Έντουαρτ Κάλλεν επιχειρηματίας σε μια από τις μεγαλύτερες εταιρίες , απερίγραπτο.
- Σε αυτό δεν έχεις άδικο ,συμφώνησα αφού την ίδια γνώμη είχα και εγώ αλλά φυσικά με άλλο άξονα .
- Τι να πω ανεξήγητα πράγματα !
- Ναι συμφωνώ , λοιπόν πάω στο γραφείο μου και για ότι νέο με ενημερώνετε , Τζεικ θα έρθεις ?
- Όχι Μπέλλα έχω μια δουλειά θα τα πούμε σε λίγο .
- Οκ όπως θες ., είπα και έφυγα . Χρειαζόμουν λιγάκι αέρα , η ατμόσφαιρα με έπνιγε . Είχαν συμβεί τις τελευταίες δυο ώρες περίπου. τόσα πράγματα ανεξήγητα που το μυαλό μου ήταν ανίκανο να σκεφτεί !
- Κυρία σουάν ένας φάκελος για εσάς .
- Φάκελος ? και από ποιον είναι ??
- Είναι άγνωστος ο αποστολέας, ένας κύριος ήρθε , μου το άφησε και έφυγε .
- Εντάξει Μπρι , δώστο μου σε παρακαλώ .
- Ορίστε , είπε και μου το έδωσε
Μπήκα μέσα στο γραφείο μου , κάθισα στην καρέκλα σαν πτώμα, ένοιωθα σαν να έχει περάσει τρένο από πάνω μου , τόσο χάλια ήμουν . Από την μια ήμουν τόσο ευτυχισμένη που τον ξαναείδα , αλλά τώρα πια τα δεδομένα είναι εντελώς διαφορετικά , έχουν περάσει τόσα χρόνια , παντρεύτηκα , αυτός έγινε ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας. Όλα αυτά με ζάλιζαν , εν τω μεταξύ ήταν και ο φάκελος , αγνώστου αποστολέα. Η περιέργεια με έκανε να σκίσω τον φάκελο και έβγαλα μια καρτούλα με μια φίρμα ξενοδοχείου , και στο πίσω μέρος έγραφε…
Αν θες να μάθεις τον λόγο που γύρισα και τον λόγο που έφυγα έλα βρες με στον ξενοδοχείο στις 9
Θα σε περιμένω!
Υ.Γ Το όνομα μου είναι Καρλάιλ Μέισεν!
Απίστευτο και όμως αληθινό , ο Έντουαρτ με προσκάλεσε στο δωμάτιο του , να βρεθούμε οι δυο μας , μόνοι μας , αυτό ήταν πολύ επικίνδυνο! Παρόλο που είχαν περάσει αρκετά χρόνια η αγάπη μου και ο πόθος μου για αυτόν δεν είχε σβήσει και η συνάντηση μας, μας πήγαινε σε παράτολμα μονοπάτια .
Οι ώρες περνούσαν και εγώ καθισμένη στην καρέκλα του γραφείου ανήμπορη να κάνω τίποτα . Άνθρωποι πηγαινοέρχονταν πάνω κάτω και εγώ απλά τους κοιτούσα και του μιλούσα παθητικά!!Είχε πάει 8 και μια απόφαση δεν μπορούσα να πάρω, η καρδιά μου , μου έλεγε να πάω αλλά η λογική μου έκανε πίσω!!
Τελικά χωρίς να το καλοσκεφτώ , πήρα το παλτό μου , την τσάντα μου και τα κλειδιά του αυτοκινήτου και έφυγα . Στο δρόμο προσπαθούσα να σκεφτώ λογικά για το πώς θα φερθώ , τι να του πω , τίποτα δεν ήξερα και το βήμα που πάω να κάνω ήταν ριψοκίνδυνο . Όταν έφτασα στο ξενοδοχείο ,ήταν περίπου 9 και , είχα αργήσει κάπως αλλά αυτό θα είναι το λιγότερο σε όλη την ιστορία. Πάρκαρα το αυτοκίνητο μου και μπήκα στο ξενοδοχείο .Πήγα στην ρεσεψιόν και εκεί ήταν ένας κύριος με ένα τεράστιο χαμόγελο .
- Χαίρεται πως θα μπορούσα να σας εξυπηρετήσω ?
- Θα μπορούσατε να μου πείτε που μένει ο…
- Ο..
Ποιο ήταν το όνομα που μου είχε γράψει ?Όχι τώρα , έπρεπε να θυμηθώ.
-Καρλάιλ Μέισεν , με περιμένει.
- α ναι έχω ενημερωθεί , ανεβείτε στον δέκατο όροφο στο δωμάτιο 257 .
- σας ευχαριστώ πολύ .
Πήρα το ασανσέρ και ανέβηκα στον όροφο του .Μόλις ανέβηκα έψαχνα το δωμάτιο του , ώσπου το δωμάτιο με το νούμερο 257 του έκανε την εμφάνιση του .Ωραία φτάσαμε και τώρα τα κάνουμε ???Τα πράγματα έχουν ως εξής θα τον ρωτούσα για ποιο λόγο έφυγε και έπειτα θα έφευγα . Ναι ! Αυτό θα έκανα , είναι το πιο σωστό που θα μπορούσα να κάνω. Πήρα μια βαθιά ανάσα και χτύπησα την πόρτα.
- Μισό λεπτό έρχομαι , ακούστηκε μια φωνή πίσω από την πόρτα.
Αφού περίμενα μισό λεπτάκι , η πόρτα άνοιξε και μπροστά μου εμφανίστηκε ο Έντουαρτ με μια φόρμα από κάτω και ένα μπλουζάκι απλό από πάνω του , ήταν τόσο απλός που έκανε την επιθυμία μου ακόμα πιο μεγάλη για αυτόν .
- Γεια , του είπα κάπως αμήχανα.
- Άργησες ??
- Ναι συγνώμη αλλά είχα δουλειά.
- Οκ καταλαβαίνω, έλα πέρασε μέσα . Προχώρησα και πέρασα από μπροστά του και ένα όμορφο άρωμα με κατέκλυσε .
- Κάθισε , μου είπε … θες ένα ποτό ?
- Όχι σε ευχαριστώ άλλωστε δεν θα καθίσω για πολύ , απλά ήρθα για να μου πεις γιατί με κάλεσες?
- Μάλιστα είναι μια πολύ λογική ερώτηση.
- Αρκετά λογική , απάντηση έχεις ?
- Αρχικά για να σου πω ότι θα κλείσουμε την συμφωνία.
- Χαίρομαι αν και αυτό θα μπορούσες να μου το πεις και στο γραφείο μου.
- Ναι το ξέρω αλλά δεν είναι ο μοναδικός λόγος που σε κάλεσα εδώ σήμερα .
- Και ποιος είναι ο άλλος λόγος ?
- Σου οφείλω κάποιες εξηγήσεις για το παρελθόν .
- Και ποιος σου είπε ότι με ενδιαφέρει ?
- Το γεγονός ότι ήρθες εδώ σήμερα εδώ .
- Μάλιστα δεν θα σου αντιπαραβάλλω τίποτα γιατι δεν έχω αλλά εφόσον βρεθήκαμε εδώ θα μου πεις γιατί με παράτησες και έφυγες ?
- Το γιατί δεν μπορώ να σου πω , θα το μάθεις κάποια στιγμή το μόνο που μπορώ να σου πω ότι έπρεπε να το κάνω .
- Αυτό μου το είπες και εκείνη την ημέρα .
- Το ξέρω , αλλά πίστεψε με δεν μπορώ να σου πω τίποτα άλλο προς το παρόν , είναι για το καλό σου .
- Μάλιστα και τώρα γιατί γύρισες ??
- Για να συνεργαστούμε.
-τι επιδιώκεις ?
- τίποτα Μπέλλα , τι να επιδιώκω ?
- νομίζεις ότι τώρα που έγινες κάποιος θα γίνει τι ..?
- στο ξαναείπα δεν επιδιώκω τίποτα . Τι νομίζεις ότι ήθελα να γίνω σαν και εσένα για να σε διεκδικήσω ?
- ναι αυτό νομίζω.
- πως φαίνεται πως δεν με ξέρεις !
- δεν με άφησες να σε μάθω .
- και πάλι το λίγο χρονικό διάστημα που ήμασταν μαζί δεν νομίζω να σου έδειξα το πρόβλημα μου για την κοινωνικής μας τάξη .
- τι θέλεις να πιστέψω ?? με παρατάς , φεύγεις , σε ψάχνω παντού , προσπαθούσα απεγνωσμένα να βρω κάποια πληροφορία για σένα , αλλά τίποτα εξαφανίστηκες, καταλαβαίνεις πως ένοιωσα ?
- καταλαβαίνω ..
- όχι δεν καταλαβαίνεις
- ούτε για μένα ήταν εύκολο Μπέλλα ..
- Τότε γιατί, γιατί??
- γιατί έπρεπε ..
- δεν μπορώ άλλο, φεύγω ..
Σηκώθηκα από τον καναπέ και τότε ένιωσα δυο χέρια να με τραβούν .
- Δεν έχεις να πας πουθενά
- Ασε με να φύγω τώρα .
- Κάνεις μεγάλο λάθος που θα σε αφήσω να φύγεις .
- Αφησέ με ήσυχη ..
- Σε θέλω Μπέλλα , σε
αγαπάω ..
- Εγώ δεν σε αγαπάω , δεν σε θέλω πια , ανήκεις στο παρελθόν , είμαι παντρεμένη και ευτυχισμένη .
- Δεν είσαι ..
- Είμαι …
- Δεν είσαι .. και τότε με άρπαξε και με φίλησε . Του αντιστεκόμουν , δεν θα τον άφηνα να με παρασύρει .Με άφησε και τότε το χέρι μου τον χτύπησε δυνατά στο μάγουλο.
- Μην ξανατολμήσεις να με ακουμπήσεις ..
Χωρίς να μιλήσει , λες και δεν είχε το είχα χτυπήσει ποτέ , τα χείλη για άλλη μια φορά ξαναβρέθηκαν πάνω στα δικά μου . Όσο αντιστεκόμουν τόσο πιο δυνατά με διεκδικούσε . Δεν άντεξα άλλο , τον αγαπούσα και όσο και αν δεν έπρεπε το φιλί του ,το είχα ανάγκη . Προδόθηκα στο φιλί του και το παρελθόν έκανε την εμφάνιση του. Τα ζεστά χείλη του με διεκδικούσαν με κάθε τρόπο . Άνοιξα τα το στόμα για να έχει πρόσβαση , και έτσι οι γλώσσες μας έγιναν ένα . Πόσο μου είχε λείψει ?? τον χρειαζόμουν όσο τίποτα άλλο!!!!
Σταματήσαμε για να πάρουμε μια ανάσα ..
- Σε αγαπώ … ποτέ δεν σε ξέχασα, μου είπε παίρνοντας κοφτές ανάσες ενδιάμεσα.
- Και εγώ σε αγαπώ αγάπη μου , δεν μπορείς να φανταστείς πόσο..
Χωρίς κανένας να μιλήσει , δεν χρειαζόντουσαν τα λόγια παρά μόνο οι πράξεις .
Τα χείλη μας ενωθήκανε ξανά σε ένα βαθύ φιλί, ο ένας είχε ανάγκη τον άλλον . Τα χρόνια ήταν αρκετά και η αγάπη μας τόσο μεγάλη.
Τα χέρια του βρέθηκαν γύρω από την μέση μου και με τράβηξε ακόμα πιο κοντά του . Κάθε σημείο του κορμιού του ακουμπούσε πάνω στο δικό μου. Αυτό ήταν δεν χρειαζόταν τίποτα άλλο. Με σήκωσε στην αγκαλιά του και πήγαμε στο κρεβάτι. Με εναπόθεσε πάνω στο κρεβάτι και αυτός ήρθε από πάνω μου , ενώ το τα χείλη μας ενωνόντουσαν επανειλημμένα. . Τα χείλη του έφυγαν από τα χείλη μου , και κατέβηκαν προς τον λαιμό μου . Υγρά φιλιά άφηνε στην βάση του λαιμού κάνοντας το πόθο μου για αυτόν τον άνδρα ακόμα πιο μεγάλο. Μη αντέχοντας άλλο, τον τράβηξα και τον φίλησα , δυνατά με πάθος . Με σήκωσε στην αγκαλιά του και με γύρισε κάνοντας να καθίσω στα γόνατα και την πλάτη μου να ακουμπάει στο στέρνο του . Τα χέρια του άρχιζαν να ανοίγουν με αργό τρόπο το φερμουάρ του φουστανιού μου ενώ παράλληλα τα χείλη του βασάνιζαν τον λαιμό μου με ατέλειωτα φιλιά . . Αφού μου ξεκούμπωσε το φουστάνι μου το κατέβασε λίγο πιο κάτω από το στήθος . Ακούμπησα ξανά πίσω στο στέρνο του , το κεφάλι μου πάνω στον ώμο του και το ένα χέρι μου γύρω από το αυχένα του για να έχει πρόσβαση εκεί όπου το είχα τόσο ανάγκη . Τα χέρια του έπιασαν το στήθος μου και αμέσως όλο μου το κορμί αναρίγησε , έπαιζε μαζί του , τσίμπαγε με τα δάκτυλα του τις ρώγες μου που είχαν γίνει τόσο σκληρές . Το κορμί μου είχε πάρει φωτιά και οι ανάσες μου έκαναν τον Έντουαρτ να παίζει με το στήθος ακόμα πιο έντονα, ενώ ένιωθα το ευαίσθητο σημείο του στην πλάτη που και αυτό με ερέθιζε τόσο πολύ . Αναζητούσαμε ο ένας τον άλλον , κανένας από τους δύο δεν σταμάτησε να αγαπά τον άλλον.
Γύρισα απότομα , άρπαξα τα χείλη του και τον φίλησα σχεδόν βίαια , τον ήθελα περισσότερο από κάθε άλλη φορά .
- Σε θέλω τόσο μα τόσο πολύ …
- Και εγώ σε θέλω , μου έλειψες τόσο πολύ ..
- Κάνε με δική όπως μόνο εσύ ξέρεις ..
Τότε με ξάπλωσε στο κρεβάτι , μου έβγαλε το φουστάνι και έμεινα μόνο με το εσώρουχο . Ήρθε από πάνω μου , ακούμπησε όλο του σώμα πάνω στο δικό μου , με φίλησε απαλά πάω στα χείλη και τότε άρχισε σιγά σιγά να μοιράζει πύρινα φιλιά σε όλο μου το κορμί , ώσπου έφτασε λίγο πιο πάνω από το εσώρουχο , το προσπέρασε και συνέχισε να φιλά κάθε πόντο του ποδιού μου . Αυτός ο άνθρωπος με έστελνε στα ουράνια και αυτό με έκανε τρελή. Ανέβηκε ξανά επάνω ακριβώς πάνω από το χνούδι μου . Κατέβασε το εσώρουχο μου και το έβγαλε εντελώς . Έμεινα ολόγυμνη μπροστά του και τον είδα να κάθεται και να με χαζεύει ..
- Είσαι τόσο μα τόσο όμορφη, και τότε το χέρι του άρχισε να τρίβεται πάνω στο χνούδι μου , φωτιά με διαπέρασε ολόκληρη . Συνέχισε να το κάνει όλο και πιο γρήγορα και υγρά ξεχύνονταν από μέσα μου . Δεν άντεχα άλλο , τον ήθελα μέσα μου , τον είχα ανάγκη ..
Σηκώθηκα του έβγαλα του μπλουζάκι και έπειτα και τα υπόλοιπα ρούχα του μένοντας και αυτός γυμνός . Ήταν τόσο όμορφος , η ομορφιά του μέσα στο χρόνο έμεινε αναλλοίωτη .
- Κάνε με δική σου σε παρακαλώ … , τον ήθελα απεγνωσμένα , τον ήθελα μέσα μου να μου κάνει έρωτα και να με κάνει να νιώσω όπως μόνο αυτός μπορεί και το κάνει .Πήρε από το συρτάρι του το προφυλαχτικό , το έβαλε και τότε χωρίς δεύτερη σκέψη , μπήκε μέσα μου . Ήμουν στην αγκαλιά του , τα ποδιά μου γύρω από τους γοφούς του και αυτός το ένα χέρι του πίσω από τον αυχένα να με φιλά και με το άλλο να μου δίνει ώθηση . Οι κινήσεις μας απόλυτα συγχρονισμένες , γινόμασταν ένα με ένα τόσο ιδιαίτερο τρόπο και βογγητά ήρθαν να επιβεβαιώσουν αυτά που νιώθαμε . Συναισθήματα , πόθος , αγάπη με κατέκλυσαν .. Όλα ήταν τόσο τέλεια !!!!Κάποια στιγμή μπήκε ολόκληρος μέσα μου και τότε απότομα τεντώθηκα , ένα ρίγος , ένα τρέμουλο αλλά και ένας ανυπέρβλητος πόθος με διαπέρασε ολόκληρη . Σιγά σιγά φτάναμε στο τέλος , το ένιωθα , δώσαμε και οι δύο και ξεσπάσαμε όσα μας βασάνιζαν , όλα αυτά που μας είχαν κατακλύσει , ώσπου το τέλος έφτασε. Προσπαθούσαμε να βρούμε και οι δυο τις ανάσες μας, με εναπόθεσε αδύναμη πίσω στο κρεβατί , ξάπλωσε και αυτός δίπλα μου , μας σκέπασε και με πήρε αγκαλιά , ακουμπώντας το κεφάλι μου πάνω στο στέρνο του.
- Είσαι ότι πιο πολύτιμο έχω στην ζωή μου , συγγνώμη που σε έκανα να υποφέρεις …
- Μην μου ζητάς συγνώμη μου φτάνει ότι ξαναγύρισες και είμαι ξανά στην αγκαλιά σου ..
- Εκείνη την ημέρα που έφυγα..
- Σσς μην πεις τίποτα ..
- Δεν θες να μάθεις τον λόγο που έφυγα ?
- Όχι πια , το μόνο που με νοιάζει είναι ότι με αγαπάς και σε αγαπώ
- Σε αγαπώ …
- Και εγώ σε αγαπώ , και δεν θα ξαναφύγεις έτσι ??
- Όχι αγάπη μου , δεν θα ξαναφύγω από κοντά σου άλλωστε τώρα αρχίζουν όλα!!!
Το τελευταίο δεν το κατάλαβα και πολύ , το μόνο που με ενδιέφερε ήταν ότι δεν θα ξαναφύγει , και ανακουφισμένη κούρνιασα μέσα στην ζεστή του αγκαλιά και βυθίστηκα σε ένα γλυκό ύπνο ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου