Μπέλλα

Αφού χαιρετήσαμε τον μικρό , ο οποίος ήταν τόσο χαρούμενος που ήμασταν και οι δύο εκεί , βγήκαμε προς τα έξω .. Φαίνεται ο μικρός να είχε αδυναμία στον Έντουαρτ.. Καθώς προχωρούσαμε στον διάδρομο , ο Έντουαρτ είχε σκυμμένο το κεφάλι και δεν μιλούσε.... Όταν πια βγήκαμε  έξω , καθίσαμε σε ένα παγκάκι πιο πέρα από τον νοσοκομείο , δίπλα δίπλα , τα σώματα μας ακουμπούσαν .. Ακόμα και με τα ρούχα ένιωθα μια ιδιαίτερη έξη για αυτόν τον άνθρωπο..

- λοιπόν ακούω , τι έχεις να μου πεις ?

- καλύτερα κάνε μου ερωτήσεις 

- ωραία τότε , πώς κατάφερες να μπεις στο νοσοκομείο , αφού δεν επιτρέπεται ..

- δωροδόκησα για να καταφέρω να μπω ..

- και γιατί δεν ερχόσουν το πρωί για να μην χρειαστεί να έρθεις βράδυ και να δώσεις και λεφτά ?

- για να σε αποφύγω ..

- και γιατί αυτό ?

- γιατί , γιατί ..

- ναι ?

- Μπέλλα δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω όλο αυτό ...

- τι εννοείς ?

- πριν χρόνια έχασα ένα πολύ δικό μου άνθρωπο και από τότε έχω κλειστεί στον εαυτό μου ..

- τόσο σημαντικό πρόσωπο ήταν αυτό που σε έκανε να κλειστείς ?

- ήταν αλλά δεν έχει σημασία , απλά μου είναι δύσκολο να ξεμπερδέψω τα συναισθήματα μου 

- και το φιλί που δώσαμε τις προάλλες , δεν σήμαινε τίποτα για σένα αυτό ?

- αυτό είναι το πρόβλημα , Μπέλλα , σήμαινε και πολλά μάλιστα ..

- ε τότε ? δεν καταλαβαίνω ..

- ασ΄το δεν μπορείς να καταλάβεις ..

- αν δεν μου εξηγήσεις πώς θα καταλάβω ..?

- δεν είμαι ακόμα έτοιμος να σου εξηγήσω .. 

- μάλιστα ..

- κοίτα Μπέλλα από την πρώτη στιγμή που σε είδα στο βιβλιοπωλείο , ένιωσα κάτι το ιδιαίτερο , είναι κάτι σαν να με τραβάει κοντά σου , κάτι σαν μαγνήτης , απλά δεν ξέρω αν είμαι ακόμα έτοιμος να παραδοθώ στα συναισθήματα μου.. είπε ενώ ξεροκατάπιε και κοιτούσε κάτω.. Τον έχει επηρεάσει τόσο πολύ το παρελθόν που δεν μπορεί να προχωρήσει μπροστά  .. Με θέλει αλλά δεν είναι ακόμα έτοιμος ..

- πρέπει να φύγω σιγά σιγά , είπα καθώς δεν ήξερα τι να πω ..

- θέλεις να σε πάω εγώ ?, είπε διστακτικά ..

- αν δεν σου κάνει κόπο ..

- κανένας κόπος , είπε αυτόματα και ένα γλυκό χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπο του.. 

- ωραία λοιπόν ας πάμε γιατί είναι και αργά .., είπα και σηκώθηκα από το παγκάκι ..

- ναι πάμε , είπε και σηκώθηκε και αυτός όρθιος και ξεκίνησε και εγώ τον ακολούθησα .. 

Φτάσαμε μπροστά από ένα Volvo ασημί από όσο μπορούσα να διακρίνω .. Μου άνοιξε την πόρτα του συνοδηγού , εγώ χαμογελώντας μπήκα μέσα και έπειτα μπήκε και εκείνος και ξεκινήσαμε .. Κατά την διάρκεια της διαδρομής δεν μιλούσαμε , υπήρχε κάποια αμηχανία μεταξύ μας ..

- Μπέλλα θέλω να σου ζητήσω συγνώμη ..

- για ποιο πράγμα ?

- να που σε απέφευγα εδώ και δυο μέρες , το ξέρω είμαι δειλός , αλλά αυτό με ξεπερνάει .. 

- εντάξει δεν έγινε και τίποτα .. , είπα αλλά στην ουσία με πείραζε , είχα πειραχτεί αλλά προς το παρόν δεν μπορούσα να κάνω τίποτα .. Καθώς οδηγούσε , ξαφνικά το αυτοκίνητο άρχισε να πηγαίνει πιο αργά ..


- δεν γίνεται αυτό , είπε νευριασμένα ..


- τι έγινε Έντουαρτ ?


- έχει πρόβλημα το αυτοκίνητο ..


- πλάκα μου κάνεις ?


- καθόλου , είπε και ξαφνικά σταματήσαμε και ο Έντουαρτ χτύπησε το χέρι του πάνω στο τιμόνι 


- Έντουαρτ , τον κοίταξα σοκαρισμένη από αυτό που έγινε ..


- ηρέμησε Μπέλλα , θα βγω να δω τι γίνεται ..


- βενζίνη έχει ?


- ναι σήμερα έβαλα , είπε και χωρίς να πει τίποτα άλλο , βγήκε έξω από το αυτοκίνητο , άνοιξε το καπό και χάθηκε μέσα στο αυτοκίνητο .. 


Εγώ καθόμουν , προσπαθώντας να έχω θετικές σκέψεις , ότι θα φύγουμε από εδώ , αλλά οι ελπίδες μου άρχισαν να μειώνονται .. Ψιχάλες άρχισαν να εμφανίζονται πάνω στα τζάμια του αυτοκίνητου .. Όχι τι άλλο θα μας συμβεί .. Ο Έντουαρτ κατέβασε απότομα το καπό , κάνοντας έναν εκκωφαντικό ήχο .. Η βροχή γινόταν όλο και πιο δυνατή  και ο Έντουαρτ πήγαινε πάνω κάτω νευριασμένος , ενώ γινόταν μούσκεμα ..Τα ρούχα του είχαν κολλήσει πάνω του , διαγράφοντας το σώμα του , κάνοντας σε να θες να τον φας ολόκληρο .. Τα μαλλιά του είχαν πέσει στο πρόσωπο του , και παρόλο που ήταν νευριασμένος του έδινε μια γλυκύτητα..Προχώρησε , άνοιξε την πόρτα  και κάθισε στο κάθισμα νευριασμένος .. Δεν του μιλούσα , γιατί μπορεί να ξεσπούσε τα νεύρα του πάνω μου ..


- τι κάνουμε τώρα ?, ρώτησε απεγνωσμένα , λες και ήξερα τι πρέπει να κάνουμε ..


- δεν ξέρω , τι να σου πω ?


- έχουμε κάποιες εναλλακτικές , ή θα μείνουμε στο αυτοκίνητο όλο το βράδυ , ή θα βγούμε έξω στην βροχή και θα κάνουμε ωτοστόπ ή θα αρχίσουμε να περπατάμε , πάντα μέσα στην βροχή και θα φτάσουμε κάποια στιγμή στα σπίτια μας ...


- το να βρούμε κάπου να μείνουμε για το βράδυ ?


- Μπέλλα μέσα στην ερημιά είμαστε , που να βρεις να μείνεις , ούτε πανδοχείο , ούτε σπίτι δεν υπάρχει εδώ..


-ωραία ας μείνουμε τότε εδώ , μήπως περάσει και κάποιος να μας βοηθήσει ..


- μπορούμε να κάνουμε και διαφορετικά , είπε ξεφυσώντας ..


- ωραία ας περιμένουμε ..


- Μπέλλα χίλια συγνώμη, δεν ήθελα ..


- δεν φταις εσύ Έντουαρτ , δεν το έκανες επίτηδες ..


- και πάλι συγνώμη , δεν ήθελα να σε μπλέξω σε όλη αυτή την κατάσταση ...


- έλα ηρέμησε , δες το σαν μια περιπέτεια ..


- πάντα όλα τόσο ψύχραιμα τα παίρνεις όλα?


- αν δεν έχεις άλλη λύση , οι γονείς μου , μου έχουν μάθει όλα να τα αντιμετωπίζω με ένα χαμόγελο ..


- ωραία συμβουλή ..


- ναι και πολλές φορές αποτελεσματική , εσένα οι δικοί σου , σου έχουν δώσει κάποια συμβουλή που έχεις κρατήσει  ?


- γονείς δεν είχα , τους έχασα όταν ήμουν πολύ μικρός ..


- λυπάμαι , δεν ήξερα ..


- δεν πειράζει σιγά , άλλωστε με μεγάλωσαν η θεία μου και η θείος μου και μου πρόσφεραν πολλή αγάπη .. 



- αυτό είναι καλό , είχες δίπλα σου ανθρώπους που σε αγαπούσαν ..


- ναι όντως και μέσα στις χιλιάδες συμβουλές , μου είχαν δώσει και μία συμβουλή που την έχω φυλαγμένη ..


- και ποια είναι αυτή ? αν βέβαια επιτρέπεται ..


- ότι η μοναξιά δεν είναι καλό πράγμα , να φροντίζω πάντα να έχω δίπλα μου ανθρώπους που να με αγαπούν ..


- και την έχεις ακολουθήσει αυτή την συμβουλή ?


- για κάποιο διάστημα ναι αλλά τώρα πια όχι , αλλά την έχω πάντα φυλαγμένη μέσα μου ..


- ποιος είναι ο σκοπός να την έχεις φυλαγμένη , αν δεν την ακολουθείς ?


- οι συνθήκες σε κάνουν να ξεχνάς τα πάντα, αναγκαστικά  ..


- τίποτα δεν είναι αναγκαστικό , αν θες να την τηρήσεις αυτή την συμβουλή την τηρείς ,αν δεν θες δεν την τηρείς ..


- δηλαδή πιστεύεις  ότι εγώ δεν θέλω να την ακολουθήσω ?


- Δεν ξέρω την ζωή σου Έντουαρτ , δεν ξέρω τι σε έκανε να θες να απομακρυνθείς από όλους και να κλειστείς  στον εαυτό σου , αλλά η μοναξιά δεν είναι καλό πράγμα ...


- το ξέρω , αλλά την συνήθισα και κάποιες φορές χρειάζεται  να μείνεις μόνος ..


- για πόσο όμως ?


- έλα μου ντε για πόσο ?, είπε και βγήκε έξω και άρχισε να προχωρά .. Βγήκα και εγώ έξω και άρχισα να τον ακολουθώ ..


- Έντουαρτ που πας ?, φώναξα 


- Δεν ξέρω Μπέλλα , δεν ξέρω , είπε και συνέχισε να περπατά , αλλά εγώ συνέχισα να τον ακολουθώ ..


- θες να έρθω μαζί σου ?


- που Μπέλλα , που ?


- που πας ?


- δεν ξέρω που πάω ..


- ε εκεί θέλω να πάω .., είπα και τότε σταμάτησε να περπατά .. Γύρισε και με κοίταξε μέσα στα μάτια .. Προσπαθούσε κάτι να βρει,  αλλά τι ?Άρχισε να με πλησιάζει και όταν ήρθε κοντά μου , έβαλε τα χέρια του δεξιά και αριστερά από το πρόσωπό και με κοίταξε βαθιά στα μάτια .. Πλησίασε το πρόσωπό του  και τα χείλη μας ενώθηκαν σε ένα υγρό και γεμάτο απόγνωση φιλί ΄.. Θέλαμε ο ένας τον άλλον αλλά ήταν δύσκολο .. Το φιλί ΄γινόταν όλο και πιο βαθύ όλο και πιο μεθυστικό .. Κάποια στιγμή απομακρύνθηκαν τα χείλη μας και τα χέρια  του έφυγαν από το πρόσωπό μου ..


- πάμε , είπε και με πήρε αγκαλιά και αρχίσαμε να προχωράμε μέσα στην βροχή ..


Δεν ήξερα που πηγαίναμε , δεν ήθελα να μάθω προς το παρόν αλλά τώρα το μόνο που ήθελα ήταν να είμαι δίπλα του .. Μου άνοιξε την αγκαλιά του και το μόνο που ήθελα προς το παρόν ήταν να χωθώ μέσα στην αγκαλιά του και να μην έβγαινα ποτέ ..