Μπέλλα

Ήμουν τόσο ευτυχισμένη , τόσο ερωτευμένη.. Ο Τζεικ είναι τόσο γλυκός , τόσο τρυφερός άντρας και φαίνεται να με αγαπά .. Πρώτη φορά ένιωθα τόση ευτυχία και δεν με ένοιαζε το αύριο, παρά μόνο το παρόν .. Αυτό είχε μόνο σημασία , θα πρέπει να ζούμε την κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία ..

Τις τελευταίες μέρες ήμουν με ένα χαμόγελο στα χείλη , δεν έλεγα όχι σε άνθρωπο .. Ήμουν τόσο χαρούμενη και αυτή την χαρά δεν μπορεί να μου την πάρει κανείς … Ξέρω ότι ίσως στο μέλλον αντιμετώπιζα πρόβλημα με τους γονείς του Τζεικ , μιας και δεν ξέρω αν θα δέχονταν μια φτωχή .. Αλλά προς το παρόν δεν με ένοιαζε τίποτα , ζω την κάθε στιγμή και νιώθω όμορφα..

Μέσα σε όλα δεν μπορούσα να ξεχάσω το φιλί που μου είχε δώσει αυτός ο αχρείος … Ήταν λες και είχε καρφωθεί μέσα μου και δεν μπορούσα να το βγάλω .. Από την μια ήταν τόσο όμορφος , είχε μια αγγελική ομορφιά , θα μπορούσα να πω ότι ήταν και πιο όμορφος από τον Τζεικ , αλλά ο χαραχτήρας του τον κατέστρεφε … Ήταν ένα ξιπασμένο πλουσιόπαιδο , που δεν τον ένοιαζε τίποτα άλλο εκτός από τα λεφτά… Απορώ πώς έκανε παρέα ο Τζεικ με αυτόν..

Σήμερα είχαμε ραντεβού στο γνωστό σημείο , έκανα γρήγορα τις δουλειές μου και ετοιμάστηκα να πάω να τον συναντήσω .. Στους γονείς μου έλεγα ότι πάω βόλτα με την Άλις , να είναι καλά η κολλητή μου που με καλύπτει .. Είχα και μια άλλη φίλη την Ρόζαλι , η οποία όμως είναι μακριά μας .. Λόγω της ασθένειας  του Χάνσεν που είχε αναγκάστηκε να πάει στην Σπιναλόγκα.. Στην αρχή στενοχωρηθήκαμε πολύ , αλλά μετά μας έστελνε γράμματα και μας έλεγε ότι είναι καλά  και έχει γνωρίσει έναν νεαρό και έχουν γίνει ζευγάρι και έτσι από τότε έχουμε ηρεμήσει και με κατά κάποιο τρόπο μιλάμε και μαθαίνουμε τα νέα ..

Είχα φθάσει στο σημείο όπου είχαμε κάθε φορά ραντεβού .. Περίμενα και περίμενα αλλά τίποτα , ώσπου ένα αυτοκίνητο  σταμάτησε λίγο πιο πέρα .. Τότε η καρδιά μου άρχισε να ξαναχτυπά , για κάποια στιγμή νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν … Αλλά έκανα λάθος , δεν ήταν ο Τζεικ αλλά μια κοπέλα  αρκετά συμπαθητική …

-          Είσαστε η Μπέλλα Σουάν ?

-          Ναι η ίδια ..

-          Αυτό το γράμμα είναι για εσάς …

-          Από ποιον είναι ?

-          Ξέρετε εσείς ,είπε και έφυγε .

Κάτι δεν πήγαινε καλά , είχα ένα άσχημο προαίσθημα .. Με τρεμάμενα χέρια άνοιξα το γράμμα ..

« Αγαπητή Μπέλλα ,

Ξέρεις ότι η αγάπη μου για σένα είναι απεριόριστη και πραγματικά είσαι ότι πιο πολύτιμο είχα .. Αλλά κάποιες καταστάσεις με αναγκάζουν να μείνω μακριά σου …Ξέρω ότι με αγαπάς , αλλά προσπάθησε να προχωρήσεις στην ζωή σου και εμένα ξέχασε με …

Σε αγαπώ με όλη μου την καρδιά ,

Ο Τζεικ σου»

Δεν πίστευα στα μάτια μου , δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό .. Είναι ψέματα , κάποιος μου κάνει πλάκα, κάποιος θέλει να με κοροϊδέψει… Ο Τζεικ δεν θα μου το έκανε ποτέ αυτό , δεν θα με παρατούσε, όλα είναι ένα κακόγουστο αστείο   …Έλεγα συνέχεια από μέσα μου αλλά τα δάκρυα μου είχαν κάνει την εμφάνιση τους .. Δεν ήθελα να πιστέψω ότι ο Τζεικ είναι σαν όλους τους άλλους ….

-          Δεν αξίζει να κλαις .., άκουσα από πίσω μου μια γνώριμη και μισητή φωνή .. Γύρισα το κεφάλι μου και τον είδα μπροστά μου να στέκεται όρθιος ..

-          Τι θες εσύ εδώ ? φύγε από εδώ , αρκετά είπαμε την προηγούμενη φορά ..

-          Ήρθα να σου κάνω συμπαράσταση και να σου δώσω κάποιες συμβουλές ..

-          Εσύ να μου συμπαρασταθείς και να μου δώσεις συμβουλές ?? μάλλον δεν είσαι καλά ..

-          Δεν είμαι και τόσο κάθαρμα  όσο σκέφτεσαι ..

-          Σωστά είσαι μεγαλύτερο ..

-          Ήθελα να σου ζητήσω συγνώμη για την προηγούμενη φορά , η συμπεριφορά μου δεν άρμοζε στην αγωγή μου ..

-          Μπα σου έχουν δώσει και αγωγή, δεν σου φαίνεται..

-          Έχεις δίκιο να τα λες αυτά , αλλά ειλικρινά συγνώμη ..

-          Ωραία σε συγχωρώ , μπορείς να φύγεις τώρα ?

-          Δεν θες να μάθεις την αλήθεια ?

-          Ποια αλήθεια ?, του είπα και εκείνος ήρθε και κάθισε δίπλα μου..

-          Τον λόγο που σε άφησε ο Τζεικ , γιατί είμαι σίγουρος ότι δεν σου τα εξήγησε σωστά στο γράμμα , μπορώ ?, είπε και έτεινε για να πάρει το γράμμα ..Δεν είχα το κουράγιο για καμιά αντίσταση..Άρχισε να το διαβάζει και γελούσε ..

-          Θα μπορούσα να μάθω και εγώ το αστείο ??, είπα με ειρωνικό ύφος ..

-          Ούτε ένα ψέμα την προκοπής δεν μπορούσε να βρει , σε αυτά τα θέματα είναι εντελώς άχρηστος ..

-          Συγνώμη ήρθες εδώ να κατηγορήσεις τον φίλο σου ..?

-          Δεν θα το έκανα ποτέ αυτό , τον έχω πολύ ψηλά τον φίλο μου .. απλά αν ήμουν στην θέση του θα προτιμούσα να σου πω την αλήθεια ή ένα καλό ψέμα για να μην πληγωθείς πολύ ..

-          Μπα με συμπονάς ..?

-          Καθόλου αλλά δεν είναι και τόσο δίκαιο για σένα αλλά ούτε για αυτόν ..

-          Γιατί το λες αυτό ..?

-          Άκου να δεις Μπέλλα , τον Τζεικ τον ξέρω από τότε που ήμασταν μικροί .. Τον ζήλευα πολύ , γιατί εκείνος είχε πάντα καρδιά και μια αγκαλιά για όλους , σε αντίθεση με μένα που τέτοια χαρίσματα δεν έχω …Είχε ένα ελάττωμα όμως , όπως έχουμε όλα τα πλουσιόπαιδα , δεν μπορούμε να παρακούσουμε τους γονείς μας , γιατί αυτόματα χάνουμε όλη την περιουσία μας ..

-          Δηλαδή μου λες , ότι ο Τζεικ δεν μπορούσε να παρακούσει τους γονείς του γιατί θα έχανε την περιουσία … ?

-          Ο πατέρας του μόλις έμαθε για την σχέση σας, έγινε έξω φρενών .. Τον απείλησε ότι αν παραμείνει μαζί σου , θα χάσει όλη την περιουσία ..

-          Και έτσι ο Τζεικ με παράτησε ..

-          Ο Τζεικ είναι αδύναμος χαραχτήρας και για να πω την αλήθεια , οποιοσδήποτε κι αν ήταν στην θέση του , το ίδιο θα έκανε ..

-          Και εσύ ?

-          Και εγώ , για να μην πω πάνω από όλα εγώ ..

-          Μάλιστα και γιατί μου τα είπες όλα αυτά ?

-          Γιατί θα ήθελα να σου δώσω μια συμβουλή , προχώρα την ζωή σου με έναν τύπο της τάξης σου , ξέχασε τον Τζεικ και απέφυγε τύπους της δικής μου τάξης , γιατί αυτόματα θα σε παρατήσουν …

-          Και ξαναρωτάω γιατί μου  τα λες αυτά ?

-          Δες το σαν ένα είδος συγνώμης για αυτό που σου έκανα πριν μέρες και γιατί κατάλαβα ότι σκοπός σου δεν ήταν τα λεφτά ..

-          Και πως το κατάλαβες αυτό ?

-          Δεν θα έκλαιγες που σε παράτησε ο Τζεικ αλλά θα ήσουν τσαντισμένη που έχασες την ευκαιρία

-          Αφού είσαι καλός γιατί θες να δείχνεις τον άσχημο χαραχτήρα σου ??

-          Κοίτα Μπέλλα , ο χαραχτήρας μου είναι έτσι ώστε να μην τον νοιάζει τίποτα άλλο εκτός από τα χρήματα .. Σε ένα μήνα παντρεύομαι  , αλλά όχι  από αγάπη ..

-          Δηλαδή δεν την αγαπάς ?

-          Όχι δεν την αγαπώ , ίσως με τον καιρό , αλλά και πάλι δεν το βλέπω εφικτό …

-          Μόνο για τα λεφτά ?

-          Μόνο, αυτός είναι και ο βασικός κανόνας της τάξης μας ..

-          Νομίζω ότι κατάλαβα , αλλά δεν σκέφτεσαι ότι έτσι γίνεσαι δυστυχισμένος και το ίδιο η γυναίκα που είναι δίπλα σου ?

-          Δυστυχισμένος , βαριά λέξη… αυτό άσε να το ξέρω καλύτερα εγώ ..

-          Όπως νομίζεις ..

-          Λοιπόν πρέπει να φύγω , αν και δεν κάνω παρέα με φτωχούς , με εσένα ένοιωσα οικία , έστω και κάτω από αυτές τις συνθήκες 

..

-          Δεν είσαι κακός προσπάθησε να δείχνεις τον καλό σου χαραχτήρα..

-          Ευχαριστώ για την συμβουλή , μου είπε ,μου έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο και έφυγε …

 Μέσα σε λίγα λεπτά μπορούν να συμβούν τόσα πολλά .. Ο Τζεικ να με παρατήσει  για τα λεφτά , ο Έντουαρτ Κάλλεν να έρθει εδώ δείχνοντας μου τον καλό του χαραχτήρα .. Τόσα πολλά που δεν μπορούσε να τα χωρέσει το μυαλό μου

Μια εβδομάδα μετά ..

Είχα πια ηρεμήσει , κάθε  μέρα έκλαιγα για τον χαμένο μου έρωτα , αλλά τελικά κατάλαβα ότι  δεν έχασα και κάτι τόσο τραγικό , νέα είμαι , θα βρω τον κατάλληλο που θα με αγαπάει και θα με σέβεται .. Φυσικά είχε μείνει μια μεγάλη πληγή στην καρδιά μου , αλλά θα προσπαθήσω να την κλείσω σιγά σιγά …

Είχε δίκιο ο Έντουαρτ έπρεπε να βρω κάποιον της δικής μου τάξης , έτσι θα μπορώ να είμαι ευτυχισμένη … Τα πλουσιόπαιδα με το παραμικρό σε παρατούν για τα λεφτά..

Όπως κάθε μέρα έτσι και σήμερα , πήγαινα κάτι τρόφιμα σε  ένα σπίτι … Καθώς πήγαινα όμως , δεν πρόσεξα ένα γατάκι που ήταν μπροστά μου , προσπάθησα να κάνω έναν ελιγμό και τελικά κατέληξα κάτω .. Για καλή μου τύχη δεν έπαθα κάτι .. Πήγα να φτιαχτώ και  να βάλω σωστά το παπούτσι μου το οποίο είχε στραβώσει και τότε παρατήρησα ένα παράξενο σημάδι κοντά στον αστράγαλο μου .. Στην αρχή δεν του έδωσα και πολύ σημασία και καθώς πήγαινα προς το σπίτι μου ήρθαν στο μυαλό χαρτιά πάνω σε κολόνες που έδειχναν πως μπορούσαμε να αναγνωρίζουμε τα σημάδια της λέπρας .. Κάπως έμοιαζε αλλά όχι δεν είναι δυνατόν .. Δεν μπορεί να μου συμβαίνει εμένα κάτι τέτοιο ………ΟΧΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ!!!