Black Lies

Eντουαρτ

Μετά από εκείνη την νύχτα που κοιμήθηκα με την Μπέλλα , δεν υπήρξε βράδυ που να μην ήμασταν μαζί .. Δεν κάναμε τίποτα , μόνο την έπαιρνα στην αγκαλιά μου και έτσι μας έπαιρνε ο ύπνος κάθε βράδυ.. Ήταν τόσο όμορφο όλο αυτό , άρχισα να νιώθω κάποια συναισθήματα , αλλά δεν ήμουν ακόμα έτοιμος να προχωρήσουμε σε κάτι πιο ιδιαίτερο , κάτι πιο προσωπικό..

Σήμερα θα πήγαινα για πρώτη φορά στην εταιρεία .. Να δω τον εργασιακό  χώρο που δούλευα , να δω τους συνεργάτες μου , μήπως και θυμηθώ τίποτα . Ίσως η επαφή μου με έναν άλλο χώρο ,όπου περνούσα αρκετές ώρες από την μέρα μου φέρει μνήμες ..

-          Έτοιμος αγάπη μου ? μου είπε καθώς κατέβαινα τις σκάλες..

-          Έτοιμος , αν και έχω λίγο άγχος ..

-          Λογικό είναι , αλλά είμαι σίγουρη ότι θα προσαρμοστείς αμέσως , άλλωστε είναι ο φυσικός χώρος σου , μου είπε ενώ ήρθε κοντά μου και μου έφτιαξε την γραβάτα

-          Το εύχομαι .., είπα ενώ χτύπησε εκείνη την στιγμή το κουδούνι ..

-          Θα είναι ο θείος σου .., μου είπε και τότε ακριβώς μπήκε μέσα…

-          Καλημέρα σας παιδιά , είπε με ένα χαμόγελο στα χείλη …

-          Καλημέρα θείε του είπαμε και οι δύο ταυτόχρονα

-          Έντουαρτ έτοιμος ?

-          Φαινομενικά ναι …

-          Έλα μην φοβάσαι όλα καλά θα πάνε .., είπε με μια σιγουριά

-          Μακάρι , είπα

-          Πάμε ?

-          Και δεν πάμε !! , είπα και φίλησα την Μπέλλα ..

-          Στο καλό αγάπη μου , ότι χρειαστείς  πάρε με τηλέφωνο.

-          Εντάξει σε ευχαριστώ πολύ , είπα και φύγαμε ..

Μόλις βγήκαμε έξω , μια μαύρη, πολυτελής MERCENTES εμφανίστηκε μπροστά μου .. Αν και δεν θα έπρεπε να με εκπλήσσει με τόση πολυτέλεια που έχω δει εδώ και τόσες μέρες, αλλά και πάλι επειδή μου φαίνονται όλα τόσο καινούρια , το αυτοκίνητο με έκανε να σαστίσω ..Ο θείος μου είχε μπει ήδη μέσα , εγώ απλά είχα χαζέψει , τότε η φωνή του θείου μου με έφερε ξανά στην πραγματικότητα ..

-          Θα μπεις μέσα παιδί μου ?

-          Ναι ναι , είπα , μπήκα μέσα  και ξεκινήσαμε για την εταιρεία ..

Κατά την διάρκεια της διαδρομής κοιτούσα έξω από το παράθυρο και είχα τόσο ενθουσιαστεί σαν ένα μικρό παιδί που βλέπει κάτι καινούριο , κάτι που προσπαθεί να το επεξεργαστεί με το μικρό του μυαλουδάκι , να το πάρει στα χέρια του και να το κάνει δικό του ..

-          Έτσι δεν έκανες ούτε όταν πήγα για πρώτη φορά στην εταιρεία ..

-          Ναι αλλά τότε ούτε αμνησία είχα , αλλά θα πρέπει να είχα γυρίσει ήδη την Νέα Υόρκη..

-          Σωστό και αυτό ..Πώς νιώθεις ?

-          Περίεργα θα έλεγα

-          Λογικό είναι  , αυτή την στιγμή όλα σου φαίνονται καινούρια, σιγά σιγά θα προσαρμοστείς ..

-          Αφού το λες εσύ ..

-          Με την Μπέλλα βλέπω τα πας καλά ..

-          Ναι είναι πολύ καλή , πολύ γλυκιά και νιώθω οικία μαζί της..

-          Φυσικό είναι αφού είναι γυναίκα ..

-          Σε αυτό έχεις δίκιο , μπορώ να σου μιλήσω ελεύθερα?

-          Και βέβαια ..

-          Αρχίζω και νιώθω συναισθήματα για αυτή την γυναίκα παρόλο που δεν θυμάμαι τίποτα , αλλά ακόμα δεν είμαι έτοιμος να προχωρήσω μαζί της , καταλαβαίνεις τι λέω  έτσι?

-          Ναι παιδί  μου απόλυτα ..

-          Θα πρέπει να ανησυχώ θείε?

-          Όχι μην ανησυχείς , το πρώτο βήμα έχει γίνει , νιώθεις συναισθήματα για την Μπέλλα , αυτό είναι καλό ..

-          Σίγουρα είναι  καλό , αλλά ..

-          Δεν έχει αλλά.. είναι  απόλυτα φυσιολογικό , μόλις νιώσεις έτοιμος θα προχωρήσεις  μαζί της ..

-          Λες ?

-          Είμαι σίγουρος ..φτάσαμε , είπε και τότε μέσα από το παράθυρο είδα ένα μεγάλο και επιβλητικό κτίριο να ορθώνεται μπροστά μας

-          Αυτή είναι η εταιρεία ??

-          Αυτή είναι και βγήκε από το αυτοκίνητο .. Πήρα μια ανάσα και βγήκα και εγώ ..

-          Πάμε λοιπόν ?

-          Και δεν πάμε , του είπα και προχωρήσαμε μέσα στην εταιρεία.. Όπως το φανταζόμουν μια σάλα τεράστια υποδοχής , με ανθρώπους να πηγαίνουν πάνω κάτω σαν μανιακοί ..Τότε ήρθε ένας κύριος κοντά μου ..

-          Έντουαρτ πόσο χαίρομαι που γύρισες επιτέλους , είπε Ήταν ένας άντρας αρκετά ψηλός ,  κοντά στην ηλικία μου , με ξανθιά μαλλιά , καλοντυμένος , όπως άλλωστε ήταν όλοι ..

-          Και εγώ χαίρομαι …

-          Δεν θυμάσαι ποιός είμαι έτσι ?

-          Για να πω την αλήθεια δεν θυμάμαι τίποτα ..

-          Είμαι ο Έμμετ Καιλ , ο διευθυντής δημοσιών σχέσεων της εταιρείας και φίλος σου , τουλάχιστον λίγο πριν το ατύχημα..

-          Χαίρομαι που σε γνωρίζω , είπα

-          Έντουαρτ πάμε τώρα στο γραφείο σου ?

-          Πάμε … , είπα και προχωρήσαμε .. 

Μπήκαμε στο ασανσέρ και ανεβήκαμε στον πέμπτο όροφο .. Μόλις βγήκαμε ένας μακρύς διάδρομος απλωνόταν μπροστά , δεξιά και αριστερά υπήρχαν γραφεία με ανθρώπους να δουλεύουν μανιωδώς ..Καθώς προχωρούσαμε , ένα ένα άτομο σηκωνόταν και με χαιρετούσε ..

-          Καλημέρα σας κύριε Κάλλεν ..

-          Χαίρεται κύριε κάλλεν

-          Καλημέρα σας Κύρει Κάλλεν , πως είστε ?

Αυτά ήταν όλα όσα άκουγα μέχρι να φτάσουμε στο τέλος του διαδρόμου , όπου βρισκόταν μια πόρτα .. Ο θείος άνοιξε την πόρτα και μπήκα μέσα .. ‘Όπως το περίμενα  η πολυτέλεια έκανε και πάλι της εμφάνιση της..Ενα μεγάλο ξύλινο γραφείο, με μια καρέκλα , δερμάτινη καρέκλα γραφείου , ακριβώς από πίσω .Μπροστά από το γραφείο δυο καρέκλες .. Δεξιά μου ένας δερμάτινος , καφέ καναπές , ένα γυάλινο τραπεζάκι  ακριβώς μπροστά από τον καναπέ .. Πάνω από τον καναπέ δέσποζε ένας πίνακας με ένα υπέροχο τοπίο .. Στα αριστερά μου υπήρχαν ράφια με βιβλία και από κάτω ένα μπαρ με ποτά .. Στην γωνία υπήρχε ένα μεγάλο βάζο με ψεύτικα λουλούδια αλλά πολύ όμορφα …

-          Αυτό είναι λοιπόν το γραφείο σου ..

-          Αυτό είναι το γραφείο μου έτσι ?πλάκα μου κάνεις θείε ?

-          Δεν είχα σκοπό , κι αν έχεις απορία την διακόσμηση και του γραφείου σου την έχει κάνει η Μπέλλα, δώρο για τα γενέθλιά σου ..

-          Έχει κάνει εξαιρετική δουλειά , όπως και στο σπίτι ..

-          Είναι εκπληκτική στην δουλειά της για αυτό είναι και το πρώτο όνομα στην διακόσμηση εσωτερικών χώρων..Λοιπόν κάτσε στο γραφείο σου , επεξεργάσου λιγάκι  τον χώρο , προσπάθησε να προσαρμοστείς .. Επάνω στο γραφείο σου είναι ένας φάκελος με τα οικονομικά της εταιρείας , και ένας άλλος φάκελος με μια  πρόταση που μας έχει γίνει .. Ξέρω ότι θα είναι δύσκολο για σένα αλλά ίσως σε βοηθήσει λιγάκι να δουλέψεις ..

-          Θα προσπαθήσω ..

-          Οκ λοιπόν πάω στο γραφείο μου , ότι με χρειαστείς πες μου.. α θα πω και στην Άντζελα να σου φέρει ένα καφέ ..

-          Ποια είναι αυτή η Άντζελα ?

-          Η γραμματέας σου και πολύ καλή βοηθός ..

-          Κατάλαβα

-          Λοιπόν εγώ πάω ..και σου εύχομαι καλή τύχη ..

-          Σε ευχαριστώ , άλλωστε την χρειάζομαι , είπα , μου χαμογέλασε ο θείος μου και έφυγε .. Προχώρησα στο γραφείο μου , και κάθισα στην καρέκλα .. Πάνω στο γραφείο  υπήρχε ένας υπολογιστής .. Υπήρχαν ακόμα πολλά ακόμη πράγματα , αλλά το μάτι μου έπεσε πάνω σε εκείνη την κορνίζα ..Ήμουν εγώ με την Μπέλλα .. Είναι από την ημέρα του γάμου μας .. Ήταν τόσο όμορφη , με ένα κάτασπρο , μακρύ λευκό νυφικό , στράπλες .. Από ότι μπορούσα να διακρίνω  διαμαντάκια στόλιζαν τον μπούστο της , ενώ φορούσε ένα μακρύ πέπλο.. Εγώ από την άλλη φορούσα ένα μαύρο κουστούμι , με άσπρο πουκάμισο , αρκετά απλός .. Στην φωτογραφία θα τολμούσα να πω ότι λάμπαμε και οι δύο από ευτυχία .. Πρέπει να ήμασταν πολύ ερωτευμένοι.. Ξαφνικά χτύπησε η πόρτα ..

-          Ναι περάστε .. είπα και τότε άνοιξε η πόρτα . Μια γλυκιά κοπέλα , με γυαλιά , αρκετά κομψή αλλά συνάμα και απλή μπήκε στο γραφείο κρατώντας   ένα φλιτζάνι καφέ ..

-          Καλή σας μέρα κύριε Κάλλεν , είπε και άφησε το καφέ ..

-          Καλή σου  μέρα και σε σένα , εσύ πρέπει να είσαι η Άντζελα ,σωστά ?

-          Με θυμηθήκατε ?

-          Για να πω την αλήθεια μου το είπε ο θείος μου ότι θα ερχόσουν ..

-          Α κατάλαβα , λοιπόν πάω στο γραφείο μου και ότι χρειαστείτε πείτε μου .

.

-          Άντζελα ?

-          Ναι κύριε Κάλλεν ..

-          Ο υπολογιστής έχει κωδικό ?

-          Μάλιστα κύριε Καλλεν …

-          Μήπως ξέρεις ποιος είναι ?

-          Ναι , είναι το όνομα της συζύγου σας ..

-          Σε ευχαριστώ πολύ Άντελα..

-          Τίποτα , είπε και έφυγε Άνοιξα το κομπιούτερ , πάτησα τον κωδικό με  το όνομα της γυναίκας μου αλλά μου έβγαζε άκυρο .. Τότε θυμήθηκα το ολοκληρωμένο  όνομα της Μπέλλας, έτσι πάτησα «Ιζαμπέλλα Μαρί Σουάν» , και τότε άνοιξε ο υπολογιστής .. Μόλις άνοιξε ο υπολογιστής στην οθόνη του εμφανίστηκε μια φωτογραφία με μένα και την Μπέλλα μαζί στην θάλασσα .. Μα καλά παντού η Μπέλλα , φωτογραφία πάνω στο γραφείο από τον γάμο μας , η διακόσμηση που έγινε από την Μπέλλα , ο κωδικός που είναι το όνομα της Μπέλλας , πάνω στην οθόνη φωτογραφία μας .. Τα πάντα εδώ μέσα είχαν τον αποτύπωμα της .. Καλά τόσο ερωτευμένος ήμουν μαζί της ?? Μου φαίνεται  ότι κάτι δεν πάει καλά εδώ μέσα , ή κάτι δεν πήγαινε καλά με μένα πριν πάθω το ατύχημα ..

Άφησα πίσω  αυτή την σκέψη και άνοιξα τον φάκελο που είχα μπροστά μου .. Τόσοι πολλοί αριθμοί  , που μου φαίνονταν βουνό .. Προσπάθησα να χαλαρώσω  και αφού το ξανακοίταξα , είδα ότι δεν ήταν και τόσο μπέρδεμα …

Μετά από κάποιες ώρες και αφού μελέτησα προσεχτικά τον  φάκελο με τα  οικονομικά της εταιρείας , πέρασα στην προσφορά όπου μας είχε γίνει .. Ωστόσο το μυαλό μου άρχισε να κουράζεται και ένας οικτρός πονοκέφαλος με έπιασε .. Σηκώθηκα και πήγα και ξάπλωσα λίγο στον καναπέ .. Έκλεισα λιγάκι τα μάτια μου για να χαλαρώσω και τότε κάτι σκιές άρχισαν να εμφανίζονται μπροστά μου

«- Μαμά μαμά , πήρα τους βαθμούς μου , έτρεχε το παιδάκι σαν σφαίρα για να  τους δώσει στην μαμά του ..

-          Καλά άφησε τους εκεί και θα τους δω μετά , είπε αδιάφορα ενώ κοιτούσε ένα περιοδικό ..

-          Μα μαμά κοίτα τους , πήρα σε όλα άλφα , είπε ενώ προσπαθούσε να της δείξει το χαρτί με τους βαθμούς ..

-          Καλά μπράβο τώρα άφησε με να τελειώσω το περιοδικό μου ..

-          Μα μαμά ..

-          Μαμούνια πια με έπρηξες , αμέσως στο δωμάτιο σου , έχεις τιμωρία για δύο μέρες ..

-          Γιατί τι έκανα ??, της είπε με παράπονο το παιδί

-          Άκου που ρωτάς κιόλας .. τώρα στο δωμάτιο σου , είπε δείχνοντας με το χέρι της προς το δωμάτιο ..

 Τότε κλαίγοντας πήγε στο δωμάτιο του και πλάνταξε στο κλάμα»

Αμέσως άνοιξα τα μάτια μου και κατάλαβα ότι το παιδάκι πρέπει να ήμουν εγώ και αυτή η γυναίκα η μητέρα μου.. Το παρελθόν σιγά σιγά έρχεται ξανά στην επιφάνεια!!!