Κεφάλαιο 2..Ξαφνικό εμπόδιο ...
Μπέλλα
Υπάρχουν πιο εύκολα πλάσματα πάνω στην γη από τους άντρες? Μπα δεν νομίζω. Ευκολόπιστα, υπάκουα και πολύ ευαίσθητα, κάτι σαν τα σκυλιά, ένα πράγμα … Δεν υπάρχει πιο εύκολος στόχος από έναν άντρα, χήρο και μόνο πολλά χρόνια και με έναν γιο που βρίσκεται πολλά χιλιόμετρα μακριά …
Χθες το σχέδιο ήταν απλό και μεθοδικό .. Ο κύριος Κάλλεν, έπεσε στην παγίδα σαν ένα πεντάχρονο, μα είναι τόσο γλυκό κορόιδο, ο καημένος .. Του σερβίρεις την κοπέλα την πληγωμένη, την ευγενική, την αθώα και εκείνος απλά λιώνει σαν βούτυρο και η καρδιά του αρχίζει να χτυπά τόσο δυνατά που νιώθει ότι θα βγει…
Χθες το απόγευμα, με την βοήθεια δύο φίλων μου, μετατράπηκα σε ένα υπέροχο θύμα, αφού όταν με είδα στο καθρέπτη δεν με αναγνώριζα ..Θυσίασα κάποια πράγματα από την μοναδική ομορφιά μου για τον κύριο Κάλλεν, αλλά άξιζε τον κόπο ..
Τα χέρια μου μέσα σε λίγα λεπτά γέμισαν χτυπήματα και γρατζουνιές, όχι όμως τόσο βαθιές ώστε να μην μου αφήσουν σημάδια …Τα ρούχα μου σχίστηκαν σε συγκεκριμένα σημεία, ώστε να φανούν κάποια επίμαχα σημεία και να γίνουν αισθητά στο θύμα μας ..Το πιο επικίνδυνο από όλα όμως ήταν η σφαίρα, εδώ ήταν που τα έπαιζα όλα για όλα ..Ο φίλος μου πυροβόλησε ξυστά, δημιουργώντας μου μια πληγή έτσι ώστε να ολοκληρωθεί όλη η μεταμφίεση … Δεν μπορώ να πω ότι δεν πονούσα, αλλά τι είναι λίγος πόνος μπροστά στην αμέτρητη περιουσία που με περιμένει? …
Ξέροντας ακριβώς την ώρα που φεύγει από την εταιρεία του, πήγαμε και κρυμμένοι για να μην μας δει κανείς, περιμέναμε να βγει … Μετά από λίγα λεπτά, το θύμα μου βγήκε από την εταιρεία, μπήκε στο μαύρο, υπερπολυτελέστατο του αυτοκίνητο και ξεκίνησε για το σπίτι του … Τον ακολουθήσαμε, τον προσπεράσαμε και ο φίλος μου με άφησε για να ξεκινήσει μια και καλή το σχέδιο μου …. Άρχισα να τρέχω προς τα πίσω, περνώντας από μπροστά του και έπεσα κάτω, περιμένοντας τον να έρθει … Δεν πέρασε πολύ ώρα και ο γλυκός μου, ήρθε δίπλα μου .. Τα πράγματα από εκεί και πέρα ήταν καθορισμένα .. Με πήγε στο νοσοκομείο, υπέμενα ότι μου έκαναν και το μόνο που περίμενα ήταν να ξημερώσει …
Σήμερα το πρωί, άνοιξα τα μάτια μου και τον είδα να κοιμάται πάνω στην καρέκλα και τότε κατάλαβα ότι το γλυκό μου θύμα με έχει ερωτευτεί .. Ε δεν έχω παρά να τον βοηθήσω να βγάλει όλο του το απωθημένο και την ανάγκη του επάνω μου και εγώ απλά θα του φάω τα λεφτά, τόσο απλά τα πράγματα …
Έκλεισα ξανά τα μάτια μου και περίμενα μέχρι να ξυπνήσει … Τον ένιωσα να κινείται πάνω στην καρέκλα του και άκουσα τον αναστεναγμό του .. Ήταν ξύπνιος, μετά από λίγο άνοιξα και εγώ τα μάτια και σαν καλή ηθοποιός έπαιξα την αθώα, την ανήξερη και πονεμένη κοπέλα …. ‘Όταν μου πρότεινε να πάω σπίτι του, ε απλά δεν μπορούσα να πω όχι σε μια τόσο γενναιόδωρη προσφορά, άλλωστε αυτός ήταν ο σκοπός μου από την αρχή…
Μόλις με πήγε στο σπίτι του και σταματήσαμε ακριβώς απέξω, ένα μεγάλο σπίτι, που ήταν σαν παλάτι, απλωνόταν μπροστά μου …Δεν πίστευα στα μάτια μου, η αλήθεια ήταν το είχα δει μόνο σε φωτογραφίες .. Άλλο όμως να το βλέπεις από φωτογραφίες και άλλο από κοντά, υπήρχε μια στοιχειώδης διαφορά ..Βγήκε πρώτος και έπειτα, ήρθε και μου άνοιξε την πόρτα για να βγω κι εγώ.. Ένα ακόμα προσόν του, ευγενικός .. Τελικά έχω κάνει πολύ καλή επιλογή, εκτός από χρυσωρυχείο είναι και πολύ καλό το θύμα μου .. Πόσο εύκολα θα του τα πάρω,δεν το συζητάω, είναι απλά θέμα χρόνου …
- Λοιπόν Μπέλλα , πως σου φαίνεται το σπίτι?
- Εκπληκτικό, είσαι πολύ τυχερός που έχεις ένα τέτοιο σπίτι, είπα εννοώντας όμως ότι σε λίγο καιρό θα είμαι και εγώ πολλή τυχερή, αφού θα μείνω εδώ …
- Σε ευχαριστώ, αλλά τι να το κάνεις μόνος μου μένω …Μην φοβάσαι γλυκέ μου σε λίγο καιρό θα μένουμε μαζί …
- Σε όλο αυτό το σπίτι μόνος σας ..?, είπα με ένα δήθεν παράπονο και τόνο συμπαράστασης …
- Να βλέπεις ο γιος μου λείπει .., είπε και έδειχνε να του λείπει .. Αχ καλέ μου, μόλις μπω εγώ θα τα ξεχάσεις όλα ..
- Έχετε γιο ?, ρώτησα δήθεν ανήξερα …
- Ναι, σπουδάζει τώρα στο εξωτερικό…, και εκεί θα μείνει, συμπλήρωσα εγώ από μέσα μου .. Δεν θα αφήσω κανέναν να μου χαλάσει τα σχέδια, ούτε καν τον γιο του…
- Σημαίνει ότι είναι προκομμένο παιδί και εσύ σωστός πατέρας ..
- Α σε ευχαριστώ πολύ, είπε με μια γλυκύτητα στην φωνή του και ένα τόνο υπερηφάνειας .. Α είναι και περήφανος ο γέρος , εξαιρετικά τα κάναμε τα λεφτά μας .. Πρέπει μέσα σε λίγο καιρό να νιώθει περήφανος για την κατάκτηση του, που δεν θα είναι άλλη από εμένα, φυσικά …
- Τίποτα, πάμε μέσα γιατί δεν νιώθω και πολύ άνετα, βλέπεις τα ρούχα μου, του είπα και έκανα κίνηση για να του δείξω τι φορούσα .. Το μάτι του σταμάτησε στα πόδια μου, που ήταν ακάλυπτα .. Φυσικά το παρατήρησα, δεν είμαι χαζή .. Το θύμα μας έχει καιρό να πάει με γυναίκα, και του έπεφταν τα σιρόπια… Ε δεν θα το στερήσουμε, λιγάκι υπομονή και θα τον κάνω εγώ να πετάει στα σύννεφα ..
- Ναι ναι, πάμε να ξεκουραστείς και εγώ πρέπει να πάω και στην εταιρεία …, είπε με μια γλυκύτητα …
- Σίγουρα, δεν ενοχλώ; Θα μπορούσα να πάω κάπου αλλού, είπα για να τον δοκιμάσω …
- Μην το συζητάς, είπαμε θα μείνεις εδώ …, είπε χωρίς να δέχεται αντίρρηση .. Ε δεν μπορώ να του χαλάσω το χατίρι, θα ήταν μεγάλη προσβολή …
- Ε τότε πάμε, είπα κατεβάζοντας το κεφάλι μου, ως δείγμα ευγένειας .. Με την άκρη του ματιού μου, είδα την έκφραση του, του άρεσε που είμαι ευγενική και γλυκιά, με θέλει ...Χα κύριε Κάλλεν πιάστηκες στην φάκα …
- Άντε πάμε, είπε και προχωρήσαμε ...;Άνοιξε την πόρτα και μπήκαμε μέσα … Ένα νεοκλασικό σπίτι απλωνόταν μπροστά μου, κόβοντας μου την λαλιά .. Σίγουρα, θα καλοπεράσω εδώ μέσα, αλλά θα κάνω και τις απαραίτητες αλλαγές, όταν θα έρθει η ώρα ..
Την στιγμή που μπήκαμε, μια κυρία γύρω στα 50 έκανε την εμφάνιση της .. Ήταν ευπρεπώς ντυμένη, αλλά όχι τόσο καλοντυμένα …
- Κύριε ήρθατε?, λείπατε όλο το βράδυ ,είσαστε καλά?, είπε με μια αγωνία στην φωνή της .. Πρέπει να ήταν η υπεύθυνη στο σπίτι και αρκετά τσιμπημένη με το θύμα μας … Ήταν τόσο εύκολο να το διακρίνεις από τον τρόπο που τον κοιτά .. Τι κρίμα, κυριούλα μου, που αλλά μόλις έχασες την ευκαιρία σου, είπα γελώντας από μέσα μου και μόνο στην εξέλιξη όλου αυτού του σχεδίου ..
- Ναι καλά είμαι Έλενα μου, απλά κάτι έγινε και βοήθησα την κοπέλα, είπε και μου χαμογέλασε .. Του χαμογέλασα και εγώ, με έναν ντροπαλό τρόπο... ήμουν τόσο καλή ηθοποιός που ήμουν σίγουρη ότι αυτήν την στιγμή τα μάγουλά μου θα πρέπει να είχαν πάρει ένα ροδαλό χρώμα ..
- Χαίρομαι που είσαστε καλά .., εσείς δεσποινίς μου, είστε καλά ..?, ρώτησε με ευγένεια η κυριούλα ..
- Ναι μια χαρά, σας ευχαριστώ πολύ, είπα ευγενικά .. Προς το παρόν έπρεπε να δείχνω το καλό μου πρόσωπο .. Μετά τον γάμο, θα σας κανονίσω όλους εδώ μέσα ..
- Έλενα, η Μπέλλα θα μείνει για λίγες μέρες μαζί μας, μέχρι να αναρρώσει, είπε και στην φωνή του καταλάβαινες πόσο χαρούμενος ήταν για αυτό …
- Με μεγάλη μας χαρά …, είπε η κυριούλα και από την έκφραση της καταλάβαινε κανείς ότι δεν το χαιρόταν καθόλου .. Ήμουν σίγουρη ότι πάνω μου έβλεπε την λέξη «ΚΊΝΔΥΝΟΣ»
- Όσο θα λείπω, θέλω να την φροντίσετε όσο περισσότερο μπορείτε ..
- Δεν θέλω να σας βάζω σε κόπο, μπορώ και μόνη μου, μην ταλαιπωρούμε την κυρία Έλενα, είπα με ένα ευγενικό τρόπο και αμέσως η κυριούλα απέναντι μου τσιτώθηκε, ενώ ο γέρος απλά αρχίζει και νιώθει περήφανος για την κατάκτησή του ..
- Μην το συζητάς, είσαι φιλοξενούμενη μας …, είπε
- Μην φοβάστε Κύριε Κάλλεν, εγώ είμαι εδώ, είπε χωρίς να μπορεί να κάνει κάτι άλλο .. Στην ουσία το μόνο που ήθελε, ήταν να με διώξει με τις κλοτσιές από το σπίτι …
- Έλα να σε πάω στο δωμάτιο σου, είπε και μου έτεινε να τον ακολουθήσω ..
Ανεβήκαμε τις σκάλες και στην δεύτερη πόρτα δεξιά, σταματήσαμε και μπήκαμε μέσα .. Ένα μεγάλο δωμάτιο με όλες τι ανέσεις υπήρχε μπροστά μου …
- Σου αρέσει ..?
- Και το συζητάτε, είναι υπέροχο το δωμάτιο, σας ευχαριστώ πολύ .., είπα και ένιωθα σιγά σιγά να μπαίνω εκεί όπου ανήκω , στην μεγάλη ζωή …
- Χαίρομαι που σου αρέσει, έλα να σου δείξω και τους άλλου χώρους και έπειτα να σε αφήσω να ξεκουραστείς …
- Όπως επιθυμείτε .., είπα και μόλις βγήκαμε έξω από το δωμάτιο, ένας κεραυνός ήρθε να με χτυπήσει..
Ένας άντρας γύρω στα 30 το πολύ … Ψηλός, με καταπράσινα μάτια, μαλλιά στο χρώμα του καστανοχάλκινου, να πετάγονται από εδώ και από εκεί και αυτό δεν ήταν τίποτα .. Φορούσε μια μαύρη φόρμα, από πάνω ένα τζάκετ με κατεβασμένο το φερμουάρ.. Από μέσα φαινόταν το άσπρο μπλουζάκι, που εκτός που ήταν στενό και τόνιζε το σμιλευμένο σώμα του, ήταν και ο ιδρώτας που έτρεχε από πάνω του κάνοντας όλο το θέαμα τόσο σέξι και καυτό ..Ένιωσα να παίρνω ολόκληρη φωτιά, πόσο θα ήθελα να ήμουν μαζί του στο κρεβάτι , είμαι σίγουρη ότι θα έκανε καταπληκτικό σεξ …
- Έντουαρτ ..?, είπε ο Καρλάιλ με μια χαρά …
- Καρλάιλ, που χάθηκες όλο το βράδυ …?τον ρώτησε ανήσυχος με πραγματικό ενδιαφέρον?
- Κάτι μου έτυχε, εσύ που ήσουν ?
- Είχα πάει για τρέξιμο και τώρα θα πάω στην εταιρεία …
- Και εγώ τώρα θα ετοιμαστώ, θα πάμε μαζί …?
- Με μεγάλη μου χαρά, είπε και του χαμογέλασε .. Πόσο όμορφος παίζει να είναι … Θεέ μου αν τον έχω αυτόν μες στην μέση, πώς θα λειτουργήσω σωστά? .. Αυτός ο άντρας μόνο την καταστροφή μπορεί να φέρει …
- Α δεν σας σύστησα, μεγάλη μου παράλειψη, από εδώ η Ιζαμπέλλα Σουάν, θα μείνει για λίγο διάστημα μαζί μας.., Μπέλλα από εδώ Έντουαρτ Μέισεν... Ο Έντουαρτ εκτός από καλός μου συνεργάτης είναι και σαν δεύτερος γιος μου, είπε περήφανα …
- Χαίρω πολύ, είπε και έτεινε το χέρι του προς εμένα ..
- Και εγώ, είπα και του έτεινα και το δικό μου.. Μόλις τον ακούμπησα, ένας ηλεκτρισμός με διαπέρασε, κάνοντας το κορμί μου να αναριγήσει…
- Είσαστε καλά δεσποινίς μου ..?, ρώτησε με πραγματικό ενδιαφέρον... είμαι σίγουρη ότι έπεσε της αντίληψης του , πώς ένιωσα στο άγγιγμα του , αλλά το έπαιξε αδιάφορος .. Καλά αυτός δεν ένιωσε τίποτα ??
- Ναι τώρα είμαι καλά, απλά είχα ένα ατύχημα και ο κύριος Κάλλεν με βοήθησε …, είπα και στράφηκα προς το θύμα μου ..
- Πιστεύω να είναι τώρα όλα καλά …? είπε και για λίγο έμεινα να χαζεύω αυτά τα σαρκώδη χείλη που καθώς κινιόντουσαν με έκαναν να χάνω το μυαλό μου... Με έκαναν ανίκανη να κάνω μια λογική σκέψη εκτός από αυτή του να τα αρπάξω και να τα φιλώ, μέχρι να μου κοπεί η ανάσα ...
- Ναι, τώρα είναι όλα μια χαρά .. ,είπα αυτόματα λίγο αποπροσανατολισμένα... Σύνελθε Μπέλλα πρέπει να συγκεντρωθείς... Ο γέρος είναι το θύμα όχι ο κούκλος που έχεις μπροστά σου... Που ξέρεις ίσως με τον καιρό να τον φάω και αυτόν... Πρώτα ο γέρος, πρώτα ο γέρος... Τόνιζα ξανά και ξανά στον εαυτό μου για να μην παρασυρθεί.
- Χαίρομαι, κάτι μου θυμίζετε όμως ..? ,είπε και αμέσως προσγειώθηκα στην πραγματικότητα
- Τι σας θυμίζω, είπα και μπορώ να πω ότι τρόμαξα, λες να ξέρει τίποτα για το παρελθόν μου…?
- Μοντέλο δεν είσαστε ..?, είπε και ένιωσα μια να ανακούφιση
- Ναι, με ξέρετε ?
- Σας έχω δει σε κάτι γυναικεία περιοδικά …, είπε και για κάποια στιγμή ανατρίχιασα, μωρέ λες να είναι? Όχι δεν νομίζω, κρίμα θα είναι, είναι τόσο όμορφος και σέξι ..
- Έντουαρτ από πότε διαβάζεις εσύ γυναικεία περιοδικά ?, ρώτησε ο Καρλάιλ ξαφνιασμένος
- Δεν διαβάζω εγώ, καλέ είπαμε ,είπε κοροϊδευτικά στριφογυρίζοντας τα μάτια του πριν συνεχίσει ..Η Τάνια τα διαβάζει και έπεσε τυχαία το μάτι μου σε ένα από αυτά που είχε την Μπέλλα εξώφυλλο ..Μόλις το είπε από την μία ένιωσα μια ανακούφιση και από την άλλη ένιωσα ένα περίεργο σφίξιμο, δεν μου άρεσε που υπήρχε άλλη να τον χαίρεται ..
- Α έλεγα και εγώ .. ,είπε ο Καρλάιλ ξεφυσώντας με ανακούφιση
- Ε είπαμε Καρλάιλ, είπε κάπως θιγμένα και αμέσως άλλαξε κουβέντα... Λοιπόν εγώ πάω να ετοιμαστώ και θα τα πούμε, χάρηκα για την γνωριμία…
- Και εγώ, είπα και άρχισε να ξεμακραίνει προχωρώντας στον διάδρομο... Περίμενα μέχρι να αφήσει αρκετή απόσταση από μας και μόλις έστριψε στον διάδρομο, γύρισα και πάλι την ματιά μου προς τον Καρλάιλ..
- Αν δεν γίνομαι αδιάκριτη, ποιος είναι αυτός? Μένει μαζί σας ?
- Δεν γίνεσαι καθόλου αδιάκριτη, πριν χρόνια έχασε τους γονείς του και τον πήρα υπό την κηδεμονία μου, τον έχω σαν δεύτερο γιο μου .. Σε λίγο καιρό, όμως θα μου φύγει και αυτός, θα παντρευτεί την Τάνια Ντενάλι ..? ,με ενημέρωσε ο γέρος και πάγωσα.
- Της γνωστής οικογενείας ? ρώτησα σχεδόν ξέπνοα ενώ προσπάθησα πολύ σκληρά να κρύψω τον πόνο που διαπέρασε το στήθος μου κάνοντας με να χάσω την ανάσα μου.
- Ναι, της γνωστής οικογενείας .., επιβεβαίωσε.
- Και πως και δεν μένουν μαζί ..Συγγνώμη αν γίνομαι αδιάκριτη και ρωτώ πολύ προσωπικές ερωτήσεις .. Προσπάθησα να του θολώσω φυσικά τα νερά ώστε να μην καταλάβει το πραγματικό μου ενδιαφέρον για εκείνον...
- Όχι μην φοβάσαι, εύλογη είναι η ερώτηση σου .. Η οικογένεια της Τάνιας είναι πολύ συντηρητική και δεν της επιτρέπουν να μείνουν μαζί μέχρι να παντρευτούν..
- Και ο Έντουαρτ γιατί δεν μένει μόνος του?
- Εγώ του το ζήτησα, ήθελα να έχω όλα τα παιδιά μου
- Α κατάλαβα .., είπα ενώ εκείνος κοίταξε το ρολόι του
- Μπέλλα πρέπει να ετοιμαστώ να φύγω, αν θες μπορείς να κάνεις ξενάγηση μόνη σου στο σπίτι ή πες στην Έλενα να σου δείξει τα κατατόπια…
- Μην φοβάστε, θα τα καταφέρω, πηγαίνετε εσείς στην εταιρεία σας, εγώ θα ξεκουραστώ λιγάκι .. ,του είπα με το πιο καυτό μου χαμόγελο και αμέσως ο γέρος τσίμπησε και πετάρισε τα βλέφαρα του σαστισμένα
- Όπως επιθυμείς και ότι θέλεις, ζήτα το από την Έλενα ..Θα ήθελα πολύ να μείνω μαζί σου και να σε ξεναγήσω , αλλά η δουλειά δυστυχώς με καλεί..., είπε με ένα παράπονο ... Καλά έχει πέσει κανονικά στα δίχτυα μου, απλά δεν το έχει καταλάβει ακόμα ...
- Σίγουρα θα χρειαστώ κάποια ρούχα, θα μπορούσε να πάει κάποιος να πάρει κάποια ρούχα από το σπίτι μου …?
- Ναι μην φοβάσαι θα το φροντίσω, ξεκουράσου λιγάκι και θα πούμε το απογευματάκι …
- Καλή δουλειά σας εύχομαι και σας ευχαριστώ πολύ για όλα .., είπα με το πιο αθώο μου βλέμμα, έτσι ώστε να τον λυγίσω με την ευγένεια μου
- Καλά, καλά, θα τα πούμε, είπε και αυτόματα, προσπαθώντας να αποφύγει την έλξη που του προκαλούσα και πήγε κάτω, όπου πρέπει να ήταν το δωμάτιο του .. Μπήκα και εγώ στο δικό μου …
Έπεσα πάνω στο κρεβάτι , από την μία ήμουν χαρούμενη που έχω πετύχει το μεγαλύτερο μέρος του σχεδίου μου, από την άλλη όμως η εμφάνιση αυτού του άντρα με αναστάτωσε ..Η ομορφιά του, η ευγένεια του και το σεξαπίλ του με τρέλαναν στο λεπτό .. Πολύ φοβάμαι ότι με αυτόν τον άνθρωπο μέσα στην μέση, θα αποπροσανατολίζομαι.. Όχι αυτό δεν πρέπει να γίνει, θα κερδίσω τον γέρο με το έτσι θέλω και κανένας δεν θα μπει εμπόδιο …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου