Γυάλινα όνειρα..

Μπέλλα ..

Μια εβδομάδα πριν ...

Μόλις πήρα το γράμμα στα χέρια μου ένα άσχημο προαίσθημα φώλιασε μέσα μου 

… Το άνοιξα και άρχισα να το διαβάζω.

« Αγαπητή Μπέλλα μου,

Πώς είσαι ? Ξέρω ότι δεν θες να ακούσεις και να δεις κανέναν , αλλά εγώ ένιωσα την ανάγκη και την υποχρέωση  να σου γράψω αυτό το γράμμα .. Ο Έντουαρτ δεν είναι καλά , εδώ και μια εβδομάδα είναι κλεισμένος μέσα στο σπίτι .. Του χτυπάμε αλλά τίποτα , αρχίζω και ανησυχώ .. Κάνει όπως τότε που έχασε την μητέρα του ..Επίσης θα ήθελα να σου πω ότι ο Καπετάνιος είναι στο νοσοκομείο , έχει πρόβλημα με την καρδιά του .. Ο Έντουαρτ δεν το ξέρει , δεν μπορούμε να επικοινωνήσουμε μαζί του .. Ξέρω ότι σε πλήγωσαν και οι δύο , αλλά έχεις μεγάλη καρδιά κοριτσάκι μου ..

Κατερίνα ..»

Είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό .. Δεν πίστευα αυτά που διάβαζα .. Ο Έντουαρτ κλεισμένος μέσα στο σπίτι και ο Καπετάνιος με την καρδιά του .. Ένιωσα όλο μου το κορμί να πονά..Συναισθήματα φόβου , αγωνίας και ανησυχίας άρχισαν να με κυριαρχούν ..

-         Μπέλλα τι έγινε είσαι καλά ?

-         Πρέπει να φύγω Τζεικ , πρέπει να πάω να μιλήσω με έναν άνθρωπο ..

-         Είσαι σίγουρη ?

-         Απόλυτα …

Μια εβδομάδα μετά ..

Μόλις έφτασα έξω από το σπίτι , ένιωσα ένα σφίξιμο στο στομάχι μου.. Τα παντζούρια ήταν κλειστά , δεν υπήρχε τίποτα που να δείχνει ζωή μέσα στο σπίτι … Έβγαλα τα κλειδιά από την τσέπη μου και άνοιξα την πόρτα ..Το απόλυτο σκοτάδι απλώθηκε μπροστά μου .. Τελικά πόσο λάθος έκανα , αυτός ο άνθρωπος είναι τόσο πληγωμένος .. Έκλεισα την πόρτα πίσω μου και αφού πήρα μια άνοιξα τα πάντα , τις κουρτίνες , τα παντζούρια και φως πλημμύρισε όλο το σπίτι  … ‘Άρχισα να κάνω θόρυβο για να ακούσει και να κατέβει .. Ήταν δύσκολο αλλά έπρεπε να φανεί η επιστροφή μου σαν κάτι απόλυτα φυσικό  .. Πήγα στην κουζίνα , για να πω την αλήθεια με είχε πιάσει μια λιγούρα ..

Άνοιξα το ψυγείο και το μόνο που είδα ήταν μπύρες τίποτα άλλο .. Μα καλά αυτός ο άνθρωπος εδώ και δυο εβδομάδες δεν έχει κατέβει να φάει .. ‘Άκουσα βήματα , 

έμεινα εκεί μπροστά στο ψυγείο να τον περιμένω ..

Έκλεισα απότομα το ψυγείο και έκανα πως τρόμαξα …

-         Αα , είπα .. Η αλήθεια ήταν ότι αυτός ο άνθρωπος που αντίκρισα μπροστά μου , δεν ήταν ο Έντουαρτ .. Μπροστά μου είδα έναν άνθρωπο ταλαιπωρημένο .. Τα μαλλιά του  τελείως ανακατεμένα , μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια του , είχε αφήσει μούσι .. Που θα μπορούσα να πω ότι του πήγαινε .. Μια μπλούζα φαρδιά και μια φόρμα από κάτω ξυπόλητος .. Καμία σχέση με τον Έντουαρτ που ήξερα …

Μετά ξεκίνησαν οι εντελώς κωμικές σκηνές .. Εκείνος να με κοιτάει και να εξοργίζεται ενώ εγώ να είμαι μες στην τρελή χαρά .. Ειδικά όταν του είπα να πάει να κάνει μπάνιο .. Με κοίταζε σαν εξωγήινος .. Τα είχε χάσει εντελώς μαζί μου και λογικό ήταν .. Φαινόμουν σαν τρελή …

Μετά από μισή ώρα που έκατσα να μαγειρέψω , τον είδα να κατεβαίνει τις σκάλες .. Τότε άρχισα πραγματικά να βλέπω ξανά τον Έντουαρτ μου .. Είχε κάνει μπάνιο , όπως του είχα πει.. Φορούσε μόνο τη κάτω φόρμα , ήταν ξυπόλητος και από πάν φαινόταν το εκπληκτικό σώμα του .. Αυτό το θέαμα με έκανε να νιώσω τόσο ευάλωτη .. Το μούσι όμως δεν το ξύρισε ..Δεν το χάλαγε αλλά προτιμώ την απαλή και βελούδινη επιδερμίδα του ..

Όσο ρωτούσε ο Έντουαρτ και εγώ έδινα άλλα αντάλων   απαντήσεις , εκείνος εξοργιζόταν όλο και πιο πολύ  …Μέσα σε λίγη ώρα είχα κατεβάσει μια κατσαρόλα μακαρόνια .. Ο Έντουαρτ είχε μείνει .. Λογικό αφού ήξερε ότι δεν τρώω και πολύ στην καθημερινή ζωή μου …

-         Μπέλλα πότε το έφαγες ?, ρώτησε με περιέργεια ..

-         Πεινάω πολύ το τελευταίο καιρό ., είπα την αλήθεια …Άλλωστε δεν είχα τίποτα να 

κρύψω ..

-         Δεν σε τάιζε καλά ο Τζεικ σου ?, είπε ειρωνικά .. Μου είχε ξαναφέρει τον Τζεικ .. 

Τον είχε πληγώσει πολύ που έφυγα μαζί του .. Ήταν λάθος μου και θα το διόρθωνα με 

κάθε τρόπο ..

-         Α αντιθέτως μια χαρά , αλλά εμένα η όρεξη μου άνοιξε απότομα.., είπα και σηκώθηκα για να πιω λίγο νερό αλλά ζαλίστηκα ..

-         Είσαι καλά ..?, με ρώτησε και τον είδα να ανησυχεί ..Ο καλός μου με αγαπούσε και εγώ τον πλήγωσα ανεπανόρθωτα..

-         Ναι ,μωρέ είπε και κάθισε ..Τον τελευταίο καιρό με έχουν ταράξει  οι ζαλάδες , τελικά άσχημη είναι εγκυμοσύνη τους πρώτους μήνες .., είπα .. Ήταν η ώρα να μάθει την αλήθεια ..Τον είδα που γούρλωσε τα μάτια του …

-         Μπέλλα τι είπες μόλις τώρα?, με ρώτησε για να επιβεβαιώσει αυτά που είπα ..

-         Τι είπα ?., είπα παίζοντας το ανήξερη ..

-         Μπέλλα είσαι έγκυος ..?, είπε με κοιτούσε μέσα στα μάτια ..

-         Α ναι  είμαι έξι εβδομάδων έγκυος .. είπα και τον είδα να ανοίγει το στόμα του και 

να γουρλώνει τα μάτια του..

-         Δηλαδή , είπε, ενώ σηκώθηκε όρθια .. θα γίνω μπαμπάς ..?

-         Ναι θα γίνεις πατέρας .., είπα και τότε τον είδα να λιποθυμά ..Παναγιά μου τι του έκανα ? Του το είπα και  απότομα.. Σηκώθηκα , πήγα κοντά του και πήρα το κεφάλι του το έβαλα πάνω στα γόνατα μου και του έδινα μικρά χαστουκάκια για να συνέλθει  .. Τον είδα να ανοίγει τα μάτια του ..

-         Έντουαρτ ..?

-         Θα γίνω μπαμπάς?, είπε για να το ξαναεπιβεβαιώσει .

-         Ναι καρδιά μου θα γίνεις μπαμπάς ..

-         Α χα θα γίνω μπαμπάς , είπε και ξαναλιποθήμησε ..Α δεν είναι κατάσταση αυτή .. Τον άφησα λιγάκι , σηκώθηκα , έβαλα ένα ποτήρι νερό και πήγα ξανά κοντά του ..

-         Έλα καρδιά μου σύνελθε , είπα ενώ του έδωσα το φιλί της ζωής .. Μου είχαν λείψει τα χείλη του .. Και εκεί που πήγα να απομακρυνθώ , ‘ένιωσα το χέρι του πίσω από τον λαιμό του  και τα χείλη του να πιέζουν τα δικά μου .. Φυσικά και ανταποκρίθηκα στο φιλί του .. Άνοιξα το στόμα μου για αν εισχωρήσει μέσα η γλώσσα του .. Το φιλί μας γινόταν όλο και πιο βαθύ , όλο και απαιτητικό… Ώσπου  απομακρύνθηκαν τα χείλη μας για να πάρουμε μια  ανάσα ..

-         Δεν θα ξαναφύγεις, έτσι ?, με ρώτησε ενώ με κοιτούσε τα μάτια ..

-         Όχι η θέση μου είναι δίπλα στον άνθρωπο που αγαπώ .., είπα και τον φίλησα για να 

σφραγίσω την υπόσχεση μου …

Εννιά μήνες μετά ..

Τι ήταν να του πω ότι ήμουν έγκυος .. Εδώ και εννιά μήνες μου έχει σπάσει τα νεύρα .. Είναι τόσο προστατευτικός , βήμα δεν με άφηνε να κάνω μόνη μου .. Ακόμα και όταν τον έβριζα , εκείνος μου χαμογελούσε και με φρόντιζε ακόμα περισσότερο  .. Να κάνω κάποια δουλειά , ούτε να το σκεφτώ ..Στην εταιρεία ήταν πάντα δίπλα μου .. Ήταν απίστευτο αυτό το πράγμα.. Δεν ξέρω αν υπάρχει άλλος τόσο προστατευτικός άνθρωπος .. Δεν θα μιλήσω για το θέμα του έρωτα .. Τους πρώτους μήνες καλά ήταν μετά όταν άρχισε να μεγαλώνει η κοιλιά  μου , ούτε να το σκάφτομαι .. Εν τω μεταξύ οι ορμόνες μου ήταν σε έξαρση .. Τον προκαλούσα , αλλά εκείνος τίποτα πάγος ..Μα καλά πώς κρατιόταν …Φυσικά υπήρχαν και πολλές όμορφες στιγμές , όπως αυτή που για πρώτη φορά κλώτσησε το μικρό ..

« Καθώς καθόμουν στον καναπέ , μιας και ο Έντουαρτ με είχε βάλει με το ζόρι να καθίσω ..

-         Έφερα να φας ..

-         Μα βρε καρδιά μου δεν πεινάω ..

-         Πρέπει να φας για να είσαι δυνατή και εσύ και το παιδί ..

-         Αμάν βρε Έντουαρτ κάθε φορά τα ίδια ..

-         Δεν ακούω κουβέντα ..

-         Καλά , είπα και πήρα το πιάτο και άρχισα να τρώω..

-         Α, είπα ξαφνικά κάτι να κινείται μέσα μου ..

-         Τι έγινε αγάπη μου , είσαι καλά ?

-         Αα, είπα και ξανάνιωσα το ίδιο πράγμα..

-         Μπέλλα θα μου πεις τι συμβαίνει ή θα με τρελάνεις ?

-         Νομίζω ότι το παιδί κλοτσάει ..

-         Πλάκα μου κάνεις ..

-         Καθόλου , βάλε το κεφάλι σου να ακούσεις .. Τότε χωρίς να χάσει χρόνο έβαλε το κεφάλι του πάνω στην κοιλιά μου ..Τότε το παιδί κλώτσησε..

-         Α χα κλώτσησε , είπε ο Έντουαρτ ενθουσιασμένος και ένας τεράστιο χαμόγελο απλώθηκε στα χείλη του ..

-         Ω ρε θα γίνει ένας παιχταράς ο γιος μου  …

-         Εεε και πως είσαι τόσο σίγουρος ότι θα είναι αγόρι ..

-         Το ξέρω εγώ ..

-         Κι αν είναι κοριτσάκι ..?, είπα και τότε σήκωσε το κεφάλι του..

-         Αν είναι κοριτσάκι ?

-         Ναι … αν είναι τι θα γίνει..?

-         Τίποτα ,θα το καλοδεχτούμε ..

-         Αα έλεγα .., είπα και τότε τον φίλησα .. Εκείνος για κάποια στιγμή παρασύρθηκε και ενώ είχα την ελπίδα να συμβεί κάτι , εκείνος απομακρύνθηκε..

-         Αμάν βρε Έντουαρτ ..

-         Τι έχουμε πει Μπέλλα ?

-         Το είπε και ο γιατρός  δεν θα γίνει τίποτα ..

-         Όχι , είπα ..

-         Καλά , είπα και συνέχισα να τρώω την μακαρονάδα μου θυμωμένη .. Εκείνος βέβαια δεν πτοήθηκε, αντιθέτως γελούσε ..» Αυτή είναι μια από τις στιγμές που δεν θα ξεχάσω ποτέ .. Το φύλο του παιδιού δεν το μάθαμε , ζητήσαμε από την γιατρό να μην μας το πει .. Θέλαμε να το μάθουμε εκείνη την ημέρα ..

Το θέμα για το πώς αποφάσισα να γυρίσω δεν το έχουμε συζητήσει.. Το αστείο του θέματος είναι ότι δεν με έχει καν ρωτήσει , το άφησε απλά .. Ας ήταν καλή ο άνθρωπος που μου άνοιξε τα μάτια και με έκανε να δω πιο καθαρά τα πράγματα ..

Ήμουν στο μήνα μου από μέρα σε μέρα θα γεννούσα .. Ο Έντουαρτ ήταν σε εγρήγορση .. Αν μια φορά δεν έφευγε από δίπλα μου , τώρα δεν φεύγει καθόλου..

Καθώς καθόμουν στον καναπέ ,  ο Έντουαρτ είχε πάει   μέχρι τη  κουζίνα να ετοιμάσει να φάω , αποφάσισα να πάω και εγώ να καθίσω μαζί του .. Μαγείρευε μόνος του , ήθελε να με φροντίζει κατά αποκλειστικότητα… Καθώς σηκώθηκα να πάω στην κουζίνα ένιωσα κάτι υγρό ανάμεσα στα πόδια μου .. Έσκυψα και είδα ότι κάτω ήταν υγρά .. Είχα παγώσει για λίγο , ώσπου άρχισα να πονώ.. Παναγιά μου γεννάω ..

-         Έντουαρτ, φώναξα ..και τότε μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτων ο Έντουαρτ έφτασε με μια ποδιά και την κουτάλα στο χέρι ..

-         Τι έγινε Μπέλλα ?έπαθες κάτι ?

-         Γεννάωωωω, είπα …

-         Γεννάμε, είπε τότε ο Έντουαρτ και τότε έτρεξε επάνω στο δωμάτιο και πήρε το 

σάκο που είχαμε ετοιμάσει..Κατέβηκε μετά από λίγο ..

-         Άντε πάμε .. είπε και ήρθε δίπλα μου για νa στηριχτώ ..

-         Το φαγητόοοοο..

-         Αμάν το ξέχασα πάω να το κλείσω , είπε και πετάχτηκε τρέχοντας  στην κουζίνα και ξανάρθε δίπλα μου ..

-         Έλα κρατήσου από εμένα .. , είπε και προχωρήσαμε προς την εξώπορτα .. Άνοιξε την πόρτα και βγήκαμε ..Πήγαμε στο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε

-         Έλα ανασούλες μου είπε και μου έπιασε το χέρι ..άρχισα να παίρνω ανάσες και μαζί μου και αυτός …

Έντουαρτ

Δεν με ένοιαζε τίποτα άλλο παρά μόνο αυτή να είναι καλά.. Μετά από τρελέ ανάσες , μετά από τρελό βρίσιμο που έφαγα γιατί βιαζόμασταν φτάσαμε επιτέλους στο νοσοκομείο .. Την οδήγησα και τότε ήρθε ένας με ένα καροτσάκι και μας βοήθησε ..

-         Ειδοποιήστε σας παρακαλώ την κυρία Παπαδοπούλου , είναι γιατρός την γυναίκας μου ..

-         Ναι εννοείται, είπε ενώ τρέχαμε στην αίθουσα τοκετού .. Βάλανε την Μπέλλα να ξαπλώσει ..Μου δώσανε να φορέσω μια στολή .. Τότε συνειδητοποίησα ότι φορούσα ακόμα την ποδιά .. Πω πω ρεζίλι πρέπει να έχω γίνει.Αφού έβγαλα την ποδιά ,  φόρεσα  την στολή και πήγα δίπλα στην Μπέλλα

-         Έντουαρτ ,έλεγε , ενώ έσφιγγε το χέρι μου ..

-         Έλα αγάπη μου ηρέμησε εδώ είμαι εγώ ..

-         Πονάωωω, ούρλιαζε

-         Έλα ανασούλες να ηρεμήσουμε ..

-         Έντουαρτ αι στο διάολο που θα ηρεμήσω κιόλας , πονάωωωω..

-         Καλά αγάπη μου θα πάω, ηρέμησε .. , είπα ενώ μπήκε η γιατρός ..

-         Πώς πάμε …?

-         Πονάωωω..

-         Καθίστε να δούμε .., είπε και αφού την εξέτασε μας είπε ..

-         Είμαστε έτοιμοι ,εσείς κύριε Κάλλεν θα είστε εκεί κατά την ώρα της γέννας ?

-         Εεε, είπα και τότε η Μπέλλα με αγριοκοίταξε ..

-         Ναι ναι θα είμαι ..

-         Ωραία ας ετοιμαστούμε .., είπε..

Μετά από λίγη ώρα ήμασταν έτοιμοι .. Η Μπέλλα πονούσε οικτρά ..Εμένα η 

καρδιά μου είχε πάει στην κούλουρη ..

-         Έλα σπρώξε , Μπέλλα .., είπε η γιατρός..

-         Αααααα, ούρλιαζε η Μπέλλα ενώ έσφιγγε το χέρι μου ..

-         Έλα ξαναπροσπάθησε ..

-         Ααααααααα, ούρλιαζε ενώ κόντευε να ραγίσει το χέρι μου από το σφίξιμο ..

-         Ναι , μόλις τα καταφέραμε και βγάλαμε το κεφάλι , έλα λίγο ακόμα , σπρώξε ..

-         Σπρώχνωωω, είπε ενώ έσφιγγε κι άλλο το χέρι μου ..

-         Έλα λίγο ακόμα ..

-         Αααααα, είπε ενώ πια το χέρι μου είχε σπάσει το ένιωθα..

-         Τα καταφέραμε μόλις ήρθε στο κόσμο ένα υγιέστατο αγοράκι …

-         Αγοράκι..?, είπα και σηκώθηκα να το δω .. Καθώς σηκώθηκα , δεν με κράτησαν 

τα πόδια μου και λιποθύμησα ..

Μετά από 2 χρόνια ..

-         Άντε αγάπη μου ,θα αργήσουμε στο γάμο ..

-         Τώρα ερχόμαστε .. , είπε και τότε εμφανίστηκε η πιο όμορφη γυναίκα του κόσμου 

με το μικρό μας Μάνο ..

-         Πω πω τι όμορφη οικογένεια που έχω εγώ , είπα και έδωσα ένα φιλί στην γυναίκα 

μου και πήρα στην αγκαλιά μου το αγόρι μας ..

-         Μαμά , νταντά μαϊμού ..

-         Με είπε μαϊμού , ή μου φαίνεται ..?

-         Σε είπε μαϊμού ..

-         Κάνω εγώ για μαϊμού ..?

-         Τώρα που σε βλέπω καλύτερα , της φέρνεις λιγάκι ..

-         Μπέλλα ..

-         Καλά μωρέ πλάκα κάνω .. , είπε και γελάσαμε ..

-         Άντε πάμε και θα αργήσουμε ..

-         Άντε πάμε, είπε και φύγαμε .. Μετά από μια ώρα φτάσαμε στο δημαρχείο .. 

Μπήκαμε μέσα και ο Καπετάνιος καθόταν καμαρωτός και περίμενε ..

-         Καλώς τους …

-         Παππού , παππού, είπε ο Μάνος μας και έτεινε τα χεράκια του προς το Καπετάνιο 

..

-         Τι κάνει το μικρό μας αγοράκι ?, είπε και τον πήρε στην αγκαλιά του ..

-         Κατά είμαι ..

-         Μπράβο το αγόρι μας ..

-         Να ζήσεις Καπετάνιε μου , είπα και του έδωσα το χέρι μου ..

-         Σε ευχαριστώ πολύ παλικάρι μου..

-         Καπετάνιε μου εύχομαι ότι καλύτερο ..

-         Σε ευχαριστώ πολύ γλυκιά μου ..

-         Άντε καιρός ήταν να παντρευτείς την Κατερίνα..

-         Τι εννοείς με αυτό Μπέλλα ..?

-         Τι να εννοώ βρε Καπετάνιε , στα μάτια σε κοίταζε η γυναίκα , άντε και άργησες  ..

-         Δεν έχεις και άδικο , αλλά κάλιο αργά παρά ποτέ ..

-         Σωστά .. , είπα και τότε άνοιξε η πόρτα και μπήκε μέσα η Κατερίνα με ένα όμορφο ταγιέρ..Πήρε η Μπέλλα τον μικρό και καθίσαμε λίγο πιο πέρα .. Εγώ με την Μπέλλα ήμασταν οι μάρτυρες.. Ήρθε η Κατερίνα και ξεκίνησε η τελετή .. Τότε είδα τον Καπετάνιο να ξεσφίγγει τη γραβάτα του και τον είδα αν χλομιάζει ..   Πήγα δίπλα του ..

-         Καπετάνιε , είσαι καλά ?

-         Νιώθω ένα σφίξιμο , είπε και τότε τον έβαλα να ακουμπήσει σε μια καρέκλα ..

-         Αγάπη μου .., είπε η Κατερίνα ενώ κρατούσε το χέρι του ..

-         Κατερίνα ,είπε και τότε …