The secret

Έντουαρτ

Μόλις βγήκα από το καφέ , είδα την κοπέλα μα κυνηγάει έναν άλλον . Μα καλά κυνηγητό παίζουν ? Αποκλείεται , κάτι πρέπει να έχει γίνει? Πέταξα τους καφέδες και άρχισα να τρέχω για να τους προλάβω . Ευτυχώς είχα καλή σωματική διάπλαση και αυτό με βοηθά να τρέχω πιο εύκολα ....

Προσπέρασα την κοπέλα και έφτασα στον άντρα , ο οποίος κρατούσε μια γυναικεία τσάντα. Τώρα κατάλαβα !Τον έπιασα , τον έριξα κάτω και αμέσως τον αναγνώρισα.. Ήταν ο Μάρκο , γνωστό κλεφτρόνι της περιοχής και συνηθίζει να την γλιτώνει , αλλά τον είχα προειδοποιήσει ότι αν ξαναπέσει στα χέρια μου δεν θα την γλιτώσει  ..Γύρισε το κεφάλι του και μόλις με είδε , τρόμαξε , ήξερε τι τον περίμενε.

-          Κ- κύριε Κάλλεν…

-          Βρε βρε καλώς τα μάτια μας τα δυο …

-          Εγώωω..

-          Εσύ θα πας στην φυλακή , τέλος, οι χάρες , σε  είχα προειδοποίησει..

-          Ξέρετε ..

-          Ξέρω αρρώστησε η μικρή σου αδερφή ? η μητέρα σου ?ή μήπως η γυναίκα σου ?, άστα αυτά σε μένα , λοιπόν για σήκω για να σου φορέσω αυτά τα ωραιότατα βραχιολάκια .., είπε και σηκώθηκε και του φόρεσα τις χειροπέδες ..Καθώς γυρίσαμε και οι δύο  , είδα την κοπέλα να μας κοιτάει ..

-          Εσείς είστε η κάτοχος της τσάντας ?

-          Ναι , είπε και της έδωσα την τσάντα. Από κοντά ήταν ακόμα πιο όμορφη , πως γίνεται μια γυναίκα να είναι τόσο μα τόσο τέλεια ?

-          Σας ευχαριστώ πολύ ..

-          Τίποτα ,σας παρακαλώ μπορείτε να έρθετε στο τμήμα για μια τυπική κατάθεση..

-          Βεβαίως, είπε ..

-          Ακολουθήστε με …, είπα και προχώρησα μπροστά με τον Μάρκο και ακολούθησε και η κοπέλα . Μόλις φτάσαμε στο αυτοκίνητο ..

-          Έμμετ , βγες λιγάκι έξω ..και αμέσως βγήκε ..

-          Τι έγινε ?

-          Πάμε στο αστυνομικό τμήμα , ληστεία ..

-          Μάρκο πάλι εδώ ?

-          Ε τι να κάνουμε ..

-          Αμάν , άντε μπες , είπε και άνοιξε την πόρτα του αυτοκίνητου και μπήκε μέσα ..Έκανα νόημα στον Έμμετ να καθίσει μαζί του και να οδηγήσω εγώ . Το έπιασε αμέσως το νόημα και μπήκε μαζί του ..

-          Ορίστε περάστε , είπα και άνοιξα την πόρτα για να μπει μέσα η κοπέλα  

-          Σας ευχαριστώ , είπε και μπήκε μέσα .. Αυτή η κοπέλα είναι τόσο όμορφη και τόσο απλή συνάμα που με τρελαίνει ..

Μετά στο τμήμα..

-          Έντουαρτ την δαγκώσαμε την λαμαρίνα?

-          Έμμετ ..

-          Έλα τώρα για να θες εσύ να οδηγήσεις ??

-          Απλά ..

-          Ναι καλά άστα αυτά σε μένα , πάντως όμορφη είναι .. έχεις γούστο ..

-          Σε ευχαριστώ πολύ και εσύ όμως με την αδερφή μου , μια χαρά γούστο έχεις….

-          Έντουαρτ ..

-          Τι ? εσύ θέλεις να  κάνεις πλάκες αλλά εσύ όχι ? ντροπή..

-          Ναι καλά καλά ..

-          Α ξέχασα να σου πω , αύριο έχει γενέθλια η αδερφή μου , μην ξεχάσεις να της πάρεις δώρο ..

-          Καλά μωρέ πότε περίμενες να μου το πεις ?

-          Για κοίτα τον πως κάνει ? , και έβαλα τα γέλια ..

-          Έντουαρτ , έντουαρτ βγαίνει ?

-          Που είναι ?που ? που ?και τότε είδα τον Έμμετ να έχει σκάσει στα γέλια ..

-          Χα χα πολύ γελάσαμε ..

-          Μην το συζητάς ..και συνέχιζε να γελάει .. καλά εσύ είσαι φουλ ερωτευμένος ..

-          Μμμ, είπα και τότε την είδα να βγαίνει από το γραφείο όπου της έπαιρναν κατάθεση . Πρώτη φορά νιώθω την καρδιά μου να φτερουγίζει βλέποντας μια γυναίκα? Τι να κάνω ? Πώς να την πλησιάσω ?

Τότε την είδα να πλησιάζει προς εμάς και μου κόπηκαν τα πόδια .. μα καλά τι μου συμβαίνει ?

-          Σας ευχαριστώ για όλα μου είπε και έμεινα αποσβολωμένος..

-          Τίποτα την δουλειά μου έκανα ..

-          Και πάλι ευχαριστώ .., είπε και έφυγε  

-          Τίποτα την δουλειά μου έκανα , είπε ο Έμμετ προσπαθώντας να μιμηθεί τον τρόπο ομιλίας μου

-          Έμμετ κόφτο …

-          Καλά ότι πεις ..και ποιο είναι το όνομα της ?

-          Ιζαμπέλλα Σουάν ..

Παράξενο όνομα …, είπε και έφυγε ενώ εγώ σκεφτόμουν ότι έπρεπε με κάποιο τρόπο να την ξαναδώ αυτή την γυναίκα , μου δημιουργούσε συναισθήματα που δεν τα είχα ξανανιώσει .. ποιος ξέρεις ίσως να την ξαναδώ..

Την επόμενη μέρα ………….

-          Έμμετ θα έρθεις το βράδυ ?

-          Εννοείται ..

-          Άντε τυχερούλη , που ξέρεις μπορεί να είναι η τυχερή σου μέρα..

-          Ναι ναι ..

-          Της πήρες δώρο ?

-          Ναι ένα ωραίο κολιέ , εσύ ?

-          Εγώ τώρα θα πάω να της πάρω..

-          Άντε καλά ψώνια θα τα πούμε το βράδυ ..

-          Οκ μην αργήσεις και στήσεις την κοπέλια ..

-          Μμ γελάσαμε , είπε και μου το έκλεισε ..

Έφτασα έξω από ένα μαγαζί με ρούχα ,είχα ακούσει ότι έχει ωραία κομμάτια ..

Μπήκα μέσα , είχε λίγο κόσμο και οι πωλήτριες από ότι είδα ήταν απασχολημένες και έτσι αποφάσισα να ρίξω μια ματιά μόνος μου . Έψαξα από εδώ, έψαξα από εκεί αλλά δεν μπορούσα να βρω κάτι που να αρέσει στην  Ρόζαλι , ήταν και παράξενη με τα ρούχα , σε αντίθεση με μένα που ήμουν τόσο απλός ..

-          Συγνώμη μπορώ να σας βοηθήσω ? , άκουσα μια φωνή από πίσω μου ..

-          Ναι αν γίνεται , είπα και γύρισα για αν δω την πωλήτρια και τότε ήταν που έπαθα το σοκ ..’Ήταν εκείνη , η κοπέλα..

-          Η κοπέλα με την τσάντα .. είπα ξαφνιασμένος που την έβλεπα ξανά..

-          Ο αστυνομικός που μου την έδωσε πίσω, είπε και μου χαμογέλασε . Πόσο λαμπερή ήταν όταν χαμογελούσε…

-          Ιζαμπέλλα Σουάν …

-          Σωστά , αλλά μπορείτε να με φωνάζεις Μπέλλα ..

-          Μπέλλα , ωραίο όνομα

-          Σε ευχαριστώ αν δεν κάνω λάθος σε φώναξε χθες ο ληστή κύριε Κάλλεν , αυτό είναι το όνομα σου  ?

-          Σωστά αλλά το επώνυμο μου , το όνομα μου είναι Έντουαρτ..

-          Ωραία Έντουαρτ πως μπορώ να σε εξυπηρετήσω ?

-          Θα ήθελα κάτι κομψό , μάλλον κάτι σε φόρεμα για μια κοπέλα..

-          Ωραία και πως είναι η κοπέλα σου ? ψηλή ? λεπτή ?

-          Ω δεν είναι κοπέλα , είναι αδερφή μου , έχει τα γενέθλια της ..

-          Ωω συγνώμη , να την χαίρεσαι ..

-          Ευχαριστώ ..

-          Και πως είναι η αδερφή σου?

-           λεπτή με ξανθιά μαλλιά , περίπου στο ύψος μου ..

-          Μάλιστα , για έλα μαζί μου να σου δείξω κάποια κομμάτια ..

-          Βεβαίως  .., είπα και την ακολούθησα ..

-          Για πες μου σε τι χρώματα κυμαίνεται ?

-          Ροζ , μωβ , μπλε ..

-          Μάλιστα και άρχισε να βγάζει κομμάτια , το ένα καλύτερο από το άλλο..

-          Λοιπόν αυτά είναι , διάλεξε …

-          Μμμ αρκετά δύσκολο …αλλά νομίζω ότι θα διάλεγα αυτό..

μ- -μπορώ να κάνω κάτι ?για να υπολογίσω λιγάκι αν θα της ταιριάζει στο ύψος 

-

 - ναι βεβαίως , είπα και τότε πήρε το φόρεμα και το έβαλε επάνω μου 

- πως σου φαίνομαι μου πάει ? είπα κάνοντας πλάκα 

- είναι εξαιρετικό επάνω σου .. είπε και γελούσαμε και οι δύο μαζί

- ωω με κολακεύεις , είπα 

- πάντως είναι καλό επάνω σου όσο αφορά το ύψος άρα θα είναι και στην αδερφή σου 

- αφού το λες εσύ .. είπα και της έδωσα το φόρεμα

-           -          Πάντως πολύ καλή επιλογή , έχεις γούστο βλέπω  ..

-          Δεν ξέρω ίσως..

-          Είναι όμως ακριβό ..

-          Δεν πειράζει , δεν υπάρχει πρόβλημα χρημάτων…

-          Τότε πάμε στο ταμείο , να  το  πακετάρω για δώρο  ..

-          Πάμε, είπαμε και πήγαμε στο ταμείο . Εκεί μου το τύλιξε κατάλληλα για δώρο , ενώ εγώ την κοιτούσα , ήταν τόσο γλυκιά . Αυτή η γυναίκα με έχει καταλάβει εντελώς και δεν ξέρω αν θα μπορέσω να την βγάλω από το μυαλό μου .. τώρα μπορώ να καταλάβω τον Έμμετ , όταν λέει ότι είναι ερωτευμένος με την αδερφή μου . Από την μια  είναι ένα τόσο ωραίο συναίσθημα και από την άλλη τόσο δύσκολο και αβέβαιο , δεν ξέρεις αν θα έχεις ανταπόκριση , αν ο άλλος αισθάνεται το ίδιο και για σένα , φοβάσαι μήπως φας χυλόπιτα . Τελικά ο Έμμετ είχε δίκιο όταν έλεγε ότι του είναι δύσκολο να της μιλήσει..

-          Έτοιμο ..

-          Σε ευχαριστώ , πόσο σου χρωστάω  ?

-          500 δολάρια ..

-          Μμα ακριβούτσικο , είπα και έβγαλα τα χρήματα

-          Στο είπα , θα προσπαθήσω να σου κάνω μια καλύτερη τιμή ..

-          Ωω δεν είναι ανάγκη ..

-          Ε τι .. εδώ έσωσες τα χρηματά μου και δεν μπορώ να σου κάνω μια μικρή έκπτωση , λοιπόν δώσε μου 450 δολάρια..

-          Τόσο μεγάλη έκπτωση ?

-          Πες ότι είναι ένα μικρό δώρο για αυτό που μου έκανες..

-          Σε ευχαριστώ .., είπα και έδωσα τα χρήματα …

-          Ορίστε το φουστάνι να και η απόδειξη , έχει κάρτα αλλαγή στην περίπτωση που θέλει να το αλλάξει ..

-          Να σαι καλά , γεια σου και να προσέχεις ..

-          Γεια σε ευχαριστώ για όλα .., είπε και εγώ έφυγα ..

Τώρα πως θα την ξανάβλεπα ? Γιατί δεν της ζήτησα να βγούμε ? Και αν αρνιόταν ? κι αν δεν ήθελε να βγει μαζί μου ? αν είχε αγόρι ? Αχ τα έχω χαμένα ..Αν δεν κάνω όμως μια προσπάθεια πως θα τα μάθω όλα αυτά αν δεν τολμήσω .. Εδώ ταιριάζει το ρητό , ο τολμών νικά !Πάμε και ο θεός βοηθός !!

Ξαναγύρισα πίσω και είδα την Μπέλλα εκεί που την είχα αφήσει στο ταμείο ..Πήρα μια βαθιά ανάσα και μπήκα μέσα..

- Έντουυαρτ ? τι κάνεις ξανά εδώ ?χρειάζεσαι κάτι άλλο ?

- κοίτα Μπέλλα , δεν θέλω να με περάσεις για κανέναν λιγούρη , αλλά θα ήθελα να σου ζητήσω κάτι .

- δεν καταλαβαίνω , εξηγησέ μου ...

- να θα ήθελες να βγούμε για φαγητό ?, είπα και ξεροκατάπια . Εκείνη με κοιτούσε με κάτι ορθάνοιχτα μάτια ..

- αν δεν θες , θα το καταλάβω , δεν υπάρχει πρόβλημα ..

- όχι ..

- α δεν θες δεν πειράζει , τουλάχιστον έκανα μια προσπάθεια .. ,είπα και πήγα να φύγω ..

- Έντουαρτ , θέλω να βγούμε ...

- αλήθεια το λες ?

- ναι θέλω , να και η διεύθυνση του σπιτιού μου για να έρθεις να με πάρεις και μου έδωσε ένα χαρτάκι με την διεύθυνση της ..

- ωραία θα περάσω κατά τις εννιά αύριο να σε πάρω ..

- οκ τα λέμε ..., είπε και έφυγα . Δεν το πιστεύω δέχτηκε !! Αυτή είναι από τις ωραιότερες στιγμές της ζωής μου........

Αυτό είναι το φόρεμα!!!!