Μπέλλα

Καθόμουν στο κρεβάτι μου και προσπαθούσα να σκεφτώ τι είχε συμβεί πριν από λίγα λεπτά .Ο Έντουαρτ μου επιτέθηκε κατά ένα περίεργο και αγενές τρόπο  και από την άλλη  όταν πήγα στο γραφείο έλεγε στον Κύριο Μάνο ότι είναι άξια αντικαταστάτρια .. Τώρα αυτό τι είναι?? Όλο αυτό ήταν τεστ ? Για ποιο λόγο ? τι ήθελαν να δοκιμάσουν ? Την υπομονή μου ? Αν μπορώ να υπερασπιστώ τον εαυτό μου στην περίπτωση που κάποιος με προσβάλει ? Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι διαφορετικό και δεν υπήρχε νόημα να το έψαχνα παραπάνω μιας και ο κύριος Μάνος δεν θα μου απαντούσε..

Κάποια στιγμή χτύπησε η πόρτα … Τότε θυμήθηκα τα λόγια του , πρώτα ρωτάς ποιος είναι και μετά του επιτρέπεις να εισέλθει ..

-          Ναι ποιος είναι ?

-          Μπέλλα , ο Άγγελος είμαι ?

-          Πέρασε .., είπα και άνοιξε την πόρτα ..

-          Συγνώμη  για την ενόχληση τέτοια ώρα..

-          Ω δεν πειράζει έτσι κι αλλιώς , δεν κοιμόμουν ..

-          Έλεγα μήπως θες να βγούμε έξω , έχει πανσέληνο και είναι υπέροχα έξω..

-          Όταν λες έξω ?

-          Όχι έξω από το καράβι , μην τρομάζεις ..

-          Δεν ξέρω Άγγελε , δεν θα με αφήσει ο κύριος Μάνος ..

-          Ο καπετάν – Μάνος έχει πέσει για ύπνο ..

-          Κι αν με δει κανένα μάτι και το μαρτυρήσει ?

-          Δεν θα μας δει κανένας , μην ξεχνάς ότι είναι όλοι έξω .. Βλέπεις σήμερα έχουν ένα είδος άδειας ..

-          Καλά με έπεισες αλλά όχι για πολύ ..

-          Ωραία πάμε .. , είπε και τον ακολούθησα .. Η πόλη που είχαμε σταματήσει έλαμπε κάτω από τα χιλιάδες φωτάκια που την στόλιζαν και το φεγγάρι  ανέδιδε ένα υπέροχο φως που έκανε την νύχτα να φαντάζει κάτι το μαγευτικό , έξω από την πραγματικότητα…

-          Πώς σου φαίνεται ?

-          Είναι υπέροχα , σε ευχαριστώ πολύ ..

-          Τίποτα .. μου είπε και μου χαμογέλασε ..

-          Δεν μου είπες , εσύ πως και δεν βγήκες μαζί με τους  άλλους ?

-          Μπα δεν ήθελα , άλλωστε μια τέτοια νύχτα νοσταλγώ ..

-          Και γιατί αυτό ?

-          Γιατί κάθε φορά που έχει πανσέληνο, καθόμασταν μαζί με την κοπέλα μου και το χαζεύαμε..

-          Έχεις κοπέλα ?

-          Ναι την Έλενα ,είπε και έβγαλε μια φωτογραφία από την τσέπη του και μου την έδειξε   .. Ήταν μια πολύ γλυκιά και συμπαθητική κοπέλα ..

-          Είναι πολύ όμορφη ..σου λείπει ε?

-          Ναι πολύ , αλλά αυτό διάλεξα να κάνω , και αυτό θα κάνω , δεν μπορώ να κάνω πίσω στην επιλογή μου ..

-          Έχεις δίκιο , όταν κάνουμε μια επιλογή πρέπει να την υπηρετούμε απόλυτα μέχρι το τέλος  ..

-          Εσύ αγόρι έχεις ?

-          Μπα όχι .. άλλωστε αν είχα εδώ θα ήμουν ?

-          Σωστό και αυτό ..

-          Να σε ρωτήσω κάτι ?

-          Ότι θες ?

-          Τον Έντουαρτ Κάλλεν τον ξέρεις ?

-          Και βέβαια τον ξέρω , ο πατέρας του είναι καπετάνιος και πολύ καλός φίλος του κύριου Μάνου..

-          Το ονομά του δεν είναι ελληνικό ?

-          Όχι δεν είναι ο πατέρας του είναι άγγλος  αλλά πάντα ζούσε στην Ελλάδα, εδώ γνώρισε και την γυναίκα του , η οποία ήταν ελληνίδα ..

-          Ήταν ?

-          Ναι η μητέρα του Έντουαρτ πέθανε από καρκίνο δυστυχώς , ήταν πολύ καλή γυναίκα ..

-          Και πού την ήξερες εσύ ?

-          Πριν τέσσερα χρόνια είχαν έρθει στο καράβι μαζί με τον γιο της και τον άντρα της ..

-          Μάλιστα .. και ο Έντουαρτ τι τύπος είναι ?

-          Δεν τον ξέρω πολύ καλά , αλλά μου έχει δώσει την εντύπωση ότι είναι ο τύπος που δεν σου εξομολογείται εύκολα πράγματα , ειδικά μετά τον θάνατο της μητέρας του , κλείστηκε πολύ στον εαυτό του ..

-          Και ο πατέρας του ?

-          Ο πατέρας του σχεδόν πάντα έλειπε, δεν τον έβλεπε και πολύ και μετά τον θάνατο της γυναίκας του δεν πήγαινε σχεδόν καθόλου σπίτι ..

-          Δηλαδή ο Έντουαρτ ήταν μόνος του?

-          Ναι αλλά μια χαρά τα  έχει καταφέρει, τελειώνει οικονομικά και αν δεν κάνω λάθος θα μπει στην εταιρεία του καπεταν Μάνου

-          Του καπετάν Μάνου ?

-          Ναι τον έχει σαν παιδί του τον Έντουαρτ ..

-          Μάλιστα  και εσύ πως έχεις τόσες πληροφορίες ..

-          Εκτός από το γεγονός ότι τις περισσότερες φορές είμαι στο γραφείο του καπετάνιου , έχω κάποιους γνωστούς από το πλήρωμα του κύριου Κάλλεν ..

-          Κατάλαβα ..

-          Αλλά γιατί τόσες ερωτήσεις για τον Έντουαρτ ?

-          Να απλά σήμερα τον συνάντησα και μου έκανε εντύπωση η συμπεριφορά του..

-          Στο είπα πριν είναι πολύ κλειστός τύπος ..

-          Δεν θα το έλεγα μάλλον πολύ ανοιχτό τον είδα σήμερα ..

-          Γιατί στην έπεσε ?

-          Αντιθέτως , με προσέβαλε άσχημα και έπειτα όταν πήγα στο γραφείο του Κύριου Μάνου , άκουσα την φωνή του και έλεγε ότι είμαι άξια αντικαταστάτρια..

-          Α κατάλαβα , ο κύριος Μάνος ήθελε να σε δοκιμάσει , αν θα δείξεις πυγμή και του απαντήσεις αναλόγως ή θα μείνεις και θα τον αφήσεις να σε προσβάλλει ..

-          Αυτό σκέφτηκα κι εγώ αλλά δεν είναι πολύ παράξενο ..

-          Καθόλου αυτός είναι ο χαραχτήρας του κυρίου Μάνου , πάντα δοκιμάζει τους ανθρώπους που είναι δίπλα του..

-          Τι εννοείς τους ανθρώπους που έχει δίπλα του ?

-          Το προσωπικό του Μπέλλα , πρώτα δοκιμάζει τις αντοχές του και μετά αν δει ότι μπορεί να αντεπεξέλθει στα πάντα , τότε τον παίρνει..

-          Δηλαδή και εσένα ?

-          Όχι μόνο τους ανθρώπους που είναι πολύ δίπλα του , όπως στο γραφείο ..

-          Και τον Έντουαρτ ?

-          Δεν ξέρω αν τον έχει δοκιμάσει ή θα τον δοκιμάσει αλλά αυτός ήδη έχει περάσει πολλά και έχει φανεί αρκετά δυνατός , δεν ξέρω αν θα του κάποιο τεστ ..

-          Μάλιστα νομίζω ότι κατάλαβα ..

-          Είναι δύσκολος άνθρωπος ο Καπετάν Μάνος , αλλά δεν είναι κακός ..

-          Αυτό το  έχω καταλάβει ήδη αλλά έχω ένα προαίσθημα ότι το μέλλον μου επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις από αυτόν τον άνθρωπο..

-          Μπορεί τι να σου πω ..

-          Λοιπόν χάρηκα που τα είπαμε , αλλά έχω αργήσει και αύριο θα σηκωθώ νωρίς ..

-          Οκ καληνύχτα ..

-          Καλό βράδυ , του είπα κα μπήκα ξανά μέσα στην καμπίνα .. Ξάπλωσα στο κρεβάτι και σκεφτόμουν όλα αυτά που είχα μάθει πριν λίγα λεπτά , τόσες πληροφορίες μαζί .. Όχι μόνο για τον Έντουαρτ , που μου είχε κινήσει το ενδιαφέρον από την αρχή όχι μόνο η θεσπέσια ομορφιά του αλλά και ο παράξενος χαραχτήρας του , αλλά και για τον κύριο Μάνο .. Τελικά έχω πολλά να μάθω  ακόμα για αυτόν τον άνθρωπο και ο χρόνος πιστεύω να μου τα αποκαλύψει όλα ..

Μετά από 9 μήνες

Ο καιρός περνάει τόσο γρήγορα .. Είχα κλείσει έναν ολόκληρο χρόνο μέσα στο καράβι .. Ποιος θα το πίστευε , στου τρεις μήνες και εγώ είχα ήδη μπουχτίσει.. Κι όμως τα είχα καταφέρει .. Φυσικά διάβαζα συνέχεια , ελεύθερος χρόνος δεν υπήρχε και τόσο πολύ .. Είχαμε κάνει πολλές στάσεις με το καράβι , σε κάποιες από αυτές ο κύριος Μάνος με είχε αφήσει να βγω μαζί με τον Άγγελο αλλά όχι για πολύ ..Είχα δει αρκετές όμορφές πόλεις και όμορφους ανθρώπους και δεν εννοώ μόνο εξωτερικά αλλά και εσωτερικά .. Μπορεί να ήμουν συνέχεια κλεισμένη σε ένα καράβι αλλά αυτό μου έδωσε την δυνατότητα να γνωρίσω νέα μέρη , νέους ανθρώπους ..

Σήμερα  είχαμε μπαρκάρει σε ένα πολύ όμορφο μέρος .. Μακάρι να με άφηνε ο κύριος Μάνος να βγω .. Άλλωστε για τους επόμενους έξι μήνες , θα είμαι κλεισμένη ξανά μέσα σε ένα καράβι μέχρι να φτάσουμε μια στον τελευταίο προορισμό μας, που είναι η Αμερική για να δώσω τις εξετάσεις μου ..

Πήγα λοιπόν προς το γραφείο του κύριου Μάνου και χτύπησα δυο φορές ..

-          Ποιος είναι?

-          Η Μπέλλα είμαι κύριε Μάνο ..

-          Πέρασε μέσα .., είπε και μπήκα μέσα ..

-          Τι κάνετε ?

-          Καλά είμαι καλή μου , εσύ ?

-          Καλά , θα ήθελα να σας ζητήσω  μια χάρη , αν γίνεται βέβαια ..

-          Πες μου καλή μου ..

-          Να θα ήθελα να βγω λιγάκι ..

-          Μόνη σου ?

-          Όχι με τον Άγγελο , αν γίνεται βέβαια ..

-          Καλά μπορείς να βγεις αλλά μην αργήσεις πολύ ..

-          Όχι σας το υπόσχομαι , σας ευχαριστώ πολύ, είπα και βγήκα έξω .. Εκεί με περίμενε ο Άγγελος ..

-          Λοιπόν σε άφησε ..?

-          Δυστηχώς ..

-          Κρίμα και θα περνούσαμε καλά ..

-          Ε ωραία τότε πάω να ετοιμαστώ ..

-          Δηλαδή σε άφησε ?

-          Ναι πλάκα σου έκανα ..

-          Πονηρούλα , λοιπόν θα σε περιμένω κάτω ..

-          Οκ , σε λίγο θα είμαι κάτω , είπα και πήγα να ετοιμαστώ.. Φόρεσα ένα τζινάκι , ένα άσπρο μπλουζάκι , σταράκια και μια ζακέτα .. Μάζεψα τα μαλλιά μου σε μια κοτσίδα , πήρα την τσάντα μου και κατέβηκα κάτω ..

-          Πω πω κοιτάξτε μια κούκλα ..

-          Άγγελε σταμάτα τις κολακείες ..

-          Καλά μωρέ , ξεκινάμε ..

-          Που θα με πας ..?

-          Λέω να γυρίσουμε την πόλη , μετά να πάμε κάπου να φάμε ..τι λες ?

-          Καλή ιδέα , άντε πάμε ..Προχωρούσαμε στην πόλη και όλα ήταν τόσο ωραία , τόσο μαγικά . Έκανα λες και ήμουν μικρό παιδάκι ..

-          Δεν μου έχεις πολλά για σένα Μπέλλα ..

-          Τι να πω , η ζωή μου δεν έχει και τόσο ενδιαφέρον ..

-          Δεν πειράζει πες μου ..

-          Εγώ ζούσα κοντά στον Πειραιά , με δυο γονείς που, μόνο καλούς γονείς  δεν θα μπορούσες να του πεις ..

-          Δηλαδή ?

-          Είναι οι γονείς οι αδιάφοροι που δεν νοιάζονται για το παιδί τους..

-          Άσχημο αυτό ..

-          Ναι τι να κάνουμε..

-          Για συνέχισε ..

-          Δούλευα και διάβαζα για να μπορώ να πληρώνω για τα έξοδα μου , πέρασα με πολύ κόπο σε μια σχολή αλλά όχι στην Αθήνα .. Είχα δύο επιλογές ή να δουλέψω και να πάω την επόμενη χρονιά στην σχολή ή να  ξαναδώσω για να περάσω στην Αθήνα ..

-          Και εσύ ποια είχες διαλέξει ?

-          Εσύ ποια λες ?

-          Την πρώτη για να ξεφύγεις από τους γονείς σου ..

-          Σωστά..ήθελα να φύγω από κοντά τους , άλλωστε δεν μου πρόσφεραν και κάτι ..όσο για το πώς βρέθηκα πάνω στο καράβι σου το έχω πει ..

-          Ναι μου το έχεις πει και είναι εδώ που λένε η τύχη σου χαμογέλασε ..

-          Ίσως δεν ξέρω, το μέλλον θα δείξει ..

-          Πάμε να φάμε ?

-          Και δεν πάμε ..

Μετά από λίγο φτάσαμε στο εστιατόριο , καθίσαμε και τότε παρατήρησα στο βάθος μια γνώριμη φιγούρα .. Μπα κάνω κάποιο λάθος, δεν γίνεται να βρίσκεται εδώ ?? Μάλλον παραισθήσεις έχω .. Το άφησα και δεν το ξαναπαρατήρησα , αφού παραγγείλαμε , καθόμασταν και μιλούσαμε , γελούσαμε αλλά καθώς γύρισα ξανά το πρόσωπο μου, είδα δυο καταπράσινα μάτι να με καρφώνουν ..

-          Δεν το πιστεύω ,είπε ο Άγγελος ..

-          Τι δεν πιστεύεις ?

-          Τώρα τον είδα , είναι εδώ ο Έντουαρτ Κάλλεν..

-          Αλήθεια ?

-          Ναι μα καλά πόσο γκαβός παίζει να είμαι .. ?

-          Τι κάνει εδώ ?

-          Μα εδώ σπουδάζει ..

-          Πλάκα κάνεις ?

-          Όχι , από ότι ξέρω εδώ σπουδάζει οικονομικά ..

-          Εγώ νόμιζα στην Ελλάδα..

-          Όχι ο πατέρας του προτίμησε το εξωτερικό..

-          Μάλιστα ,είπα και κοίταξα το ρολόι και παρατήρησα ότι πέρασε η ώρα  ..

-          Άγγελε αργήσαμε , πρέπει να φύγουμε ..

-          Ναι έχεις δίκιο κάτσε να ζητήσω τον λογαριασμό, είπε και πήγα να βγάλω κάποια χρήματα από την τσάντα μου ..

-          Μην τολμήσεις .. ,μου είπε

-          Σε παρακαλώ..

-          Όχι σήμερα κερνάω εγώ ..

-          Δεν θα κάτσω να σε πείσω θα είναι χάσιμο χρόνου, πάω λίγο στο μπάνιο , είπα και σηκώθηκα .. Πήγα στο μπάνιο , φρεσκαρίστηκα λιγάκι και πήγα να φύγω , αλλά καθώς βγήκα , έπεσα πάνω σε έναν τύπο .. Σήκωσα το κεφάλι μου και τότε αντίκρισα την ματιά του..

-          Συγνώμη , είπα ..

-          Βρε βρε ο μούτσος του καπετάν Μάνου ..

-          δεν σε προσέλαβα .., είπα και πήγα να φύγω , αλλά με κράτησε από τον αγκώνα ..

-          μα για να σε δω καλύτερα , μπορώ να πω ότι μοιάζεις και με κοπέλα ..

-          καλοσύνη σου , θα με αφήσεις να φύγω ?

-          αλλά και πάλι η βελτίωση είναι αμυδρή ..

-          δεν ζήτησα την γνώμη σου ..

-          για να καλυτερέψεις στο λέω ,με τέτοια χάλια που έχεις ..

-          τι σου έχω κάνει και με προσβάλλεις έτσι ?

-          απλά δεν μου αρέσει η κακογουστιά..

-          ε μην τα φτιάξεις μαζί μου ..

-          δεν είχα σκοπό να τα φτιάξω με μαούνα , είπα , ε αυτό ήταν που ξεχείλισε το ποτήρι .. Σήκωσα το χέρι μου για να τον χαστουκίσω , αλλά εκείνος έπιασε το χέρι μου και το κατέβασε .. Τότε χωρίς καν να το καταλάβω τα χείλη του βρίσκονταν πάνω στα δικά μου.. Όταν το κατάλαβα προσπάθησα να αποτραβηχτώ , αλλά όσο εγώ αντιστεκόμουν εκείνος με πίεζε .. Γαμώτο μου άρεσε, η αίσθηση ήταν υπέροχη .. Έβαλα τα χέρια μου ανάμεσα στα υπέροχα και βελούδινα μαλλιά του , ενώ τα δικά του ήταν γύρω από μέση μου . ‘Άνοιξα το στόμα μου να εισέλθει μέσα την γλώσσα του .. Βαθύναμε και άλλο το φιλί , οι γλώσσες μας είχα γίνει ένα και ένα περίεργο πάθος έβγαινε και από τους δυο μας .. Ένιωθα τον αέρα να λιγοστεύει , τότε τα χείλη μας απομακρύνθηκαν .. Με κοίταξε μέσα στα μάτια και είδα το πόθο του μέσα στα μάτια του..

-          καλή τύχη , μου είπε και αφού μου έδωσε ένα ακόμα φιλί και έφυγε .. Τώρα αυτό τι ήταν ? Με ήθελε ή όχι ?  Μεγάλο αίνιγμα αυτός ο άνθρωπος ..Βγήκα έξω αφού πήρα μια ανάσα και παρατήρησα ότι αγκάλιαζε μια άλλη κοπέλα .. Μίσος με κυρίευσε για αυτόν τον άνθρωπο , την μία με φιλούσε και την άλλη αγκάλιαζε μια άλλη .. Δεν θέλω να τον ξαναδώ στα μάτια μου ..Σε μισώ Έντουαρτ Κάλλεν ……