Κορίτσια μου μια ακόμα ιστορία έφτασε στο τέλος της ..Αυτό το κεφάλαιο είναι απόλυτα αφιερωμένο σε εσάς που κάνατε τον κόπο να διαβάζετε την ιστορία μου , αλλά και στην καλή μου φίλη Ελένη που καθόταν και διάβαζε την ιστορία ..Σας ευχαριστώ ...

Η ζωή μας.. ένα βιβλίο ..

Κεφάλαιο 26:Happy end ..

-         Ξέρεις Έντουαρτ θα ήθελα να σου μιλήσω ..

-         Είναι κάτι σοβαρό ?

-         Αρκετά …

-         Τώρα με κάνεις να ανησυχώ , τι έγινε ?

-         Θέλω να σου ζητήσω ένα μεγάλο συγγνώμη ..

-         Για ποιο πράγμα ?

-         Για αυτό που σου είχα πει τότε , το ότι καλύτερα που σου πήρε ο Θεός το παιδί , σου ζητάω ειλικρινά συγγνώμη.. Όσο και να ήθελε να το ξεχάσει ο Έντουαρτ , η αλήθεια ήταν ότι είχε χαραχτεί μέσα του , τον πλήγωσε … 

-         Εντάξει δεν έγινε και τίποτα , πάει καιρός.., είπε προσπαθώντας  να καλύψει την πικρία του ..

-         Όχι Έντουαρτ , ειλικρινά το έχω μετανιώσει από την πρώτη στιγμή που στο είπα , εκείνη την στιγμή το είπα πάνω στην σύγχυση μου ..

-         Σε έχω συγχωρέσει από την πρώτη στιγμή , άλλωστε έχω κάνει και εγώ λάθη.. Η αλήθεια ήταν ότι όσο και να τον πλήγωσε αυτό που του είπε , την είχε συγχωρέσει γιατί ήξερε ότι τα πράγματα ήταν τεταμένα και ξέφυγαν κουβέντες που  δεν θα έπρεπε να λεχθούν ..

-         Όταν λες λάθη ?

-         Όταν μου ζήτησες να παντρευτούμε για να πάρουμε τον μικρό , δεν το σκέφτηκα καθόλου ,ούτε και εσένα και έβαλα πάνω από όλα τον εαυτό μου ..

-         Φοβόσουν Έντουαρτ ….

-         Αυτό είναι το κακό Μπέλλα , ο φόβος με καταβάλει και κάθε φορά πληγώνω τους ανθρώπους γύρω μου , πρώτα τους ανθρώπους που με μεγάλωσαν και έπειτα εσένα και τον Άντονι ..

-         Τον Άντονι δεν τον έχεις πληγώσει καθόλου  , αντιθέτως είσαι ο ήρωας του , όσο για μένα δεν θα σου κρύψω ότι στην αρχή ένιωσα άσχημα , ότι δεν με αγαπάς .. Μετά όμως μπήκα και στην δική σου θέση ..Το παρελθόν που έζησες σε φοβίζει ακόμα , είναι απόλυτα φυσικό .. Τον μικρό τον αγαπάς και αυτό φαίνεται   με την πρώτη ματιά , αλλά το πιο αξιοθαύμαστο είναι ότι έβαλες την ζωή σου σε κίνδυνο για να σώσεις εμένα και τον μικρό , και αυτό δεν  μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς..

-         Δεν έκανα τίποτα Μπέλλα , πέρα όλα , κάναμε και οι δύο λάθη  και δεν ξέρω αν είμαστε σε θέση πια για να τα διορθώσουμε

-         όποιος θέλει , μπορεί να τα διορθώσει ..

-         και εσύ Μπέλλα , θέλεις να τα διορθώσεις ?

-         θέλω Έντουαρτ , του είπε με κάθε ειλικρίνεια , τη οποία δεν μπορούσε να αμφισβητήσει , αφού την έβλεπε μέσα στα μάτια της , εσύ Έντουαρτ θέλεις ?

-         και αν δεν τα καταφέρουμε?

-         Αν δεν προσπαθήσουμε δεν θα μάθουμε , λοιπόν το λες ?

-         Λέω ότι είμαι μέσα και ότι είναι ας γίνει , είπε και τότε τα πρόσωπα τους ήρθαν σε απόσταση αναπνοής , τα χείλη τους μόνο λίγα εκατοστά απομακρυσμένα , ο ένας ένιωθε την ζεστή ανάσα του άλλου, ώσπου μια παιδική φωνή ακούστηκε ..

-         Κυρία , Έντουαρτ  τι κάνετε εκεί ?, είπε ο μικρός και τότε ο ένας 

απομακρύνθηκε από τον άλλον ..

-         Τίποτα γλυκέ μου , απλά μιλούσαμε .., είπε η Μπέλλα προσπαθώντας να καλύψει αυτά που μόλις είδε ..

-         Μμμ καλά, θα ήθελα να σας ζητήσω μια χάρη ..

-         Τι χάρη Άντονι ?

-         Να πάω και να μείνω στο σπίτι του Τζον σήμερα ..

-         Δεν ξέρω αν γίνεται μικρέ …

-         Ελάτε τώρα , σας παρακαλώ , την κοίταξε παρακλητικά

-         Η μητέρα του Τζον τι λέει ??

-         Εκείνη το πρότεινε , είπε ενώ μια γλυκιά γυναίκα τους πλησίασε .. Την γνώριζε την μητέρα του Τζον , άλλωστε ήταν μαθητής της ..

-         Γεια σας πώς είστε ?, είπε ευγενικά η Μπέλλα προς την μητέρα του Τζον

-         Μια χαρά , λοιπόν θα αφήσετε το μικρό μα έρθει μαζί μας ?

-         Δεν ξέρω μήπως σας είναι βάρος ..?

-         Κανένα βάρος , ούτε να το συζητάτε ..

-         Δεν ξέρω , δεν είμαι και τόσο σίγουρη ..

-         Έλα βρε Μπέλλα , άφησε το παιδί να πάει να διασκεδάσει .., είπε ο Έντουαρτ με αστραφτερό χαμόγελο που της έκοψε την ανάσα .. Ίσως ήταν μια καλή ευκαιρία να βρεθούν και λίγο οι δυο τους μετά από τόσο καιρό ..

-         Εντάξει , εντάξει με πείσατε , αλλά μικρέ να παίρνεις και κανένα τηλέφωνο ..

-         Εντάξει , είπε ο Άντονι και έδωσε από ένα φιλί στο καθένα τους και προχώρησαν μπροστά με τον Τζον ..

-         Θα σας τον φέρω εγώ αύριο το πρωί …Μην ανησυχείτε θα είναι απόλυτα ασφαλής..

-         Είμαι σίγουρη για αυτό ..

-         Λοιπόν αντίο σας , είπε και έφυγε ακολουθώντας τα παιδιά ..

-         Και τώρα τι κάνουμε ?, ρώτησε η Μπέλλα ..

-         Μμ κάτι έχω στο μυαλό μου …, είπε κα αφού πιαστήκαν χέρι – χέρι …, ξεκίνησαν για το σπίτι …Στο δρόμο δεν μιλούσαν καθόλου , άλλωστε τα λόγια ήταν περιττά , το μόνο που ήθελε ο ένας από τον άλλον ήταν την αγκαλιά του , τα φιλιά του , τα χάδια του ..

Μόλις έφτασαν στο σπίτι , δεν πρόλαβαν καν να μπουν και ο Έντουαρτ , αναζήτησε τα χείλη της .. Εκείνη δεν δίστασε ούτε στιγμή .. Τα χείλη τους ενώθηκαν σε ένα μοναδικό και απεγνωσμένο φιλί , δείχνοντας πόσο είχε λείψει ο ένας από τον άλλον .. Τα χέρια της βρίσκονταν στα μαλλιά του και χάιδευαν τις απαλές τούφες του , πόσο της είχαν λείψει .. Άρχισαν να ανεβαίνουν τις σκάλες χωρίς ο ένας να αποχωρίζεται τα χείλη του .. Ήθελε ο ένας τον άλλον απεγνωσμένα .. Αφού κατάφεραν να μπουν στο δωμάτιο της Μπέλλας ,έκλεισε ο Έντουαρτ με μια κλοτσιά την πόρτα πίσω του.. Την ακούμπησε πάνω στην πόρτα και άρχισε να κατεβαίνει προς το λαιμό της ..Εναπόθετε υγρά φιλιά πάνω στο λαιμό της και εκείνη αναστέναζε .. Τα χέρια του , άρχισαν να κινούνται , της έβγαλε την μπλούζα που φορούσε  και τα χείλη του κατέβηκαν και άλλο  πιο κάτω , συνεχίζοντας να αφήνει φιλιά μέχρι και λίγο πριν φτάσει στο στήθος της .. Εκείνης τα χέρια είχαν χωθεί μέσα στα μαλλιά του και τα χάιδευε , παραδίνοντας όλο της το  είναι .. Ανέβηκε και πάλι επάνω και αναζήτησε τα χείλη της .. Την φίλησε με πάθος , δείχνοντας της πόσο του είχε λείψει ..Εκείνη μη αντέχοντας άλλο , πάνω στην απόγνωση της , άρχισε να ξεκουμπώνει το πουκάμισο του , αλλά δεν τα κατάφερνε και τέλεια και την βοήθησε , αφού το πάθος τους είχε παρασύρει ..Αφού έβγαλαν το πουκάμισο , η Μπέλλα πέρασε το χέρι της από όλη την επιφάνεια του κορμιού του κάνοντας τον να αναστενάξει μέσα στο στόμα της .. Της έβγαλε το σουτιέν  και κατέβασε το πρόσωπο του στο στήθος της .. Το πήρε στο στόμα του το καθένα και άρχισε να παίζει , κάνοντας την Μπέλλα να βγάζει ηδονικούς αναστεναγμούς από το στόμα της… Την βασάνιζε και η Μπέλλα ήταν έτοιμη να εκραγεί , τον ήθελε , τον ήθελε τόσο πολύ .. Τον απομάκρυνε από πάνω της για λίγο και τον άρπαξε και τον φίλησα δυνατά .. 

Την ανασήκωσε στην αγκαλιά του , πέρασε τα πόδια της γύρω από την μέση του και την μετέφερε στο κρεβάτι .. Την ξάπλωσε και της κατέβασε το παντελόνι .. Πέρασε την γλώσσα του από κάθε σημείο του κορμιού της , ώσπου έφτασε λίγο πριν το ευαίσθητο σημείο της .. Της το έβγαλε και η γλώσσα του άρχισε να γεύεται τους χυμούς της , κάνοντας την Μπέλλα να τρέμει ολόκληρη από την υπέροχη αίσθηση που της πρόσφερε η υγρή του γλώσσα .. Πόσο της είχε λείψει όλο αυτό .. Δεν άντεχε άλλο , παραδόθηκε πλήρως στο αισθησιακό  του κάλεσμα και άφησε τον εαυτό της ελεύθερη .. Τα χέρια της βρίσκονταν στα μαλλιά του και τον πίεζε και όσο συνέχιζε, τόσο εκείνη έπαιρνε φωτιά , ώσπου δεν άντεξε άλλο και έχυσε όλους τους χυμούς της .. Ο Έντουαρτ αφού άφησε ένα φιλί στο λουλούδι της, άρχισε να ανεβαίνει αλλά αφήνοντας φιλιά σε όλο της το κορμί , σε κάθε γωνία του πρόσωπο της ..

-         Πόσο μου έλειψες ., είπε με μια αισθησιακή , βραχνή φωνή ο Έντουαρτ ..

-         Και εμένα , είπε , τον άρπαξε και τον φίλησε .. 


Τα χέρια της κινήθηκαν γρήγορα και αφού ξέδεσαν την ζώνη του , άρχισε να ξεκουμπώνει το παντελόνι του .. Εκείνος την βοήθησε και αφού έβγαλαν ότι τους χώριζε , την πήρε στην αγκαλιά του, έβαλε τα πόδια της πίσω στην μέση του , και χωρίς καν να κινηθεί απλά την φιλούσε . Τα κορμιά τους ήταν ενωμένα ,όχι όμως απόλυτα , ο ένας απολάμβανε τα χάδια του άλλου , την αγκαλιά και τα φιλιά του άλλου.. Φιλιόντουσαν και ο ένας εξερευνούσε το κορμί του άλλου …Μια τόσο τρυφερή στιγμή και για τους δυο .. Ο πόθος όμως δεν τους άφηνε , ήθελαν να γίνουν απόλυτα ένα και τότε , απομάκρυνε λίγο το πρόσωπο της , την κοίταξε τα δύο υπέροχα σοκολατένια μάτια της , που είχαν γεμίσει από τον πόθο και μπήκε μέσα της , χωρίς να αποχωρίζεται την ματιά της .. Μόλις μπήκε η Μπέλλα ένιωσε να φλέγεται ολόκληρη , η αίσθηση ήταν τόσο υπέροχη .. έμπαινε και έβγαινε μέσα της και αναστεναγμοί και από τους δύο δήλωναν πόσο το απολάμβαναν , πόσο το είχαν ανάγκη και οι δύο … Τα χείλη τους ενώθηκαν για ακόμα μια φορά .. Ο Έντουαρτ δεν άντεχε άλλο , προσπαθούσε αλλά δεν μπορούσε ήθελε να απελευθερωθεί από όλο αυτό ..Τότε η Μπέλλα του είπε ..

-         Απελευθέρωσε τον φόβο σου , Έντουαρτ , ξέσπασε .., του είπε και εκείνος ακολουθώντας μαγεμένος την φωνή της , ακολούθησε την εντολή της .. Έκανε τις ωθήσεις πιο δυνατές , πιο βαθιές , ώσπου δεν άντεξε άλλο και απελευθερώθηκε από τα δεσμά .. Μετά από λίγο ένιωσε και τα υγρά της Μπέλλας , ξεσπώντας και αυτή  όλο αυτό που είχε μέσα της ..Έμειναν ξέπνοοι και οι δύο , ο ένας στην αγκαλιά του άλλου..

-         Σε αγαπώ Μπέλλα , της είπε αποκαλύπτοντας τα αισθήματα του για αυτήν ..

-         Και εγώ σε αγαπώ Έντουαρτ , δεν φαντάζεσαι πόσο ..

-          Ε τότε γιατί κρατιόμασταν μακριά .. ?

-         Από τα λάθη μας .. , είπε ενώ ο Έντουαρτ την έχωσε στην αγκαλιά του και ξάπλωσαν ..

-         Λάθη , τόσα λάθη..

-         Πολλά , αλλά μπορούμε να τα ξεπεράσουμε και να ζήσουμε ευτυχισμένοι ..

-         Θα τα καταφέρουμε , είναι καιρός και εγώ να ξεπεράσω τον φόβο μου..

-         Πολύ αποφασιστικό σε βλέπω ..

-         Δεν είναι καιρός πια ?

-         Αφού το λες εσύ , είπε η Μπέλλα και φιλήθηκαν και ένας νέος γύρος ήρθε να τους συνεπάρει ..

Μετά από τρεις μήνες ..

Τα πράγματα είχαν γίνει τόσο όμορφα , τόσο γαλήνια .. Η Μπέλλα με τον Έντουαρτ ήταν απόλυτα ευτυχισμένοι μαζί και μαζί με τον μικρό ήταν η πιο όμορφη και σωστή οικογένεια .. Η  Μπέλλα κατάφερε να πάρει τον μικρό ακόμα και αν δεν ήταν παντρεμένη .. Εκείνη την ημέρα ήταν από τις πιο ευτυχισμένες μέρες της ..

Πριν ένα μήνα έμαθε ότι ήταν έγκυος αλλά στον Έντουαρτ δεν έχει πει τίποτα ακόμα , γιατί μπορεί να είχε προχωρήσει μπροστά  και να έχει ξεπεράσει τον φόβο του , αλλά δεν ήταν τόσο σίγουρη  αν θα δεχόταν εύκολα αυτή την εγκυμοσύνη.. Έτσι του το κράταγε μυστικό μέχρι να βρει το θάρρος να του το πει ..Εν τω μεταξύ έχει ζαλάδες , εμετούς και ο Έντουαρτ ανησυχούσε αλλά του έλεγε ότι είναι λίγο άρρωστη και θα της περάσει..

Το βιβλίο είχε εκδοθεί και από τις πρώτες μέρες είχε μεγάλες πωλήσεις  .. Ο Έντουαρτ για ακόμα μια φορά είδε τα χρήματα του να αυξάνονται αλλά για ακόμα μια φορά κράτησε την ανωνυμία του, άλλωστε δεν τον ενδιέφερε ποτέ η φήμη .. Είχε μιλήσει και με τους θείους του , που δεν είχαν μιλήσει εδώ και δύο χρόνια .. Μάλιστα ήρθαν και το επισκέφτηκαν , πέρασαν όμορφα , γνώρισαν και την Μπέλλα αλλά και τον μικρό .. Χάρηκαν τόσο πολύ που ο Έντουαρτ προχώρησε την ζωή του , γιατί ήταν σαν γιος τους και τον νοιάζονταν τόσο μα τόσο πολύ ..

Μια μέρα , ο Έντουαρτείχε οργανώσει κάτι για να προτείνει κάτι στην Μπέλλα , ήταν καιρός πια να κάνει το μεγάλο βήμα ..

-         Μπέλλα έρχεσαι λίγο μαζί μου ..?, της είπε .
.

-         Είναι ανάγκη ,? έχω κάτι δουλείες να κάνω ..

-         Έλα βρε αγάπη μου , δεν θα μας πάρεις και πολύ ..

-         Καλά έρχομαι μπορώ να χαλάσω χατίρι ..?, είπε και την τράβηξε από το χέρι και πήγαν στο σαλόνι .. Εκεί τους περίμενε ο Άντονι με την Κατερίνα , καλή του φίλη ..

-         Κυρία θα θέλαμε να σας δείξουμε ένα θεατρικό που φτιάξαμε..

-         Ωραία είμαι πανέτοιμη .., είπε και κάθισε δίπλα στον Έντουαρτ ..

Ο Μικρός πλησίασε την Κατερίνα  , κάθισε στο ένα γόνατο και πήρε το χέρι της ..

-         Ιζαμπέλλα Σουάν  σε αγαπώ με όλη μου την καρδιά , υπόσχομαι κάθε στιγμή που θα είμαστε μαζί να σου χαρίζω αγάπη , ασφάλεια, τρυφερότητα , θα μου κάνεις την τιμή να με παντρευτείς .. ?, είπε και της πέρασε ένα δακτυλίδι στο δάκτυλο της..Η μικρή έκανε πώς συγκινήθηκε , τον κοίταξε με έκπληκτα μάτια και του είπε ..

-         Ναι , δέχομαι ,είπε και τότε ο μικρός σηκώθηκε και την πήρε αγκαλιά .. 


Η Μπέλλα είχε μείνει ,δεν  ήξερε τι να πει και πριν καν να προλάβει να μιλήσει, ο Έντουαρτ έβγαλε το κουτάκι , το άνοιξε και ένα υπέροχο μονόπετρο εμφανίστηκε μπροστά της .. Κάθισε στο ένα γόνατο.

-         Λοιπόν δέχεσαι ?, της είπε και την κοιτούσε με αγωνία ..

-         Ναι ναι , είπε με δάκρυα στα μάτια , και αφού πέρασε το δακτυλίδι στο δάκτυλο της , της σήκωσε στην αγκαλιά του και άρχισε να την γυρνά γύρω , γύρω , αλλά εκείνη ζαλίστηκε .. Το παρατήρησε ο Έντουαρτ και την έβαλε να καθίσει ..

-         Μπέλλα είσαι καλά ..?

-         Ναι απλά ζαλίστηκα ..

-         Μπέλλα εδώ και ένα μήνα δεν είσαι και τόσο καλά .., τρέχει κάτι ?

-         Κοίτα στο ‘έκρυβα γιατί φοβόμουν την αντίδραση σου , αλλά σε λίγο και να θέλω  δεν θα μπορέσω ..

-         Μπέλλα τι είναι αυτά που μου λες ..? , είπε και τότε μια αναλαμπή ήρθε στο μυαλό του  ..μην μου πεις ..?

-         Ναι Έντουαρτ , απλά φοβόμουν να στο πω , δεν ήξερα πώς θα αντιδρούσες..?

-         Τι εννοείς πώς θα αντιδρούσα ?

-         Να μετά από αυτό που έγινε στο παρελθόν , σίγουρα φοβάσαι ..

-         Μπέλλα , δεν μπορείς να φανταστείς πόσο χαρούμενο με κάνεις, ένα δικό μας παιδί είναι τόσο τέλειο .. και έπαψα να φοβάμαι από την ημέρα που μπήκες στην ζωή μου .., της είπε και ένα αστραφτερό χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπο του και την πήρε αγκαλιά ..Εκείνη την στιγμή κάποιος ξερόβηξε..Γύρισαν και οι δύο και κοίταξαν τον μικρό ..

-         Περιμένετε παιδί …?

-         Ναι καλέ μου θα έχεις αδερφάκι .., του είπε γλυκά η Μπέλλα ..

-         Τώρα που θα έχετε δικό σας παιδί , εμένα δεν θα με αγαπάτε πια ?

-         Τι είναι αυτά που λες μικρέ ?, είπε ο Έντουαρτ και τον σήκωσε και τον έβαλε ανάμεσα τους ..και βέβαια θα σε αγαπάμε ..

-         Αλήθεια ..?

-         Ναι άλλωστε αν δεν ήσουν εσύ , εμείς οι δύο δεν θα ήμασταν μαζί ..

-         Μικρέ θα σε αγαπάμε , είσαι το παιδί μας …

-         Τι ωραία θα έχω αδερφό .., τέλεια ..

-         Και αν είναι αδερφούλα ?

-         Θέλω αδερφό , τα προτιμώ ..

-         Εσένα Έντουαρτ ποια είναι η γνώμη σου ..?

-         Γερό να είναι και το να ναι .., είπε πάντα διπλωματικός .. , είπε και αφού τους χαμογέλασε , αγκαλιάστηκαν και οι τρεις μαζί και επισφράγισαν έτσι την νέα τους ζωή , η οποία θα είναι γεμάτη από όμορφες και μοναδικές στιγμές ..

Τελικά οι ήρωες μας , βρήκαν το δικό τους καλό τέλος .. Εκείνοι βρήκαν σε ποια κατηγορία βιβλίων ,ανήκουν στα παραμύθια , στην πιο όμορφη κατηγορία , εσείς τελικά ΄ σε ποια κατηγορία ανήκετε ?


Τέλος ...