Η ζωή μας ... ένα βιβλίο

11.. Θάρρος ή αλήθεια

Μπέλλα

Προχωρούσαμε μέσα στην βροχή αγκαλιασμένοι , αυτοκίνητα περνούσαν από δίπλα μας , αλλά δεν καταλαβαίναμε τίποτα , δεν δίναμε σημασία σε τίποτα , συνεχίζαμε ακάθεκτοι.. Δεν μιλούσαμε , απλά περπατούσαμε.. Κάποιες φορές γυρνούσα και τον κοίταζα και το μόνο που μπορούσα να διακρίνω ήταν ένα μείγμα μελαγχολίας και χαράς μαζί .. Αυτόν τον άνθρωπο δεν θα μπορέσω ποτέ να τον εξηγήσω , αλλά ίσως είναι και αυτό που με τραβάει σε αυτόν τον άνθρωπο , το μυστήριο που κρύβει ..Παρόλη την μαγεία που είχε όλο το σκηνικό , η πραγματικότητα ήρθε να μου χτυπήσει την πόρτα και για να το πω καλύτερα , τα πόδια μου , τα οποία πονούσαν .. Η αλήθεια ήταν ότι είχαμε διανύσει αρκετά χιλιόμετρα και εκτός από αυτό η βροχή δεν έλεγε να σταματήσει .. Σταμάτησα απότομα και ταυτόχρονα και ο Έντουαρτ ..

-         Τι έγινε κουράστηκες ?

-         Λιγάκι ..

-         Πάλι μπάχαλο τα έκανα , σε κούρασα και έχουμε και την βροχή ..είπε και με κοιτούσε απολογητικά ..

-         Δεν τα έκανες μπάχαλο Έντουαρτ , ήθελα και ήρθα μαζί σου , δεν με ανάγκασες ..

-         Και πάλι μια σωστή δουλειά από την ημέρα που σε γνώρισα , δεν έχω κάνει .. Σε πληγώνω , σε κουράζω και σίγουρα μετά το σημερινό μας βλέπω και τους δυο στο κρεβάτι με κρυολόγημα …

-         Έντουαρτ ηρέμησε σε παρακαλώ , ναι με πλήγωσες αλλά δεν το έκανες επίτηδες.. Έπειτα ναι κουράστηκα περπατάμε αρκετή ώρα και εσύ πρέπει να έχεις κουραστεί αλλά δεν με πειράζει , εγώ το διάλεξα να είμαι εδώ τώρα και αν κρυώσω κρύωσα ..

-         Δηλαδή ..?

-         Αυτό που προσπαθώ να σου εξηγήσω εδώ και ώρα είναι ότι έκανα το έκανα μετά από δική μου και μόνο βούληση  …, εντάξει ..?

-         Εντάξει και ναι και εγώ ψιλοκουραστεί , και τώρα τι κάνουμε ..? δεν ξέρω καν που βρισκόμαστε ..Τότε γύρισα το κεφάλι μου και είδα σπίτια , ήμασταν στο χωρίο μας ..

-         Έντουαρτ κοίτα ..

-         Τι να κοιτάξω..?

-         Ε κοίτα .., είπα και τότε γύρισε ..

-         Μην μου πεις ότι μπαίνουμε στο χωριό ..?

-         Ακριβώς φτάνουμε ..

-         Επιτέλους .. , είπε και τότε του έπιασα το χέρι και με όση δύναμη μου είχε μείνει πια , ξεκινήσαμε να περπατάμε ..Κατά την διάρκεια της διαδρομής και ενώ μπαίναμε πια μέσα στο χωριό η βροχή είχε κοπάσει πια για καλή μας τύχη αν και το κακό είχε γίνει , ήμασταν μούσκεμα μέχρι το κόκαλο και δεν θα την βγάζαμε καθαρή , σίγουρα θα αρρωσταίναμε .. Κάποια στιγμή φτάσαμε μπροστά από το σπίτι και τότε συνειδητοποίησα ότι τα κλειδιά δεν είχα πάνω μου , τα είχα αφήσει στην τσάντα , την οποία για κακή μου τύχη είχα αφήσει στο αυτοκίνητο ..

-         Μπέλλα θα ανοίξεις ??, με ρώτησε ο Έντουαρτ ..

-         Υπάρχει πρόβλημα ..

-         Τι εννοείς ?

-         Τα κλειδιά τα έχω αφήσει στην τσάντα μου , που είναι στο αυτοκίνητο ..

-         Δεν έχεις δεύτερο κλειδί ..?

-         Όχι το έχω χάσει ..

-         Ωραία ας πάμε τότε σπίτι μου ..

-         Δεν είναι όμως μόνο αυτό Έντουαρτ , έχω σχολείο το πρωί , δεν έχω ρούχα να αλλάξω , τι θα κάνω ..?

-         Δεν μπορείς να μην πας για μια μέρα , να δηλώσεις άρρωστη ..

-         Ναι αλλά τα παιδιά πως θα ειδοποιηθούν το πρωί να μην πάνε σχολείο ..?

-         Θα σηκωθώ το πρωί και θα βάλω ένα χαρτί έξω από το σχολείο να φύγουν τα παιδιά ..

-         Και πως θα μπω στο σπίτι  μου βρε Έντουαρτ ?

-         Θα πάω το πρωί σε ένα μηχανικό και θα πάω να πάρω το αυτοκίνητο και θα σου φέρω τα κλειδιά …

-         Για όλα έχεις μια λύση ..

-         Όχι για όλα , αλλά δεν είναι της παρούσης, πάμε ..?

-         Άντε πάμε και για ακόμα μια φορά ξεκινήσαμε το περπάτημα …Το σπίτι του ήταν  αρκετά μακριά , αλλά τουλάχιστον ήμασταν στο χωριό μας ..

Τα πόδια μου όμως σιγά σιγά δεν τα ένιωθα , κόντευα να λυγίσω από τον πόνο .. Παραλίγο να πέσω αλλά δυο χέρια με κράτησαν και με στήριξαν ..

-         Είσαι καλά ?

-         Πονάνε μωρέ τα πόδια μου ..

-         Κάνε λιγάκι υπομονή , φτάνουμε σε λίγο ..

-         Δεν ξέρω αν θα αντέξω άλλο.. Τότε εκείνος έσκυψε λιγάκι και με σήκωσε στην αγκαλιά του και άρχισε να ξαναπερπατά ..Με ξάφνιασε η κίνηση του ..

-         Έντουαρτ είσαι και εσύ κουρασμένος , δεν μπορείς να έχεις και εμένα από πάνω ..

-         Μην φοβάσαι έχω αρκετές αντοχές ..

-         Σίγουρα..?

-         Ναι μου είπε και μου έδωσε ένα φιλί στο μέτωπο για να με ηρεμήσει .. Εγώ τότε πέρασα το ένα μου χέρι γύρω από τον λαιμό του και ακούμπησα το κεφάλι μου στον ώμο του και συνεχίσαμε την διαδρομή για το σπίτι του .. Ένιωθα μια ιδιαίτερη έλξη για αυτόν τον άνθρωπο και μέσα στην αγκαλιά του ένιωθα τόσο ασφαλής ..

Μετά από ώρα φτάσαμε επιτέλους στο σπίτι του .. Είχα φέρει αρκετές φορές σπίτι του αλλά ποτέ δεν είχα μπει μέσα , ήταν μια καλή ευκαιρία να δω και το μέσα .. Βλέποντας τον εσωτερικό χώρο του άλλου, μπορείς να δεις και τι άνθρωπος είναι πάνω κάτω ..

-         Φτάσαμε , είπε και τότε σιγά σιγά με άφησε κάτω ..

-         Ναι επιτέλους , είπα ενώ ο Έντουαρτ έβγαλε το κλειδί από την τσέπη του και άνοιξε την πόρτα ..

-         Καλώς ήρθες στο σπιτικό μου , είπε και μου έκανε χώρο να περάσω  και έπειτα ακολούθησε και αυτός και άνοιξε το φως ..

-         Καλώς σε βρήκα , είπα και τότε παρατήρησα τον χώρο γύρω μου …. Ένα απλό αλλά ζεστό συνάμα σπίτι ξεδιπλωνόταν μπροστά μου.. Λίγα έπιπλα , τίποτα το ιδιαίτερο αλλά και πάλι σε έκανε να νιώθει οικεία .. Ταίριαζε απόλυτα στον Έντουαρτ..

-         Λοιπόν πάω να φτιάξω κάτι να φάμε , εσύ αν θες πήγαινε να κάνει ένα μπάνιο ..

-         Ρούχα δεν έχω να αλλάξω ..

-         Κάτι θα βρούμε , μην φοβάσαι .. Επάνω είναι τρία δωμάτια , το δεύτερο είναι το δωμάτιο μου εκεί έχω πετσέτες , ενώ μιλούσε άνοιξε και το θερμοσίφωνο..

-         Εντάξει ευχαριστώ πολύ …

-         Τίποτα .., α θα σου αφήσω τα ρούχα στο δωμάτιο μου …είπε και κατευθύνθηκε προς την κουζίνα ..

-         Οκ ..

 Εγώ ανέβηκα επάνω και μπήκα στο δεύτερο δωμάτιο , όπως μου είχε πει … Μόλις μπήκα μέσα και άνοιξα το φως , έμεινα με το στόμα ανοιχτό .. Ενώ το υπόλοιπο σπίτι ήταν τόσο απλό, τουλάχιστον όσο είχα δει δηλαδή  , το δωμάτιο δεν θύμιζε σε τίποτα ότι ανήκει σε αυτό το σπίτι ..Ήταν τόσο όμορφο ..Ένα ημίδιπλο κρεβάτι υπήρχε στην μέση  του δωματίου , με μπλε σεντόνια , όπως και ο τοίχος ακριβώς από πίσω ..Δίπλα στο κρεβάτι υπήρχε ένα κομοδίνο ξύλινο με δύο συρτάρια ..Στην ίδια μεριά ένα παράθυρο με κουρτίνες άσπρες με μεγάλες άσπρες κουρτίνες με μεγάλα μπλε λουλούδια ..Από την άλλη μεριά μια τεράστια ντουλάπα , ενώ απέναντι από το κρεβάτι ένας ολόσωμος καθρέπτης .. Αυτό το δωμάτιο δεν θύμιζε σε τίποτα δωμάτιο εργένη αλλά δωμάτιο ζευγαριού , παράξενο …Πήγα προς την ντουλάπα και η απόλυτη τάξη εμφανίστηκε μπροστά μου .. Κρεμάστρες από την μία μεριά με πουκάμισα , σακάκια , παλτά και μπουφάν , από την άλλη ράφια με μπλουζάκια και παντελόνια και από κάτω  τρία συρτάρια .. Άνοιξα το πρώτο , σεντόνια και μαξιλαροθήκες εμφανίστηκαν μπροστά μου , άνοιξα το δεύτερο υπήρχαν πετσέτες και στο τρίο υπήρχαν εσώρουχα .. Το τελευταίο το έκλεισα αμέσως.. Πήρα δυο πετσέτες , και αφού έκλεισα το φως και βγήκα από το δωμάτιο , άνοιξα την δίπλα πόρτα και για καλή μου τύχη ήταν το μπάνιο ..

Έβγαλα τα ρούχα μου τα οποία είχαν κολλήσει επάνω μου , ξέδεσα τα μαλλιά μου και μπήκα κάτω από το καυτό νερό ..Αμέσως ένιωσα να χαλαρώνω , ήμουν αρκετά κουρασμένη.. Κατά ένα περίεργο λόγο όμως ένιωθα κάπως παράξενα λες και κάτι θα συμβεί …Αφού τελείωσα το μπάνιο μου , τύλιξα πρώτα τα μαλλιά μου και έπειτα το σώμα μου και κατευθύνθηκα για ακόμα μια φορά προς το δωμάτιο του .. Αυτή την φορά τα πράγματα ήταν διαφορετικά , δεν ήμουν μόνη στο δωμάτιο .. Ήταν και ο Έντουαρτ εδώ , ήταν σκυμμένος και κάτι τακτοποιούσε πάνω στο κρεβάτι , μάλλον τα ρούχα , αλλά δεν ήταν αυτό που με εξίταρε, ήταν ότι πάνω από την μέση ήταν γυμνός , φαινόταν η σμιλευμένη πλάτη του , το παντελόνι του είχε κατέβει λίγο πιο κάτω   και φαινόταν το μαύρο του εσώρουχο .. Αμέσως ένιωσα ένα ρίγος να με διαπερνά και μια ακατανίκητη επιθυμία να τον αγκαλιάσω , να τον φιλήσω και να γίνουμε ένα .. Έλα Μπέλλα σοβαρέψου, τέτοιες ιδέες κομμένες..

Τότε εκείνος γύρισε , ενώ τόση ώρα δεν με είχε αντιληφθεί και μόλις με είδε γούρλωσε τα μάτια και με κοίταξε από πάνω ως κάτω .. Τότε θυμήθηκα ότι φορούσα μόνο μια πετσέτα  που κάλυπτε ίσα ίσα τα απόκρυφα σημεία μου , αλλά εγώ αντί να νιώσω εκτεθειμένη αλλά και ντροπή , ένιωσα να καίγομαι ολόκληρη και μόνο με την ιδέα να με κατακτά , να με κάνει δική του …

-         Συγνώμη αν σε ξάφνιασα , απλά τελείωσα και ήρθα να ντυθώ .., είπα αυτόματα για να ξεφύγουμε από την δύσκολη θέση, στην οποία ξαφνικά βρεθήκαμε …

-         Ναι και εγώ σου άφηνα τώρα τα ρούχα

-         Να σαι καλά ..

-         Τίποτα , είπε και πήγε να φύγει και όπως πέρασε από δίπλα μου το κορμί του ακούμπησε για λίγο το δικό μου κάνοντας με να αναριγήσω ..

-         Έντουαρτ , είπα χωρίς να ξέρω καν τον λόγο για το οποίο το είπα ..Εκείνος γύρισε και με κοίταξε με ένα ανεξιχνίαστο ύφος , με πλησίασε και αφού με χάιδεψε με την αναστροφή του χεριού του , ανατριχιάζοντας ολόκληρη , πλησίασε το πρόσωπο του και τα χείλη μας ενώθηκαν σε ένα απεγνωσμένο φιλί .. Τα χέρια μου χάθηκαν μέσα στα μεταξένια του μαλλιά , τα οποία ήταν ακόμα βρεγμένα από την  τόση βροχή που είχαμε φάει ..Το φιλί γινόταν όλο και πιο έντονο , όλο και πιο βαθύ .. Έβγαλε την πετσέτα από τα μαλλιά μου και τα άφησε να πέσουν πάνω στους ώμους μου, χωρίς να χαθεί η μεταξύ μας επαφή ..

Απομάκρυνε για λίγο τα χείλη του από τα χείλη μου και κινήθηκε προς το λαιμό μου και άρχισε να αφήνει διάσπαρτα φιλιά πάνω του .. Ένιωσα μια ανατριχίλα να με διαπερνά ολόκληρη .. Άνοιξα τα μάτια μου για κάποια στιγμή και μας αντίκρισα στον ολόσωμο καθρέφτη που υπήρχε απέναντι μας .. Τα μάτια μου είχαν σκουρύνει από τον πόθο αλλά και τα μάγουλα μου είχα ροδοκοκκινίσει από την έξαψη που ένιωθα. Τον ήθελα , τον ήθελα απεγνωσμένα ..Απομάκρυνε το πρόσωπο του από τον λαιμό μου και με το χέρι του άρχισε να περνά ότι από το σώμα μου ήταν ακάλυπτο , ξεκινώντας από τον ένα ώμου μου , πέρασε πάνω από το στήθος μου , ήρθε στον άλλον ώμο μου και μαζί με το χέρι του κινήθηκε και αυτός και στάθηκε ακριβώς από πίσω μου … Τοποθέτησε τα μαλλιά μου από  την μία μεριά και  αφού έσκυψε άρχισε να άφηνε φλιά πάνω στον λαιμό μου ,, όπως έκανε και πριν..Έγειρα το κεφάλι μου προς τα πίσω να απολαύσω την αίσθηση που μου έδιναν τα φιλιά του , τοποθέτησα τα χέρια μου πίσω στο λαιμό από το λαιμό του και έκλεισα τα μάτια μου , απολαμβάνοντας όλη αυτή την μαγεία ..

Το χέρι του ξέδεσε την πετσέτα και αφού την άνοιξε την άφησε να πέσει κάτω , αφήνοντας με ολόγυμνη μπροστά του .. Σήκωσα λίγο το κεφάλι μου και κοίταξα τα μάτια του .. Με κοιτούσε με θαυμασμό , του άρεσε αυτό που έβλεπε μπροστά του και αυτό μου έδινε ακόμα παραπάνω θάρρος .. Ξανακούμπησα το κεφάλι μου πάνω στον ώμου του και τότε ένιωσα τα χέρια του πάνω στο στήθος μου , κάθε κύτταρο του κορμιού  μου εκείνη την στιγμή πήρε φωτιά και ένιωσα να υγραίνω όλο και πιο πολύ .. Έπαιζε με το στήθος μου , με τις ρώγες  μου , οι οποίες είχαν σκληρύνει ,τις τσίμπαγε και έπαιζε μαζί τους ..Τα κορμιά μας ακουμπούσαν και ένιωθα τον ερεθισμό του επάνω μου και κατάλαβα πόσο αναμμένος ήταν και αυτός ..Το ένα του χέρι απομακρύνθηκε από το στήθος μου και άρχισε να διαγράφει μια γραμμή , περνώντας ανάμεσα από το στήθος μου  , προχώρησε όλο και πιο κάτω , ώσπου έφτασε στο σημείο όπου τον είχα τόσο  ανάγκη ..Προχώρησε και άρχισε να με χαϊδεύει και εγώ γινόμουν όλο και πιο υγρή , ενώ ο δικός του ερεθισμός ήταν έτοιμος να εκραγεί  .. Τα χέρια μου είχαν χωθεί μέσα στα μαλλιά του και όσο με χάιδευε τόσο τα χέρια μου κινιόντουσαν μέσα τους , και ενώ ένιωθα έτοιμη αν εκραγώ ο Έντουαρτ έχωσε δυο του δάκτυλα μέσα μου , κάνοντας με να τεντωθώ ολόκληρη και να παίρνω βαθιές ανάσες.. Τα χέρια του με κατακτούσαν με ένα ανελέητο τρόπο και εγώ έλιωνα στο άγγιγμα του .. Τόλμησα να ανοίξω τα μάτια μου και να μας κοιτάξω στον καθρέφτη. Τι το ήθελα   .. Τα μαλλιά του Έντουαρτ είχαν ανακατευτεί εντελώς, κατέβηκα τα μάτια μου προς τα κάτω και τον είδα να με κατακτά και τότε δεν άντεξα άλλο ο συνδυασμός του χεριού του Έντουαρτ να με παίρνει , τα χείλη του να μην φεύγουν από τον λαιμό μου και να το κοιτώ εκτός από το να το νιώθω με έκανε να εκραγώ και ο πρώτος μου οργασμός  έκανε την εμφάνιση του και όλα μου τα υγρά ξέσπασαν πάνω στο χέρι του .. Εκείνος έβγαλε τα δάκτυλα του από μέσα μου, αλλά η γλώσσα του διέγραψε μια γραμμή στον λαιμό μου και δάγκωσε τον λοβό μου κάνοντας με νιώσω για ακόμα μια φορά υγρή .. Μα πως το έκανε αυτό ? Μόνο με ένα άγγιγμα του με κάνει να φουντώνω ..Κοίταξα τα μάτια του , είχαν γίνει ένα σκούρο πράσινο , που χανόσουν μέσα τους .. Μπορούσες να διακρίνεις πόθο , απόγνωση , τρόμο ..Τον ήθελα μέσα μου , ήθελα να με κάνει δική του .. Γύρισα απότομα και τον φίλησα με όλο μου το είναι για να του δείξω πόσο τον ήθελα.. Απομακρύνθηκαν για λίγο τα χείλη  μας και τα μέτωπα ακούμπησαν το ένα το άλλο ..

-         Έντουαρτ με θες ..?

-         Ναι  , αλλά δεν ξέρω ..

-         Θάρρος ή αλήθεια ?

-         Τι λες ?

-         Εγώ σε θέλω , εμένα αυτή είναι η αλήθεια μου , εσύ έχεις  το θάρρος να με κάνεις δική σου,? έχεις το θάρρος να μου πεις την αλήθεια ?.. Με κοίταξε μέσα στα μάτια και δεν ξέρω τι ήταν αυτό που είδε, αλλά με φίλησε με έναν ιδιαίτερο τρόπο σαν να πάλευε μέσα του ..Τα χέρια μου κατέβηκαν και άρχισαν να ξεκουμπώνουν το παντελόνι του .. Με βοήθησε και εκείνος  και αφού αποδεσμεύτηκε από οτιδήποτε μας εμπόδιζε να είμαστε μαζί .. Ο ερεθισμός του βρισκόταν στο αποκορύφωμα , με ήθελε αλλά φοβόταν .. Συνέχισε να με φιλά και τότε με την βοήθεια του σηκώθηκα στην αγκαλιά του, τύλιξα τα πόδια μου γύρω από την μέση του και πήγαμε προς το κρεβάτι .. Δεν με άφησε από την αγκαλιά του , με φιλούσε και εξερευνούσε το κορμί μου με τα υπέροχα χέρια του ..

-         Θέλω να με κάνεις δική σου ..Τότε εκείνος απομακρύνθηκε από κοντά μου ελάχιστα μόνο , άνοιξε το συρτάρι , πήρε ένα προφυλαχτικό και αφού το άνοιξε και το έβαλε , ένωσε τα χείλη του με τα δικά μου και μπήκε μέσα μου.. Τέντωσα τον κορμί μου , από την αίσθηση .. Οι ωθήσεις του ήταν βαθιές , έντονες , ένιωθα τον κόσμο να χάνεται γύρω μου , ήταν λες και τα κορμιά μας είχαν φτιαχτεί για να είναι μαζί , να ενωθούν , να ζήσουν αυτή την εμπειρία ..Το φιλί γινόταν όλο και πιο βαθύ , όπως και οι ωθήσεις του .. Ήμασταν απόλυτα συγχρονισμένοι , τα κορμιά μας απόλυτα ενωμένα , δεν μπορούσε τίποτα να μας χωρίσει αυτή την στιγμή , είχαμε ανάγκη ο ένας τον άλλον..Το ένιωθα φτάναμε στο τέλος .. Οι ωθήσεις του γίνονταν όλο και πιο βαθιές  και εγώ απλά ήμουν έτοιμη να ξεσπάσω , όπως και έκανα τελείωσα ξεσπώντας για ακόμα μια φορά τα υγρά μου πάνω του , και μετά από λίγο και ο Έντουαρτ αφού έκανε ακόμα δυο έντονες και απεγνωσμένες ωθήσεις ξέσπασε ..Αυτό ήταν .. Απομάκρυνε τα χείλη του  από τα δικά μου και ακούμπησε πάνω στον ώμο μου προσπαθώντας να βρει τις ισορροπίες του  και το ίδιο προσπαθούσα  να κάνω και εγώ …

Κανείς από τους δυο μας δεν μιλούσε, με απομάκρυνε από πάνω του και σηκώθηκε .. Βγήκε από το δωμάτιο και τότε ένιωσα όλο τον κόσμο γύρω μου να χάνεται , λες να το μετάνιωσε? Φόβος με κατέκλυσε ..μετά από λίγο όμως ξαναμπήκε μέσα , κάθισε στο κρεβάτι , έχοντας μαζί του μια κορνίζα .Ακούμπησε την πλάτη του πάνω στην πλάτη του κρεβατιού , με πήρε στην αγκαλιά του και μας σκέπασε και τους δυο ..

-         Πριν με ρώτησες αν είχα το θάρρος να σε κάνω δική μου , σωστά ?

-         Σωστά ..

-         Με ρώτησες επίσης αν έχω το θάρρος να σου πω την αλήθεια , σωστά ?  

-         Σωστά ..

-         Ε ήρθε η στιγμή να σου πω την αλήθεια , την δική μου αλήθεια , την αλήθεια που με στοίχειωνε τόσο καιρό….