Μπέλλα

Από την ημέρα που μιλήσαμε με τον Άντονι και μου αποκάλυψε το μυστικό του , έχει να εμφανιστεί στο σχολείο .. Ειλικρινά η ανησυχία μου έχει χτυπήσει κόκκινο , διότι εντάξει τις δυο πρώτες μέρες αλλά μια μέρα παραπάνω δείχνουν ότι τα πράγματα δεν είναι καλά .. Ρωτούσα τα παιδιά να ήξεραν κάτι  , αλλά πλήρης ‘άγνοια, εν τω μεταξύ θυμάμαι που μου είχε πει ο Άντονι ότι την προηγούμενη φορά τον είχαν κλείσει μέσα στο σπίτι , άρα τα πράγματα πρέπει να είναι πολύ σοβαρά.. Έπρεπε με κάθε τρόπο να πάω σπίτι τους , το παιδί κινδυνεύει και κανένας δεν υπάρχει για να το σώσει ..

Είχε φτάσει πια Παρασκευή .. Μόλις τελείωσε το μάθημα και όλα τα παιδιά έφυγα , κίνησα για το σπίτι τους .. Πήγα , στάθηκα για λίγο , γιατί με τρόμαζε και μόνο η ιδέα  ότι το παιδί δεν είναι καλά .. Πήρα μια ανάσα και χτύπησα την πόρτα , αλλά κανένας δεν απαντούσε.. 

-         Θα μου ανοίξετε σας παρακαλώ, η δασκάλα του Άντονι είμαι ,είπα ενώ χτυπούσα τη πόρτα ξανά την πόρτα , αλλά τίποτα , κανένας ήχος .. Αυτό με έκανε να ανησυχώ ακόμα πιο πολύ  .. Χτύπησα , ξαναχτύπησα αλλά τίποτα..

-         Ανοίξτε  μου .. Άντονι , φώναζα δυνατά αλλά κανένας και τίποτα δεν έδειχνε ότι υπάρχει ζωή , ώσπου άκουσα κάτι να σπάει .. Πετάχτηκα ολόκληρη , το παιδί κάτι είχε πάθει το παιδί ..

-         Ανοίξτε μου , ούρλιαζα , το μόνο που άκουγα ήταν αντικείμενα  να σπάνε , το ένα μετά το άλλο .. Παναγιά μου ας είναι καλά το παιδί !! Μόνη μου όμως δεν μπορώ να κάνω τίποτα , χρειάζομαι βοήθεια , εγώ από μόνη μου είμαι ανήμπορη , αδύναμη .. Ωστόσο το παιδί θα το έσωζα , δεν θα το άφηνα σε αυτούς τους αγροίκους, δεν με ένοιαζε και την ζωή μου να βάλω σε κίνδυνο  για να το σώσω…

Πήγα στην Ρόζαλι και στον Έμμετ , ο οποίος θα μπορούσε να με βοηθήσει .. Χτύπησα , ξαναχτύπησα αλλά τίποτα .. Πήγα στον φούρνο τους που ήταν λίγο πιο δίπλα και στην πόρτα υπήρχε ένα χαρτί ..

«Θα είμαστε κλειστά για δυο μέρες , έπρεπε να φύγουμε για κάτι δουλειές .. Χίλια συγνώμη»

Ωραία και τώρα τι κάνουμε , μου λέτε ..Άλλο άνθρωπο πολύ καλά δεν ξέρω , ενώ η ζωή του παιδιού αυτή την στιγμή  κινδυνεύει ..Σκέψου Μπέλλα , σκέψου ..Ο Έντουαρτ μόνο αυτός μπορεί να με βοηθήσει και να σώσει το παιδάκι .. Την προηγούμενη φορά που του ζήτησα να μιλήσει στο παιδάκι , το έκανε , άρα το συμπαθεί , άρα μπορεί να βοηθήσει .. Πήγα στο σπίτι μου και πήρα το αυτοκίνητο μου και ξεκίνησα αμέσως για το σπίτι του .. Μέσα σε 10 λεπτά έφτασα σπίτι του .. Ας ελπίσουμε ότι αυτός θα ανοίξει την πόρτα .. Χτύπησα την πόρτα , ξαναχτύπησα αλλά τίποτα .. τέλεια , τώρα τι κάνουμε ..? Εκεί που έφευγα , άκουσα μια φωνή ..

-         Ποιος είναι ?, ρώτησε

-         Έντουαρτ , σε παρακαλώ άνοιξε μου , είπα και εκείνος αμέσως άνοιξε .. Μου φάνηκε ότι μόλις τον ξύπνησα ..

-         Τι θες? Τι συμβαίνει ?, ρώτησε παραξενεμένος που για ακόμα μια φορά βρίσκομαι στο κατώφλι του

-         Ο Άντονι δεν είναι καλά ..

-         Δηλαδή ..?

-         Κοίτα δεν έχουμε χρόνο και επειδή οι φίλοι μου έχουν φύγει χρειάζομαι την βοήθεια σου .., του είπα μήπως και συντομεύσει

-         Θα μου πεις τι γίνεται .., αυτός επέμενε

-         Ο πατριός του παιδιού το βαράει και έχει να εμφανιστεί μια εβδομάδα στο σχολείο , πήγα σπίτι τους αλλά κανένας δεν μου ανοίγει .., του είπα συνοπτικά

-         Εγώ τι μπορώ να κάνω , πήγαινε στην αστυνομία ..

-         Φοβάμαι ότι θα κάνουν μεγαλύτερο κακό στο παιδί , σε παρακαλώ βοήθησε με ..

-         Δεν γίνεται αυτό , αν ανακατευτούμε ίσως να μπλέξουμε ..

-         Σε παρακαλώ ..

-         Δεν γίνεται κοπέλα μου , είπε και το έβλεπα , το άκουγα , το καταλάβαινα από τα λόγια του φοβόταν .. Δεν είχε άδικο αλλά το παιδί βρίσκεται σε κίνδυνο ..

-         Καλά κατάλαβα , αν βρισκόταν όμως το δικό σου παιδί θα σου άρεσε .. ?, είπα πια  απεγνωσμένη , μην ξέροντας τι άλλο να κάνω , τι άλλο να πω για αν τον πείσω ..Μόλις το είπα αμέσως είδα τα μάτια του να σκουραίνουν και τα χαρακτηριστικά του να σκληραίνουν  .. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι και την προηγούμενη φορά που είπα κάτι παρόμοιο , τον είδα να πονάει .. Κάτι έχει συμβεί στο παρελθόν που τον έχει πληγώσει αφάνταστα

-          Περίμενε , θα έρθω , αλλά θα είναι η τελευταία χάρη , εντάξει ?

-         Εντάξει.., πάμε ..?

-         Μπορώ να φορέσω παπούτσια ?αν επιτρέπεται βέβαια..Είχε δίκιο ο άνθρωπος , ξυπόλητος θα ερχόταν ..

-         Ναι αλλά γρήγορα σε παρακαλώ .. , είπα και τότε αυτός μπήκε μέσα , και μέσα σε δυο λεπτά  βγήκε .. Το μόνο παραπάνω που είχε φορέσει , ήταν παπούτσια και ένα Τζάκετ , μιας και δεν έκανε και ζέστη ..

-         Έτοιμος πάμε ?, είπα ενώ ταυτόχρονα κινήθηκα προς το αυτοκίνητο ..

-         Με το δικό σου αυτοκίνητο θα πάμε ?

-         Ναι αν δεν σε πειράζει ..

-         Καλά άντε πάμε , είπε και μπήκαμε και οι δύο μέσα στο αυτοκίνητο ..Οδηγούσα αρκετά γρήγορα , αλλά δεν τον είδα να τρομοκρατείται με αυτό , άρα και εγώ συνέχισα ..

-         Που ξέρεις το όνομα μου ?, με ρώτησε με περιέργεια .. Σωστά τον είχα αποκαλέσει με το όνομα του, ενώ εκείνος δεν με ξέρει καθόλου ..

-         Μου το έχει πει ο Άντονι , εμένα με λένε Μπέλλα ..

-         Α μάλιστα .. , είπε και κοίταξε έξω από το παράθυρο ..Μετά από κάνα 10λεπτο φτάσαμε ..

-         Φτάσαμε , είπα και αυτόματα και οι δύο βγήκαμε από το αυτοκίνητο ..

-         Χτυπούσες και δεν σου άνοιγαν ?

-         Ναι και άκουσα πράγματα να σπάνε , είπα ενώ ο Έντουαρτ άρχισε να χτυπά την πόρτα..Αλλά κανένας δεν άνοιγε την πόρτα .

-         Σου είπα δεν ανοίγουν   ..

-         Τώρα θα ανοίξουν αναγκαστικά και μη , είπε ενώ κλώτσησε την πόρτα τόσο δυνατά που άνοιξε η πόρτα .. Η πόρτα ήταν ξύλινη και δεν ήταν και στην καλύτερη κατάσταση και έτσι ήταν εύκολο για ένα άντρα να την ανοίξει ..Μπήκαμε μέσα και οι δύο και αυτό που αντικρίσαμε ήταν απερίγραπτο .. Πράγματα να έχουν σπάσει από εδώ και από εκεί , καρέκλες να έχουν αναποδογυρίσει ενώ ο μικρός δεν φαινόταν πουθενά ..

-         Πως μπήκατε μέσα στο σπίτι ..?, είπε ένας μεθυσμένος άντρας που είχε θολώσει εντελώς ..

-         Που είναι το παιδί ?, ρώτησα ..

-         Να μην σε νοιάζει …, είπε εκείνος ενώ τότε παρατήρησα αίματα πάνω στο πάτωμα.. Παναγία μου το παιδί ..

-         Κοίτα Έντουαρτ , κοίτα και του έδειξα τα αίματα .. Μόλις τα είδε γούρλωσε τα μάτια του και θυμός διαγράφτηκε σε ολόκληρο το πρόσωπο του .. Πλησίασε τον μεθυσμένο τύπο και τον έπιασε από τον γιακά και τον ακούμπησε πάνω στον τοίχο ..

-         Που είναι το παιδί ? ρώτησε με άγρια φωνή ..

-         Σιγά μην σου πω , είπε

-         Αν δεν μου πεις θα σε σπάσω στο ξύλο , μίλα και τον χτύπησε πάνω στον τοίχο ..

-         Όπου θέλει είναι .. , είπε και τότε τον ξαναχτύπησε πάνω στο τοίχο ενώ του έδωσε ένα χαστούκι  ..

-         Μέσα είναι , είπε μέσα στην θολούρα του και αμέσως πήγα να τον βρω .. Ανέβηκα κάτι σκάλες , οι οποίες είχαν αίματα .. Μόλις τελείωσαν τα σκαλιά , ένα μονοπάτι από αίματα οδηγούσαν σε ένα δωμάτιο ..Άνοιξα την πόρτα και τότε τον είδα κάτω στο πάτωμα γεμάτος αίματα και σημάδια, σε μια λιπόθυμη κατάσταση.. Αμέσως πήγα κοντά του και τον πήρα στην αγκαλιά μου ..

-         Γλυκέ μου .., είπα ενώ τα χέρια μου είχαν γεμίσει αίματα ..

-         Κυρία .., είπε ξεψυχισμένα και έκλεισε τα ματάκια του ..

Άντονι

Μπορεί να είμαι μόνο 8 χρονών αλλά μακάρι αυτά που έχω ζήσει εγώ να μην τα έχει ζήσει κανένα παιδάκι .. Από την ημέρα που έχασα το πατέρα μου , η ζωή μου μετατράπηκε σε πραγματικό εφιάλτη .. Μεγάλωσα απότομα..  Στα έξι μου έχασα τον πατέρα μου , ο οποίος  με λάτρευε.. Η μητέρα μου δεν μου είπε την αλήθεια και δεν έχουν ανακαλύψει από ότι πέθανε αλλά στην ουσία εγώ ήξερα  ..Για κακή μου τύχη , τον είδα να κάνει κάτι το οποίο έχει καρφωθεί στο μυαλό μου ..

Το πρωί της 16^ης Οκτωβρίου , είχα ξυπνήσει για να πιω λίγο νερό .. Πήγα στην κουζίνα και τότε είδα τον πατέρα μου να βγαίνει από το σπίτι χωρίς καν να με δει ..Τον παρατήρησα από το παράθυρο , κρατούσε ένα  σχοινί .. Πήγε κάτω από ένα δέντρο και αφού το έδεσε , πέρασε το κεφάλι του μέσα από το σχοινί και αιωρούταν στον αέρα .. Δεν καταλάβαινα τι έκανε εκείνη την στιγμή, αλλά ένα άσχημο προαίσθημα υπήρχε μέσα μου ..Έτρεξα στο δωμάτιο μου και κουκουλώθηκα κάτω από τα σκεπάσματα .. Στην επόμενη ώρα άκουσα φωνές , ουρλιαχτά αλλά εγώ δεν σηκωνόμουν , φοβόμουν .. Μπήκε η μητέρα μου μέσα στο δωμάτιο , με ξεσκέπασε και με πήρε στην αγκαλιά της  … Τότε κατάλαβα ότι ο πατέρας μου χάθηκε ..

Μετά από ένα μήνα , η μητέρα μου , μου έφερε έναν άλλον μέσα στο σπίτι .. Στην αρχή ήταν καλός μαζί μου αλλά εγώ δεν ήθελα να αντικαταστήσει κανένας τον πατέρα μου .. Λίγες μέρες αργότερα παντρεύτηκαν .. Μίσησα την μητέρα τόσο μα τόσο πολύ ..Τους πρώτους μήνες τα πράγματα κυλούσαν καλά αν και εγώ δεν τον ήθελα  .. Όμως μετά τους έξι μήνες αυτός άρχισε να πίνει μεγάλες ποσότητες πότου και έλειπε αρκετές ώρες από το σπίτι .. Μετά άρχισε να τσακώνεται με την μητέρα μου άσχημα, που αναγκαζόμουν να μην πηγαίνω σπίτι .. Μια μέρα που γύρισα από το σχολείο την είδα να κλαίει και να έχει σημάδια  .. Τρόμαξα και λυπήθηκα την μητέρα μου ..Τότε του φώναξα με όση δύναμη έχω σαν παιδί αλλά εκείνος άρχισε να με χτυπά .. Η μητέρα μου δεν αντιδρούσε και οποιαδήποτε προσπάθεια να μείνω μακριά του έπεφτε στο κενό ..

 Πέρσι , η δασκάλα μας είχε παρατηρήσει τα σημάδια επάνω μου και αποφάσισε να πάει στο σπίτι μου .. Μόλις μπήκε μέσα ο πατριός μου της ρίχτηκε , αλλά εκείνη αντιστάθηκε και τον βάρεσε .. Τις επόμενες μέρες δεν είδα τον έξω κόσμο  .. Με βαρούσε και με έκλινε μέσα στο δωμάτιο μου και πολλές φορές δεν μου έδινε να φάω και να πιω ..Η μητέρα προσπαθούσε να με βοηθήσει αλλά τις περισσότερες ώρες ήταν στα χωράφια μιας και αυτός δεν δούλευε, και όποτε το καταλάβαινε ότι πήγαινε να μου δώσει φαί ή νερό την βαρούσε και την άφηνε αναίσθητη σχεδόν ..Μετά από μέρες με άφησε να πάω σχολείο , αλλά το ξύλο δεν τον απέφευγα..

Φέτος   τα πράγματα έγιναν χειρότερα μιας και το ποτό αυξήθηκε , όπως και το ξύλο .. Η νέα μου δασκάλα ήταν αρκετά κοντά μου αλλά όταν μου ζήτησε να δει τους γονείς μου , δεν μπορούσα παρά να της αρνηθώ διότι φοβόμουν για αυτήν .. Έτσι αναγκάστηκα να πω ένα μέρος της αλήθειας από την ζωή μου..Με αγκάλιασε και ένιωσα ασφάλεια .. Αλλά για να πω την αλήθεια εκεί που ένιωσα όμορφα ήταν στην αγκαλιά του Έντουαρτ ένιωσα τόσο ασφαλής και μπορεί να είμαι μικρός αλλά κατάλαβα ότι αυτός έχει τόσο πόνο μέσα του όσο έχω εγώ ..

Μια μέρα που γύρισα σπίτι μου , ο πατριός μου άρχισε να με βαράει έτσι χωρίς κανένας λόγο .. Όχι φυσικά ότι χρειαζόταν λόγο .. Είχε μεθύσει πολύ και με έκλεισε στο δωμάτιο μου και μου δήλωσε ότι δεν θα ξανάπαω σχολείο.. Εναντιώθηκα αλλά όσο εγώ του έλεγα ότι θέλω να πάω εκείνος τόσο με βάραγε ..  Με έκλεισε μέσα στο δωμάτιο όπως τότε και με βαρούσε συνέχεια ..

Σήμερα κατάφερα να σηκωθώ και κατέβηκα κάτω .. Έλειπε και έτσι ξέκλεψα και ήπια λίγο νερό , όμως δεν πρόλαβα και μπήκε μέσα .. Ήταν τύφλα στο μεθύσι , τότε άρχισε να με βαράει ξανά , με έριξε στο πάτωμα και άρχισε να με κλοτσάει .. Έπειτα αφού μου έδωσε ακόμα δυο χαστούκια , με έσυρε στις σκάλες και με πέταξε μέσα στο δωμάτιο .. Βρισκόμουν σε άσχημη κατάσταση αλλά κατάφερα να ακούσω φωνές από κάτω ..

 Κάποιος χτυπούσε την πόρτα, ήταν η φωνή της κυρίας μου , είχε έρθει να με σώσει , αλλά κανένας δεν άνοιγε .. Τότε ξαφνικά άκουσα κάτι πράγματα να σπάνε .. Η κυρία μου έφυγε και ουρλιαχτά της μάνας μου ακούστηκαν από κάτω και μετά από λίγο μια πόρτα να κλείνει .. Μετά από κάποια ώρα και ενώ βρισκόμουν στο πάτωμα άκουσα μια πόρτα να σπάει και φωνές να ακούγονται  από κάτω .. Αλλά σιγά σιγά ένιωθα όλο και πιο εξαντλημένος .. Άνοιξε η πόρτα και μια σκιά εμφανίστηκε μπροστά μου .. Άνοιξα για λίγο τα μάτια μου και παρατήρησα την κυρία μου .. Με πήρε στην αγκαλιά της και με χάιδευε ..

-         Γλυκέ μου , είπε και ένιωσα μια γαλήνη ..

-         Κυρία .., είπα αλλά ένιωθα τόσο κουρασμένος που δεν ‘άντεξα και έκλεισα τα μάτια μου και το απόλυτο σκοτάδι με κάλυψε ..