Μπέλλα

Ένιωσα όλο μου το σώμα να μουδιάζει , το μυαλό και η καρδιά να συγκρούονται σαν να είναι αντίπαλοι .. Η λογική μου έλεγα να φύγω , αλλά η καρδιά μου έλεγε να μείνω .. Όσο έβλεπα τα δυο κατάμαυρα μάτια  να με κοιτούν με ένα  ανεξιχνίαστο βλέμμα , μου κοβόντουσαν τα πόδια  ..

-          Μπέλλα …? , είπε με ένα ξάφνιασμα στην φωνή του ..

-          Τζεικ , δεν περίμενα να σε δω ..

-          Λογικό είναι , τι θα έλεγες να πάμε να πιούμε ένα καφέ και να τα πούμε ? .. Όχι Μπέλλα , δεν πρέπει να πας μαζί του , πρέπει να γυρίσεις στην δουλειά , σε περιμένει ο Έντουαρτ , αλλά από την άλλη ήθελα τόσο πολύ να πάω , μου είχε λείψει και ήταν ο μόνος άνθρωπος που με καταλάβαινε ..

-          Εντάξει πάμε, είπα ..και κατευθυνθήκαμε σε ένα κοντινό καφέ ..

-          Καθόμαστε εδώ ..?

-          Ναι γιατί όχι .. , είπα και καθίσαμε σε ένα τραπεζάκι .. Γύρισα να δω γύρω μου και τότε ένιωσα σαν δυο μάτια να με κοιτούν , αλλά μάλλον της φαντασίας μου θα ήταν ..

-          Τι θα πιεις ?, με ρώτησε ενώ είχε έρθει η σερβιτόρα

-          Μια ζεστή σοκολάτα ..

-          Ένα καπουτσίνο , παρακαλώ ..

-          Σας ευχαριστώ , είπε η κοπέλα και έφυγε ..Μεταξύ μας υπήρχε μια αμηχανία και να φανταστεί κανείς ότι μεταξύ μας υπήρξε μια δυνατή αγάπη ..

-          Ποιος θα το φανταζόταν  ότι εσύ στην Αθήνα , εγώ στην Αφρική , εμείς θα συναντιόμασταν στην Ελβετία ..?

-          Ναι όντως ,είπα ενώ ήρθε η κοπέλα και μας σέρβιρα , αυτά που είχαμε παραγγείλει ..

-          Λοιπόν πώς είσαι ?

-          Αρκετά καλά θα έλεγα , και φυσικά του έλεγα ψέματα , να του πω τι , ότι είμαι εγκλωβισμένη από την ίδια μου την επιλογή ..

-          Χαίρομαι , πώς και είσαι εδώ στην Ελβετία ?

-          Επαγγελματικές δουλειές ..

-          Α μάλιστα , τελικά , έγινες Πρόεδρος , όπως μου είχες πει?

-          Ναι , αλλά αρκετά για μένα ,εσύ πώς και βρέθηκες εδώ..?

-          Έχω έρθει μαζί με άλλους γιατρούς για να  ζητήσουμε επιχορήγηση  για να πάρουμε φάρμακα ..

-          Είσαι ακόμα στην Αφρική ?

-          Ναι , νομίζω ότι εκεί κανείς βρίσκει την ανθρωπιά του και μπορεί να καταλάβει ότι στην ουσία ζούμε σε ένα ψεύτικο κόσμο , ενώ εκεί υπάρχει η αλήθεια.. Ειλικρινά χαίρομαι που βρίσκομαι εκεί και βοηθώ ..

-          Χαίρομαι για σένα , φαίνεται να έκανες την  σωστή επιλογή ..

-          Ναι , νομίζω ότι την έκανα , εσύ Μπέλλα την έκανες ?είσαι ευτυχισμένη?

-          Ναι , νομίζω πως ναι ..

-          Νομίζεις ?

-          Ναι Τζεικ , πότε δεν είσαι σίγουρος για αυτό που διάλεξες να κάνεις , ο χρόνος θα δείξει .. , αυτά που έλεγα ήταν πιο πολύ για να τα ακούσω εγώ, παρά ο Τζεικ ..

-          Όπως νομίζεις , Μπέλλα χαίρομαι που σε ξανασυνάντησα , ξέρεις μου έχεις λείψει .. Μόλις το άκουσα αυτό , ένιωσα την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά ..

-          Εγώ Τζεικ , ξέρεις .. , είπα και πριν προλάβω να συνεχίσω την φράση μου , ένιωσα ένα χέρι να είναι στον ώμο μου..

-          Αγάπη μου , ακούστηκε μια φωνή γνώριμη φωνή από πίσω μου .. Και τότε χωρίς να το καταλάβω , είχε σκύψει και τα χείλη του ακουμπούσαν τα δικά μου και απαιτούσαν το φιλί μου.. Αλλά εγώ δεν ανταποκρινόμουν ..

-          Αν δεν με φιλήσεις και εσύ , θα σε κάνω ρεζίλι , είπε χαμηλόφωνα , έτσι ώστε να ακούω μόνο εγώ.. Μόλις το  άκουσα , τρομοκρατήθηκα , ήξερα  ότι άνετα μπορούσε να το κάνει .. Έτσι ανταποκρίθηκα στο φιλί του , παραδίνοντας τα όπλα.. Άνοιξα το στόμα μου και εκείνος βάθυνε το φιλί .. Δεν μπορώ να πω ότι η αίσθηση ήταν άσχημη , αλλά ντρεπόμουν τόσο πολύ μπροστά στον Τζεικ ..Τότε αυτός απομακρύνθηκε και ένιωσα τόσο άδεια και συνάμα γυμνή  μπροστά στον Τζεικ ..

-          Όλα έτοιμα αγάπη μου για τον γάμο … τελείωσα και τις τελευταίες λεπτομέρειες .. , είπε κοιτάζοντας μόνο εμένα ..

-          Μπέλλα παντρεύεσαι ?, είπε ο Τζεικ και τον είδα πώς είχε ξαφνιαστεί ..

-          Τζεικ να σου εξηγήσω .. , είπα αλλά να του εξηγήσω τι , ο Έντουαρτ τα είχε πει όλα ..Τότε γύρισε ο Έντουαρτ με ένα τεράστιο  χαμόγελο και τότε μου ήρθαν  τα λόγια του στην μνήμη ..Θα χαμογελάς πάντα , είτε τον συμπαθείς είτε όχι ..

-          Ω χίλια συγνώμη , αγένεια μου δεν σας συστήθηκα , Έντουαρτ Κάλλεν , ο μέλλον σύζυγος της Μπέλλας .., είπε και του έδωσε το χέρι του .. Τότε ο Τζεικ χωρίς να μπορεί να κάνει τίποτα , αφού όλα φαίνονταν τόσο αληθινά .. , έτσι του έδωσε το χέρι του ..

-          Τζεικομπ Μπλακ , χαίρω πολύ ..

-          Και εγώ , κάτι μου θυμίζει τα όνομα σας .. α ναι είστε ο πρώην της Μπέλλας , σωστά ?

-          Σωστά ..

-          Μου έχει πει τόσα η Μπέλλα για εσάς , είπε ενώ κάθισε δίπλα μου ..

-          Ελπίζω καλά ?

-          Ναι μου μιλούσε με πολύ γλυκύτητα για εσάς..

-          Χαίρομαι .., παντρεύεστε ?

-          Ναι σε τέσσερις μήνες .., είπε και με αγκάλιασε ..

-          Χαίρομαι και πως γνωριστήκατε αν δεν γίνομαι αδιάκριτος   φυσικά ?

-          Είχαμε συναντηθεί κάνα δυο φορές στο πλοίο  , αλλά ήρθαμε πιο κοντά στην εταιρεία ..

-          Δουλεύετε και εσείς στην εταιρεία?

-          Ναι είμαι ο αντιπρόεδρος ..

-           Α κατάλαβα …, λοιπόν έχει περάσει η ώρα πρέπει να φύγω ..

-          Μα φεύγετε τόσο νωρίς ?

-          Ναι δυστυχώς, έχω δουλειές ..

-          Όπως θέλετε , πιστεύω να μας κάνετε την τιμή  να έρθετε στον γάμο μας..?

-          Ξέρετε , δυστυχώς, οι επαγγελματικές μου υποχρεώσεις , δεν μου το επιτρέπουν..

-          Κρίμα , θα ήταν χαρά μας .

.

-          Τέλος πάντων .. Μπέλλα χάρηκα που ειδωθήκαμε, και εσάς κύριε Κάλλεν χάρηκα που σας γνώρισα και σας εύχομαι κάθε ευτυχία  , είπε και έφυγε .. Όλη αυτή την ώρα ένιωθα ότι ήθελα την γη να με καταπιεί   .. Μόλις έφυγε ο Έντ κάθισε απέναντι μου , και μου κράτησε το χέρι .. Πήγα να το πάρω , αλλά εκείνος με κράτησε πιο γερά .

.

-          Μην τολμήσεις, μέχρι να εξαφανιστεί από το οπτικό μας πεδίο , δεν θα πάρεις το χέρι σου ..      

-          Γιατί το έκανες αυτό ?, τον ρώτησα ..

-          Ποιο είπε ? και παράτησε το χέρι μου

-          Δεν σου έχουν πει ότι οι άνθρωποι έχουν και ιδιωτικές στιγμές ?

-          Δεν σου έχουν πει ότι οι πρώην είναι κακοί σύμβουλοι..?

-          Δικό μου πρόβλημα ..

-          Όχι πια Μπέλλα , σε λίγο θα παντρευτούμε    ..

-          Αυτό δεν είναι γάμος είναι φιάσκο ..

-          Μπορείς να το πάρεις πιο θετικά ?    

  

-          Θετικά ?? έχεις καταλάβει ότι αυτός δεν είναι γάμος ..

-          Κοίτα  να δεις ξέρω ότι δεν σου είναι ευχάριστο να με παντρευτείς       ..

-          Καθόλου , είπα και τότε τον είδα να κάνει τα χέρια  του μπουνιές  και όλο το πρόσωπο του να σκληραίνει .. Μάλλον το παράκανα , ίσως δεν έπρεπε να του το πω έτσι απότομα..

-          Ούτε εμένα είναι   ευχάριστο αυτό το γεγονός , αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο , όλα βασίζονται σε ένα υπολογισμό, αυτός ο γάμος είναι επιχείρηση ..

-          Το έχω καταλάβει αυτό , αλλά γιατί?

-          Γιατί , ο Κύριος Μάνος , πιστεύει ότι με αυτόν τον γάμο θα είσαι κοντά του και δεν θα φύγεις .. , μόλις το άκουσα έμεινα ..     Και έτσι ότι αφήνει σε εσένα ανήκει και σε εμένα , αν τον προδώσεις θα  χάσεις τα πάντα ..

-          Και εσύ γιατί δέχτηκες αυτό τον γάμο ?

-          Αυτός είναι δικός μου λόγος , είπε  , έβγαλε κάποια χρήματα , τα άφησε πάνω στο τραπέζι ..Τουλάχιστον μπορείς να είσαι πιο χαρούμενη , με την συμπεριφορά σου επιδεινώνεις τα πράγματα    ..

-          Και εσύ δεν μου φέρεσαι καλύτερα..

-          Πάω ανάλογα με την δική σου , είπε και έφυγε ..  Τότε σκέφτηκα αυτό που μόλις είχε πει . Ναι ήμουν εγκλωβισμένη από παντού και ακόμα είμαι αλλά οι άλλοι γύρω μου δεν μου φταίνε .. Και στην τελική είτε το θέλω, είτε όχι ο Έντουαρτ θα γίνει σύζυγος μου  και κάποιος από τους δυο πρέπει να κάνει το πρώτο βήμα , και επειδή αυτός δεν πρόκειται να το κάνει , θα το κάνω εγώ , που ξέρω μπορεί να βγω κερδισμένη ..

Έντουαρτ

Όλοι είμαστε πιόνια σε ένα παιχνίδι σκάκι , άλλοι μας κινούν και εμείς δεν έχουμε παρά να ακούσουμε τις εντολές τους..Έτσι και εγώ ζω στον κόσμο που μου έχουν επιβάλλει οι άλλοι να ζω ..

Όταν ήμουν μικρός ζούσα σε ένα τεράστιο σπίτι , μόνος μου με την μητέρα μου, ο πατέρας μου τις περισσότερες ημέρες έλειπε σε ταξίδια .. Δεν μπορώ να πω ότι τον μισούσα για αυτό , μάλιστα σε ένα από τα ταξίδια του είχα πάει και εγώ και μου άρεσε πολύ , αλλά για να πω την αλήθεια μου έλειπε ο πατέρας μου .. Όταν αρρώστησε η μητέρα μου , ένιωσα να χάνω τον κόσμο γύρω μου , δεν ήξερα τι να κάνω και ο πατέρας μου αντί να βρίσκεται κοντά μας και να βοηθά την μητέρα , εκείνος έφυγε .. Την μητέρα μου την έχασα μέσα σε έξι μήνες .

.Ε αυτό ήταν καταλύτης στην ζωή μου.. Μίσησα τον πατέρα μου όσο τίποτα άλλο στην ζωή μου .. Η μητέρα μου τον χρειαζόταν και εκείνος το μόνο που έκανε ήταν να φύγει .. Από τότε κλείστηκα στον εαυτό μου, δεν ήθελα να βλέπω άνθρωπο , επί εβδομάδες ήμουν κλεισμένος  μέσα στο δωμάτιο μου .. Ο πατέρας μου άφαντος , ο μόνος άνθρωπος που ερχόταν να με δει ήταν ο Κύριος Μάνος , καλός φίλος του πατέρα μου .. Με βοήθησε πολύ και μου συμπαραστάθηκε όσο περισσότερο μπορούσε  και με έκανε να σταθώ στα πόδια μου .. Το μόνο που έκανε ο πατέρας μου ήταν να μου στέλνει λεφτά και μια εντολή , του τύπου ότι θα έπρεπε να σπουδάσω οικονομικά στο εξωτερικό για να δουλέψω στην εταιρεία που είχε με τον κύριο Μάνο .. Έκανα ότι μου είπα γιατί παρόλο που τον μισούσα ήταν ο πατέρας μου , είτε το ήθελα είτε όχι τον αγαπούσα …

Ήμουν περίπου στα μέσα των σπουδών μου , όταν έμαθα ότι ο Κύριος Μάνος είχε μπαρκάρει σε ένα από τα μέρη που έκανα τις διακοπές μου  .. Αμέσως πήγα να τον επισκεφθώ , άλλωστε ήταν από τους λίγους ανθρώπους που είχε μέσα στην καρδιά μου .. Δεν θα ξεχάσω εκείνη την ημέρα , εκείνη η μέρα για άλλη μια φορά μου άλλαξε όλα τα δεδομένα .

« Πήγα στο πλοίο για να τον δω , ήξερα πολύ καλά ότι ποτέ δεν έβγαινε από το καράβι του .. Στάθηκα μπροστά από ένα ναύτη ..

-          Παρακαλώ θα ήθελα να δω  τον Καπετάνιο ..

-          Πείτε μου σας παρακαλώ ποιος είστε για να τον ειδοποιήσω..

-          Ο Εντουαρτ Κάλλεν ..

-          Μισό λεπτό , είπε και εξαφανίστηκε .. Μετά από λίγο ήρθε πίσω ..

-          Μπορείτε να περάσετε , ο Καπετάνιος σας περιμένει .., είπε και πέρασα μέσα .. Είχα ξανάρθει και έτσι μου ήταν εύκολο να βρω το γραφείο του .. Μόλις βρέθηκα έξω από το γραφείο του , χτύπησα την πόρτα δυο φορές ..

-          Περάστε .. , είπε και αμέσως μπήκα ..

-          Καπετάνιε μου , είπα και αγκαλιαστήκαμε ..

-          Τι κάνεις παλικάρι μου ?

-          Δόξα το Θεό καλά είμαι , εδώ κάνω λίγες διακοπές και έπειτα θα γυρίσω στην ρουτίνα  , εσείς ?

-          Μια χαρά , έλα κάθισε .. , είπε και κάθισα σε μια καρέκλα απέναντι από τον Καπετάνιο ..

-          Τι να σου προσφέρουμε ..?

-          Τίποτα , δεν χρειάζεται ..

-          Σίγουρα δεν θες κάτι ?

-          Ναι ναι σίγουρα..

-          Όπως θες .. Έντουαρτ μιας και βρεθήκαμε θα ήθελα να μιλήσουμε ..

-          Πείτε μου έχει συμβεί κάτι σοβαρό ..

-          Άκου να δεις εγώ σε λίγο θα αποσυρθώ από την εταιρεία και όπως ξέρεις απογόνους δεν έχω ..

-          Ναι Κάπετανιε το έχουμε συζητήσει αυτό και σας είπα ότι εγώ την  εταιρεία δεν την αναλαμβάνω .

-          Το θυμάμαι αυτό καλέ μου .. Για αυτό και εγώ βρήκα τον αντικαταστάτη μου..

-          Αλήθεια ?

-          Ναι , είναι μια όμορφη κοπέλα , με στόχους , όνειρα και όρεξη για δουλειά και σπουδές ..

-          Μα καλά θα αφήσετε την εταιρεία σε μια ξένη ?

-          Εφόσον εσύ δεν θες , κάποιος πρέπει να με αντικαταστήσει , και θεωρώ αυτή την κοπέλα την πιο κατάλληλη ..

-          Μα καλά τι σας έκανε να την θεωρείτε την πιο κατάλληλη ?

-          Μου θύμισε τον εαυτό μου , όταν ήμουν νέος και είχα όνειρα ..

-          Μάλιστα , όπως επιθυμείτε ..

-          Άκου να δεις την έχω εδώ στο καράβι σαν προστατευόμενη μου , εδώ διαβάζει για να δώσει εξετάσεις .. αλλά δεν φτάνει μόνο το διάβασμα αλλά και η δύναμη μαζί με την σωστή συμπεριφορά ..

-          Δεν θα διαφωνήσω μαζί σας ..

-          Ωραία για αυτό θα ήθελα να σου ζητήσω μια χάρη ..

-          Ότι θέλετε ..

-          Θα σου την γνωρίσω και εσύ τάχα θα πας να της δείξεις κάποιους καλούς τρόπους συμπεριφοράς , μιας και εσύ ξέρεις και θα την προσβάλεις άσχημα ..

-          Και γιατί να το κάνω αυτό ?

-           Για να δω αν μπορεί να υπερασπιστεί σωστά τον εαυτό της ..

-          Όπως θέλετε .., είπα και τότε ο Καπετάνιος φώναξε έναν ναύτη για αν φωνάξει την κοπέλα..

-          Μπέλλα την λένε ?

-          Ναι ..

-          Μα αυτό δεν είναι ελληνικό ..

-          Ούτε το δικό σου είναι Έντουαρτ , είναι μισή ελληνίδα και μισή Ιταλίδα ..

-          Μάλιστα .. , είπα ενώ χτύπησε η πόρτα δυο φορές ..

-          Περάστε .. είπε ο Καπετάνιος και τότε μπήκε μέσα .. Η γλυκιά της φωνή , μου έδινε την εντύπωση ενός μικρού κοριτσιού .. Μόλις γύρισα να την δω , έμεινα στήλη του άλατος .. Ένας πραγματικός άγγελος εμφανίστηκε μπροστά μου.. Με καστανά , μεγάλα μάτια , που χανόσουν μέσα τους , μακριά καστανά μαλλιά και ένα τόσο λαμπερό πρόσωπο .. Τα ρούχα της την εξέπεμπαν σε αγόρι , αλλά δεν την χαλούσε καθόλου ήταν όμορφη και όποιος δεν μπορούσε να το δει ήταν ηλίθιος , σίγουρα  ..

 Μόλις πήγαμε στην καμπίνα της και άρχισα να της δείχνω κάποια πράγματα , εκείνη απλά με παρατηρούσε και εγώ ήμουν έτοιμος να τα παρατήσω όλα και να φιλήσω αυτά τα υπέροχα σαρκώδη χείλη της .. Καθώς την έβαζα να καθίσει σωστά , ήθελα να γελάω , δεν είχε κανένα ίχνος θηλυκότητας και όμως δεν με χαλούσε καθόλου .. Αυτό που μου έκανε περισσότερη εντύπωση ήταν το γεγονός ότι , ότι της έλεγα το εφάρμοζε αμέσως .. Δεν ήξερα πως αν την προσβάλω αυτή την κοπέλα και αποφάσισα να πατήσω πάνω στις λεπτομέρειες της εμφάνισης της , μέχρι και μούτσο την είπα , μα καλά πως το σκέφτηκα ?

Εκείνη αντέδρασε σωστά κα δυναμικά .. Όπως ακριβώς έπρεπε.. Έπειτα πήγα στο γραφείο του Καπετάνιου ..

-          Λοιπόν πώς σου φάνηκε ?

-          Είναι άξια αντικαταστάτρια σας ..

-          Χαίρομαι που το ακούω αυτό ..

-          Νομίζω ότι κάνατε την τέλεια επιλογή ..

-          Και εγώ το ίδιο πιστεύω ..»

Από εκείνη την ημέρα η Μπέλλα είχε γίνει ο προσωπικός μου εφιάλτης , την σκεφτόμουν μέρα , νύχτα , δεν μπορούσα να την βγάλω , ώσπου την είδα μετά από πολύ καιρό , σε αυτό  το εστιατόριο μαζί με αυτό παλικάρι .. Ζήλεψα , θόλωσα μπορώ να πω .. Την είδα να πηγαίνει στο μπάνιο , δεν το σκέφτηκα καθόλου , την ακολούθησα λίγο μετά .. μόλις την είδα να βγαίνει , την άρπαξα .. Εντάξει την προσέβαλα αλλά και εκείνη με ειρωνευόταν, ώσπου δεν  άντεξα   και την φίλησα .. Στην αρχή αντιστεκόταν αλλά μετά ανταποκρίθηκε στο φιλί μου.. Η αίσθηση ήταν τόσο υπέροχη , που δεν μπορούσα να απομακρυνθώ από κοντά της .. Έβαλα όση δύναμη μπορούσα και έφυγα από κοντά της .. Όταν πήγα στο τραπέζι μου , δίπλα μου ήταν η Ρόζαλι η ξαδέρφη μου που πάντα ήταν δίπλα μου όταν την χρειαζόμουν .. Με είδε ότι ήμουν κάπως και με αγκάλιασε  για να με ηρεμήσει ..

Οι μήνες πέρασαν και ακόμα δεν μπορούσα να την ξεχάσω .. Της έστειλα ένα δώρο με μια κάρτα μέσα για καλή επιτυχία .. Ήμουν σίγουρος ότι θα πετύχαινε .. Είχε μυαλό και η επιτυχία ήταν σίγουρη..

Έπειτα πέρασε και άλλος ο καιρός , έμαθα ότι η Μπέλλα πέρασε και τώρα κάνει το μεταπτυχιακό της .. Εγώ έπιασα δουλειά στην εταιρεία, δούλευα ακατάπαυστα , ήταν ο μόνος τρόπος να μην σκέφτομαι την Μπέλλα .. ‘Έβγαινα και με άλλες κοπέλες αλλά δεν γινόταν τίποτα , ήταν λες και μου είχε κάνει μάγια … Μια μέρα ο Καπετάνιος με κάλεσε το γραφείο του ..

-          Πείτε μου Καπετάνιε ..

-          Να θα πάω ένα ταξίδι μέχρι την Αγγλία για να δω την Μπέλλα και να της μιλήσω ..

-          Γιατί συνέβη κάτι ?

-          Έμαθα από τους πληροφοριοδότες μου  ότι τα έχει με κάποιον .. Στην αρχή πίστευα ότι ήταν κάτι επιπόλαιο αλλά έμαθα ότι αυτός θα φύγει στην Αφρική και φοβάμαι μην την πάρει μαζί του .. Μόλις το άκουσα αυτό , το τέρας της ζήλειας έκανε την εμφάνιση του.. Δεν πίστευα ότι η Μπέλλα θα τα έφτιαχνε με κάποιον, ήταν σαν καρφί μέσα στην καρδιά  ..

-          Και τι σκοπεύετε να κάνετε ?

-          Θα την χτυπήσω εκεί που πονούν όλοι και ξέρω ότι θα πιάσει ?

-          Στο συναίσθημα , σωστά ?

-          Σωστά …

Αυτό με καθησύχαζε κάπως.. Ναι ήμουν εγωιστής αλλά ήθελα της Μπέλλα δική μου και μόνο ..

Μετά από τρία χρόνια η Μπέλλα γύρισε πίσω αλλά για κακή μου τύχη είχα ένα επαγγελματικό ταξίδι και έπρεπε να φύγω  .. Μετά από τρεις μέρες όμως , ανυπόμονος πήγα στην δεξίωση του Καπετάνιου .. Μόλις την είδα να κατεβαίνει από εκείνη την σκάλα , με αυτή την μωβ τουαλέτα , έμεινα σαστισμένος να  την κοιτώ , η ομορφιά της είχε φτάσει στο αποκορύφωμα ..

Στο γραφείο , κάθε φορά που βρισκόμουν κοντά της , ήθελα να την πιάσω και να την φιλήσω , να την κάνω δική μου με κάθε τρόπο . αλλά ο Καπετάνιος μου είχε πει να της ψήσω το ψάρι στα χείλη , έτσι ώστε να γίνει δυναμική και να ξέρει να αντιμετωπίσει κάθε κατάσταση.. Πολλές φορές την λυπόμουν αλλά δεν μπορούσα να κάνω τίποτα άλλο  .. Κάποια μέρα δέχτηκα ένα τηλεφώνημα , από τον Καπετάνιο για να συναντηθούμε έξω από την εταιρεία ..

-          Συγνώμη που άργησα , είπα

-          Δεν πειράζει και εγώ μόλις ήρθα , θα ήθελα να μιλήσουμε ..

-          Πείτε μου ..

-          Έντουαρτ , ξέρω ότι αυτό που θα σου ζητήσω είναι κάτι πολύ δύσκολο αλλά είσαι δυνατός ..

-          Αυτό με ανησυχεί ..

-          Λοιπόν σκέφτομαι να παντρέψω την Μπέλλα ..Μόλις το άκουσα ένιωσα όλο μου το σώμα να μουδιάζει ..

-          Κα εγώ τι σχέση έχω με αυτό ?

-          Εσύ είσαι αυτός που θα παντρευτεί .

-          Μα πώς ? δεν γίνεται αυτό ..

-          Γίνεται , είσαι ο μόνος που εμπιστεύομαι και είμαι σίγουρος ότι θα την κάνεις ευτυχισμένη ..

-          Μα δεν με αγαπά ..

-          Θα την κάνεις να σε αγαπήσει ..

-          Μα.. και τότε σκέφτηκα κάτι άλλο .. δεν την εμπιστεύεστε έτσι ? και θέλετε έναν άνθρωπο να την έχει υπό τον έλεγχο του .., σωστά ?

-          Σωστά , αν δεν σε παντρευτεί αυτόματα θα χάσεις τα πάντα αλλά και αυτή..

-          Κι αν δεν θέλει ..?

-          Δεν θα μπορεί να κάνει τίποτα  , μου χρωστάει .. αλλά πάντα θέλω να εξασφαλίσω τα νώτα μου ..

-          Εμένα γιατί με μπλέκεται ? εγώ γιατί πρέπει να χάσω την περιουσία μου ?

-          Γιατί την αγαπάς ..

-          Δεν ήξερα ότι η αγάπη πληρώνεται τόσο ακριβά , εντάξει λοιπόν όπως επιθυμείτε..

-          Χαίρομαι που συμφωνείς ..

-          Την κάνετε δυστυχισμένη ..

-          Στο χέρι σου είναι να την κάνεις ευτυχισμένη .. , είπε και έφυγε .. Πως μπλέξαμε έτσι ? Εντάξει την ήθελα την Μπέλλα , ήμουν τρελά ερωτευμένος μαζί της αλλά δεν μπορούσα να της το κάνω .. Δε με αγαπούσε και το ήξερα αυτό ακόμα κι αν με πλήγωνε ..

Όταν έφτασε η ημέρα να το ανακοινώσει ο Καπετάνιος είχα τρελό άγχος .. Έστειλα μια ωραία μωβ τουαλέτα στην Μπέλλα για να ην μαλακώσω έστω και λίγο .. Μόλις την είδα ,τρελάθηκα , ήταν τόσο όμορφη …Όταν όμως ανακοίνωσε την απόφαση του , είδα την Μπέλλα να τρέμει ολόκληρη , ήταν έτοιμη να φύγει, αλλά αν έφευγε όλα θα χαλούσαν και θα την έχανα ..

Οι επόμενες μέρες ήταν μαρτύριο.. Η Μπέλλα ήταν μέσα στα νεύρα , ξεσπούσε σε όλους αλλά και σε μένα .. Έχω ένα κακό όταν μου πηγαίνουν κόντρα ξέρω να τους πηγαίνω μεγαλύτερη , και αυτό έκανα και με την Μπέλλα…

Όταν πήγαμε αυτό το ταξίδι , έλεγα ότι θα ηρεμήσει αλλά τίποτα .. Έφυγε από κοντά μου και τότε ένιωσα άδειος .. Φυσικά είχα άνθρωπο που την παρακολουθούσε και όταν μου είπε ότι είναι με έναν άλλον , ένιωσα ένα καρφί να χώνεται μέσα μου .. Αμέσως σηκώθηκα και πήγα εκεί όπου ήταν   .. Έπαιξα τον ανήξερο , στο θέατρο ήμουν πολύ καλός ..Η Μπέλλα φαινόταν τόσο πληγωμένη από όλο αυτό , μάλλον ήθελε ακόμα τον άλλον και αυτό με πλήγωνε πολύ ..Την άφησα μόνη της , δεν άντεχα και εγώ άλλο , άνθρωπος είμαι όχι ρομπότ..

Και να μαι  τώρα μόνος μου  σε ένα δωμάτιο να κοιτώ το ταβάνι και να συλλογίζομαι την ζωή μου .. Έχω κάνει πολλά λάθη στην ζωή μου και ατ πληρώνω άσχημα ..Θα παντρευτώ μια γυναίκα που λατρεύω αλλά εκείνη δεν με θέλει καθόλου.. Γιατί  τα πληρώνω όλα εγώ,  γιατί ?Και εκεί που καθόμουν χτύπησε η πόρτα του δωματίου μου .. Σηκώθηκα και άνοιξα την πόρτα ..

-          Μπέλλα …?