Η ζωή μας ... ένα βιβλίο

Μπέλλα

-         Ε ήρθε η στιγμή να σου πω την αλήθεια , την δική μου αλήθεια , την αλήθεια που με στοίχειωνε τόσο καιρό….   

-         Τι εννοείς Έντουαρτ ?

-         Την αλήθεια Μπέλλα , αυτή που δεν με αφήνει ν αφεθώ , να πάρω ανάσα ..

-         Είσαι σίγουρος ότι θέλεις να την μοιραστείς ?

-         Απόλυτα ..

-         Δεν θέλω να κάνεις κάτι για το οποίο δεν είσαι σίγουρος ..

-         Είμαι σίγουρος 100%..

-         Ωραία λοιπόν αν είσαι έτοιμος και σίγουρος σε ακούω ..

-         Θα σου πω μια ιστορία .. Μια φορά και έναν καιρό σε ένα βιβλιοπωλείο , ο Έντουαρτ είχε πάει να πάρει κάτι βιβλία και όπως περπατούσε έπεσε πάνω σε μια κοπέλα , όμορφη ..

-         Έντουαρτ αυτή είναι η δική μας ιστορία ..

-         Σσς δεν τελείωσα , αυτή η κοπέλα δούλευε εκεί .. Ήταν όμορφη , πολύ όμορφη με μακριά κόκκινα μαλλιά , σκούρα μάτια , ψηλή περίπου στο ύψος μου και πολύ γλυκιά .. Από τότε ο Έντουαρτ δεν μπορούσε να την βγάλει από το μυαλό του , πήγαινε κάθε μέρα στο βιβλιοπωλείο για να την συναντήσει , ώσπου της ζήτησε να βγουν .. Εκείνη δέχτηκε και από τότε έγιναν ένα από τα πιο ερωτευμένα ζευγάρια .. Την αγαπούσε και τον αγαπούσε .. Ο Έντουαρτ είχε γράψει ήδη ένα βιβλίο χωρίς επιτυχία , και εκείνη την περίοδο έγραψε το δεύτερο , το οποίο πήγε πάρα πολύ καλά .. Ο τίτλος του ήταν «4 εποχές με αγάπη» .. Ο Έντουαρτ ποτέ δεν χρησιμοποιούσε το όνομα του , δεν ήθελε δημοσιότητες τίποτα και έτσι χρησιμοποιούσε το ψευδώνυμο «Άντονι» ..Μετά παντρεύτηκε την Τάνια , ο γάμος ήταν κλειστός με λίγους φίλους , αλλά το ζευγάρι ήταν τόσο ερωτευμένο που δεν τους ένοιαζε τίποτα , αρκεί να ήταν μαζί .. Μετά έγραψε το τρίτο του βιβλίο «Ευτυχισμένες μέρες», το οποίο ήταν επηρεασμένο από την ζωή του .. Αυτό το βιβλίο τον απογείωσε , κέρδισε πολλά χρήματα , αλλά δεν είχε σημασία , διότι η Τάνια ήταν έγκυος και ένιωθε τρισευτυχισμένος , ένιωθε ότι κανένας και τίποτα δεν μπορούσε να πάρει την ευτυχία του , αλλά τελικά έκανε μεγάλο λάθος ..Μια μέρα καθώς βρισκόταν στον εκδότη του , τον πήραν τηλέφωνο για να τον ειδοποιήσουν ότι η γυναίκα του έπαθε αυτοκινητικό δυστύχημα.. Έτρεξε μανιωδώς μέσα στους δρόμους  για να πάει κοντά τους , αλλά όταν πήγε του είπαν ότι ούτε η γυναίκα του αλλά ούτε και το παιδί του σώθηκαν .. , είπε ενώ παρατήρησα δάκρυα να τρέχουν από τα μάτια του .. Ο Έντουαρτ πέρασε τόσα μα τόσα πολλά , για αυτό δεν αφήνεται , φοβάται .. Έχασε την γυναίκα του , το παιδί του .. Στην ουσία έχασε ότι πιο πολύτιμο είχε στην ζωή του .. Αμ το άλλο είναι ο συγγραφέας των δυο πιο αγαπημένων μου βιβλίων , απίστευτο ..

-         Εντουαρτ .., είπα

-         Σσς , , είπε και τότε μου έδειξε την φωτογραφία .. Ο Έντουαρτ με μια όμορφη γυναίκα δίπλα ,απόλυτα ευτυχισμένοι ..Η ομορφιά της γυναίκας ήταν απίστευτη ..

-         Έντουαρτ λυπ..

-         Μην το πεις , άφησε με να τελειώσω την ιστορία.. Ο Έντουαρτ μετά από αυτό κλείστηκε στον εαυτό του και αποφάσισε να τα αφήσει όλα πίσω του και μετακόμισε σε ένα χωριό εδώ και δυο χρόνια .. Πώς συντηρείται ? Τα οικονομικά του ήταν στα ύψη και έτσι οικονομικό πρόβλημα δεν είχε , άλλωστε μετά από παρότρυνση της Τάνιας επένδυσε στο χρηματιστήριο και έτσι δεν υπήρχε οικονομικό πρόβλημα και ούτε υπάρχει προς το παρόν .. Ενώ ο Έντουαρτ είχε κλειστεί στον εαυτό του , ήρθε μια συνάντηση να  του αλλάξει τα μέχρι τότε δεδομένα .. Με τον ίδιο τρόπο που συνάντησε την γυναίκα του συνάντησε και μια όμορφη , πολύ όμορφη κοπέλα , με υπέροχα καστανά μάτια που του έχουν στοιχειώσει  τα όνειρα .. Κάθε φορά που του μιλούσε , ήταν λες και κάτι έσπαγε μέσα του , λες και η πέτρα που κάλυπτε την καρδιά του θρυμματίζεται σιγά σιγά ..Ο φόβος όμως το κατέκλυσε ,δεν ήξερε πώς να αντιδράσει και έτσι έκανε το ένα λάθος μετά το άλλο και η κοπέλα αντί να τον απομακρύνει από κοντά της , εκείνη του έδινε θάρρος και τον έκανε να βγάλει  συναισθήματα που τα κράταγε με το ζόρι μέσα .., είπε ενώ κοιτούσε έξω από το παράθυρο ..

Τα λόγια του καρφώθηκαν μέσα μου .. Ήταν λες και η μοίρα να μας είχε ενώσει με τον πιο περίεργο τρόπο ..Δεν ήξερα τι να πω , βρισκόμουν σε δύσκολη θέση , μου άνοιξε την καρδιά του , μου είπε την πάσα αλήθεια και μου είπε ότι φοβάται , φοβάται να είναι μαζί μου , αλλά με θέλει .. Τον θέλω , νιώθω με αυτόν τον άνθρωπο από την μία τόσο περίεργα αλλά από την άλλη θέλω να τον έχω μέσα στην αγκαλιά μου και να μην τον βγάλω ποτέ από εκεί …Πρέπει να ανοίξω και εγώ τα χαρτιά μου ..

-         Έντουαρτ δεν θα σου πω λυπάμαι , δεν θα σου πω ότι δεν με πλήγωσες , έκανες λάθη , αλλά θα σου πω ότι εγώ είμαι έτοιμη να προχωρήσω μαζί σου , ξέροντας ότι δεν είσαι σίγουρος , εσύ μπορείς , αυτό έχει σημασία  , μπορείς να ξεπεράσεις το παρελθόν και να προχωρήσεις ?, είπα και σηκώθηκα για να τον βλέπω καλύτερα

-         Δεν ξέρω Μπέλλα ..

-         Δεν σου είπα να διαγράψεις το παρελθόν σου , προς θεού , ήταν σημαντικό κομμάτι της ζωής σου , απλά να το προσπεράσεις , να προσπαθήσεις , νέος άνθρωπος είσαι , είχε σημασία για σένα αυτό που έγινε πριν λίγο μεταξύ μας ?

-         Είχε βέβαια , αν δεν είχε δεν θα το έκανα , αλλά δεν ξέρω αν μπορώ να σε κάνω ευτυχισμένη ..

-         Αν δεν προσπαθήσεις δεν θα μάθεις ..

-         Θα με βοηθήσεις?, μου είπε ..

-         Και βέβαια , είπα και τότε μου έδωσε ένα φιλί επισφραγίζοντας την υπόσχεση μας ..

-         Πάντως δεν περίμενα ότι είσαι συγγραφέας , και δη του αγαπημένου μου βιβλίου

-         Ναι υπάρχουν και τα απίστευτα στην ζωή..

-         Και τώρα δεν γράφεις τίποτα ?

-         Όχι έχω σταματήσει να γράφω ..

-          Κρίμα ..

-         Μόνο το ευτυχισμένες μέρες έχεις διαβάσεις?

-         Όχι και το δεύτερο βιβλίο σου , είναι τα αγαπημένα μου ..

-         Χαίρομαι που χαίρω της εκτίμησης σου , είπε και ένα στραβό χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπο του .. Ήταν τόσο όμορφος , τόσο γλυκός ..

-         Δεν είναι κρίμα αυτό το πρόσωπο να είναι θλιμμένο ?, είπα και χάιδεψα το πρόσωπο του  και εκείνος αυτόματα έκλεισε τα μάτια του

-         Έλα να σε πάρω αγκαλιά να κοιμηθούμε , είμαστε και οι δύο εξαντλημένοι , του είπα και του έτεινα τα χέρια .. Εκείνος  ήρθε , ακούμπησε πάνω στο στέρνο και αφού χαμήλωσα ακουμπώντας το κεφάλι μου πάνω στο μαξιλάρι και το χέρι μου  χάιδευε τα υπέροχα βελούδινα μαλλιά του .. Θα ήταν δύσκολα και για τους δυο μας , είχαμε πολύ δρόμο μπροστά μας , αλλά πρέπει να παλέψουμε για να κερδίσουμε αυτό που θέλουμε .

Μετά από τρεις μέρες ..

Τα πράγματα κυλούσαν αρκετά ήρεμα θα μπορούσα να πω .. Ο Έντουαρτ μετά από βοήθεια του Έμμετ κατάφερε πήρε το αμάξι  του , μου έφερε την τσάντα και τώρα το αυτοκίνητο είναι στον μηχανικό ..Ο Έμμετ με τον Έντουαρτ κάνουν αρκετή παρέα και είναι σαν να συμπληρώνει ο ένας τον άλλον , ο Έμμετ είναι η ψυχή της παρέας , ο Έντουαρτ είναι το συνεσταλμένο άτομο .. Γενικά όμως βρίσκουν τις ισορροπίες τους  ..Όσο αφορά την σχέση μας βρίσκεται ακόμα στο αρχικό στάδιο και είναι δύσκολο να την χαρακτηρίσω , πάντως όταν βρισκόμαστε οι δύο μας υπάρχει έλξη , κάτι που μας κάνει να είμαστε μαζί και αυτό είναι κάτι το διαφορετικό …

Ο Άντονι ήταν πολύ καλύτερα και αύριο θα βγει , θα πάει στο ίδρυμα .. Δεν του πολυαρέσει η ιδέα αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά πράγματα για αυτό , πρέπει να κάνουμε θυσίες για κάποια πράγματα ..Αυτό που μου έκανε περισσότερο εντύπωση , είναι ότι όταν μας βλέπει μαζί ο Άντονι , εμένα και τον Έντουαρτ είναι πιο χαρούμενος από ποτέ , λες και κάτι θέλει να μας πει με αυτό .. Με τον Έντουαρτ δεν έχουμε ακόμα συζητήσει ακόμα το θέμα του παιδιού , δεν ξέρω αν τελικά τα καταφέρω, να θέλει να μείνει μαζί μας .. Βέβαια συμπαθεί τον Άντονι  , αλλά μια νέα οικογένεια για αυτόν τον άνθρωπο είναι κάτι τόσο εξωπραγματικό  .. Έχασε τόσο ξαφνικά την μία του οικογένεια , θα θέλει να δημιουργήσει νέα ?

Αφού τελείωσα το μάθημα και βγήκα έξω με περίμενε ο Έντουαρτ για να πάμε στο νοσοκομείο , σήμερα θα ερχόταν ο Άντριου με τον υπεύθυνο για να κάνουμε τις εξετάσεις για να βγει το πόρισμα αν το παιδί είναι κακοποιημένο .. Γενικά απέφευγα τις πολλές οικειότητες με τον Έντουαρτ έξω από τα σπίτια μας , δεν ξέρω αν ήθελε να  κοινοποιήσει την σχέση μας , εδώ δεν ξέρω αν έχουμε σχέση .. Τον πλησίασα και τότε με πήρε ξαφνικά αγκαλιά , μια κίνηση που ποτέ δεν περίμενα να κάνει και δη μπροστά σε κόσμο .. Φυσικά εγώ δεν μπορώ να του αντισταθώ και έτσι χώθηκα μέσα στην  αγκαλιά του..

-         Πως είναι σήμερα η δασκάλα μας , ?, είπε αρκετά ευδιάθετα , πρώτη φορά τον έβλεπα έτσι ..

-         Αρκετά καλά , ο συγγραφέας μας ?

-         Μμ καλά , είπε και ένα πλατύ χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπο του , κάνοντας με να μείνω , πόσο του πήγαινε να χαμογελά , γινόταν άλλος άνθρωπος ..

-         Πολλά κέφια βλέπω ..

-         Δεν σου αρέσει ..

-         Και πολύ μάλιστα , αλλά από πού τα αντλείς αυτά ?

-         Μμ δεν ξέρω ..

-         Μάλιστα , ότι πεις ..

-         Πάμε ?

-         Πάμε .., είπα και τότε μπήκαμε μέσα στο αυτοκίνητο μου και ξεκινήσαμε για το νοσοκομείο ..Κατά την διάρκεια της διαδρομής δεν μιλούσε απλά κοιτούσε έξω από το παράθυρο .. Αυτός ο άνθρωπος πώς μεταλλάσσεται από  την μια στιγμή στην άλλη μόνο αυτός ξέρει  ..

-         Ξέρεις μου αρέσει να κοιτώ τον ουρανό και τα πουλιά να πετούν , νιώθω και εγώ  ελεύθερος σαν και αυτά ..

-         Μμ εγώ προτιμώ την θάλασσα , με ηρεμεί ..

-         Ουρανός – θάλασσα σημειώσατε Χ, είπε και τότε γελάσαμε και οι δύο .. Μου άρεσε να γελά ..

-         Άντε κατέβα , φτάσαμε ..του είπα μήπως σταματήσουμε τα γέλια και μπούμε καμιά ώρα στο νοσοκομείο ..

-         Καλά μωρέ κατεβαίνω , είπε και άνοιξε την πόρτα και κατέβηκε.. Ήρθε δίπλα μου , με έπιασε από την μέση και μπήκαμε   μέσα στο νοσοκομείο .. Πολλή οικειότητα υπήρχε σήμερα από μέρους  του , όχι ότι με χαλούσε αλλά με ξάφνιαζε..Μπήκαμε στο δωμάτιο του μικρού που μόλις μα είδε έλαμψε ολόκληρο το πρόσωπο του , ούτε να φανταστώ τι θα κάνω αν χάσουμε την δίκη ? ..

-         Τι κάνεις μικρέ , ?είπε ο Έντουαρτ και πήγε και τον αγκάλιασε ..

-         Καλά είμαι , αν και έχω ‘άγχος ..

-         Για ποιο πράγμα έχεις άγχος ? τον ρώτησα και πήγα κοντά του ..

-         Να για τις εξετάσεις που θα μου κάνουν ..

-         Μην φοβάσαι , εμείς είμαστε εδώ ..

-         Κάτι είναι και αυτό ..

-         Έλα βρε ηρέμησε , του είπε ο Έντουαρτ και του χάιδεψε τα μαλλιά σκανδαλιάρικα..

-         Έντουαρτ θα είσαι και εσύ εδώ κοντά ..

-         Εννοείται που θα πάω εγώ ..? , του είπε και τον πήρε αγκαλιά .. Ήταν τόσο όμορφοι μαζί , λες και ήταν αυτός ο πατέρας του .. Το γλυκός πατέρας που θα γινόταν , αλλά καμιά φορά η ζωή είναι τόσο άδικη..Τότε χτύπησε η πόρτα ..

-         Περάστε .., είπα και τότε πέρασε ο Άντριου με ένα κύριο λίγο πιο κοντό από αυτόν , με μουστάκι και γυαλιά ..

-         Χαίρεται , είπε ο Άντριου ..

-         Γεια σου Άντριου , χαίρομαι που σε ξαναβλέπω ..

-         Και εγώ Μπέλλα , Άντονι πώς είσαι ?

-         Καλά είμαι , είπε ενώ βρισκόταν ακόμα στην αγκαλιά του Έντουαρτ

-         Να σου συστήσω από εδώ τον κύριο Κόουπ , είναι αυτός που θα κάνει τις απαραίτητες εξετάσεις ..

-         Χαίρω πολύ , είπα και έτεινα το χέρι μου προς αυτόν ..

-         Και εγώ .. , είπε ευγενικά ο κύριος ..

-         Να σας συστήσω , τον Έντουαρτ Κάλλεν , είναι ο ..

-         Ο σύντροφος της , πετάχτηκε ξαφνικά   και σηκώθηκε δίνοντας πρώτα το χέρι του στον Άντριου και έπειτα στον κύριο Κόουπ

-         Χαιρόμαστε που σας γνωρίζουμε , είπε ο Αντριου με μια απέχθεια.. Για να καταλάβω σήμερα είναι η μέρα της μεταμορφώσεως ή είναι ιδέα μου? Ο Έντουαρτ μεταμορφώθηκε σε ένα γλυκό και χαρούμενο σύντροφο και ο Άντριου σε έναν αγενέστατο τύπο , α θα τρελαθώ σήμερα   ..

-         Λοιπόν Άντονι είσαι έτοιμος ..?

-         Ναι , αλλά πρώτα μπορώ να ρωτήσω κάτι ?

-         Ότι θες ..

-         Μπορεί να μείνει κάποιος μαζί μου ..?

-         Ναι αν σε κάνει να νιώθει πιο άνετα ..

-         Έντουαρτ θα μείνεις ?, τον ρώτησε και έμεινα με το στόμα ανοιχτό .. Ανάμειχτα συναισθήματα ήρθαν να με καλύψουν .. Περίμενα να πει εμένα , αλλά είπε τον Έντουαρτ .. Θα έπρεπε να ζηλεύω εγώ τώρα ?Έλα σοβαρέψου Μπέλλα που θα ζηλέψεις κιόλας ..

-         Ναι θα μείνω ..

-         Ωραία κυρία να σας πω μια στιγμή , σας παρακαλώ ?

-         Ναι καλό , είπα και τον πλησίασα και εκείνος μου είπε στο αυτί ..

-         Κυρία μην στενοχωριέστε που διάλεξα τον Έντουαρτ , δεν τον αγαπώ περισσότερο από εσάς , σας αγαπώ και τους δυο , αλλά νιώθω πιο άνετα , εντάξει κυρία ..?

-         εντάξει καλό μου .., τι γλυκός που είναι μωρέ αμέσως κατάλαβε, είναι τόσο μα τόσο έξυπνος ..

-         πάμε έξω να τους αφήσουμε να κάνουμε τις εξετάσεις,  είπε ο Άντριου  απευθυνόμενος σε εμένα ..

-         ναι πάμε , είπα και βγήκαμε έξω από το δωμάτιο ..

-         δεν ήξερα Μπέλλα ότι βρήκες σύντροφο , την τελευταία φορά που είχα έρθει ήσουν μόνη σου ..

-         ναι έγιναν όλα τόσο ξαφνικά ..

-         μμ και το παιδί του έχει αδυναμία για να διαλέξει αυτόν αντί για σένα ..

-         του έχει , απλά με τον Έντουαρτ νιώθει πιο άνετα αυτό είναι όλο ..

-         αφού το λες .. είπε ειρωνικά .. Μ εκνεύριζε πολύ αυτή την φορά ο Άντριου , μα καλά τι έπαθε ? Λες να ζηλεύει τον Έντουαρτ ? Μπα δεν νομίζω.. Από την άλλη ο Έντουαρτ ήταν τόσο διαφορετικός , λες να ζηλεύει αυτός τον Άντριου  ?Δεν τον έχω για τέτοιο τύπο , από την άλλη όλη αυτή η απότομη αλλαγή του με ξάφνιασε ..Μετά από λίγο βγήκε ο κύριος Κόουπ ..

-         όλα εντάξει ..

-         ναι τελειώσαμε ..

-         και σε πόσες μέρες θα βγουν τα αποτελέσματα ?

-         σε μια εβδομάδα ..

-         θα σου τηλεφώνησω Μπέλλα ..

-         εντάξει Άντριου

-         λοιπόν εμείς πρέπει να φύγουμε , θα τα πούμε Μπέλλα και χαιρετίσματα στον μικρό

-         φεύγετε τόσο γρήγορα ?

-         ναι έχω κάτι εκκρεμότητες και επείγουν ..

-         καλά όπως νομίζετε ,είπα και τότε έφυγαν . Μπήκα ξανά μέσα στο δωμάτιο και τους είδαν να γελούν σαν μικρά παιδιά και καλά ο ένας είναι ο άλλος , όμως ?

-         θα μπορούσα να μάθω τον λόγο για τον οποίο γελάτε ? με κοίταξαν και τότε είπαν με μια φωνή και οι δύο ..

-         όχι , είπαν και ξαναέσκασαν στα γέλια ..Ένα πράγμα έμαθα σήμερα πάντως , δεν θα μάθω ποτέ τους άντρες, θα με εκπλήσσουν συνέχεια  ..

Μετά από μια εβδομάδα ..

Πήγαινα πάνω κάτω από την αγωνία μου .. Σήμερα θα με έπαιρνε τηλέφωνο ο Άντριου για τα αποτελέσματα.

-         Μπορείς να ηρεμήσεις σε παρακαλώ Μπέλλα ?

-         Εύκολο να το λες , δύσκολο να το πράττεις ..

-         Μα το παιδί φαίνεται είναι κακοποιημένο , γιατί να βγει κάτι αρνητικό ?

-         Ποτέ δεν ξέρεις .., είπα και τότε χτύπησε το τηλέφωνο, ήταν ο Άντριου ..Όταν μου είπε το αποτέλεσμα έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου  , μου έπεσε το τηλέφωνο κάτω και πήγα να πέσω και εγώ , αλλά ο Έντουαρτ ήρθε γρήγορα και με έπιασε…

-         Τι έγινε Μπέλλα , τι σου είπε ?είναι θετικό ή αρνητικό ?

-         Αρνητικό Έντουαρτ , αρνητικό, είπα και όλα ξαφνικά σκοτείνιασαν ..