ΤHE SECRET

Έντουαρτ

Μόλις της είπα ότι έχω αναλάβει την υπόθεση την είδα να γίνεται κάτασπρη !!! Πήγα κοντά της γιατί ένας φόβος με είχε πιάσει , αν πάθαινε τίποτα θα τρελαινόμουν ..

-          Μπέλλάκι μου , είσαι καλά ?

-          Ναι ναι καλά είμαι , το παθαίνω αυτό καμιά φορά ..

-          Γιατί το παθαίνεις αυτό? Έχεις πάει σε γιατρό?

-          Ναι έχω πάει, από μικρή έχω έλλειψη σιδήρου …

-          Θες να σου φέρω κάτι ?

-          Όχι δεν χρειάζεται , θα πάω σπίτι να ξαπλώσω και θα ηρεμήσω ..

-          Έλα να σε βάλω πάνω στο κρεβάτι μου να ξαπλώσεις ..

-          Όχι δεν χρειάζεται , είμαι ήδη πολύ καλύτερα , θα πάω σπίτι μου …

-          Μην το συζητάς , δεν θα σε αφήσω σε αυτή την κατάσταση να οδηγήσεις …

-          Μα βρε Εντουαρτ ..

-          Δεν ακούω κουβέντα .. είπα και την σήκωσα στην αγκαλιά μου και την ανέβασα στο δωμάτιο μου . Την έβαλα να ξαπλώσει στο κρεβάτι μου και την σκέπασα ..

-          Είσαι εντάξει .?

-          Καλά είμαι Έντουαρτ μην ανησυχείς..

-          Λοιπόν πρέπει να φύγω τώρα , ότι με χρειαστείς πάρε με τηλέφωνο..

-          Οκ μωρό μου , σε ευχαριστώ για όλα..

-          Εγώ σε ευχαριστώ που είσαι στην ζωή μου ..,


 της είπα και της έδωσα ένα φιλί στο στόμα .. Τα χείλη της με παρέσυραν αλλά αυτό το φιλί ήταν τόσο διαφορετικό από τα άλλα , σαν να με αποχαιρετούσε , σαν να μην ξανασυναντιόμασταν ποτέ , κάτι δεν πήγαινε καλά και ένα κακό προαίσθημα φώλιασε μέσα μου …

-          Λοιπόν φεύγω και θα τα πούμε μόλις έρθω ..

-          Οκ να προσέχεις ..

-          Θα προσέχω είπα και έφυγα…

Μετά από λίγο έφτασα στον τόπο του εγκλήματος , όπου με περίμενε ο Έμμετ ..

-          Άντε που είσαι ?άργησες ..

-          Δεν με παρατάς Έμμετ , όλα στραβά μου παν .., είπα ενώ μπαίναμε μέσα στο μαγαζί ..

-          Γιατί τι  έγινε ? μην μου πεις ?

-          Αυτό ακριβώς , την ώρα που με πήρες , εκείνη την ώρα …

-          Όχι ρε γαμώτο ..

-          Άστα να πάνε και όχι μόνο αυτό , άφησα την Μπέλλα αδιάθετη σπίτι ..

-          Δηλαδή ?

-          Ήταν κάτασπρη , έλλειψη σιδήρου όπως μου είπε..

-          Αμάν ρε φίλε , όλα στραβά σου πάνε ..

-          Εν τω μεταξύ έχω και ένα κακό προαίσθημα ..

-          Δηλαδή?

-          Ένοιωσα την Μπέλλα να απομακρύνεται , λίγο πριν φύγω την φίλησα και την ένιωσα σαν να με αποχαιρετούσε ..

-          Μωρέ τι βλακείες είναι αυτές που λες ?

-          Μωρέ ξέρω τι λέω , είπα ενώ φτάσαμε στο γραφείο όπου έγινε η δολοφονία …

Δεν μπορώ να πω ότι τρόμαξα με αυτό που είδα , έχω δει και χειρότερα ..Αυτός γεμάτος αίματα με το εκρού του νεκρού . Φυσιολογικά θα έλεγα τα έβλεπα τα πράγματα . Γύρω από αυτόν είχαν μαζευτεί ένα σωρό αστυνομικοί που μα΄ζευαν στοιχεία …Τότε ένας με πλησίασε ..

-          Εσείς πρέπει αν είστε ο Έντουαρτ Κάλλεν ?

-          Ακριβώς ..

-          Εγώ είμαι ο John Tribiani , ανθρωποκτονιών ..

-          Χαίρομαι που σας γνωρίζω , θα μπορούσατε να μου πείτε ακριβώς τι έχει συμβεί εδώ ?

-          Δολοφονία με όπλο απλό με σιγαστήρα , αποτυπώματα από την δράστη κανένα παρά μόνο τα αποτυπώματα του  θύματος ..

-          Μάλιστα , είπα και πλησίασα το θύμα …Τα θέαμα ήταν κάπως αηδιαστικό, είναι αυτό που λένε του έμεινε το π.. στο χέρι …

Από δίπλα μου ήταν ο ΄’Εμμετ που έβγαζε φωτογραφίες  ..

-          Πάνω στο καλύτερο τον έκοψε η κακούργα , μου είπε χαμηλόφωνα ο Έμμετ , και ψιλογέλασα ..

-          Πάντως πρέπει να παραδεχτούμε ότι έκανε καταπληκτική δουλειά και χωρίς να την καταλάβει κανένας , αν σκεφτεί κανένας ότι υπήρχαν μπράβοι έξω από το γραφείο και κάμερες στον εξωτερικό χώρο …αλήθεια οι κάμερες τι έχουν δείξει ?

-          Τίποτα η γυναίκα τα είχε προβλέψει έτσι ώστε να μην την πιάσει καμιά κάμερα ..

-          Θα ήθελα να τις δω ..

-          Ναι περάστε από εδώ , είπε ο κύριος Tribiani , ενώ ο Έμμετ έμεινε εκεί για στοιχεία ..

-          Ορίστε , είπε και μου έδειξε να καθίσω ..Κάθισα και χωρίς να χάνω χρόνο πάτησα το κουμπί για να δω ακριβώς τι δείχνουν οι κάμερες ..Και τελικά είχα δίκιο , δεν έβλεπες τίποτα , αλλά αν παρατηρούσες πιο προσεχτικά , αχνοφαινόταν μια σκιά στον τοίχο , και πάτησα το κουμπί να σταματήσει..

-          Και όμως φαίνεται η κοπέλα ..

-          Πως μπορεί και το λέτε αυτό ?

-          Να ορίστε , είπα και του έδειξα την σκιά στον τοίχο ..

-          Και καλά πως μπορεί   να μας βοηθήσει αυτό ?

-          Μπορούμε να καταλάβουμε πως μπήκε στο γραφείο του θύματος χωρίς να την καταλάβει κανείς ..  

-          Δηλαδή?

-          Είναι απλό , είπα και έβαλα να παίζει .. η σκιά ανεβαίνει και από ότι μπορώ να καταλάβω είναι σαν αν ανεβαίνει σκάλες , υπάρχει πίσω σκάλα ?

-          Ναι υπάρχει , είπε σχεδόν μπερδεμένος με την ανακάλυψη μου ..

-          Θα μπορούσαμε να πάμε ?

-          Αμέσως , ακολουθήστε , είπε και τον ακολούθησα . Μόλις έφτασα στην σκάλα , αμέσως φαντάστηκα το πως μπόρεσε και ανέβηκε , άλλωστε δεν ήταν και δύσκολο να το φανταστείς . Η υπόλοιπη μέρα πέρασε στο τμήμα  , ψάχνοντας και διευρύνοντας τα στοιχεία …Ενδιάμεσα έπαιρνα και την Μπέλλα τηλέφωνο αλλά δεν μου απαντούσε , ανησυχούσα αλλά δεν μπορούσα να φύγω ακόμα ..

Είχε ξημερώσει και τελικά καταλήξαμε στα σπίτια μας κατάκοποι.. αμέσως ανέβηκα επάνω αλλά η Μπέλλα πουθενά . Άρχισα να ψάχνω σε όλο το σπίτι αλλά η Μπέλλα εξαφανισμένη , το άσχημο προαίσθημα που είχα ξανάβγαινε στην επιφάνεια .. Την έπαιρνα τηλέφωνο αλλά ήταν κλειστό, τι συμβαίνει δεν καταλαβαίνω τίποτα ..Κάθισα κοντά στο τζάκι όπως και χθες το βράδυ και εκεί είδα ένα φάκελο με το όνομα μου απέξω..Αμέσως τον πήρα και τον άνοιξα ..

<<Αγαπητέ Έντουαρτ

Συγνώμη που έφυγα έτσι από το σπίτι σου αλλά δεν υπήρχε άλλος τρόπος να το κάνω . Η ζωή μου για πρώτη φορά απέκτησε νόημα μαζί σου, αλλά ο φόβος κυριάρχησε επάνω μου . Είναι συναίσθημα για μένα και είναι δύσκολο να το ζήσω . Χρειάζομαι χρόνο να μείνω λιγάκι μόνη μου. Αν με αγαπάς όπως λες , μείνει μακριά μου , άφησε με να σκεφτώ και αν τελικά είναι θα με δεις στην πόρτα σου

Θα σε σκέφτομαι.. >>

Το διάβαζα και το ξαναδιάβαζα και δεν μπορούσα να βγάλω μήνυμα. Και για μένα ήταν κάτι καινούριο αλλά τολμώ και θέλω να το ζήσω . Κάτι κρύβεται πίσω από τα λογία της Μπέλλας  αλλά δεν μπορώ να καταλάβω τι .. Μήπως δεν με θέλει και απλά έπαιξε μαζί μου? Έπρεπε να μάθω και σύντομα μάλιστα , δεν μπορώ να ζήσω μέσα σε μια τρέλα όπως αυτή που πάει να δημιουργηθεί . Την έπαιρνα τηλέφωνο αλλά το κινητό κλειστό , την έπαιρνα στο σταθερό αλλά τίποτα. Θα της άφηνα λίγο καιρό και αν δεν γίνει τίποτα θα κινηθώ με άμεσο τρόπο ..

Μετά από μια εβδομάδα ..

Αν δεν ήταν η εργασία μου για αν με απασχολεί θα τρελαινόμουν εντελώς .. Εδώ και μια εβδομάδα, δεν είχα κανένα ίχνος της Μπέλλας , κατά διαστήματα έπαιρνα τηλέφωνο αλλά απενεργοποιημένο. Η αντοχή μου  έχει φτάσει σε όρια τρέλας  !!! Δεν άντεχα άλλο μακριά της, κόντευα να τρελαθώ , έτσι αποφάσισα να πάω από το μαγαζί της. Ίσως την έβρισκα εκεί να μου εξηγούσε για ποιό λόγο με άφησε, να βρει μια καλή δικαιολογία ..

Έφτασα έξω από το μαγαζί και το μόνο που είδα ήταν μια κοπέλα αρκετά όμορφη αλλά δεν συγκρινόταν με την Μπέλλα .. Πρέπει να ήταν η Άλις η συγκάτοικος και κολλητή φίλη της Μπέλλας . Μπήκα μέσα και μόλις με είδε σάστισε , άρα με γνώριζε και κάτι κρυβόταν από πίσω ..

-          Καλημέρα , είπα με ένα χαμόγελο στα χείλη προσποιούμενος ότι πίστεψα τα πάντα που έγραφε η Μπέλλα στο γράμμα ..εσύ πρέπει να είσαι η Άλις, σωστά ?

-          Ναι , είπε με μια τρεμάμενη φωνή

-          Γεια είμαι ο Έντουαρτ , ο φίλος της Μπέλλας , τουλάχιστον μέχρι πριν μια εβδομάδα ..

-          Ναι σε ξέρω , μου έχει μιλήσει η Μπέλλα για σένα.

-          Μπα και εγώ νόμιζα ότι δεν ήθελε να μιλήσει ξανά για μένα ..

-          Κοίτα Έντουαρτ ..

-          Άσε Άλις , θα μπορούσες μόνο να μου πεις που είναι ?

-          Κατάλαβε την , άφησε την λιγάκι μόνη της..

-          Προσπαθώ να την καταλάβω , αλλά δεν μπορώ , λες και κάτι στον εγκέφαλο μου δεν μπορεί να το κατανοήσει ..

-          Σε παρακαλώ Έντουαρτ αν την αγαπάς μείνει μακριά της ..

-          Γιατί ΆΛΙς ? Δεν μπορώ να καταλάβω ..

-          Κάποια στιγμή θα καταλάβεις…

-          Κάνω υπομονή αλλά πόσο κοντεύω να τρελαθώ ..

-          Δεν μπορώ να σου κάνω κάτι , είναι φίλη μου , εκείνη ξέρει το καλύτερο για αυτήν..

-          Το πρόβλημα είναι ότι αποφασίζει για το καλό και των άλλων , εμένα με ρώτησε κανείς ?

-          Τόσο πολύ την αγαπάς?

-          Θα σου μιλήσω ξεκάθαρα γιατί μου φαίνεσαι καλή κοπέλα..πρώτη φορά νιώθω αληθινά συναισθήματα για μια γυναίκα , δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλά είναι η γυναίκα της ζωής μου , έτσι νιώθω …Δεν μπορώ να την αφήσω έτσι να φύγει , προσπάθησα της έδωσα έστω και αυτό το χρόνο αλλά δεν μπορώ άλλο..με καταλαβαίνεις Αλις ?

-          Απόλυτα , την έχεις φάει κατακούτελα ..

-          Έδωσες νομίζω την καλύτερη εξήγηση.. είπα και γελάσαμε …

-          Σε αγαπά αλλά φοβάται ..

-          Τι φοβάται ?

-          Ότι θα την παρατήσεις ..

-          Μα ακόμα δεν τα φτιάξαμε , πως γίνεται να το κάνω αυτό ? και γιατί να το κάνω ?

-          Έντουαρτ η Μπέλλα είναι από τις πιο ανασφαλείς γυναίκες που υπάρχουν ..

-          Ας μου μίλαγε από την αρχή ..

-          Δεν μπορώ να σου πω τίποτα άλλο, άστην να έρθει αυτή σε σένα ..

-          Φαίνεσαι σωστή κοπέλα και αγαπάς την Μπέλλα , θα σε ακούσω και θα περιμένω αλλά και εγώ άνθρωπος είμαι δεν ξέρω πόσο θα κρατηθώ ..

-          Περίμενε και θα έρθει μην φοβάσαι ..

-          Ότι πεις και σε ευχαριστώ ..

-          Εγώ ευχαριστώ που την αγαπάς χρειάζεται ανθρώπους σαν κι εσένα..

-          Και σαν εσένα , είπα και της έκλεισα το μάτι και έφυγα ..

Πολύ γλυκιά κοπέλα και μια αληθινή φίλη για την Μπέλλα . Ακόμα κι αν είμαι μακριά της την νοιάζομαι και θέλω να είναι καλά  έστω κι αν δεν είμαι εγώ κοντά της .. Θα περιμένω την Μπέλλα για όσο χρειαστεί ..

Μια εβδομάδα μετά

Είχε περάσει ακόμα μια εβδομάδα και κανένα ίχνος της Μπέλλας . Για καλή μου τύχη είχα την δουλειά μου κα ξεχνιόμουν , Υπήρχε ένα κακό όμως είχα τον Έμμετ με την Ρόζαλι , οι οποίοι ήταν μέσα στα σιρόπια και μου είχαν σπάσει τα νεύρα .. Από την μία χαιρόμουν που οι δύο πιο αγαπημένοι μου άνθρωποι ήταν ευτυχισμένοι αλλά η ένταση και τα νεύρα με είχαν χτυπήσει τόσο άσχημα που κάποιες φορές δεν τους μπορούσα καθόλου ..

Καθώς καθόμουν και εργαζόμουν , χτυπά το κουδούνι . Πάλι ο Έμμετ θα ήταν για να μου πει για την Ρόζαλι , πολλές φορές ξεχνούσε ότι ήταν η αδερφή μου και παρασυρόταν στον ερωτά του ..

-          Τώρα έρχομαι , είπα και άφησα τα χαρτιά μου πάνω στα τραπεζάκι και πήγα να ανοίξω την πόρτα..Μόλις την άνοιξα ,δεν πίστευα αυτό που έβλεπα , ήταν η Μπέλλα , μούσκεμα από την βροχή και τόσο ελαφρά ντυμένη . Από την μία χαιρόμουν που την έβλεπα ξανά αλλά από την άλλη έβραζα μέσα μου από θυμό ...

- να περάσω ?, είπε με ένα δισταγμό στην φωνή της ..

- κοίτα ότι θα περάσεις , θα περάσεις , το πως θα βγεις δεν σου εγγυώμαι..

- πως θα βγω ?

καλά μπες τώρα που έχεις γίνει παπάκι και βλέπουμε .., είπα και πέρασε μέσα . Έσταζε ολόκληρη , απορώ με τι ήρθε εδώ με τα πόδια ?Της έβγαλα το παλτό  , το οποίο ήταν χάλια ..

- μα καλά τι σκεφτόσουν? Πως έγινες έτσι μούσκεμα ?

- ήθελα να περπατήσω ..

- μα καλά δεν σε ένοιαζε η βροχή ?

- όχι καθόλου ..

- το ότι θα πάθεις πνευμονία ?

- ούτε αυτό ..

- το ότι θα πεθάνω αν πάθεις κάτι...αυτό σε νοιάζει ?

- απόλυτα ...., Έντουαρτ θέλω να μιλήσουμε ..

- δεν θέλω αυτή την στιγμή , δεν θέλω να μιλήσουμε , το μόνο που θέλω είναι να σε αγκαλιάσω , να σε φιλήσω , να σε νιώσω ...

- το λες αλήθεια ?Με θες ακόμα ?

- ποτέ δεν σε ξέχασα Μπέλλα και είμαι τρελά ερωτευμένος μαζί σου ..

- και εγώ είμαι ερωτευμένη μαζί σου , καιιι και συγνώμη ..

- σςσ, μην μιλάς , είπα και πήγα κοντά της και την φίλησα . 


Ανταποκρίθηκε αμέσως στο φιλί μου .Τα χείλη της πεινασμένα με κατακτούσαν όπως την κατακτούσαν και τα δικά μου . Το πάθος και η προσμονή μας έκανε να παρασυρθούμε και να ξεχάσουμε ότι πρέπει να πάρουμε ανάσα . Απομακρύναμε τα χείλη μας , ακουμπώντας τα μετωπά μας και προσπαθούσαμε να πάρουμε ανάσα...


- σε θέλω .. 


- και εγώ είπα.......