Η ζωή μας ... ένα βιβλίο

7. Άγγιγμα

Έντουαρτ..

Αγάπη μου τι γίνεται εδώ ?Μα καλά τι σκέφτομαι , έλα Έντουαρτ σοβαρέψου , από πού και ως που θα πεις κάτι τέτοιο .. Πρώτα από όλα μόλις το ακούσει αυτό η κοπέλα θα με δείρει και έπειτα θα με δείρει και ο άλλος .. Ας κατέβουμε κάτω και αν η κοπέλα χρειαστεί οτιδήποτε, θα είμαι εκεί , τίποτα παραπάνω ..  Άρχισα να κατεβαίνω τις σκάλες , χαλαρός ..

-         Πω πω αυτός ο λεκές από κρασί δεν θα φύγει ποτέ , είπα και  οι δύο τότε έστρεψαν τις ματιές του προς εμένα ..

-         Ωω συγνώμη που ενοχλώ , μπορώ να φύγω , είπα

-         Δεν χρειάζεται να φύγεις , άλλος θα φύγει .., είπε η Μπέλλα 

-         Ο γκομενός σου είναι ?

-         Όποιος θέλει είναι , να μην σε ενδιαφέρει φύγε ..

-         Εγώ δεν θα φύγω , αυτός να φύγει ..

-         Δικό μου το σπίτι , εγώ αποφασίζω ποιος θα μείνει και ποιος θα φύγει και εσύ τώρα θα φύγεις ..

-         Δεν φεύγω , τότε κοίταξα στα μάτια την Μπέλλα, για να πάρω την επιβεβαίωση που χρειαζόμουν .. Με κοίταξε παρακλητικά, σαν να μου ζητούσε να την βοηθήσω..

-         Η Μπέλλα σου είπε να φύγεις τι δεν καταλαβαίνεις ?, είπα ενώ κατέβηκα τις σκάλες και στάθηκα μπροστά του  ..

-         Εσύ να μην ανακατεύεσαι ..

-         Θα ανακατεύομαι όσο θέλω ..

-         Ποιος σου έδωσα το δικαίωμα ?

-         Και εσένα ποιος σου έδωσε το δικαίωμα να μπουκάρεις έτσι μέσα στο σπίτι ?

-         Η Μπέλλα ήταν η κοπέλα μου ..

-         Ήταν , δεν είναι ..

-         Αυτό είναι δικό μας πρόβλημα ..

-         Η κοπέλα σου είπε να φύγεις άρα δεν σε θέλει εδώ ..

-         Με θέλει ..

-         Μπέλλα τον θέλεις ?, είπα κοιτώντας την .

-         Τζεικ φύγε ..

-         ‘άκουσες τι είπε , άρα .. είπα και άνοιξα την πόρτα για να φύγει ..

-         Θα φύγω τώρα αλλά θα γυρίσω .., είπε ενώ στάθηκε στο κατώφλι της πόρτας

-         Θα σε περιμένουμε με ανυπομονησία , είπα και του έκλεισα την πόρτα στα μούτρα .. Γύρισα και κοίταξα την Μπέλλα η οποία ήταν τόσο νευριασμένη που ήταν έτοιμη να διαλύσει το σπίτι , με το ζόρι κρατιόταν και δεν το έκανε ..Εγώ περίμενα υπομονετικά , δεν ήθελα ούτε να προκαλέσω το μένος της , ούτε να ξεσπάσει επάνω μου άσε που όλοι χρειαζόμαστε ιδιωτικές στιγμές .. Γύρισε και με κοίταξε ενώ από τα μάτια ήταν έτοιμα να τρέξουν δάκρυα .. Αμέσως τα σκούπισε ..

-         Συγνώμη για όλο αυτό ..

-         Σιγά δεν έγινε τίποτα , εγώ καλύτερα να φύγω .., είπα και πήγα να φύγω

-         Ο Τζεικ ήταν ο πρώην μου , και τον βρήκα στο κρεβάτι με την καλύτερη μου φίλη .., είπε και γύρισα απότομα .Δεν ξέρω τι άλλο θα ακούσω πια , αφήνει μια τέτοια κοπέλα για μια άλλη ?

-         Λυπάμαι ,αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί ήρθε εδώ , τι θέλει από εσένα ?

-         Δεν ξέρω μάλλον ξέμεινε από χρήματα ..

-         Συγνώμη ολόκληρος άντρας δεν δουλεύει ..

-         Εγώ τον συντηρούσα .. Μόλις το άκουσα κοκάλωσα .. Μέσα σε μια μέρα γνώρισα δυο ανθρώπους που δεν αξίζουν ούτε να τους φτύσεις …

-         Τι να πω , άφησε μια κοπέλα σαν εσένα και σε εκμεταλλευόταν κιόλας ..

-         Σε ευχαριστώ που με βοήθησες ..

-         Μην το συζητάς ..

-         Καλύτερα να φύγω και να σε αφήσω μόνη σου να ηρεμήσεις ..

-         Είναι αργά που θα πας μόνος σου μέσα στην νύχτα?

-         Σιγά μωρέ ..

-         Μην το συζητάς , αν είναι θα σε πάω εγώ ..

-         Όχι δεν χρειάζεται ειλικρινά..

-         Ε τότε θα σου στρώσω εδώ ..

-         Μπέλλα δεν χρειάζεται ..

-         Δεν δέχομαι αντίρρηση , σήμερα με βοήθησες δυο φορές , είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω και αύριο το πρωί πας στο σπίτι σου , αλλά θα έχει ξημερώσει   …

-         Καλά θα μείνω , δεν μπορώ να σου φέρω αντίρρηση..

-         Ωραία λοιπόν εσύ θα κοιμηθείς στο κρεβάτι μου και εγώ εδώ ..

-         Α όχι αν είναι να μείνω εγώ θα κοιμηθώ στο καναπέ ..

-         Καλά , πάω να σου φέρω να σου στρώσω , είπε και εξαφανίστηκε ..Ωραία Έντουαρτ , μέσα σε μια μέρα έδειρες άνθρωπο , έσωσες ένα παιδάκι , ήρθες στο σπίτι μιας ξένης κοπέλας που δεν την έχεις δει παραπάνω από τρεις φορές, έδιωξες τον πρώην της και τώρα θα μείνεις και στο σπίτι της .. Που πήγε ο μοναχικός άνδρας που ήμουν , αυτός που είχε κλειστεί μέσα στο σπίτι του και δεν ήθελε να δει άνθρωπο ?… Σήμερα έχω κάνει πράγματα που αυτά τα δυο χρόνια ούτε που τα φανταζόμουν..

-         Έφερα και τα σκεπάσματα , είπε η Μπέλλα πιο ήρεμη από πριν ..

-         Σε ευχαριστώ πολύ , της είπα ευγενικά , είπε και ξεκίνησε να στρώνει ..

-         Άσε μπορώ να το κάνω ..

-         Οκ τότε , λοιπόν πάω για ύπνο , θα τα πούμε το πρωί ..

-         Καλό βράδυ ..

-         Επίσης ,είπε και πήγε επάνω  .. Οκ Έντουαρτ είναι πολύ απλό , ανοίγεις τα σκεπάσματα , μπαίνεις από μέσα , κουκουλώνεσαι και αυτό είναι , τίποτα άλλο ..

Μετά από ώρες ..

Στριφογυρνούσα μια από εδώ , μια από εκεί ..

-         Όχι , όχι, έλεγα , ώσπου άνοιξα τα μάτια μου και σηκώθηκα απότομα .. Πότε θα ηρεμήσω , δεν αντέχω άλλο , κάθε φορά τον ίδιο εφιάλτη .. Ένιωσα το στόμα μου στεγνό .. Σηκώθηκα από τον καναπέ και μέσα στο σκοτάδι πήγα στην κουζίνα .. Καθώς όμως προχωρούσα κάπου έπεσα επάνω και ένιωσα να γίνομαι μούσκεμα .. Όχι πάλι , δεν είναι δυνατόν ..

-         Ωχ συγνώμη δεν ήθελα . είπε η Μπέλλα και παρόλο που με είχε κάνει μούσκεμα , το σώμα της ήταν τόσο κοντά μου , ένιωθα την ανάσα της, ενώ το χέρι της για δευτερόλεπτα με ακούμπησε κάνοντας με να νιώσω μια έξαψη

-         Εγώ συγνώμη .. προσπαθώντας να κοντρολάρω τα πράγματα , αλλά δεν μπορούσα μια περίεργη έξαψη μου είχε δημιουργηθεί..

-         Πάλι επεισοδιακή συνάντηση είχαμε πάλι ..

-         Ναι .. είπαμε και αρχίσαμε να γελάμε , και τότε χωρίς καν να το καταλάβω , χωρίς καν αν το συνειδητοποιήσω.. Τα χείλια μας ενώθηκαν, και οι δύο διεκδικούσαμε αυτό που θέλαμε .. Τα χέρια της βρέθηκαν μέσα στα μαλλιά μου  ενώ τα δικά μου στην πλάτη της και το φιλί μας γινόταν όλο και πιο βαθύ .. Εκείνη άνοιξε το στόμα της και μου έδωσε πρόσβαση .. Η γλώσσα μου εισχώρησε και άρχισε να πάλλεται με την δική της .. Το φιλί γινόταν όλο και πιο βαθύ , όλο και πιο αισθησιακό , ο αέρας χανόταν σιγά σιγά , αλλά κανένας δεν έκανε τίποτα για να σταματήσει , είχαμε ανάγκη ο ένας τον άλλον ..Αμ δεν σταματούσαμε , δεν ξέρω που θα οδηγούμασταν ,και ίσως να το μετανιώναμε αργότερα .. Απομάκρυνα τα χείλη μου από τα δικά της   και προσπαθούσα να πάρω ανάσα , όπως και εκείνη .. μέσα στο σκοτάδι δεν μπορούσα να δω τα χαρακτηριστικά της , να δω την αντίδραση της ..

-         Καληνύχτα , άκουσα ξαφνικά να λέει και εξαφανίστηκε από δίπλα μου .. Τώρα τι έγινε , μήπως το μετάνιωσε ? Γιατί ξαφνικά ένιωσα πόνο που έφυγε από κοντά μου , γιατί με έπιασε ? Δεν μπορώ να με καταλάβω .. Πήγα ξάπλωσα , προσπαθώντας να βάλω τα πράγματα σε μια σειρά ..

Το πρωί ..

Είχε πια ξημερώσει και εγώ δεν είχα κοιμηθεί καθόλου .. Η Μπέλλα μάλλον δεν είχε σηκωθεί .. Σηκώθηκα , φόρεσα τα παπούτσια μου και αυτό που φορούσα από πάνω και όσο πιο αθόρυβα μπορούσα έφυγα .. Δεν μπορούσα νε μείνω άλλο ..Προς το παρόν θα προσπαθούσα νε μείνω μακριά της , να μείνω μόνος μου να καταλάβω τι θέλω..

Μπέλλα

Άνοιξα τα μάτια μου ,αν  και δεν είχα κοιμηθεί και ιδιαίτερα.. Ένα χαμόγελο απλώθηκε στο πρόσωπο μου  , ενθυμούμενη το φιλί που δώσαμε το βράδυ .. Δεν ξέρω αν είμαι ερωτευμένη μαζί του , αλλά σίγουρα νιώθω μια ιδιαίτερη έλξη για αυτόν ,τόσο πρωτόγνωρη , κάτι το οποίο δεν είχα ξανανιώσει ... Μπορεί να τον ήξερα πολύ λίγο αλλά δεν είχε καμιά σημασία , και τον Τζεικ που τον ήξερα υποτίθεται καλύτερα βγήκε ένα κουμάσι και μισό ..  

Αυτή την έλξη την ένιωθα τόσο πολύ, από την πρώτη στιγμή αλλά πιο πολύ στο νοσοκομείο, που μου κρατούσε το χέρι .. Ήταν τόσο γλυκό  και στο άγγιγμα του ένιωθα έναν ηλεκτρισμό να με περνάει .. Ευτυχώς πήγαν όλα καλά με τον μικρό και δεν είχε τίποτα το σοβαρό .. Όταν τον κάλεσα σπίτι μου , ήταν παράτολμο , δεν ξέρω γιατί το έκανα αλλά δεν ήθελα να τον αποχωριστώ τόσο γρήγορα .. Η συζήτηση μαζί του ήταν ενδιαφέρον αλλά όπως και εγώ έτσι κι αυτός δεν μιλούσε για το παρελθόν του σαν να τον καταδίωκε ..

Όταν έπεσε το κρασί επάνω του εκτός από ντροπή , ένιωσα την ζεστή του ανάσα να με γαργαλά και εκείνη την στιγμή ήθελα να τον αγγίξω , να τον φιλήσω .. Αλλά κάτι με σταματούσε ..

Όταν χτύπησε η πόρτα και είδα τον Τζεικ μπροστά μου ένιωσα την καρδιά μου να χτυπάει γρήγορα , λες και δεν τον είχα ξεπεράσει , αλλά βλέποντας το πρόσωπο του θυμήθηκα όλη την σκηνή , το κρεβάτι , η Τζέσικα , τα λόγια του , τα πάντα και τότε η καρδιά μου σταμάτησε και το μίσος ήρθε και με κάλυψε .. Τι ‘ήθελε πια από την ζωή μου , ? δεν του έφτανε ότι μου έκανε ?Την στιγμή που εμφανίστηκε ο Έντουαρτ , ευχαρίστησα τον Θεό που μου τον έστειλε .. Μόλις τον είδε ο Τζεικ πρασίνισε από το κακό του .. Μπορεί να ήταν όμορφος αλλά ο Έντουαρτ είχε κάτι το διαφορετικό , κάτι το μοναδικό, κάτι που τον ξεχώριζε από τους άλλους .. Με βοήθησε και τον διώξαμε αλλά θα ξαναερχόταν και αυτό δεν το ήθελα , με φόβιζε ..

Ήμουν νευριασμένη με τον Τζεικ και ο Έντουαρτ ήταν τόσο διακριτικός .. Όταν μου είπε ότι θα φύγει , δεν μπορούσα να τον αφήσω και αυθόρμητα μου βγήκε και του είπα το μυστικό μου και έπειτα του πρότεινα να μείνει εδώ .. Εδώ είναι που ξεπέρασα τον ίδιο μου εαυτό ..Εκείνος αν και στην αρχή ήταν δισταχτικός , δέχτηκε .. Κάποια στιγμή το βράδυ που σηκώθηκα να πιω λίγο νερό και πέρασα από το σαλόνι , παρατήρησα ότι στριφογυρνούσε στον ύπνο του .. Μάλλον κάποιον εφιάλτη έβλεπε , αλλά δεν τον ξύπνησα , δεν ήθελα να τον τρομάξω .. Πήγα στην κουζίνα και ήπια λίγο νερό ώσπου γύρισα και έπεσα πάνω του .. Α δεν είναι κατάσταση αυτή όλο πάνω του πέφτω .. Τον ακούμπησα καταλάθως και τότε  ένιωσα τους κοιλιακούς του , αφού το μπλουζάκι είχε βρεχτεί και είχε κολλήσει πάνω του , και τότε χωρίς καν αν το καταλάβω τα χείλη μας ενώθηκαν .. Το φιλί ήταν τόσο αισθησιακό και τα χείλη του πάνω στα δικά μου τόσο βελούδινα αλλά και τόσο απαιτητικά.. Δεν ξέρω τι με έπιασε και έφυγα από κοντά του απότομα , απορώ τι θα νόμιζε ..

Κατέβηκα κάτω και τότε παρατήρησα ότι ο καναπές ήταν άδειος .. Πήγα και στην κουζίνα αλλά τίποτα ..Πήγα και επάνω , χτύπησα το μπάνιο , αλλά καμιά απάντηση .. Έφυγε , μα γιατί έφυγε ..?Μήπως φοβήθηκε αλλά τι ? Εντάξει δεν λέω φιληθήκαμε αλλά ένα φιλί ήταν μόνο , τι τον τρόμαξε τόσο πολύ ..?Μήπως εγώ τον τρόμαξα ? Τέλος πάντων προτεραιότητα είχε το παιδί .. Με τον Έντουαρτ κάποια στιγμή θα μιλούσαμε , από ότι φαίνεται κρύβει πράγματα τα οποία τον φυλακίζουν και δύσκολα θα ανοιχτούν ..

 Αφού έφτιαξα ένα καφέ , έκανα ένα μπάνιο , ντύθηκα και ξεκίνησα για το νοσοκομείο ..Πήγα κατευθείαν στο δωμάτιο του μικρού και όταν άνοιξα την πόρτα , έμεινα με ανοιχτό το στόμα , δεν είναι δυνατόν , που τον βρήκε ?