Damend Love 16... Τελική απόφαση ?

Έντουαρντ...

Ποτέ δεν ξέρεις η ζωή πώς σου τα φέρνει... Από εκεί που ήμουν ένας άντρας με μια πολύ καλή δουλειά και με μια όμορφη και καλή γυναίκα στο πλάι μου, τώρα κατάντησα να έχω δύο γυναίκες, που τις κοροϊδεύω και τις δύο και με την μία απλά νιώθω καλά ενώ με την άλλη ζω τον απαγορευμένο έρωτα και αυτό αντί να με κάνει να νιώθω τύψεις, με κάνει να παίρνω ολόκληρος φωτιά, να ζω την κάθε στιγμή μαζί της σαν να είναι η τελευταία. Σήμερα έκανα κάτι τόσο λάθος και ριψοκίνδυνο μαζί, έκανα έρωτα μέσα στις τουαλέτες ενώ απέξω ήταν η Τάνια και ο Καρλάιλ. Αυτό και μόνο θα έπρεπε να με κάνει να νιώθω ενοχές μέχρι το κόκαλο και όμως εγώ το απολάμβανα στο έπακρο.

Αφού άφησα την Τάνια στο σπίτι της, πήγα και στο δικό μου σπίτι, αφού σε λίγο θα καταφθάσει και η Μπέλλα. Αυτό που με προβλημάτιζε, είναι πως θα φύγει από το σπίτι της, αφού ο Καρλάιλ αλλά και όλο το υπηρετικό προσωπικό είναι εκεί... Δεν θέλω καν να σκέφτομαι τι είχε μέσα στο μυαλό της, γιατί ήμουν σίγουρος ότι θα με άφηνε άφωνο. Μπήκα στο σπίτι και αφού πέταξα τα κλειδιά δεν ξέρω και εγώ που, ανέβηκα επάνω για να κάνω ένα κρύο ντους γιατί έπεσαν πολλά σήμερα και ακόμα η νύχτα δεν είχε τελειώσει.

Έκανα ένα κρύο ντους για να ηρεμήσω όσο αυτό ήταν δυνατόν, φόρεσα την φόρμα μου και ένα κοντομάνικο μπλουζάκι και κατέβηκα κάτω και έβαλα ένα ποτό να πιω. Πριν προλάβω όμως να πιω έστω και μια γουλιά, χτύπησε το κουδούνι. Πήρα το ποτήρι με το ουίσκι στο χέρι και πήγα και άνοιξα την πόρτα. Μόλις την άνοιξα, μπροστά μου εμφανίστηκε η Μπέλλα με ένα πονηρό χαμόγελο στα χείλη της, γιατί αυτό με τρόμαζε?

-              Καλώς την, είπα και εκείνη χωρίς να πει τίποτα και με το χαμόγελο της να μην φεύγει στιγμή από τα αισθησιακά της χειλάκια,  άνοιξε το παλτό της και το θέαμα που αντίκρισα μου έκοψε την ανάσα.

Η Μπέλλα φορούσε ένα κορμάκι κόκκινο με μαύρη δαντέλα στην μέση, απόλυτα στενό όπου έκανε τα στήθη της να ανεβαίνουν και να τα κάνουν απόλυτα θελκτικά. Από κάτω φορούσε ζαρτιέρες μαύρες και κόκκινες γόβες στιλέτο. Αν αυτή είναι η έκπληξη που μου υποσχέθηκε μπορώ να πω ότι μου αρέσει τρελά.

-              Λοιπόν ωραία η έκπληξη?, είπε με ένα πονηρό βλέμμα.

-              Χμμμ πολύ ωραία, είπα καθώς θαύμαζα το υπέροχο θέαμα που είχα μπροστά μου αχόρταγα.

-              Χαίρομαι που σου άρεσε, είπε ενώ με πλησίασε. Στάθηκε σε απόσταση αναπνοής από εμένα, αφού πήρε το ποτό και το άφησε στο τραπεζάκι , πέρασε απαλά και αισθησιακά το δάκτυλο της πάνω  στον λαιμό μου και προχώρησε προς τα κάτω περνώντας από όλη την επιφάνεια το σώματος μου κάνοντας με να αναριγήσω .

-              Αφού σου άρεσε, τι θα κάνεις για να μου ανταποδώσεις την έκπληξη?, είπε ενώ συνέχιζε το παιχνίδι με το χέρι της πάνω στο μπλουζάκι μου. Άρχιζα να θολώνω και η αδρεναλίνη μου να έχει φτάσει στα όρια της.

-              Τα καλύτερα,  υποσχέθηκα και παίρνοντας το χέρι της από πάνω μου και κρατώντας το σφιχτά μέσα στο δικό μου, την έφερα πιο κοντά μου και την φίλησα με ένα άγριο τρόπο ξεσπώντας όλο μου το πάθος. Με το άλλο χέρι μου έκλεισα την πόρτα πίσω μου , αρκετά δυνατά χωρίς αν αποχωρίζομαι στιγμή τα σαγηνευτικά της χείλη

 Εκείνη δεν αντιστάθηκε ούτε στο ελάχιστο και αφού άφησα το χέρι της, εκείνη έβαλε τα χέρια της μέσα στα μαλλιά μου και άρχισε να τα χαϊδεύει αργά και αισθησιακά όπως μόνο εκείνη ξέρει και εγώ της έβγαλα το παλτό ενώ δεν σταματούσαμε να φιλιόμαστε. Καθώς τα χείλη μας δεν ξεκόλλαγαν, άρχισα να εξερευνώ το κορμί της με τα χέρια μου ενώ ταυτόχρονα την οδηγούσα προς τις σκάλες για να ανέβουμε επάνω. Ωστόσο το πάθος μας, είχε ξεπεράσει ακόμα και το ίδιο μας το εαυτό με αποτέλεσμα να μας κάνει να πέσουμε πάνω στις σκάλες, η Μπέλλα από κάτω και εγώ από πάνω  και φιλιόμασταν ακατάπαυστα χωρίς να μας νοιάζει το που βρισκόμασταν, αρκεί που ήμασταν μαζί.  Καθώς φιλιόμασταν η Μπέλλα μου έβγαλε την μπλούζα και κατέβαινε προς τα κάτω για να μου βγάλει και το παντελόνι ενώ προσπαθούσα να της ξεκουμπώσω  το κορμάκι της για να απολαύσω στο έπακρο το υπέροχο κορμί της. Αφού καταφέραμε και οι δύο να ξεφορτωθούμε ότι μας εμπόδιζε και είχαμε μείνει ολόγυμνοι πάνω στις σκάλες, αφήνοντας τα χείλια της,  άρχισα να κατηφορίζω προς τα κάτω αφήνοντας καυτά και υγρά φιλιά πάνω στον βελούδινο λαιμό της αλλά δεν σταμάτησα εκεί, την είχα τόσο ανάγκη που το πάθος μου με οδηγούσε στην ίδια την κόλαση του σφριγηλού της στήθους. Πήρα στα χείλη μου  την ρογίτσα της και άρχισα να  την περιποιούμαι ενώ η Μπέλλα έβγαζε αισθησιακούς αναστεναγμούς χωρίς τα χέρια της να φεύγουν από τα μαλλιά μου και στην συνέχεια έπιασα και την άλλη ενώ κάποιος κάτω ήταν έτοιμος να εκραγεί . Συνέχισα διασκορπίζοντας υγρά φιλιά πάνω στο κορμί της ενώ εκείνη ξαφνικά με τράβηξε και κοιτώντας με, με ένα έντονο βλέμμα μου είπε...

-              Σε θέλω, όπως δεν έχω θελήσει ποτέ άλλον άντρα, κάνε με δική σου, απαίτησε χωρίς να μου αφήνει περιθώριο για αντίρρηση, άλλωστε και εγώ αυτό επιθυμούσα.

 Αφού της έδωσα ένα παθιασμένο φιλί, μπήκα μέσα της και ένιωσα έναν αναστεναγμό να βγαίνει από τα βελούδινα χείλη της διακόπτοντας στην μέση το φιλί μας. Οι ωθήσεις μου γρήγορες και βαθιές  έκαναν την Μπέλλα να βγάζει αγκομαχητά ενώ τα κορμιά μας είχαν μπερδευτεί μέσα σε ένα αισθησιακό και παράνομο χορό. Ενώ εξερευνούσα τον εσωτερικό της κόσμο με την καρδιά μου να χτυπάει τόσο δυνατά που θα ένιωθα ότι θα σπάσει, το χέρι μου αυτόματα βρέθηκαν πίσω από τον αυχένα της και την έφεραν κοντά μου ώστε να την νιώθω απόλυτα απάνω μου, η καυτή της σάρκα με τύφλωσε, με έκανε να ξεχάσω μέχρι και το όνομα μου και καθώς ένιωθα το αίμα μου στις φλέβες μου να πάλετε με δύναμη όλο μου το σώμα πήρε φωτιά και τα έδωσα όλα, όλο μου το είναι, όλο μου το πάθος και την αγάπη μου μέσα από αυτό τον πανάρχαιο και τόσο ερωτικό χορό. Δεν άντεχα άλλο, το τέλος ήταν πολύ κοντά και έτσι έκανα τις ωθήσεις μου πιο αργές αλλά συνάμα και πιο δυνατές και μετά από λίγο ένιωσα την Μπέλλα να τελειώνει βγάζοντας μια κραυγή μπερδεμένο με το όνομα μου και μετά από λίγο ξέσπασα και ένιωσα αμέσως  να λυτρώνομαι από αυτό που με βασάνιζε . Έπεσα πάνω της απαλά προσπαθώντας να βρω ξανά την ανάσα μου και τις ισορροπίες μου και η γλυκιά μελωδία της καρδιά της που έφτασε στα αυτιά μου με έκανε να νιώσω ότι μόλις μπήκα στον παράδεισο.

-              Είναι αλήθεια αυτό που είπες πριν?, ρώτησα κοιτάζοντας την στα μάτια.

-              Ποιο?, ρώτησε με απορία.

-              Τα ότι με θέλεις όπως δεν έχεις θελήσει άλλον άνδρα?, ρώτησα χωρίς να αποχωρίζομαι την ματιά της.

-              Είναι η απόλυτη αλήθεια, Έντουαρντ. Μαζί σου νιώθω η πιο ευτυχισμένη και τυχερή γυναίκα στον κόσμο, είπε και ένιωσα την καρδιά μου να χτυπά τόσο δυνατά που σε λίγο θα ξεπηδούσε  από την θέση της

-              Πάμε επάνω?, της είπα ενώ σηκώθηκα από πάνω της, χωρίς να φεύγει το χαμόγελο από τα χείλη μου.

-              Πάμε, είπε χαμογελώντας μου γλυκά και αφού την σήκωσα στην αγκαλιά μου, ένωσα τα χείλη μου με τα δικά της και άρχισα να ανεβαίνω επάνω με εκείνη μέσα στην αγκαλιά μου. Δεν ξέρω που θα μας οδηγήσει όλο αυτό το πάθος, αλλά το μόνο που ξέρω είναι ότι δεν μπορώ να το προσπεράσω, αυτό δεν είναι δυνατόν ή μήπως είναι?

Μετά από ένα μήνα …

Αυτός ο μήνας που πέρασε ήταν ο πιο όμορφος, ο πιο δύσκολος, ο πιο παθιασμένος αλλά και ο πιο επικίνδυνος που έχω ζήσει στην ζωή μου. Εδώ και ένα μήνα η Μπέλλα και εγώ είχαμε γίνει αχώριστοι, δεν μπορούσαμε να μείνουμε χωριστά  ούτε ένα λεπτό ο ένας από τον άλλον. Πολλές φορές αυτό μας έβαζε σε μεγάλο κίνδυνο και παραλίγο να μας πιάσει ο Καρλάιλ αλλά και η Τάνια και ειλικρινά είχα κοπεί στα δύο από την αγωνία μου. Ωστόσο  την ήθελα τόσο πολύ που αυτό με έκανε να την σκέφτομαι κάθε λεπτό, η εικόνα της έχει κατακλύσει το μυαλό μου και ένιωθα σιγά σιγά να τρελαίνομαι.

Η Τάνια με κοιτούσε με μισό μάτι αλλά συνάμα κάνει τα αδύνατα – δυνατά για να ελέγχει τα πράγματα χωρίς στην ουσία να τα καταφέρνει, αφού τα πράγματα είχαν ξεφύγει τελείως από τον έλεγχο. Από την άλλη ο Καρλάιλ εντελώς στον κόσμο του, δεν καταλάβαινε τίποτα,  ήταν χαρούμενος και χαμένος στον δικό του κόσμο. Κάθε φορά που τον έβλεπα ένιωθα να χάνομαι και να θέλω να σκοτωθώ που κάνω αυτό το πράγμα σε έναν άνθρωπο που μου έχει σταθεί όσο κανένας άλλος. Οι τύψεις είχαν αρχίσει να με κατακλύζουν  από την αρχή της σχέσης μας αλλά τον τελευταίο καιρό τα πράγματα είχαν χειροτερέψει  πολύ. Αισθανόμουν τις ενοχές να με πνίγουν και να με πηγαίνουν κατευθείαν στον πάτο. Δεν αναγνώριζα τον εαυτό μου πια, το πάθος και ο έρωτας μου για αυτή την γυναίκα με έκανε παράλογο και έρμαιο στα ίδια της τα χέρια.  Έπρεπε κάτι να κάνω και η λύση ήταν μονόδρομος για εμένα, θα έπρεπε να χωρίσουμε, δεν πήγαινε άλλο, καλύτερα να πληγώσω εκείνη και εμένα παρά τον Καρλάιλ που δεν μου έφταιγε σε τίποτα. Όσο για την Τάνια το καλύτερο ήταν να παντρευτούμε και να μείνουμε πια μαζί, δεν την αγαπώ αλλά ξέρω ότι με αγαπά εκείνη και αυτό μου φτάνει, θα προσπαθήσω να παλέψω και να βγω νικητής από όλο αυτό. Ξέρω ότι θα πονέσω, αλλά καλύτερα αυτό παρά οτιδήποτε άλλο.

Ήμουν σπίτι και περίμενα την Μπέλλα να έρθει, την έχω καλέσει να μιλήσουμε, φοβάμαι ην αντίδραση της αλλά θα πρέπει να το τολμήσω είναι η μόνη και η καλύτερη λύση για όλους μας. Είχα αδειάσει ήδη το μισό μπουκάλι ουίσκι για να πάρω δύναμη ώσπου χτύπησε η πόρτα. Αφού ήπια άλλη μια δυνατή ρουφηξιά, πήγα και άνοιξα.

-              Αγάπη μου, μου είπε και πήγε να μου δώσει ένα φιλί αλλά την απομάκρυνα αμέσως από κοντά μου.

-              Έντουαρντ τι έγινε?

-              Πέρασε μέσα, θέλω να μιλήσουμε, είπα σοβαρά και εκείνη κοιτώντας με ένα περίεργο βλέμμα πέρασε μέσα και αφού έκλεισα την πόρτα, την ακολούθησα και εγώ.

-              Με κάνεις να ανησυχώ, πες μου τι έγινε?

-              Να σου  βάλω ένα ποτό?

-              Από ότι βλέπω από το ύφος σου, μάλλον θα το χρειαστώ, είπε και αμέσως πήρα ένα ποτήρι και το γέμισα με ουίσκι και της το πρόσφερα.

-              Λοιπόν θα μου πεις τι συμβαίνει?, ρώτησε ανήσυχα.

-              Θέλω να χωρίσουμε, της είπα αμέσως και εκείνη γουρλώνοντας τα μάτια της  από την  έκπληξη, άφησε το ποτήρι που κρατούσε να γλιστρήσει  από τα χέρια της και εκείνο καταλήγοντας στο πάτωμα έσπασε την σιωπή.

-              Πλάκα μου κάνεις έτσι?, ρώτησε χωρίς να  μπορεί να πιστέψει αυτό που μόλις της είπα.

-              Δυστυχώς όχι Μπέλλα, πρέπει να χωρίσουμε, είπα καθώς ήπια μια γουλιά από το ποτό μου, ενώ κάθισα στον καναπέ.

-              Δεν μιλάς εσύ, αλλά το ποτό...,  είπε με τρεμάμενη φωνή ενώ με κοίταζε ακόμα σαν να είχε μπροστά της ένα φάντασμα.

-              Όχι Μπέλλα, μιλάω απόλυτα σοβαρά και ξέρω ακριβώς τι λέω.

-              Δεν μπορεί, μα γιατί, δεν καταλαβαίνω.?, ρώτησε και στο βλέμμα της έβλεπα πόνο και για λίγο με έκανε να λυγίσω αλλά  δεν άφησα τον εαυτό μου να παρασυρθεί.

-              Δεν μπορώ άλλο, οι τύψεις και οι ενοχές με έχουν κατακλύσει, είπα απόλυτα ειλικρινά.

-              Εσύ το ξεκίνησες όλο αυτό, τώρα έχεις και τύψεις?, ρώτησε ειρωνικά.

-              Εγώ το ξεκίνησα και εγώ θα το σταματήσω, είναι το καλύτερο για όλους μας...

-              Για όλους μας? Εμένα με ρώτησες  αν θέλω?

-              Τώρα το βλέπεις στραβά, θα δεις με τον καιρό ότι είναι η καλύτερη λύση και για τους δυο μας.

-              Δεν μπορεί, παίζεις μαζί μου, είπε και ήρθε κοντά μου για να με φιλήσει, αλλά αμέσως την έδιωξα από κοντά μου και χρησιμοποιώντας περισσότερη δύναμη από όσο χρειαζόταν με αποτέλεσμα,  εκείνη να πέσει στο πάτωμα και αμέσως η καρδιά μου έγινε χίλια κομμάτια. Ήθελα να τρέξω κοντά της, να της ζητήσω συγγνώμη να την πάρω στην  αγκαλιά μου και να της πω ότι όλα αυτά που της είπα είναι ψέματα και ότι την αγαπάω σαν τρελός. Ωστόσο δεν έκανα τίποτα, κάθισα στην θέση μου και προσπάθησα να συγκρατήσω τον εαυτό μου με νύχια και με δόντια. Εκείνη ενώ ήταν έτοιμη να κλάψει, συγκράτησε τον εαυτό της και αφού πήρε μια ανάσα σηκώθηκε όρθια.

-              Ξέρω ότι δεν το θες και πολύ γρήγορα θα στο αποδείξω, να είσαι σίγουρος  για αυτό, είπε κοιτώντας με ένα άγριο αλλά συνάμα σίγουρο βλέμμα και έφυγε έχοντας το κεφάλι της ψηλά. Ξέρω ότι την πλήγωσα, αλλά ήταν το καλύτερο και για τους δυο μας. Ώστε αυτό ήταν μια περιπέτεια, η οποία τάραξε τα νερά αλλά τώρα αρχίζουμε από εκεί που είχαμε σταματήσει, από το τέλος !!!!