Γυάλινα όνειρα..

Μπέλλα

Τρεις ολόκληροι μήνες είχαν περάσει από την ημέρα που σαλπάραμε για την Αμερική , εκεί όπου θα έδινα εξετάσεις .Η καθημερινότητα μου ήταν  τόσο διαφορετική από αυτή που είχα συνηθίσει .. Πρωινό ξύπνημα γύρω στις επτά ..Πρωινό μισή ώρα και έπειτα διάβασμα , διάβασμα , διάβασμα .. Κατά τις 11 ερχόταν ο καθηγητής μου , ένας Κινέζος πολεμιστής , σε μεγάλη ηλικία , ο οποίος μου μάθαινε πώς να υπερασπίζομαι τον εαυτό μου , για όταν ξαναβγώ στον έξω κόσμο και μου επιτεθούν .. Εκτός από αυτό  μου μαθαίνει να έχω σε μια ισορρόπηση το μυαλό μου , το σώμα μου και το ένστικτο έτσι ώστε να μπορώ να αντιδρώ αυτόματα .. Αυτό ήταν αρκετά δύσκολο αλλά ίσως  ήταν και η καλύτερη στιγμή της ημέρας .. Το μεσημέρι έτρωγα , έπεφτα για δύο ώρες για ‘ύπνο  και το απόγευμα ξανά διάβασμα .. Είχα μπουχτίσει αλλά αυτή ήταν η επιλογή μου ..

Ο κύριος Μάνος , αν κάτι δεν καταλάβαινα μου το εξηγούσε με ένα δικό του ιδιαίτερο τρόπο και αυτό με βοηθούσε πολύ..Κατά την διάρκεια της ημέρας μου  έκανε διάφορες ερωτήσεις πάνω σε αυτά που είχα μάθει  για να με τσεκάρει.. Αν κάτι δεν θυμόμουν με έβαζε να το ξαναδιαβάζω επί τόπου … Δεν δεχόταν να μην ήξερα ή να μην θυμόμουν κάτι .. Το περίεργο ήταν ότι δεν μου θύμωνε ποτέ , απλά μου επέβαλε ότι ήθελε με ένα δικό του τρόπο , που δεν σε έπαιρνε να πεις όχι ..

Επαφές με τον έξω κόσμο δεν είχα ήμουν συνέχεια κλεισμένη μέσα σε μια καμπίνα .. Το πλοίο ήταν γεμάτο με ναύτες και έτσι ο κύριος Μάνος ή αλλιώς ο καπετάν Μάνος μου επέβαλε ένα ντύσιμο , πρώτον για να καλύπτει όλα τα βασικά σημεία και δεύτερον έμοιαζα πιο πολύ με αγόρι παρά με κορίτσι .. Μόνο ένα φίλο είχα, τον Άγγελο , ο οποίος ήταν κάπου στην ηλικία μου και καμιά φορά ξεκλέβαμε χρόνο και συναντιόμασταν .. Πολύ καλό παιδί και πολύ γλυκό , δεν θα μπορούσα ποτέ να τον δω κάπως διαφορετικά εκτός από φιλικά ..

Σήμερα είχαμε την πρώτη μας στάση μετά από τρεις μήνες .. Ήλπιζα ότι ο κύριος Μάνος θα με άφηνε να βγω λιγάκι , να δω τον έξω κόσμο, έστω και για λίγο ..Καθώς καθόμουν και διάβαζα , ως συνήθως , χτύπησε η πόρτα ..

-          Περάστε ..και τότε άνοιξε η πόρτα και μπήκε μέσα ο Άγγελος ..

-          Καλώς τον ..

-          Τι κάνεις κοριτσάκι ? πάλι διαβάζεις ?

-          Μα γιατί το λες αυτό , δεν καταλαβαίνω ..

-          Αχ καημένο μου ..

-          Ναι ενώ  εσάς που σας τρέχει πάνω κάτω είναι καλά ..?

-          Άλλο εμείς ..

-          Καλά καλά , τι με θες ?

-          Σε ζήτησε ο καπεταν Μάνος στο γραφείο του..

-          Ξέρεις τι με θέλει ?

-          Μπα , σε εμάς δεν λέει τίποτα ..

-          Καλά έρχομαι .. , είπα και αφού άφησα το βιβλίο .. Σηκώθηκα και κατευθύνθηκα προς το γραφείο του .. Εκεί που πήγα να χτυπήσω την πόρτα ,άκουσα συνομιλίες από μέσα.. Μάλλον είχε κάποιον γνωστό του μέσα , τότε εμένα τι με ήθελε  ?

Χτύπησα την πόρτα δυο φορές ..

-          Περάστε , είπε και άνοιξα την πόρτα ..Όταν μπήκα μέσα είδα τον κύριο Μάνο να κάθεται κανονικά μέσα από το γραφείο και είδα και ένα κύριο με γυρισμένη την πλάτη να κάθεται ακριβώς απέναντι του..

-          Με ζητήσατε ??, είπα απευθυνόμενη στον κύριο Μάνο  ..

-          Ναι Μπέλλα , θα ήθελα να σου συστήσω κάποιον γνωστό μου , από εδώ ο Έντουαρτ Κάλλεν , γιος ενός καλού μου φίλου , είπε και τότε σηκώθηκε και γύρισε προς εμένα ..Τότε ήταν που τα έχασα εντελώς .. Κάποιος μου έκανε πλάκα ..Ένας  άγγελος εμφανίστηκε μπροστά μου .. Ψηλός , με καταπράσινα μάτια , το δέρμα του δεν ήταν τόσο σκούρο.. Τα μαλλιά του ήταν καστανοχάλκινα και πετάγονταν από εδώ και από εκεί .. Αυτό αντί να τον αδικεί τον κολάκευε περισσότερο . Φορούσε ένα τζιν και ένα πουκάμισο μπλε , στενό που τόνιζε το καλοσχηματισμένο σώμα του .. Για λίγα δευτερόλεπτα έμεινα να το κοιτώ αποσβολωμένη  ..

-          Χαίρω πολύ , μου είπε και τότε παρατήρησα ένα σαρκαστικό υφάκι στο πρόσωπο του..

-          Και εγώ , του είπα ..

-          Λοιπόν Μπέλλα ο Έντουαρτ θα σου μάθει κάποια βασικά πράγματα γα το πώς θα 

συμπεριφέρεσαι όταν θα είσαι με  άλλους..

-          Είναι αναγκαίο ..

-          Μπέλλα .., είπε και με κοίταξε μέσα στα μάτια .

-          Εντάξει κύριε Μάνο όπως επιθυμείτε ..

-          Μπορείτε να πηγαίνετε .., είπε και εννοούσε ότι έπρεπε να πάμε στην καμπίνα μου .. Τι εγώ και αυτός μαζί , μόνοι μας σε ένα δωμάτιο .. Αυτό δεν είναι καλό ..

-          Ακολουθήστε με .. του είπα και πήγαμε προς την καμπίνα μου ..

-          Περάστε , είπα και πέρασε .. Καλά αυτός δεν μιλούσε καθόλου ?

-          Λοιπόν εσείς τι θα μου μάθετε ακριβώς ??

-          Πρώτον μπορείς να μου μιλάς στον ενικό , αν δεν κάνω λάθος στην ίδιο ηλικία είμαστε ..

-          Οκ τι θα μου μάθεις ?

-          Θα  σου μάθω πώς ακριβώς να φέρεσαι όταν θα είσαι μαζί με άλλους και ειδικά όταν πάτε σε δείπνο ..

-          Μάλιστα σε ακούω ..

-          Πρώτον όταν θα βρίσκεσαι μαζί με άλλους , θα προσπαθείς πάντα να έχεις ένα χαμόγελο στα χείλη , δεν θα πρέπει να καταλάβουν οι άλλοι ότι είναι προσποιητό και φυσικά ούτε να φαίνεσαι ότι χαζογελάς ..

-          Αυτό είναι εύκολο ..

-          Ωραία ,έπειτα σε όλου θα μιλάς στο πληθυντικό  και θα είσαι ευγενική ..

-          Αυτά τα ξέρω ήδη ..

-          Δεν μπορώ να ξέρω τι ξέρεις και τι δεν ξέρεις , εγώ είμαι εδώ να σου πω κάποια βασικά πράγματα..

-          Εντάξει , τι άλλο?

-          Θα προσέχεις πώς θα κάθεσαι ..

-          Δηλαδή ?

-          Κάθισε και θα σου πω .., είπε και εγώ τον υπάκουσα.. Κάθισα στην καρέκλα , με ανοιχτά τα πόδια και βολεύτηκα στην καρέκλα ..

-          Θεωρείς ότι αυτός είναι ο σωστός τρόπος να καθίσεις ??

-          Δεν σου αρέσει ?

-          Μπέλλα σε παρακαλώ , δεν έχουμε πολύ χρόνο στην διάθεση μας .. Η πλάτη σου δεν θα πρέπει να ακουμπά στην καρέκλα αλλά ούτε και να δημιουργεί καμπούρα, πρέπει να είναι σε μια ορθή στάση και τα πόδια σου να είναι το ένα πάνω στο άλλο , όπως κάνει κάθε γυναίκα.. Σηκώθηκα σε ορθή στάση και έβαλα το ένα πόδι μου πάνω στο άλλο ..

-          Ωραία τώρα ?

-          Πολύ καλύτερα , αυτό φυσικά είναι κάτι που θα το μάθεις και μόνη σου.., είπε ενώ χτύπησε η πόρτα ..

-          Περάστε , είπα αυτόματα..

-          Ποτέ δεν θα απαντάς αμέσως και θα λες περάστε , δεν μπορείς να ξέρεις ποιος είναι ,, θα ρωτάς πρώτα ποιος είναι και έπειτα θα λες περάστε.., είπε ενώ πέρασε μέσα ένας ναύτης που έφερνε το βραδινό ..

-          Μπορείς να το αφήσεις εκεί , σε παρακαλώ .., είπε ο Έντουαρτ , και ο ναύτης το άφησε ακριβώς δίπλα από ένα τραπεζάκι που είχα μέσα στην καμπίνα..

-          Σας ευχαριστούμε πολύ , είπε ο Έντουαρτ και ο ναύτης έφυγε  

-          Όταν θες να ζητάς κάτι , πάντα θα χρησιμοποιείς την λέξη παρακαλώ , δείχνει ευγένεια και σεβασμό προς τον άλλον.. Και δεν θα βγάλεις ποτέ από το λεξιλόγιο σου την λέξη ευχαριστώ , είναι το ά και το ώ ..

-          Εντάξει ..

-    Λοιπόν τώρα στο τραπέζι .. Δεν θα ακουμπούν ποτέ οι αγκώνες σου πάνω στο τραπέζι .. Θα χρησιμοποιείς πάντα το μαχαίρι και το πιρούνι , η πετσέτα θα βρίσκεται πάντα στο πόδια σου .. κατάλαβες

-          Ναι κατάλαβα ..

-          Ωραία για να σε δω τώρα , είπε και αφού έβαλε άλλη μια καρέκλα στο τραπέζι , καθίσαμε και οι δύο για να φάμε.. Κάθισα σε ορθή στάση και  έβαλα την πετσέτα πάνω στα πόδια μου , πήρα το μαχαιροπίρουνο και ξεκινήσαμε το φαγητό ..

-          Πολύ ωραία νομίζω ότι κατάλαβες , μαθαίνεις πολύ γρήγορα..

-          Ναι σε αυτό δεν έχεις άδικο , να σε ρωτήσω κάτι , σε παρακαλώ ?

-          Ότι θες ..

-          Στο τραπέζι μπορούμε να μιλάμε ?

-          Μπορούμε αλλά όχι την ώρα που μασάμε , εκτός από το γεγονός ότι είναι αντιαισθητικό , υπάρχει κίνδυνος να πνιγείς ..

-          Ωραία .. εσύ σπουδάζεις ? ή αυτή είναι η δουλειά σου , να μαθαίνεις κάλους τρόπους στους άλλους ?

-          Πρώτον αυτή δεν είναι δουλειά , απλά έτυχε να βρίσκομαι διακοπές εδώ και μου ζήτησε ο κύριος Μάνος να σου μάθω κάποια βασικά πράγματα .. Σπουδάζω οικονομικά …

-          Μάλιστα..

-          Θα ήθελες να με ρωτήσεις κάτι άλλο ?

-          Όχι , σε ευχαριστώ ..

-          Φυσικά μην ξεχνάμε μέσα σε όλα το ντύσιμο , έτσι ?Πρέπει αν προσέχεις την εμφάνιση σου ..Δεν μπορείς να εμφανίζεσαι σαν μούτσος ?

-          Έχω την εντύπωση πως με πρόσβαλλες .

.

-          Καθόλου απλά σου μιλάω ειλικρινά , η εμφάνιση σου πιο πολύ σε παραπέμπει σε μούτσο πάρα σε κοπέλα ..

-          Ξέρεις οι συνθήκες εδώ μέσα με αναγκάζουν να ντύνομαι έτσι ..

-          Και πάλι δεν σε έχω κοπέλα που ντύνεσαι κάπως διαφορετικά , γιατί παρόλο το ντύσιμο σου και τον εαυτό σου δεν τον προσέχεις .. Τα χέρια σου είναι μέσα στους στύλους , το ένα παντζάκι του παντελονιού σου είναι πιο πάνω από το άλλο , τα μαλλιά σου είναι ανακατεμένα ..

-          Πρώτον δεν σου επιτρέπω να μου μιλάς έτσι , δεν με ήξερες και από χθες  και δεύτερον μέσα σε ένα πλοίο μέσα είμαι δεν με βλέπει κανένας ..

-          Να σου θυμίσω ότι είσαι κοπέλα και εντάξει να καταλάβω το ντύσιμο σου είναι γιατί έτσι σου επιβλήθηκε , αλλά το πρόσωπο σου , δεν νομίζω να σου επέβαλε κανείς να αφήσεις μουστάκι σαν τον μπάρμπα Γιώργο ..

-          Λοιπόν αρκετά , άκου να δεις κύριε Κάλλεν , ο σεβασμός είναι κάτι το οποίο δεν μαθαίνεται αλλά είναι έμφυτο και μάλλον εσύ , δεν διαθέτεις καθόλου.. Δεν σου έχουν μάθει ότι δεν πρέπει  να προσβάλεις μια γυναίκα..

-          Μια γυναίκα όχι έναν μούτσο ..

-          Λοιπόν νομίζω ότι η εκμάθηση τελείωσε εδώ , μπορείτε να φύγετε από το δωμάτιο μου..

-          Με μεγάλη μου χαρά , είπε , άνοιξε την πόρτα και έφυγε.. Ήταν τόσο αναιδής, τόσο θρασύς , δεν είχε καθόλου τρόπους .. Ο μόνος άνθρωπος που θα μπορούσε να με ηρεμήσει ήταν ο κύριος Μάνος .. Έφυγα από την καμπίνα μου και όταν έφτασα στο γραφείο του , αλλά ξανάκουσα συνομιλίες και αυτή την φορά   μπορούσα να αναγνωρίσω την άλλη φωνή, ήταν ο ΄Έντουαρτ Κάλλεν ..

-          Λοιπόν τι  λες ? του είπε ο κύριος Μάνος

-          Νομίζω ότι θα γίνει μια άξια αντικαταστάτρια σας ..

-          Χαίρομαι για αυτό .. , είπε αλλά εγώ δεν άκουσα τίποτα παραπάνω . Πήγα στην καμπίνα μου , συγνώμη όλο αυτό ήταν ένα τεστ , τεστ για ποιο λόγο ??