Damned love 13 ...Αγάπη γεμάτη εμπόδια!!

Έντουαρντ

Μόλις τον είδα έξω από την πόρτα μου , απόλυτα σοβαρό και με ένα ύφος του τύπου τώρα σας έπιασα , ένιωσα όλο το κορμί μου να μουδιάζει και τα λόγια της Μπέλλας μου ήρθαν στο μυαλό «Μήπως ένιωσες κάτι να αστράφτει ?». Αυτό ήταν ο Ράιλι μας έβγαλε φωτογραφίες και μας έπιασε στα πράσα , τώρα την βάψαμε κανονικότητα  ..

- Τι έγινε Ράιλι πώς και από εδώ τέτοια ώρα ?, ρώτησα προσπαθώντας να συγκρατήσω τον εκνευρισμό μου .

- Κάτι συνέβη,  μπορούμε να μιλήσουμε ?, ρώτησε με ένα σοβαρό ύφος που μου έκοψε τα πόδια.

- Ναι έλα πέρνα , είπα και αφού πέρασε , έκλεισα την πόρτα πίσω μου και πήρα μια βαθιά ανάσα για να μπορέσω να τον αντιμετωπίσω.

- Συνέβη κάτι σήμερα το βράδυ , όπου είμαι σίγουρος ότι θα ξεδιαλύνει μια για πάντα τα πράγματα  . Ωχ τι εννοεί με αυτό , τώρα ??

Αν τελικά μας ανακάλυψε τι λέμε ? Αποκαλύπτουμε το σχέδιο ή .. τι ? Ότι είμαι ερωτευμένος με την γυναίκα του πατέρα σου και ότι δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτή ?Το λιγότερο που θα μπορούσα να πάθω είναι να με δείρει και έπειτα οι συνέπειες  θα είναι οικτρές και θα έρχονται η μία μετά την άλλη . Θα τα πει στον Καρλάιλ , θα χάσω την αξιοπρέπεια μου , τον σεβασμό του και την αγάπη του ανθρώπου που μου φέρθηκε πραγματικά σαν πατέρας , ούτε αυτός ούτε και ο Ράιλι θα μου ξαναμιλήσουν , θα με διώξουν όχι μόνο από την εταιρεία αλλά και από την ζωή τους !!Η Μπέλλα δεν θα πιστέψει ότι την ερωτεύτηκα , θα χωρίσουμε και θα φύγει και θα χάσω μια και καλή την Τάνια !! Στην ουσία όμως θα χάσω τον ίδιο μου τον εαυτό όπως τον έχω χάσει  ήδη!!

- Τι εννοείς? Με έχεις κάνει να ανησυχώ .. είπα με εγκράτεια

- Κοίτα , είπε και μου έδωσε μια φωτογραφική μηχανή ..

- Τι είναι αυτή η φωτογραφική μηχανή ?ήταν ερώτηση βλακώδης , αλλά ήθελα να δω που  το πήγαινε.

- Δες πρώτα, ανταπέδωσε κάνοντας μου νόημα να δω την μηχανή ..

Εκείνη την στιγμή ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί κυριολεχτικά όμως .Αφού προσπάθησα να ηρεμήσω , άνοιξα την μηχανή και πήγα στις φωτογραφίες . Μόλις άνοιξα την πρώτη , μας είδα να φιλιόμαστε και ένιωσα ένα σφίξιμο . Τότε παρατήρησα ότι  το πρόσωπο μου δεν φαινόταν σχεδόν καθόλου μόνο λίγο από μούσι που είχα βάλει αλλά και η Μπέλλα δεν φαινόταν καθαρά. Συνέχισα και είδα και τις υπόλοιπες και άρχισα να νιώθω μια ανακούφιση , αφού από την οπτική γωνία που είχε τραβήξει τις φωτογραφίες δεν φαινόμουν καθαρά και μασκαρεμένος που ήμουν ,  το έκανε ακόμα πιο δύσκολο να με καταλάβει κανείς .

- Η Μπέλλα φιλιέται με άλλον ? Μα καλά που τις έβγαλες αυτές ?, το έπαιζα ανήξερος .

- Την έπιασα αδερφέ μου κυριολεχτικά στα πράσα, είπε απόλυτα ευχαριστημένος

- Μα καλά που τις τράβηξες αυτές τις φωτογραφίες ?, ρώτησα ανήξερος

- Έξω ακριβώς από το σπίτι , βλέπεις ούτε τα προσχήματα δεν κρατάει η πουτάνα , είπε και φαινόταν από την μία χαρούμενος που την έπιασε αλλά και από την άλλη νευριασμένος που κερατώνει τον πατέρα του . Εκείνη την στιγμή τα έβαλα με τον εαυτό μου που δεν μπόρεσα να συγκρατηθώ και την φίλησα έξω από το σπίτι . Θα έπρεπε να ήμουν πολύ πιο προσεκτικός , διότι αν είχαμε προσέξει τώρα δεν θα είχαμε αυτά!

- Και αυτόν τον μουσάτο τον ξέρεις ?, ρώτησα για να δω τι ξέρει ακριβώς

- Όχι δεν τον ξέρω αλλά τι σημασία έχει , η ουσία είναι ότι τους έπιασα στα πράσα και τώρα θα την διώξουμε μια και καλή ..

- Σκέφτεσαι να τις δείξει στον πατέρα σου ?, ρώτησα και ένα κόμπος ήρθε και κάθισε μέσα μου

- Και βέβαια , θα τις εκτυπώσω και θα τις δείξω στον πατέρα μου , για να την ξεφορτωθούμε μια καλή  από την ζωή μας .. , είπε με μίσος

- Και την στενοχώρια που θα πάρει ο πατέρας σου , μην ξεχνάς ότι έχει και καρδιά, είπε προσπαθώντας να σώσω την κατάσταση

- Θα στενοχωρηθεί αλλά δεν μπορεί να ζει μέσα στο ψέμα και θα με βοηθήσεις εσύ σε αυτό ..

- Πώς να σε βοηθήσω?, ρώτησα με απορία

- Θα του το πούμε μαζί στον πατέρα μου , απάντησε και δεν ήξερα τι να απαντήσω

- Δεν ξέρω Ράιλι , την προηγουμένη φορά που τόλμησα να πω κάτι εναντίον της , κάναμε να μιλήσουμε τόσο καιρό ..

- Σε παρακαλώ βρε Έντουαρντ , σε έχει σαν γιο του , αν είμαστε και οι δύο και μαζί με τα αποδειχτικά στοιχεία θα πεισθεί απόλυτα , είπε και με κοιτούσε παρακλητικά

- Καλά όποτε είναι πες μου και θα έρθω , εντάξει ?

- Αύριο κιόλας , δεν έχω άλλο χρόνο μεθαύριο φεύγω για το πανεπιστήμιο.

- Όπως νομίζεις , ελπίζω να κάνεις το σωστό , είπα και ένιωθα ένα πλάκωμα στο στήθος

- Κάνω το σωστό , πρέπει να σωθεί ο πατέρας μου από αυτήν και άμεσα μάλιστα , είπε αποφασιστικά και εκείνη την στιγμή ένιωσα πιο μπερδεμένος από ποτέ  .

Αν το καλοσκεφτείς , η απρόοπτη εμφάνιση του Ράιλι ευνόησε πολύ την κατάσταση . Θα διώξουμε την Μπέλλα και κανένας δεν θα καταλάβει ότι ο άντρας που εμφανίζεται στις  φωτογραφίες , είμαι εγώ , θα έπρεπε κανονικά να είμαι ευχαριστημένος, που κατά ένα εντελώς απρόοπτο γεγονός πραγματοποιείται το σχέδιο του , βγαίνοντας και αλώβητος από όλο αυτό .Εγώ όμως ένιωθα  άσχημα , δεν θέλω να φύγει η Μπέλλα από την ζωή μου , αν αποκαλύψουμε τις φωτογραφίες αυτόματα θα κατηγορήσει εμένα ότι μπορεί να της την είχα στήσει , αλλά και αυτό να μην γίνει από την στιγμή που θα χωρίσει με τον Καρλάιλ , εγώ δεν θα μπορέσω να την ξαναδώ .Πώς έχω μπερδευτεί έτσι ? Δεν φταίει κανείς άλλος , παρά μόνο εγώ με το ηλίθιο σχέδιο μου. Δεν ήξερα τι να κάνω να υποστηρίξω τον Ράιλι ή να μιλήσω στην Μπέλλα για να προλάβει ?

Την επόμενη ημέρα ..

Όλο το βράδυ δεν κοιμήθηκα καθόλου , η ανησυχία  μου είχε χτυπήσει κόκκινο . Η σημερινή μέρα είναι επικίνδυνη για όλους, τόσο για μένα και την Μπέλλα όσο και για τον Καρλάιλ. Η μεγάλη αποκάλυψη θα γινόταν το απόγευμα , όπου ο Καρλάιλ θα έχει γυρίσει από την εταιρεία .Το σχέδιο έλεγε το εξής , εγώ θα συνοδέψω τον Καρλάιλ στο σπίτι , τάχα γιατί μου έχουν λείψει και έρχομαι να τους δω και ο Ράιλι ενώπιον της Μπέλλας θα εμφανίσει τις φωτογραφίες που έβγαλε και εγώ θα τον υποστηρίξω , αν πάει ο Καρλάιλ να αμφισβητήσει τα δεδομένα , τάχα ότι ήμουν και εγώ εκεί . Έλα που εγώ ήμουν εκεί αλλά σε άλλη θέση, στην θέση του προδότη , όπου ως ερωτευμένος κοροϊδεύει τον άνθρωπο που τον βοήθησε όσο κανένας άλλος .Η καρδιά όμως δεν ρωτάει ποιον θα ερωτευτεί , για ποια θα χτυπήσει, κάνει του κεφαλιού της και εμείς είμαστε έρμαια της και η λογική πάει περίπατο .

Η ημέρα στο γραφείο  που πέρασε ήταν ατελείωτη , τουλάχιστον έτσι νόμιζα . Το άγχος με είχε καταβάλλει και δεν μπορούσα καν να δουλέψω και όποιος μου μιλούσε απλά μπροστά του έβλεπε ένα ντουβάρι , αφού δεν είχα όρεξη ούτε να μιλήσω ούτε να δουλέψω . Όταν η ώρα πήγε έξι , τα παράτησα όλα στην μοίρα τους και έτρεξα να προλάβω τον Καρλάιλ , όπου έφευγε συνήθως .Βγήκα έξω από το γραφείο, πήρα το ασανσέρ και κατέβηκα κάτω . Στην είσοδο είδα τον Καρλάιλ ο οποίος ήταν έτοιμος να φύγει .

- Καρλάιλ , περίμενε , φώναξα κα τότε γύρισε και με κοιτούσε με ένα ανεξιχνίαστο βλέμμα

- Τι έγινε βρε Έντουαρντ και φωνάζεις ?, ρώτησε ενώ έφτασα κοντά του και πήρα μια βαθιά ανάσα για να ηρεμήσω  .

- Έλεγα να φύγουμε μαζί , θα έρθω σπίτι , ελπίζω να μην σε πειράζει?

- Και βέβαια δεν με πειράζει , αλλά πως το αποφάσισες ?

- Ε να αύριο φεύγει και ο Ράιλι και είπα να  τον δω λιγάκι ..

- Μια χαρά , έλα πάμε .. Τι ωραία θα έχω όλη την οικογένεια μου πάλι όλη μαζί , είπε μια χαρά και εγώ ένιωσα απίστευτες τύψεις να  με κατακλύζουν.

- Λοιπόν πάμε ?, ρώτησα με ένα γλυκό και αμήχανο ταυτόχρονα χαμόγελο .

- Ναι , ναι πάμε , είπε και του έκανα χώρο να φύγει πρώτος και τον ακολούθησα και εγώ .

Στον δρόμο μιλούσαμε για διάφορα θέματα , αλλά εγώ ήμουν και λίγο χαμένος στον κόσμο μου . Μόλις φτάσαμε στο σπίτι και μπήκαμε μέσα , είδαμε τον Ράιλι να είναι σχεδόν ετοιμοπόλεμος και από την άλλη την Μπέλλα , η οποία διάβαζε αδιάφορα ένα περιοδικό . Μόλις μας είδε όμως η Μπέλλα , ξαφνιάστηκε με την εμφάνιση μου .

- Αγάπη μου .. Έντουαρντ καιρό είχαμε να σε δούμε στο σπίτι μας , είπε με μια χαρά αλλά και ανησυχία μαζί.

- Ναι είπα να περάσω μιας και αύριο φεύγει και ο Ράιλι , είπα κάπως αδιάφορα .

- Και καλά έκανες , αγάπη μου τι μου κάνεις ?, είπε με ένα γλυκανάλατο τρόπο στον Καρλάιλ ..

- Μια χαρά ματάκια μου, της είπε και της έδωσε ένα φιλί στο στόμα και ειλικρινά μου γύρισε το μάτι, αλλά προσπάθησα να είμαι ψύχραιμος .

- Λοιπόν τι λέτε να πω στην Έλενα να φτιάξει καφεδάκια και να τα πούμε ?, είπε η Μπέλλα ευδιάθετη .

- Ναι δεν είναι άσχημη ιδέα , είπε ο Καρλάιλ .

- Μισό λεπτό , πριν από αυτό θα ήθελα πατέρα να σου δείξω κάτι …

- Δεν μπορεί να γίνει αργότερα ?

- Καλύτερα τώρα , είπε ο Ράιλι απόλυτα σοβαρός .

- Όπως νομίζεις καλέ μου , δείξε μου τι είναι , είπε ο Καρλάιλ και ο τρόμος άρχιζε να εμφανίζεται

- Μισό λεπτό να το φέρω από πάνω , είπε και έφυγε σφαίρα επάνω .

Όλοι μας καθίσαμε στο καθιστικό , με την Μπέλλα απόλυτα ήρεμη , τον Καρλάιλ στο κόσμο του και εγώ να κάθομαι σε καμένα κάρβουνα .. Η ώρα περνούσε και ο Ράιλι δεν εμφανιζόταν και μια περίεργη ηρεμία άρχισε να με καταβάλλει.

- Μα που είναι αυτό το παιδί , τόση ώρα θα είχαμε πιει και το καφεδάκι μας , είπε ο Καρλάιλ ενώ κοίταζε μια το ρολόι του μια την σκάλα

- Έλα μου ντε , λέτε να έπαθε κάτι , να πάω να δω?, είπα αλλά εκείνη την ώρα κατέβηκε ο Ράιλι απόλυτα εκνευρισμένος αλλά και προβληματισμένος .. Α να τος ,είπα και όλων τα μάτια στράφηκαν επάνω του .

- Άντε βρε Ράιλι που ήσουν τόση ώρα ?

- Συγγνώμη αλλά να αυτό που ήθελα να σου δείξω , το έχασα , είπε και εκείνη την στιγμή ένιωσα μια απίστευτη χαρά , αλλά δεν την έδειξα γιατί δεν ήθελα να με υποψιαστεί κανένας .

- Μα καλά πως το έχασες ?ρώτησα απορημένος εγώ.

- Ήταν λες και κάποιος τις εξαφάνισε και κοίταξε για λίγο την Μπέλλα. Μάλλον πίστευε ότι εκείνη έφταιγε , που να ήξερε ?

- Καλά τι ακριβώς ήθελες να μου δείξεις ? , ρώτησε ο Καρλάιλ

- Κάτι φωτογραφίες, είπε

- Τι φωτογραφίες είναι αυτές ?Τότε είδα τον Ράιλι που δαγκώθηκε και ξεροκατάπιε

- Μια έκπληξη από το πανεπιστήμιο , είπε τελικά χωρίς να αποκαλύψει το ακριβές περιεχόμενο των φωτογραφιών .

- Α χα , αν είναι να ψάξουμε μήπως είναι πουθενά στο σπίτι ..

- Μπα τις είχα συγκεκριμένα κάπου , πάει εξαφανίστηκαν , είπε με δυσαρέσκεια

- Έλα μην στενοχωριέσαι, τι έκληξη ήταν αυτή , δεν μπορείς να μας την πεις ?

- Όχι ήταν τέτοια η έκπληξη που δεν γινόταν  χωρίς τις φωτογραφίες , είπε

- Όπως νομίζεις , έλα μην ανησυχείς , δεν έγινε και τίποτα το ανησυχητικό , είπε ο Καρλάιλ προσπαθώντας να ηρεμήσει τον γιο του

- Ναι ότι έγινε – έγινε , πάμε να πιούμε αυτό το καφέ που λέγαμε , είπε ο Ράιλι προσπαθώντας να κρύψει την δυσαρέσκεια του.

- Ναι πάμε , είπε ο Καρλάιλ , ενώ αυτόματα κοίταξα την Μπέλλα η οποία ήταν τόσο ήρεμη , λες και δεν είχε συμβεί τίποτα όλη αυτή την ώρα .

Αφού σηκώθηκαν όλοι , προχώρησε μπροστά ο Ράιλι με τον πατέρα του , ενώ εγώ και η Μπέλλα μείναμε πίσω . Πέρασε το χέρι της από το δικό μου και μου άφησε ένα χαρτάκι και αφού μου χαμογέλασε , έφυγε και εκείνη . Άνοιξα το χαρτάκι και το διάβασα .. « Σε ευχαριστώ πολύ που με προειδοποίησες , τις βρήκα τις φωτογραφίες και τις έσκισα και έσβησα και τις φωτογραφίες από την μηχανή και το κομπιούτερ. Και εγώ σε αγαπώ πολύ , Κύριε Χιου Σμιθ» Μόλις το διάβασα ένα χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπο μου και ήμουν τόσο χαρούμενος που όχι μόνο η Μπέλλα τα κατάφερε , αλλά και γιατί με αγαπάει , όπως  την αγαπώ και εγώ .Ευτυχώς χθες την προειδοποίησα, στέλνοντας ένα μήνυμα «Ο Ράιλι μας έχει βγάλει φωτογραφίες και ετοιμάζεται αύριο με την παρουσία όλων να τις αποκαλύψει . Τις έχεις στην φωτογραφική , θα τις εκτυπώσει!! Βρες τις και εξαφάνισε τις. Σε αγαπώ όσο δεν φαντάζεσαι»  και έτσι κατάφερε να πάρει τις φωτογραφίες . Δεν μου έστειλε να μου πει τι είχε γίνει και έτσι ανησυχούσα , ευτυχώς όλα πήγαν καλά. Αν και δεν είμαι πολύ σίγουρος για αυτό που έκανα , άφησα την Μπέλλα να κοροϊδεύει τον Καρλάιλ , τον Ράιλι που ξέρει ότι η Μπέλλα απατάει τον πατέρα του  να μένει ατιμώρητη και εγώ να κοροϊδεύω τους πάντες και τα πάντα , ακόμα και τον ίδιο μου τον εαυτό .

 Μια εβδομάδα μετά ..

Τα πράγματα ήρθαν και πάλι στον φυσιολογικό τους ρυθμό , αν μπορείς να πεις αυτή την ζωή φυσιολογική . Ο Ράιλι είχε φύγει πια για το πανεπιστήμιο , αν και πριν φύγει μου είπε ότι ήταν σίγουρος ότι η Μπέλλα , τις πήρε αλλά δεν μπορούσε να καταλάβει που το κατάλαβε .Με την Μπέλλα πάντα στα κρυφά βγαίναμε καμιά βόλτα και περνούσαμε τόσο όμορφα και όσο περνούσαν οι μέρες ένιωθα όλο και πιο ερωτευμένος.

Σήμερα ο Καρλάιλ έφυγε για ένα επαγγελματικό ταξί και θα γυρίσει σε δύο μέρες , αφήνοντας έτσι το πεδίο ελεύθερο για εμένα και την Μπέλλα . Την είχα καλέσει το βράδυ για δείπνο και αυτό σήμαινε αυτόματα ότι μπορεί και να συμβεί και κάτι άλλο και αυτό με εξίταρε πιο πολύ . Την ποθούσα όσο καμιά άλλη γυναίκα και κανά δυο φορές παραλίγο να ξεφύγουμε , αλλά κάτι μας συγκράτησε και τους δύο , λες και περιμένουμε την ιδανική στιγμή. Σήμερα νομίζω ότι είναι η πιο κατάλληλη στιγμή , οι δυο μας σε ένα σπίτι χωρίς το φόβο μήπως μας δει κανείς και χωρίς το φόβο του χρόνου .

Τελείωσα την δουλειά μου γρήγορα , για να πάω σπίτι  να ετοιμάσω την ατμόσφαιρα , να μαγειρέψω κάτι και να ετοιμαστώ φυσικά και εγώ . Ένιωθα σαν πρωτάρης που βγαίνει το πρώτο του ραντεβού και νιώθει τρελή αμηχανία. Μόλις πήγα σπίτι , το πρώτο πράγμα που έκανα είναι να βάλω να μαγειρέψω , αποφάσισα να φτιάξω πάπια με γλυκόξινη σάλτσα όπου ήταν και η σπεσιαλιτέ μου . Φυσικά αγόρασα ένα καλό κρασί και πήρα γλυκό από ένα ζαχαροπλαστείο .

Αφού το φαγητό γινόταν , αποφάσισα να στρώσω το τραπέζι σε μια εντελώς ρομαντική ατμόσφαιρα . Είχα αγοράσει τριαντάφυλλα και αφού τα μάδησα σκόρπισα πάνω στο λευκό τραπεζομάντηλο κόκκινα πέταλα όπου έδιναν μια ιδιαίτερη ομορφιά αλλά και μια ιδιαίτερη μυρωδιά που κατέκλυζε τον χρόνο και δυο κεριά για να ζεστάνουν την όλη ατμόσφαιρα  .

Αφού έκλεισα το φαγητό , πήγα να κάνω ένα μπανάκι . Άρχισα να ψάχνω στην ντουλάπα να δω τι θα φορέσω , αλλά τίποτα δεν μου άρεσε . Με είχε πιάσει ένα τέτοιο άγχος που δεν ήξερα τον λόγο , ή μάλλον ήξερα , θέλω να εντυπωσιάσω την Μπέλλα και να την κάνω να αισθανθεί άνετα στο σπίτι μου . Μετά από πολλή ώρα , βρήκα να φορέσω ένα άσπρο πουκάμισο και ένα μαύρο παντελόνι και τα μαλλιά μου επιμελώς ατημέλητα , όπως της άρεσαν . Τότε μου ήρθε στο νου τα φιλιά μας , όπου αυτά τα όμορφα χέρια τα χαϊδεύουν με τον πιο  απαλό και αισθησιακό τρόπο.

Εφόσον όλα τα είχα ετοιμάσει και σε κανά μισάωρο θα ερχόταν η Μπέλλα , έβαλα μια ρομαντική μουσική να ηχεί μέσα στον σπίτι και έβαλα και ένα ποτό για να ηρεμήσω και να καταπολεμήσω το άγχος . Εκεί που καθόμουν και χαλάρωνα , χτύπησε το κουδούνι . Κοίταξα το ρολόι , αλλά δεν ήταν η ώρα να έρθει η Μπέλλα , αλλά αν είχε έρθει πιο νωρίς? Δεν είχα παρά να ανοίξω και να δω αν ήταν εκείνη . Πήγα , άνοιξα την πόρτα και το μόνο που ήθελα εκείνη την στιγμή  ήταν να ανοίξει η γη να με καταπιεί !!

- Τάνια ??