Damned love 14 .. Η Ένωση .

Μόλις την είδα να στέκεται εκεί και να με κοιτά, μου κόπηκαν τα πόδια και το μόνο που επιθυμούσα εκείνη την στιγμή είναι να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Η συνάντηση των δύο γυναικών, απλά θα ήταν η απόλυτη καταστροφή.

- Τάνια??, είπα ξαφνιασμένος.

- ‘Έκπληξη!!, είπε με ενθουσιασμό και έπεσε στην αγκαλιά μου... Τα έχασα τελείως. Ήταν η πρώτη φορά που ερχόταν και μου έκανε έκπληξη.

- Έκπληξη?, ρώτησα απορημένος.

- Δε χάρηκες που με είδες?, ρώτησε με ένα περίεργο ύφος. Τι να της πω ότι δεν χάρηκα καθόλου και ότι έχω ετοιμάσει ρομαντικό δείπνο για μένα και την Μπέλλα? Πώς θα το έπαιρνε λέτε, ψύχραιμα?

- Και βέβαια χάρηκα, απλά ήταν λιγάκι ξαφνικό, είπα για να δικαιολογηθώ…

- Χμμμ και σου έχω και άλλη έκπληξη, είπε με ένα πονηρό ύφος και έμεινα κόκκαλο.

- Τι έκπληξη αγάπη μου?, ρώτησα περίεργος. Τότε εκείνη πήρε ένα χαιρέκακο  ύφος και  ανοίγοντας το παλτό της άφησε να αποκαλυφθεί το υπέροχο κορμί της.  Κάτω από την καπαρντίνα φορούσε κόκκινα εσώρουχα με μαύρους φιόγκους και ζαρτιέρες.

Έμεινα να την κοιτώ σαν βλάκας, δεν ήξερα ότι ήταν τόσο παράτολμη!! Δεν μπορώ να πω ότι το θέαμα δεν ήταν εξαιρετικό, η Τάνια είχε εξαιρετικό σώμα και μια υπέροχη ομορφιά, που θα μαγνήτιζε κάθε άντρα, όπως είχε κάνει και στην δική μου περίπτωση κάποτε!! Όταν την πρωτοσυνάντησα, ένιωσα να την θέλω, να την ποθώ αλλά δεν υπήρχε αυτό που λέμε έρωτας με την πρώτη ματιά, απλά μου άρεσε. Την κατέκτησα, γίναμε ζευγάρι και την αγαπούσα, αλλά ποτέ δεν ήμουν ερωτευμένος μαζί της. Δίπλα της ένιωθα ασφάλεια, σιγουριά για το μέλλον, δεν ένιωσα ποτέ ασταθής . Αυτό όμως το χάλασε η εμφάνιση της Μπέλλας, που άλλαξε την ζωή μου ριζικά. Η Μπέλλα είναι η αστάθεια, είναι ο έρωτας που σε αναστατώνει και σε κάθε του χάδι και φιλί σε κάνει να λιώνεις. Τελικά τι ήθελα την σταθερότητα, την αγάπη και την ασφάλεια ή τον έρωτα και τον κίνδυνο?

- Λοιπόν πως σου φαίνομαι?, ρώτησε η Τάνια, βγάζοντας με από τις σκέψεις μου.

- Ότι και να πω, τα λόγια είναι περιττά, της είπα με ειλικρίνεια και χαμογελώντας της, έδειξα θαυμασμό προς το θέαμα που είχα μπροστά μου.

- Έντουαρντ θέλω να με κάνεις δική σου τώρα, είπε με έναν αισθησιασμό στην φωνή της.

Αυτή δεν ήταν η Τάνια, αυτή ήταν κάποια άλλη γυναίκα. Χωρίς καν να μιλήσω όρμησε ξανά κατά πάνω μου και κλείνοντας με το πόδι της την πόρτα πίσω της, άρχισε να με φιλάει με ένα ιδιαίτερο πάθος . Δεν μπορούσα να της αντισταθώ, γιατί θα έβγαζε συμπεράσματα και αυτό δεν μας σύμφερε καθόλου. Το μόνο κακό είναι ότι σε λίγο θα έρθει η Μπέλλα και τι θα γίνει τότε?? Κάτι πρέπει να κάνω και επειγόντως μάλιστα. Επίσης δεν θα έπρεπε καθόλου η Τάνια να μπει στο σαλόνι, γιατί δεν ξέρω κατά πόσο θα της άρεσε το θέαμα... Καθώς φιλιόμασταν, με κόλλησε πάνω στον τοίχο και άρχιζε να μου ξεκουμπώνει το παντελόνι και εγώ απλά είχα μείνει άναυδος... Δεν την είχα ξαναδεί τόσο ξαναμμένη, αυτό σε άλλες περιπτώσεις θα με είχε κάνει να ανάψω και εγώ, αλλά στην προκειμένη περίπτωση το «κάτω κεφάλι» δεν είχε ξυπνήσει ούτε στο ελάχιστο και αυτό με προβλημάτιζε πολύ.

- Ήρεμα βρε αγάπη μου, πολύ φόρα πήρες, είπα προσπαθώντας να την απομακρύνω λιγάκι.

- Σε θέλω και θα σε κάνω δικό μου τώρα!! , είπε επιτακτικά και μου κατέβασε το παντελόνι και το εσώρουχο και αφού ανέβηκε επάνω μου, περνώντας τα πόδια της γύρω από την μέση μου, βοηθώντας την και εγώ. Ωστόσο κάτω τίποτα δεν λειτουργούσε  και η Τάνια το κατάλαβε και έφερε το πρόσωπο της ακριβώς απέναντι από το δικό μου και με κοιτούσε με ένα περίεργο ύφος... Να πω ότι ένιωσα ντροπή εκείνη την στιγμή θα ήταν λίγο…

- Πλάκα μου κάνεις?, είπε ενώ με κοιτούσε ακόμα στα μάτια. Εκείνη την στιγμή τύψεις και ντροπή έγιναν ένα.

- Χίλια συγγνώμη βρε αγάπη μου, δεν μου έχει ξανασυμβεί, είπα και ήταν η απόλυτη αλήθεια.

- Δεν πειράζει θα ξαναπροσπαθήσουμε, έχουμε όλο το βράδυ, είπε και ένιωσα τον χρόνο εκείνη την στιγμή κυριολεκτικά να είναι εναντίον μου.

- Ματάκια μου...  προσπάθησα να την μεταπείσω και για καλή μου τύχη εκείνη την στιγμή  το τηλέφωνο της και εκείνη κατεβαίνοντας από την αγκαλιά μου, πήρε την τσάντα της στα χέρια της και έψαξε να το βρει για να το σηκώσει. Εγώ φυσικά ανέβασα το εσώρουχο και το παντελόνι μου, γιατί ένιωθα απίστευτη ντροπή.

- Ναι καλά, έρχομαι, την άκουσα να λέει και ένιωσα μια ανακούφιση, άλλο πράγμα!! Μόλις έκλεισε το τηλέφωνο, γύρισε προς το μέρος μου, ενώ έκλεινε το παλτό της.

- Πρέπει να φύγω, με θέλει κάτι ο πατέρας μου, αλλά αυτό δεν θα το αφήσουμε στην μέση, είπε με ένα προειδοποιητικό τόνο...

- Χίλια, χίλια συγγνώμη καρδούλα μου, της είπα και πήγα να την φιλήσω και εκείνη με απέφυγε, άνοιξε την πόρτα και έφυγε.

Πήρα μια βαθιά ανάσα και προσπάθησα να ηρεμήσω από όλο αυτό το φιάσκο που είχε διαδραματιστεί εδώ πριν λίγο. Κοίταξα την ώρα και είδα ότι είχε περάσει μισή ώρα, για καλή μου τύχη η Μπέλλα είχε αργήσει, κάτι με φύλαξε για να μην συναντηθούν οι δύο γυναίκες μαζί! Ανέβηκα επάνω στο δωμάτιο μου και κοιτάχτηκα στον καθρέπτη και εντόπισα κόκκινα σημάδια πάνω στον γιακά μου ενώ μύρισα ολόκληρος το άρωμα της Τάνιας. Αμέσως έβγαλα το πουκάμισο ενώ εκείνη την στιγμή χτύπησε μήνυμα στο κινητό μου. «Σόρρυ αγάπη μου θα αργήσω λιγάκι, σε κανά εικοσάλεπτο θα είμαι εκεί!!» Δεν γίνεται κάποιος με φυλάει ο Θεός ή διάολος με αυτά που κάνω?

Πέταξα το κινητό πάνω στο κρεβάτι και αμέσως μπήκα και έκανα ένα κρύο ντους για να ηρεμήσω και να φύγει το άρωμα της Τάνιας από πάνω μου. Φόρεσα ένα τζινάκι και ένα πουκάμισο μπλε ενώ άφησα τα μαλλιά μου όπως ήταν, επιμελώς ατημέλητα ενώ πρόσθεσα και κολόνια τόσο όμως ώστε να μην είναι υπερβολικό. Την στιγμή που κατέβαινα τις σκάλες,  χτύπησε το κουδούνι. Τέλειος συγχρονισμός. Όλα πήγαν λες και ήταν υπέρ μου, ελπίζω και η συνέχεια να πάει κάπως έτσι!!! Αφού έστρωσα τα ρούχα μου και πήρα μια ανάσα για να μου φύγει το άγχος, άνοιξα την πόρτα. Μπροστά μου εμφανίστηκε η Μπέλλα, με ένα λαμπερό χαμόγελο να χαράζεται στο υπέροχο πρόσωπο της, το οποίο δεν είχε ίχνος μακιγιάζ και αυτό την έκανε αν είναι δυνατόν ακόμα πιο όμορφη ενώ τα μαλλιά της σε μια μακριά κοτσίδα όπου έδινε την ευκαιρία να δεις πιο καθαρά το πρόσωπο της.

- Καλησπέρα και καλώς όρισες, είπα με ένα ιδιαίτερο ενθουσιασμό που την έβλεπα.

- Καλησπέρα αγάπη μου, συγγνώμη που άργησα, είπε με ένα ύφος ενόχου.

- Σεν πειράζει, δεν έγινε και τίποτα, έλα πέρασε, είπα αν και η ψυχούλα μου το ήξερε το τι είχα περάσει την τελευταία ώρα. Εκείνη αφού μου έδωσε ένα γλυκό φιλί στα χείλη, πέρασε μέσα και άρχισε να περιεργάζεται το χώρο γύρω της. Έκλεισα την πόρτα και πήγα κοντά της.

- Πώς σου φαίνεται το σπίτι?, της είπα ενώ την βοηθούσα να βγάλει το παλτό της.

- Είναι υπέροχο πραγματικά και νομίζω πως σε χαρακτηρίζει απόλυτα, είπε με έναν ενθουσιασμό.

- Νομίζεις?

- Ναι έχει στοιχεία μοντέρνα και κλασσικά μαζί, σε συνδυασμό με τα γήινα χρώματα, πραγματικά είναι θαυμάσιο...

- Σε ευχαριστώ πολύ, τι λες να πάμε να δειπνήσουμε γιατί πολύ φοβάμαι ότι το φαγητό θα έχει πια κρυώσει, είπα με ένα χιουμοριστικό τρόπο.

- Ναι πάμε, ανταπέδωσε και εκείνη και αφού της έκανα νόημα να περάσει πρώτη, εγώ την ακολούθησα. Μόλις φτάσαμε στο σαλόνι και αντίκρισε όλη αυτή την ρομαντική ατμόσφαιρα, έμεινε να το κοιτά σαστισμένη.

- Όλο αυτό το έκανες για μένα?, ρώτησε ενώ γύρισε να με κοιτάξει.

- Και λίγα έκανα, είπα απόλυτα ειλικρινά.

- Σε ευχαριστώ τόσο μα τόσο πολύ, είπε και μου έδωσε ένα φιλί γεμάτο πάθος και ευγνωμοσύνη, που με έκανε να λιώσω!!

- Έλα να καθίσουμε, της είπα και αφού τράβηξα την καρέκλα, κάθισε ενώ εγώ πήγα να σερβίρω το φαγητό. Ήμουν σίγουρος ότι αυτή η βραδιά θα ήταν από τις ωραιότερες της ζωής μου!!!

Μετά από ώρα…

Είχε περάσει αρκετή ώρα από την στιγμή που καθίσαμε να δειπνίσουμε. Η βραδιά περνούσε τόσο ευχάριστα και όμορφα. Το φαγητό της άρεσε πολύ, ενώ δεν είχαμε σταματήσει να ανταλλάσουμε ματιές και υπονοούμενα γεμάτα νόημα, λες και ξέραμε τι θα ακολουθήσει. Την ήθελα όσο δεν έχω ποθήσει άλλη γυναίκα, την αναζητούσα σαν μια όαση μέσα σε μια έρημο!

Αφού φάγαμε και το γλυκό μας, άρχισα να μαζέψω το τραπέζι, αν και μου είπε πολλές φορές η Μπέλλα να με βοηθήσει, εγώ την εμπόδισα, αφού ήταν στο δικό μου σπίτι και ήμουν εγώ ο οικοδεσπότης. Καθώς μάζεψα και τα τελευταία πράγματα από το τραπέζι, γέμισα το ποτήρι μου με κρασί και πήγα προς το σαλόνι. Η Μπέλλα ήταν με ένα ποτήρι κρασί μπροστά από την τζαμαρία και κοιτούσε την θέα. Η Μπέλλα όμως κάλυπτε οποιαδήποτε θέα, αφού ήταν από μόνη της μια οπτασία!!

- Αγναντεύεις την θέα?, ρώτησα ενώ πήγα κοντά της.

- Ναι είναι τόσο όμορφη...

- Ναι είναι, είπα ενώ ήπια μια γουλιά από το κρασί μου γιατί ένιωθα κάπως αμήχανα.

- Πόσο καιρό παίζεις πιάνο?, με ρώτησε ενώ αυτόματα κοιτάξαμε και οι δύο το πιάνο.

- Από 5 χρονών, μου άρεσε πολύ και ακόμα μου αρέσει..., είπα ειλικρινά.

- Και πως και δεν έγινες μουσικός?

- Ήρθαν έτσι οι καταστάσεις που δεν έτυχε, με παρέσυραν τα οικονομικά...

- Θα μπορούσες να μου παίξεις κάτι? Αν δεν σου κάνει βέβαια κόπο..., ρώτησε.

- Και βέβαια, θα ήθελες να παίξεις μαζί μου?, ρώτησα αν και δεν ήξερα στην ουσία αυτό που θα γινόταν, απλά θα αυτοσχεδίαζα .

- Πώς θα γίνει αυτό?, ρώτησε απορημένη.

- Έλα και θα δεις, είπα και της έπιασα το χέρι οδηγώντας την προς το μαύρο πιάνο που δέσποζε μπροστά από την τζαμαρία… Άφησα το ποτήρι με το κρασί πάνω στο πιάνο και αφού με μιμήθηκε και εκείνη, έκατσα στο μαύρο καθισματάκι και την έβαλα να καθίσει ανάμεσα στα πόδια μου… Αμέσως τα κορμιά μας ενώθηκαν, και αυτή η απλή ένωση με έκανε να πάρω αυτόματα φωτιά… Δεν έδωσα σημασία όμως και έβαλε τα χέρια μου πάνω στα πλήκτρα...

- Τοποθέτησε τα χέρια σου πάνω στα δικά μου και απλά ακολούθησέ με, εντάξει?

- Εντάξει, είπε και έκανε ότι της είπα, τοποθέτησε τα χέρια της πάνω στα δικά μου και άρχισαν τα δικά μου δάκτυλα να κινούνται ταυτόχρονα με τα δικά της… Η αίσθηση ήταν τόσο μαγευτική, η μουσική σε συνδυασμό με τα κορμιά μας ενωμένα με έκαναν αμέσως ευάλωτο στα χέρια της... Αυτή την στιγμή, ένιωθα ότι την ήθελα όσο τίποτα άλλο, ό,τι και να μου ζητούσε, θα της το έδινα απλόχερα, χωρίς καν αν το σκεφτώ... Δεν ξέρω που θα με οδηγήσει όλο αυτό, αλλά αυτή την στιγμή δεν με νοιάζει τίποτα και κανένας!!

Χωρίς να σταματώ να παίζω, τα χείλη μου από δική τους πρωτοβουλία, άρχισαν να φιλούν τον υπέροχο λαιμό της, εισπνέοντας ταυτόχρονα το άρωμα της, που έκαιγε πραγματικά τα σωθικά μου... Εκείνη αναστέναξε και γύρισε το κεφάλι της προς τα πίσω, ακουμπώντας το πάνω στο ώμο μου, δίνοντας μου έτσι καλύτερη πρόσβαση… Πέρασα την γλώσσα από όλη την επιφάνεια του λαιμού της, καταλήγοντας στο λοβό του αυτιού της και το δάγκωσα... Εκείνη αυτόματα βόγκηξε και έκλεισε τα μάτια της απολαμβάνοντας την αίσθηση, ενώ τα χέρια της έφυγαν από τα δικά μου και κατέληξαν πίσω στον αυχένα μου να παίζουν με τα μαλλιά μου… Συνέχισα να την φιλώ, αλλά ήθελα περισσότερα και ήμουν σίγουρος ότι και εκείνη αυτό ήθελε... Απομάκρυνα τα χέρια μου από το πιάνο, έβγαλα τα χέρια της από πίσω και εκείνη παίρνοντας το νόημα μου, σηκώθηκε και αφού γύρισε το κορμί της ώστε να είναι αντικριστά μου, έκατσε ξανά πάνω στα πόδια μου και κλείδωσε τα πόδια της γύρω μου... Τα χέρια της τυλίχτηκαν γύρω από τον λαιμό μου, ενώ το ένα της χέρι είχε χωθεί μέσα στα μαλλιά μου και έπαιζε μαζί τους... Ήξερα ότι όλο αυτό ήταν ανήθικο, αλλά αυτή την στιγμή δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα, το θεωρούσα τόσο μα τόσο σωστό!... Τα χείλη μου ακούμπησαν τα δικά της και την φίλησα με πάθος, για να της δείξω πόσο την επιθυμούσα, πόσο την ήθελα να την κάνω δικιά μου… Το φιλί μας γινόταν όλο και πιο βαθύ, όλο και πιο παθιασμένο, ενώ τα χέρια της δεν αποχωρίζονταν τα μαλλιά μου και αυτό με έκανε να λιώνω ακόμα περισσότερο… Απομάκρυνα τα χείλη μου από τα δικά της και την κοίταξα στα μάτια και το μόνο μπορούσα να διακρίνω μέσα τους, ήταν πάθος και ανάγκη… Ανάγκη να γίνουμε ένα, να νιώσει ο ένας τον άλλον στο έπακρο.

Δεν ξέρω τι έβλεπε εκείνη στα δικά μου, αλλά ότι και να έβλεπε την έκανε να με αρπάξει και να φιλήσει με όλη της την δύναμη, με όλο της το πάθος που με έκανε να καίγομαι όλο και περισσότερο… Την ήθελα και οποιαδήποτε αρνητική σκέψη πήγαινε περίπατο, το μόνο που υπήρχε ,ήμουν εγώ και εκείνη, κανένας άλλος! Έτσι χωρίς να καθυστερώ, της έβγαλα το μπλουζάκι, το πέταξα κάτω στο πάτωμα και τα υπέροχα, στητά της στήθη έκαναν την εμφάνιση τους!!! Δεν άντεξα και αμέσως τα χείλη μου τα άρπαξαν και άρχισαν να παίζουν μαζί τους... Η Μπέλλα για να μου δώσε το ελεύθερο, πήγε προς τα πίσω και στερεώθηκε στα πλήκτρα του πιάνου, κάνοντας αυτόματα  να βγάλουν έναν παράφωνο ήχο. Οι ρώγες της ήταν τόσο σκληρές που με καλούσαν να τις πάρω στο στόμα και να τις πιπιλίσω, να τις δαγκώσω ξανά και ξανά και ξανά, όπως και έκανα... Πήρα την μία ρώγα στο στόμα μου και αφού την πιπίλισα και την δάγκωσα, η Μπέλλα τινάχτηκε και δάγκωσε τα χείλη της για να συγκρατηθεί και να μην βογκήξει… Την ίδια διαδικασία ακολούθησα και στο άλλο στήθος, ενώ η Μπέλλα αυτή την φορά δεν άντεξε και αναστέναξε και για να μην χάσει την ισορροπία της κρατήθηκε καλύτερα από το πιάνο και για ακόμα μια φορά ακούστηκε  ο ίδιος ήχος που θα μπορούσα να πω ότι αντί να με ενοχλεί με ερέθιζε ακόμα πιο πολύ…

- Σε θέλω, μου είπε με μια τραχιά φωνή ενώ με κοιτούσε στα μάτια…

- Και εγώ σε θέλω, είπα και αρπάζοντας την, την έφερα ακόμα πιο κοντά μου όσο αυτό ήταν δυνατόν και την φίλησα...

Αυτή την φορά τα χέρια της δεν βρίσκονταν στα μαλλιά μου αλλά προσπαθούσαν να βγάλουν την μπλούζα μου... Σήκωσα τα χέρια μου για να την διευκολύνω και αφού μου έβγαλε την μπλούζα και την πέταξε, κόλλησε το κορμί της πάνω στο δικό μου και φιληθήκαμε με όλο την δύναμη μας!! Την σήκωσα από την αγκαλιά μου και την έβαλα να καθίσει πάνω στο πιάνο, αφού πρώτα έριξα τα ποτήρια κάτω  και εκείνα με το πέσιμο έκαναν έναν εκκωφαντικό ήχο... Το κόκκινο κρασί είχε χυθεί όχι μόνο πάνω στο πάτωμα αλλά σημάδια κόκκινου κρασιού υπήρχαν και πάνω στην τζαμαρία… Τελικά το κόκκινο χρώμα είναι αυτό που συμβολίζει την σχέση μας, κόκκινο το χρώμα του πάθους και της παρανομίας... Εκτός όμως από τον ήχο που έκαναν τα ποτήρια μας, τα πόδια της Μπέλλας ακουμπούσαν πάνω στα πλήκτρα και έκαναν έναν περίεργο ήχο... Της έβγαλα τα τακούνια και άρχισα να την φιλάω... Οι γλώσσες μας είχαν γίνει ένα, ενώ ταυτόχρονα της ξεκούμπωνα το παντελόνι και της το έβγαλα… Αποχωρίστηκα τα χείλη της και παρατήρησα ότι χρώμα του εσώρουχου της ήταν κόκκινο, σαν το χρώμα που είχε το κρασί, σαν το χρώμα που είχε η σχέση μας... Ήταν λες και το έκανε επίτηδες, ήταν λες και ήθελε να δηλώσει ότι παρανομία και η αλληλεξάρτηση μας είναι απόλυτα συνδεδεμένες…

Συνέχισα να την φιλάω και τότε τόλμησα και έβαλα το ένα χέρι μου πάνω από το εσώρουχο της... Τι το ήθελα?? Ήταν τόσο υγρή και αυτό μόνο για μένα, αυτόματα  σκλήρυνα ακόμα περισσότερο… Άρχισα να τρίβω το ευαίσθητο σημείο της πάνω από το εσώρουχο, ενώ φιλιόμασταν ασταμάτητα... Ήθελα τόσο μα τόσο πολύ να την γευτώ… Και τι με εμποδίζει?... ρώτησα τον εαυτό μου, έτσι κι αλλιώς η κατρακύλα μας παρέσυρε, τουλάχιστον ας το απολαύσουμε… Της έβγαλα εντελώς το εσώρουχο και εκείνη ξέροντας ακριβώς τι θα ακολουθήσει, έκανε προς τα πίσω, στερεώθηκε στο πιάνο όσο καλύτερα μπορούσε, άνοιξε τα πόδια της δίνοντας μου την απόλυτη πρόσβαση… Έσκυψα και άρχισα να την γεύομαι... Ήταν τόσο υγρή, η γεύση της, το άρωμα της με έστελναν στον κάτω κόσμο και με ξανάφερναν στην επιφάνεια... Η γλώσσα μου ασταμάτητα γευόταν το λουλούδι της και εγώ απλά γινόμουν δέσμιος του ίδιου μου του σχεδίου, των ίδιων μου των συναισθημάτων… Ο φόβος άρχισε να με κατακλύζει, αλλά η ανάγκη μου να την νιώσω ήταν ακόμα μεγαλύτερη… Τόλμησα να μας κοιτάξω  μέσα από την αντανάκλαση της τζαμαρίας και το θέαμα με έκανε να γίνω και άλλο σκληρός… Η Μπέλλα με κλειστά τα μάτια είχε παραδοθεί πλήρως στο πάθος της και απολάμβανε την κάθε στιγμή στο έπακρο, ενώ οι ηδονικοί αναστεναγμοί που έβγαιναν από  αισθησιακά της χείλη έσπαγαν την σιωπή που επικρατούσε... Εκτός όμως από την Μπέλλα τόλμησα και κοίταξα τον εαυτό μου και αντίκρισα δυο μάτια που είχαν πάρει φωτιά, αν είναι δυνατόν πόσο παίζει να την θέλω, δεν αναγνωρίζω πια τον εαυτό μου...

Συνέχισα το παιχνίδι με την γλώσσα μου, οι ανάσες της Μπέλλας γινόντουσαν όλο και πιο γρήγορες, ώσπου δεν άντεξε άλλο και έχυσε πάνω στην γλώσσα μου... Ήθελα να συνεχίσω το παιχνίδι και να την φέρω στα όρια της, αλλά οι δίκες μου αντοχές άρχιζαν να γίνονται πιεστικές, λίγο ακόμα και θα βγει έξω από το παντελόνι μου… Την σήκωσα από την μέση και την έφερα κοντά μου, δίνοντας της ένα βαθύ φιλί και εκείνη φυσικά ανταποκρίθηκε αμέσως… Έχοντας την στην αγκαλιά μου, χωρίς να αποχωρίζομαι τα χείλη της, πήγα στον καναπέ και αφού την ακούμπησα μαλακά  απάνω του, κάλυψα το σώμα της με το δικό μου και συνέχισα να την φιλώ, ενώ το χέρι μου εξερευνούσε κάθε σπιθαμή του κορμιού της. Ένιωσα τότε τα χέρια της να ξεκουμπώνουν το παντελόνι μου και χωρίς να κρατώ καμιά αντίσταση, την άφησα να μου το βγάλει και το ίδιο έγινε και με το εσώρουχο μου. Τώρα τίποτα δεν μας χώρισε, δεν υπήρχε κανένα εμπόδιο μεταξύ μας, μπορούσαμε να νιώσουμε ο ένας τον άλλον στο έπακρο!

- Κάνε με δική σου, σε παρακαλώ, είπε με έναν αισθησιασμό η Μπέλλα και εγώ απλά δεν μπορούσα να της αντισταθώ.

Αφού πήρα από το παντελόνι το προφυλαχτικό το φόρεσα και αφού της έδωσα ένα έντονο και παθιασμένο φιλί, μπήκα μέσα της και εκείνη αναστέναξε ενώ εγώ ένιωσα την καρδιά μου να χτυπά τόσο δυνατά που κυριολεχτικά τρελάθηκα. Η αίσθηση ήταν τόσο υπέροχη που ένιωσα να γίνομαι απόλυτα δέσμιος της, τώρα πια είχαμε γίνει ένα και τίποτα δεν μπορούσε να μας χωρίσει... Στην αρχή πήγαινα αργά, αλλά οι κινήσεις της και η ανάγκη μου να νιώσω την ολοκλήρωση, έκαναν τις ωθήσεις μου όλο και πιο βαθιές, αλλά και συνάμα και πιο γρήγορες... Όλα γύρω μου είχαν χαθεί και ένιωθα το τέλος να είναι κοντά, η λύτρωση να είναι σε απόσταση αναπνοής. Άρχισα και πάλι να κάνω πιο αργές τις ωθήσεις μου και τότε η Μπέλλα τελείωσε βγάζοντας μια κραυγή και μετά από λίγο απελευθερώθηκα και εγώ!! Έριξα όλο το βάρος του σώματος πάνω στην Μπέλλα, ενώ και οι δύο προσπαθούσαμε να ηρεμήσουμε και να βρούμε την φυσιολογική μας αναπνοή. Ένιωσα τα χέρια της ανάμεσα στα μαλλιά μου να τα χαϊδεύουν και ένιωσα εκείνη την στιγμή ότι βρισκόμουν στην αγκαλιά που από την αρχή επιθυμούσα, στην αγκαλιά που θα υπάρξει η λύτρωση και η καταστροφή μου μαζί !!