Μπέλλα

Δεν μπορούσα να το πιστέψω αυτό που έβλεπα , ο Έντουαρτ να φιλάει άλλη .Αυτό με εξόργισε , με έφερε στα όρια μου …. Πίστευα ότι με αγαπούσε, ότι με είχε πάνω από όλους αλλά έκανα λάθος , ο ‘Εντουαρτ δεν διέφερε σε τίποτα με τους άλλους..

Αυτό όμως που με ξεπέρασε κυριολεχτικά ήταν η φράση του « Δεν είναι αυτό που νομίζεις» Μια χιλιοειπομένη  φράση χωρίς επιτυχία .. Καλά για πόσο ηλίθια με περνούσε , αφού τους είδα να φιλιούνται , δεν μπορούσε να με βγάλει τρελή σε αυτό το θέμα ..Τουλάχιστον περίμενα να παραδεχτεί το σφάλμα του , « Ναι Μπέλλα την φίλησα» Δεν το περίμενα καθόλου αυτό από τον Έντουαρτ , με πλήγωσε ανεπανόρθωτα και δεν μπορώ να του το συγχωρήσω με τίποτα ..

Ούτε ένα τηλέφωνο , ούτε ένα μήνυμα δεν μου έστειλε για να μου ζητήσει συγνώμη , κάνει λες και δεν έχει συμβεί τίποτα .. Εγώ εδώ και τρεις μέρες καθόμουν στο δωμάτιο μου και έκλαιγα και μάθαινα από την Ρόζαλι ότι αυτός πηγαίνει κανονικά στην σχολή ..Τόσο αναίσθητος είναι .. Το μόνο σωστό που έκανε ήταν να δώσει τον ρόλο του στον αντικαταστάτη του , τον Μαικ .. Τουλάχιστον αργά ή γρήγορα κατάλαβε ότι δεν μπορούμε να συνυπάρχουμε στην ίδια σκηνή ..

Σήμερα αποφάσισα πως το καλύτερο ήταν να πάω σχολείο , αρκετά έκλαψα , αυτός ο άνθρωπος δεν αξίζει καθόλου τα δάκρυα μου  .. Ετοιμάστηκα και ξεκίνησα για την σχολή .. Μόλις έφτασα , δεν γύρισα ούτε δεξιά μου , ούτε αριστερά μου .. Δεν μπορούσα να τον αντικρύσω , δεν είχα ακόμα το σθένος  να τον δω ..

Μπήκα μέσα στην σχολή και αμέσως αντίκρισα την Ρόζαλι ..

-          Τι κάνεις γλυκιά μου ? είσαι καλά ?

-          Ας τα λέμε καλά , το προσπαθώ ..

-          Ηρέμησε σε παρακαλώ , δεν αξίζει τον κόπο .., είπε και τότε γύρισα το πρόσωπο μου και τον είδα .. Δεν σταμάτησε ούτε για ένα λεπτό , με κοίταξε για λίγο και με προσπέρασε .. Το βλέμμα του ήταν τόσο άγριο και σκληρό , ένιωσα ένα ξυράφι να με διαπερνά , όταν οι ματιές μας συναντήθηκαν .. Ήταν αρκετά χλωμός και φαινόταν ταλαιπωρημένος, αλλά δεν με ένοιαζε έφταιξε και έπρεπε να πληρώσει ..

-          Ρόζαλι πάω μέχρι το μπάνιο και έρχομαι ..

-          Είσαι καλά ?

-          Καλά είμαι μην φοβάσαι , της είπα και πήγα  στο μπάνιο . Έριξα λίγο νερό  στο πρόσωπο μου να συνέλθω και τότε άκουσα μια φωνή από πίσω..

-          Μπέλλα ?, άκουσα μια αδύναμη γυναικεία φωνή και γύρισα να την δω ..

-          Τζειν τι θέλεις εδώ ?

-          Μπέλλα θα ήθελα να σου μιλήσω ..

-          Δεν έχουμε να πούμε τίποτα Τζειν ..

-          Σε παρακαλώ ..

-          Καλά σε ακούω ..

-          Πρώτα από όλα θέλω να ζητήσω συγνώμη , δεν ήθελα να κάνω κακό στην σχέση σας ..

-          Τζειν δεν φταις μόνο εσύ και ο ‘Εντουαρτ έβαλε το λιθαράκι του σε αυτό ..

-          Ο Έντουαρτ ? μα αυτός δεν φταίει σε τίποτα ..

-          Μα πως αφού σε φίλησε ..

-          Μα καλά δεν σου είπε , δεν σου εξήγησε

-          Να μου εξηγήσει τι Τζειν , δεν καταλαβαίνω ..

-          Σωστά αν σου  είχε εξηγήσει δεν θα ήσασταν έτσι ..

-           Τζειν θα μου εξηγήσεις ..

-          Εγώ είμαι ερωτευμένη με τον Έντουαρτ και πήγα να του εξομολογηθώ τα συναισθήματα μου , εκείνος ευγενικά προσπάθησε να με απομακρύνει εξηγώντας μου πως είναι τρελά ερωτευμένος μαζί σου , αλλά δεν τον άκουσα , του όρμηξα και τον φίλησα , εκείνος με έσπρωξε , με χαστούκισε και μου είπε να μην το ξαναπλησιάσω ..

-          Τζειν μου λες αλήθεια ? Δεν σε έβαλε αυτός να μου τα πεις ?

-          Ο Έντουαρτ δεν ξέρει καν ότι μιλάμε ..

-          Παναγιά μου τι έκανα !! είπα τρομοκρατημένη και έφυγα γρήγορα για να πάω να τον βρω… Μόλις βγήκα έξω είδα την Ρόζαλι μαζί με τον Έμμετ ..-          Παιδιά που είναι ο Έντουαρτ ?

-          Μπέλλα τι έγινε ?

-          Έκανα ένα τραγικό λάθος κι αν δεν το διορθώσω , θα τον χάσω μια και καλή ..

-          Μπέλλα δεν θέλω να σε πανικοβάλλω αλλά σήμερα ήταν η τελευταία του μέρα εδώ , εφόσον πήραμε τα πτυχία μας , αποφάσισε να φύγει , μια ώρα νωρίτερα ..

-          Τι μου λες Έμμετ , καταλαβαίνεις τι μου λες ?

-          Καταλαβαίνω , αν θες να τον προλάβεις πήγαινε στο αεροδρόμιο  να τον προλάβεις..πάει στους γονείς του .. ξέρεις που είναι ?

-          Ναι ναι τρέχω , είπα και άρχισα να τρέχω .. Βγήκα έξω , πήρα ένα ταξί ..

-          Σας παρακαλώ μέχρι το αεροδρόμιο  ..

-          Αμέσως , είπε και φύγαμε ..

Από μια ανοησία , κοντεύω να τον χάσω .. Γιατί  ?? Η απάντηση είναι απλή , γιατί η ζήλεια με κάλυψε , δεν με άφησε να δω καθαρά …Δε θα μπορούσε ποτέ να με προδώσει ο Έντουαρτ , με αγαπούσε πολύ , σε αντίθεση με μένα που τον πρόδωσα με το χειρότερο τρόπο , δεν τον εμπιστεύτηκα , δεν τον πίστεψα .. Τι άνθρωπος είμαι ? Το μόνο που εύχομαι είναι να τον προλάβω , να του εξηγήσω , να του ζητήσω συγνώμη για ότι του έκανα , που τον πλήγωσα βαθιά …

-          Δεσποινίς μου φτάσαμε …

-          Πόσο είναι ?

-          Πέντε δολάρια, παρακαλώ , είπε και του τα έδωσα , και κατέβηκα αμέσως και άρχισα να τρέχω ..

-          Παρακαλώ το αεροπλάνο για Φόρκς έφυγε 

?

-          Μόλις τώρα αναχώρησε ..

-          Σας ευχαριστώ πολύ , είπα και έφυγα . Αυτό ήταν τον έχασα μια για πάντα !! Η ζήλεια μου , ο εγωισμός μου , με έκαναν να χάσω το μόνον άνθρωπο που αγαπώ και με αγαπά..

Μετά από κάνα δυο ώρες έφτασα σπίτι μου , κατάκοπη , πονεμένη και δυστυχισμένη.. Ανέβηκα επάνω και ξάπλωσα στο κρεβάτι , κουκουλώθηκα και ένας δεύτερος γύρος δακρύων έκανε την εμφάνιση του  .. Αυτό ήταν , το τέλος δόθηκε και υπαίτια για όλα αυτά , είμαι μόνο εγώ !!!

ΤΈΛΟΣ??????