Η ζωή μας ... ένα βιβλίο

Η ζωή μας .. ένα βιβλίο ..

Κεφάλαιο 19.. Δολοφονία ..

Πριν τρεις μέρες ..

Ο Έντουαρτ μετά από ένα καλό ύπνο που κατάφερε να κάνει χωρίς εφιάλτες και με ένα χαμόγελο στα χείλη σηκώθηκε για να φτιάξει γάλα στο μικρό .. Είχε πάντα στο ψυγείο του γιατί κάποιες φορές δεν κοιμάται  και το χρειάζεται ..Ντύθηκε και πήγε στον ξενώνα  αλλά ο μικρός δεν ήταν εκεί .. Άρχισε η καρδιά του να χτυπά δυνατά από την ανησυχία ..Κατέβηκε αμέσως κάτω αλλά ούτε στο σαλόνι ήταν .. Πήγε στην κουζίνα και ηρέμησε , τον είδε να κάθεται σε μια καρέκλα και να πίνει γάλα .. Αυτό το παιδί θα τον τρελάνει εντελώς.. κάνει μόνος τα μαθήματα , βάζει μόνος του το γάλα , αλλά θέλει παραμύθι για να κοιμηθεί ..

-         Μικρέ με ανησύχησες , νόμιζα ότι το έσκασες ..

-         Καλημέρα και σε εσένα Έντουαρτ, του είπε χαμογελαστά …

-         Καλημέρα μικρέ .. , του είπε και αφού του έπαιξε με τα μαλλιά του μικρού 

ανακατεύοντας τα , έφτιαξε καφέ να πιει  και κάθισε μαζί του ..

-         Όλα μόνος σου τα κάνεις μικρέ ?

-         Ναι δεν είχα ποτέ άνθρωπο να με φροντίζει .. Μόνο ο πατέρας μου , αλλά τον έχασα και έτσι έμαθα να τα κάνω όλα μόνο μου …

-         Εμένα πάντα με παραχάιδευαν , οι θείοι μου με φρόντιζαν μέχρι τελικής πτώσεως ..

-         Οι θείοι σου ?

-         Ναι τους γονείς μου τους έχασα όταν ήμουν πολύ μικρός και με μεγάλωσαν οι θείοι μου .., είπε ο Έντουαρτ και τότε ο μικρός κατέβασε το προσωπάκι του προς τα κάτω λυπημένο ..

-         Ε μικρέ , του είπε και του σήκωσε το πρόσωπο του, δεν θέλω να σε βλέπω λυπημένο ..

-         Λυπάμαι για τους γονείς σου ..

-         Οι θείοι μου με μεγάλωσαν με όση αγάπη είχαν ποτέ δεν μου έλειψε τίποτα ..

-         Τουλάχιστον εσύ είχες ανθρώπους να σε αγαπάνε ..

-         Και εσύ έχεις, η Μπέλλα σε λατρεύει ..

-         Και εσύ ?

-         Τι εγώ ?

-         Εσύ με αγαπάς ?

-         Και βέβαια σε αγαπώ μικρέ ..  , είπε και τον αγκάλιασε για να του επιβεβαιώσει την αγάπη του ..

-         Θα έρχεσαι να με βλέπεις ..? Να και η ερώτηση παγίδα..

-         Θα προσπαθήσω μικρέ , αν με αφήνει και η Μπέλλα ..

-         Θα μιλήσω εγώ στην κυρία ..

-         Καλά μικρέ .. , λοιπόν άντε σήκω τώρα γιατί θα αργήσεις στο σχολείο..

-         Πάμε για να καλοπιάσουμε την Κυρία .. , είπε και άρχισε να τραβάει τον Έντουαρτ για να φύγουν .. Πήρε και την τσάντα του και έφυγαν αμέσως …Στο δρόμο , ο Έντουαρτ είχε βάλει μουσική και ο μικρός σχεδόν χοροπηδούσε μέσα στο αυτοκίνητο ..

-         Μικρέ πρόσεχε σε παρακαλώ , μην πάθουμε καμιά ζημιά

-         Μην φοβάσαι προσέχω .., είπε και συνέχισε να χορεύει μέσα στο αυτοκίνητο …

-         Μικρέ φτάσαμε ..

-         Μμ κρίμα .., είπε απογοητευμένος ..

-         Έλα βρε .. θα προσπαθήσω να τα ξαναπούμε , εντάξει ..?

-         Εντάξει .. είπε και του έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο και βγήκε από το αυτοκίνητο .. Εν τω μεταξύ από την άλλη μεριά τους παρατηρούσε η Μπέλλα και σκεφτόταν ότι ήταν κρίμα που δεν ήταν όλοι μαζί ..

-         Α Έντουαρτ , όταν γράψεις το πρώτο σου παραμύθι θα μου το δώσεις να το διαβάσω μικρέ ..

-         Μα δεν γράφω παραμύθια ..

-         Καλά το πρώτο σου παραμύθι σε εμένα ., εντάξει ? άντε τα λέμε .., είπε και πήγε προς το σχολείο χωρίς να δέχεται αντίρρηση ως προς το παραμύθι .. Κοίταξε στιγμιαία  την Μπέλλα , αλλά αμέσως έφυγε , δεν άντεχε να την βλέπει , μετά από όλα αυτά που είχαν συμβεί μεταξύ τους ..

Πήγε σπίτι του και κάθισε να γράψει , αλλά ξαφνικά δεν του έβγαινε λέξη .. Άρχισε να γράφει το παραμύθι που είχε πει στον μικρό χθες και του έβγαινε με τόση μεγάλη ευκολία , λες και πάντα ήταν παραμυθάς ..Κάποια στιγμή χτύπησε η πόρτα του .. Πετάχτηκε ολόκληρος , δεν περίμενε κάποιον και ήταν αρκετά πρωί για να έρθει κάποιος .. Άνοιξε την πόρτα και είδε τον Πίτερ με ακριβά ρούχα ..

-         Τι θες εσύ εδώ ..?

-         Τι νόμιζες ότι έτσι θα την γλίτωνες?

-         Τι θέλεις?

-         Μου τελειώνουν τα άλλα λεφτά , θέλω και άλλα ..

-         Σου έδωσα αρκετά δεν μπορείς να ζητάς και άλλα ..

-         Μπα και ποιος σου το είπε αυτό ??

-         Εγώ , ήταν υπεραρκετά αυτά που σου έδωσα ..

-         Άκου να δεις , αν δεν μου δώσεις άλλα τόσα , θα πάω στην δασκαλίτσα σου και θα της τα πω όλα ..

-         Με απειλείς ?

-         Κανονικότατα ..

-         Καλά άφησε μου λίγο χρόνο και θα μιλήσουμε ..

-         Σου δίνω τρεις μέρες περιθώριο μετά θα χάσεις την ευκαιρία σου ..

-         Καλά άντε φύγε τώρα από εδώ , του είπε και του έκλεισε την πόρτα ..

Έπρεπε να το περιμένει αυτό .. Αυτός ο άνθρωπος ήταν άπληστος ήταν θέμα χρόνου να έρθει ξανά και να ζητήσει χρήματα .. Δεν ήξερε τι να κάνει ..Είχε την δυνατότητα να δώσει και άλλα χρήματα αλλά αυτό μέχρι πότε θα συνεχιζόταν ?Αυτός είναι κακός κάθε φορά που του τελειώνουν τα χρήματα να έρχεται να παίρνει χρήματα ..Προς το παρόν δεν θα το σκεπτόταν , είχε τρεις μέρες να δει τι μπορεί να κάνει ..

Την νύχτα της ίδιας ημέρας ο Πίτερ γύρισε μεθυσμένος στο σπίτι του , με κοκκινάδια στον λαιμό του , το πουκάμισο του μισοβγαλμένο από το παντελόνι  , γενικά σε μια άθλια κατάσταση .. Μόλις τον είδε η Έλενα , κοκκίνισε ολόκληρη από την κατάσταση στην οποία βρισκόταν , και άλλες  φορές ήταν κάπως έτσι , αλλά αυτή την φορά ήταν πολύ χειρότερος.. Τον φοβόταν αλλά θα του μιλούσε δεν άντεχε άλλο αυτή την κατάσταση..

-         Τι χάλια είναι αυτά πάλι ?

-         Να μην σε νοιάζει …

-         Παντρεμένοι είμαστε πώς να μην με νοιάζει .. 

-         Βρε άντε μου στο διάολο που θα μου κάνεις έλεγχο ..

-         Να πας εσύ στον διάολο εκεί αξίζει να είσαι ..

-         Βούλωστο ..

-         Δεν το βουλώνω , μου πήρες το παιδί για τα λεφτά , με έχεις κάνεις ρεζίλι σε όλο το χωριό , δεν έχω μούτρα να βγω  έξω πια

-         Σκάσε μωρή ..

-         Να σκάσεις εσύ , να φύγεις από το σπίτι μου , δεν σε θέλω άλλο εδώ ..

-         Ποιος να φύγει μωρή από εδώ ..?

-         Εσύ μου έχεις κάνει την ζωή χάλια , φύγε παλιομεθύστακα από εδώ ..

-         Σκάσε μωρή σε ποιον νομίζεις ότι μιλάς έτσι ?, είπε και τότε σήκωσε το χέρι του , την χαστούκισε με τέτοια δύναμη που την έσπρωξε και την έριξε πάνω σε στην σιδερένια πόρτα που είχαν , χτυπώντας δυνατά το κεφάλι  της ..Αίμα άρχισε να τρέχει από το κεφάλι της ..Ο Πίτερ είχε μείνει , ότι και να ήταν δεν ήθελε να την σκοτώσει .. Πήγε κοντά της , την πήρε στα χέρια του και τα χέρια του γέμισαν αίματα   ..

-         Την κατάρα μου να έχεις , είπε σιγανά η Έλενα και παραδόθηκε στον αιώνιο ύπνο μέσα στα χέρια του ..

Στην αρχή ο Πίτερ πανικοβλήθηκε , αλλά δεν μπορούσε να πει ότι την σκότωσε θα τον πήγαιναν στην φυλακή ισόβια , κάτι τέτοιο δεν ήθελε .. Την έσπρωξε λίγο πιο πέρα .. Άνοιξε την πόρτα έλεγξε ότι δεν υπήρχε κανείς μέσα στην νύχτα ..Βγήκε έξω πήρε ένα φτυάρι άρχισε να ανοίγει ένα λάκκο , όσο μπορούσε φυσικά γιατί το ποτό τον είχε θολώσει ..Έσυρε το πτώμα της γυναίκας του , το έβαλε μέσα και άρχισε να ρίχνει χώμα από πάνω για την καλύψει .. Ωστόσο πάνω στο μεθύσι του δεν την έθαψε και τέλεια , αλλά τουλάχιστον την κάλυπτε , δύσκολα θα τον ανακάλυπτε κάποιος..

Μετ ά από τρεις ημέρες ..

Η Εφημερίδα κυκλοφορεί  με πρωτοσέλιδο .. « Μυστηριώδης εξαφάνισης της Έλενας  Κράμερ .. , ο ‘άντρας της ανησυχεί όποιος την βρει ή μάθει κάτι για αυτήν , να τον ειδοποιήσει»

Εδώ και τρεις ημέρες η γυναίκα του Πίτερ και μητέρα του Άντονι έχει εξαφανιστεί κανένας δεν ξέρει για αυτήν .. Οι φήμες πολλές , «ότι παράτησε τον άντρα της», «ότι αυτοκτόνησε» και άλλες πολλές φήμες ..Ο μόνος που ήξερε την αλήθεια ήταν ο άντρας της αλλά δεν θα έλεγε τίποτα  .. Το έπαιζε δυστυχισμένος, άλλωστε κανείς δεν είχε δει τι είχε συμβεί πριν τρεις ημέρες και έτσι μπορούσε να ζει άνετα ..

Ο μικρός είχε σοκαριστεί και ήταν σίγουρος ότι την έφαγε ο πατριός του ..  Έκλαιγε όλη την ημέρα και η Μπέλλα ήταν πάντα δίπλα του για να τον ηρεμήσει.. Μπορεί να ήθελε να ζήσει με την Μπέλλα αλλά την μητέρα του την αγαπούσε, ακόμα και αν του έχει κάνει τόσα ..Ο Έντουαρτ πήγε και τον είδε και η Μπέλλα τους άφησε μόνους τους , άλλωστε ο μόνος που μπορούσε να τον καταλάβει καλύτερα ήταν εκείνος ..Η Μπέλλα είχε μιλήσει με τον Άντριου και στην περίπτωση που η μητέρα του μικρού ήταν νεκρή θα έκανε δεύτερη αίτηση για υιοθεσία και θα εξασφάλιζε την προσωρινή του επιμέλεια μέχρι να γίνει το δικαστήριο , δεν ήθελε να τον βάλουν και πάλι στο ίδρυμα..

Εν τω μεταξύ ήταν η στιγμή να απαντήσει  ο Έντουαρτ στον Πίτερ .. Ξεκίνησε μέσα στην νύχτα με καταρρακτώδης βροχή και πήγε σπίτι του .. Χτύπησε την πόρτα και ένας μεθυσμένος άντρας έκανε την εμφάνιση του , αλλά όχι τόσο ώστε να μην καταλαβαίνει τι γίνεται γύρω του ..

-         Μου τα έφερες τα χρήματα?

-         Δεν θα πάρεις άλλα λεφτά ..

-         Μπα μπα , δεν φοβάσαι ότι θα πάω να το πω στην δασκαλίτσα ..?

-         Άκου να δεις , έτσι κι αλλιώς δεν έχω τίποτα να χάσω , μην τολμήσεις να κάνεις τίποτα , γιατί θα σε σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια ..

-         Με απειλείς ..?

-         Σε προειδοποιώ , είπε και έφυγε ..

Μόλις βγήκε , πήγε να βγάλει το κινητό του , αλλά κάπως γλίστρησε και έπεσε και έκανε ολόκληρη διαδρομή λόγω ότι κάτω γλιστρούσε και το παρέσυρε η βροχή  .. Πήγε να το πιάσει και αντί να πιάσει το κινητό έπιασε κάτι σαν χέρι.. Αμέσως πετάχτηκε ..Πήρε το κινητό το οποίο βρισκόταν ακριβώς δίπλα και έφυγε τρέχοντας ..Μπήκε στο αυτοκίνητο και μέσω απόκρυψης πήρε τηλέφωνο την αστυνομία ..

-         Πτώμα βρέθηκε στην αυλή του Πίτερ Κράμερ , πηγαίνετε αμέσως .., είπε και το έκλεισε ..

Μετά από λίγο η αστυνομία με σκύλους εκπαιδευμένους , μπήκαν στην αυλή του σπιτιού .. Η βροχή είχε αποκαλύψει και άλλα μέρη του σώματος , μιας και ο Πίτερ δεν το είχε θάψει καλά .. Ανακάλυψαν το πτώμα της Έλενας..Χτύπησαν την πόρτα , αλλά κανένας δεν τους άνοιγε .. Έριξαν την πόρτα και μπήκαν μέσα βρίσκοντας τον άλλον να πίνει και να έχει γίνει πια τύφλα στο μεθύσι .. Πήγαν τον σήκωσαν και του πέρασαν τις χειροπέδες ..

-         Τι κάνετε εκεί ?

-         Σε συλλαμβάνουμε για τον φόνο της Έλενας Κράμερ .. , είπαν και τον έσυραν προς τα έξω και τον οδήγησαν πια στην φυλακή ..

Ένας ακόμα ένοχος βρήκε την δικαιοσύνη μπροστά του , θα το βρει και ακόμα ένας ??