Ευτυχία η χρήμα ...10

Έντουαρτ

7 χρόνια πριν

Το θέαμα που βλέπω δεν μου άρεσε καθόλου , ο Τζεικομπ Μπλακ και δύο μπράβους από πίσω να στέκονται απέναντι μου. Ήταν σίγουρο ότι κάτι άσχημο θα συμβεί !!!!

-          Κύριε Μπλακ ?

-          Βρε βρε ο κύριος Κάλλεν

-          Συμβαίνει κάτι ?

-          Τι να συμβαίνει μωρέ , απλά πηγαίνεις   με την γυναικά  μου τίποτα το σοβαρό.

-          Να σας εξηγήσω …

-          Δεν χρειάζεται , απλά άκουσε με προσεχτικά , αύριο υποβάλλεις την παραίτηση σου , χωρίζεις από την Μπέλλα και εξαφανίζεσαι .

-          Και αν δεν το κάνω ?

Τότε έδωσε νόημα σε έναν από τους δύο μπράβους και ήρθε δίπλα μου βάζοντας το όπλο στο κρόταφο μου

-          Είναι πολύ απλό , εκτός από το γεγονός ότι μπορεί να βρεθείς σε κανένα χαντάκι , θα κάνω την αγάπη σου να βρεθεί στο πάτο , θα την καταστρέψω οικονομικά , και δεν θα έχει στον ήλιο μοίρα , κατάλαβες ή θες να στο κάνω πιο λιανά .?

-          Κατάλαβα και πολύ καλά μάλιστα

-          Μου αρέσει που συνεννοούμαστε, είπε , γύρισε την πλάτη του και οι μπράβοι άρχισαν να με βαρούν , στο σώμα κάνοντας με να πέσω κάτω ανήμπορος. Αφού έφυγαν προσπάθησα να σηκωθώ , ήμουν αδύναμος και πονούσα τόσο πολύ , όχι τόσο σωματικά , αυτός ο πόνος ήταν υποφερτός αλλά αυτό που με βάραινε περισσότερο από όλα , ήταν το γεγονός ότι έπρεπε να φύγω για να μην βάλω σε κίνδυνο την μόνη γυναίκα που αγάπησα και θα την αγαπώ μέχρι να πεθάνω  .

7 ΧΡΌΝΙΑ ΜΕΤΆ

-          ΒΡΕ καλώς τα παιδιά , έχουμε καιρό  να τα πούμε.., είπα με θρασύτητα

-          Έντουαρτ Κάλλεν πριν επτά χρόνια σου είπα να μείνεις μακριά μας και εσύ το παραβίασες ..

-          Είδες τι κάνω βρε παιδί μου , παραβιάζω τους κανόνες ενός μαλάκα .., ντροπής πράγματα .

-          Τολμάς να με κοροϊδεύεις ?

-          Εγώ τέτοιο πράγμα , πως σου πέρασε αυτό από το μυαλό ?

-          Σου το ξαναλέω για ακόμα μια φορά .. σήκω και φύγε πριν σε πάρει και σε σηκώσει ο διάολος.

-           Και τι σε κάνει να νομίζεις ότι αυτή την φορά θα υπακούσω στις διαταγές σου.?

-          Το γεγονός ότι δεν θες να δεις την αγάπη σου να καταστρέφεται ..

-          Είναι καλό επιχείρημα , σου βρίσκεται κάτι καλύτερο ?

-          Το ότι θα σε σκοτώσω , σου κάνει .., και μου έστειλε και τους δυο μπράβους προς τα πάνω μου. 
- καλό βρε παιδί μου αλλά καθόλου πειστικο και έδωσα νόημα στους μπράβους μου που ήταν κρυμμένοι να πάνε δίπλα στον Τζεικ

-          Από ότι βλέπεις κύριε Μπλακ οι απειλές σας δεν με πτοούν καθόλου , για αυτό ακούστε με καλά και πολύ προσεχτικά..μην ξανατολμήσεις να με απειλήσεις γιατί αυτήν την φορά θα τα βρεις εσύ σκούρα και δεν το θες , πίστεψε με , θα βρεθείς πιο κάτω και από τον πάτο.

-          Με απειλείς ?

-          Εγώ τέτοιο πράγμα ? απλά σε προειδοποιώ, ότι δεν είμαι ο μαλάκας που γνώρισες τότε , μπορώ να σε καταστρέψω μόνο με ένα τηλεφώνημα μου ,για αυτό μακριά από εμένα .Κατάλαβες ?

-          Πάμε παιδιά και με σένα δεν τελειώσαμε ακόμα , να δούμε ποιος θα βγει κερδισμένος .

-          Το αποτέλεσμα είναι δεδομένο , αλλά θέλω να το απολαύσω

Δεν είπε τίποτα απλά με κοίταξε με εξαγριωμένο ύφος και έφυγε.

-          Όλα εντάξει κύριε Κάλλεν ?

-          Ναι παιδιά σας ευχαριστώ πολύ

-          Τίποτα το καθήκον μας κάναμε , θα μας χρειαστείτε κάτι άλλο ?

-          Προς το παρόν όχι παιδιά , αν είναι θα σας ειδοποιήσω.

-          Όπως επιθυμείται

Ανέβηκα επάνω και πήγα κατευθείαν στο γαρφείο της Μπέλλας.

-          Γεια σου Μπρι ..

-          Καλημέρα σας κύριε Κάλλεν

-           Γιατί καλέ στο πληθυντικό ξένοι είμαστε ??

-          Ε πως είστε πολύ ανώτερος από όλους σχεδόν εδώ μέσα

-          Ναι αλλά εμείς είμαστε φίλοι , έτσι ?

-          Ναι αλλά ..

-          Δεν έχει αλλά , όπως είπαμε.

-          Όπως θες ..

-          Είναι μέσα η κυρία Σουάν ?

-          Ναι μέσα από νωρίς …

-          Πες της ότι την θέλω .

.

-          Αμέσως , την κάλεσε και μετά από ένα λεπτό το έκλεισε .

-          Μπορείς να περάσεις ..

-          Ευχαριστώ .

-          Τίποτα , είπε 

προχώρησα , χτύπησα την πόρτα και μετά από δευτερόλεπτα ακούστηκε η υπέροχη φωνή της.

-          Περάστε…, μπήκα μέσα και την είδα να κάθεται και μόλις με είδε ολόκληρο το πρόσωπο της φωτίστηκε. Χωρίς να χάσω χρόνο πήγα και την φίλησα .

-          Μου έλειψες ..

-          Μόνο τρεις ώρες είμαστε χώρια ..

-          Αλήθεια ,? εμένα μου φάνηκαν αιώνες .. είπα και γελάσαμε και οι δύο .

-          Πάντως πρέπει να συγκρατηθούμε τώρα γιατί είναι εδώ ο Τζεικ και μπορεί να μας πιάσει.

-          Μμμ κατάλαβα , είπα και πήγα και κάθισα στην απέναντι καρέκλα από αυτήν.

-          Έλα μην κάνεις έτσι , λίγο υπομονή .

-          Ναι υπομονή θα κάνω για πόσο δεν ξέρω ..

-          Τι εννοείς ?

-          Δεν είμαι αυτός  ο υπομονετικός άνθρωπος που γνώρισες πριν χρόνια, έχω αλλάξει .

-          Μου λες να χωρίσω ?

-          Γιατί δεν έχεις σκοπό να χωρίσεις ?

-          Είναι τώρα συζήτηση αυτή που πιάσαμε?

-          Μπέλλα αποφεύγεις την ερώτηση ?

-          Δεν την αποφεύγω 

.

-          Την αποφεύγεις , απάντησε μου   ..

-          Δεν ξέρω Έντοαυαρτ ..

-          Δεν ξέρεις ?

-          Ναι δεν ξέρω έλα λίγο στην θέση μου , αυτός ο άνθρωπος είναι είτε το θες είτε όχι ο άντρας μου εδώ και επτά χρόνια και με έχει στηρίξει αρκετά ., ενώ εσύ δεν ήσουν εδώ .

-          Με κατηγορείς ?

-          Δεν σε κατηγορώ αλλά δεν μπορείς να μου λες από την μια στιγμή στην άλλη να χωρίσω , χρειάζομαι χρόνο …

-          Με αγαπάς ?

-          Με ρωτάς ?

-          Απάντησε μου ..

-          Και βέβαια σε αγαπώ , όσο τίποτα άλλο στην ζωή μου …

-          Με εμπιστεύεσαι ?

-          Και βέβαια σε εμπιστεύομαι .. αλλά ως προς τι ερωτήσεις είναι αυτές ?

-          Θέλω να ξέρω ακριβώς τα συναισθήματα σου για μένα …

-          Βρε Έντουαρτ αφού ξέρεις ότι σε αγαπώ..

-          Το ξέρω ?

-          Και βέβαια το ξέρεις και μην αμφιβάλλεις ποτέ για αυτό …

-          Ωραία μου ζήτησες χρόνο… θα τον έχεις .. αλλά μην επαναπαύεσαι , δεν είμαι πια αυτός ο υπομονετικός άνθρωπος και πάνω από όλα αυτός ο φοβητσιάρης που ήμουν.

-          Δηλαδή ?

-          Δεν φοβάμαι τίποτα Μπέλλα , είμαι έτοιμος να αντιμετωπίσω τα πάντα .

-          Αχ αγάπη μου , ξέρω ότι είναι όλα δύσκολα και εναντίον μας αλλά θα τα καταφέρουμε ..

-          Το εύχομαι ..

-          Δεν το πιστεύεις ?

-          Δεν ξέρω Μπέλλα , πολύ φοβάμαι ότι για αρκετό καιρό θα είμαι το τρίτο πρόσωπο .

-          Το ήξερες αυτό όταν ήρθες , ήξερες ότι έχω παντρευτεί ..

-          Ξέρεις ποιο είναι το πρόβλημα Μπέλλα ?

-          Ποιο ?

-          Εγώ άφησα πίσω μια γυναίκα με πάθος , χωρίς φόβο , που τολμούσε , ανεξάρτητη και τώρα…

-          Τώρα …

-          Άστο ..

-          Όχι πες …

-          Μια γυναίκα εξαρτημένη από τον σύζυγος της , που φοβάται να αντιμετωπίσει τα συναισθήματα της .

-          Εσύ φταις για όλα αυτά ..

-          Πάλι με κατηγορείς ?

-          Ναι Έντουαρτ σε κατηγορώ , εσύ φταις για αυτό που είμαι σήμερα , αν δεν έφευγες τότε , τώρα θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα .

-          Έφυγα για  να σε…

-          Για  να με τι Έντουαρτ , μίλα ξεκάθαρα …

Χωρίς να απαντήσω , τα πράγματα έπαιρναν άλλη τροπή, άνοιξα την πόρτα και έφυγα. Δεν άντεχα άλλο αυτή την συζήτηση , ήξερα ότι η Μπέλλα έχει δίκιο , αν δεν είχα φύγει , τώρα …. Όχι έπρεπε να φύγω , δεν ήταν η ώρα να πω ακόμα την αλήθεια , θα πληγωνόταν και αυτό ήταν το χειρότερο μου.

Πήγα με γοργό ρυθμό στο γκαράζ , μπήκα στο αυτοκίνητο και ξεκίνησα για όπου με έβγαζε, εν τω μεταξύ από πίσω ερχόταν η Μπέλλα, αλλά δεν είχα κουράγιο , ίσως όταν αποφάσισα να έρθω , θα έπρεπε να το έχω σκεφτεί καλύτερα , να έχω προετοιμαστεί καλύτερα , μάλλον όλα αυτά ήταν πολλά για μένα . Έτρεχα στον δρόμο , ενώ η βροχή έπεφτε καταρρακτωδώς , από το καθρέπτη έβλεπα ένα αυτοκίνητο να με ακολουθεί , ήταν η Μπέλλα , η οποία έτρεχε με το ίδιο ρυθμό με μένα . Ότι και να έχω εγώ, η Μπέλλα , δεν πρέπει να πάθει τίποτα , δεν θέλω να σκοτωθεί εξαιτίας μου. Είχαμε απομακρυνθεί αρκετά από την πόλη , άλλα αυτοκίνητα δεν υπήρχαν πια , έστριψα και σταμάτησα και λίγο πιο πέρα η Μπέλλα . 

Βγήκαμε ταυτόχρονα από το αυτοκίνητα μας , και οι δυό με γρήγορο ρυθμό , πέσαμε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου . Η βροχή έπεφτε ενώ εμείς φιλιόμασταν με πάθος μέσα στην μέση , ανάμεσα στα αυτοκίνητα μας . Τα χείλη μας κινιόντουσαν ταυτόχρονα , οι γλώσσες μας είχαν ενωθεί , τίποτα δεν μπορούσε να μας χωρίσει   , την χρειαζόμουν και με χρειαζόταν .Άρχισα να προχωρώ προς το αυτοκήτο μου χωρίς να ξεκολλάμε τα χείλη μας , τα χείλη μας κινιόντουσαν συνεχώς , δευτερόλεπτα μόνο για πάρουμε ανάσα και συνεχίζαμε . Την ήθελα τόσο πολύ ! Την ακούμπησα πάνω στο αυτοκίνητο και συνέχισα να την φιλάω με πάθος , δεν μπορούσα να συγκρατηθώ με την Μπέλλα , αυτή η γυναίκα με ξεπερνά , με κάνει να παραφέρομαι .Τα χέρια της ήταν ανάμεσα στα μαλλιά μου και έπαιζαν με τις τούφες μου , αυτή η κίνηση της πάντα με ξετρέλαινε .Την είχα κολλήσει πάνω στο αυτοκίνητο , και δεν θα την άφηνα να φύγει με τίποτα!!!Σήκωσα την φούστα της και έπιανα το υπέροχο και απαλό δέρμα της και πήρα ολόκληρος φωτιά .

-          Σε θέλω εδώ και τώρα …

-          Και εγώ σε θέλω , κάνε με δική σου , μου είπε και δίνοντας μου έναυσμα να συνεχίσω, τίποτα δεν με κράταγε πια . Άνοιξα την πίσω πόρτα του αυτοκίνητου μου , κάθισα στο κάθισμα και την τράβηξα επάνω μου . Συνεχίσαμε  να φιλιόμαστε  ενώ και οι δύο ταυτόχρονα προσπαθούσαμε να βγάλουμε τα ρούχα του άλλου , εγώ το πουκάμισο της και εκείνη πρώτα το σακάκι μου και έπειτα το πουκάμισο μου . Αφού τα καταφέραμε και οι δυο με τα ρούχα , δεν άντεξα άλλο και έχωσα το πρόσωπο μου ανάμεσα στο στήθος της , και αφού άφησα ένα φιλί εκεί άρχισα να περνώ την γλώσσα μου ανάμεσα τους και έπειτα έγλυψα και δάγκωσα τις ρώγες της , οι οποίες είχαν γίνει τόσο σκληρές που με έκαναν να ερεθίζομαι ακόμα περισσότερο .

-          Σε θέλω μέσα μου τώρα ...

Δεν χρειαζόταν τίποτα άλλο , έβγαλα από το ντουλαπάκι ένα προφυλαχτικό  , η Μπέλλα με ξεγύμνωσε, το φόρεσα , της κατέβασα το εσώρουχο και με την μία μπήκα μέσα της . Ήταν τόσο υγρή  που έπιανα φωτιά . Οι ωθήσεις μου γινόντουσαν όλο και πιο γρήγορες , όλο και πιο δυνατές ενώ εκείνη με τις κινήσεις της έδινε μια άλλη διάσταση σε αυτό που συνέβαινε . Ήταν από πάνω μου και καθώς κινιόμασταν το στήθος της πήγαινε πάνω κάτω και αυτό έκανε ακόμα πιο δυνατές τις ωθήσεις μου ,  σηκώθηκα , την πήρα αγκαλιά και έφτασα στο τέρμα , μπήκα ολόκληρος μέσα της , η Μπέλλα τεντώθηκε ολόκληρη .Συνεχίζαμε ακάθεκτοι , χωρίς να νοιαζόμαστε τι γίνεται γύρω μας , η βροχή έπεφτε πάνω στο αυτοκίνητο δυνατά και εμείς ήμασταν χαμένοι στο πάθος μας . Το ένοιωθα φτάναμε στο τέλος , επιτάχυνα τις κινήσεις μου , ώσπου και τους δυο μας  κατέκλυσαν τα υγρά μας . Προσπαθούσαμε να βρούμε τις ανάσες μας , η Μπέλλα είχε βάλει το κεφάλι της πάνω στο στέρνο μου και της χάιδευα τα μαλλιά .

-          Μην ξαναφύγεις σε παρακαλώ , μου είπε και ράγισα μέσα μου.

-          Όχι μάτια μου , στο υπόσχομαι δεν θα ξαναφύγω.

-          Δεν το άντεξα και δεν καταλαβαίνω γιατί έφυγες έτσι ?

-          Γιατί με πνίγει κάτι και αν το αποκαλύψω θα γκρεμιστούν όλα.

-          Είναι τόσο σοβαρό ?

-          Πάρα πολύ αλλά όταν έρθει η κατάλληλη ώρα θα σου το πω ..

-          Όπως θες αρκεί να μην φύγεις από κοντά μου.

-          Όχι τέλος αυτά αγάπη μου ….τέλος.. της είπα και της άφησα ένα φιλί πάνω στη κορυφή του κεφαλιού της . Από εδώ και πέρα , δεν θα το έβαζα ποτέ στα πόδια , από εδώ και πέρα όλα θα πάρουν την ροή τους.