Αληθινή αγάπη

Μπέλλα

Ζωή? Τι παράξενη λέξη ? Ειδικά για μένα που η ζωή μου τόσο φτωχική και συνάμα κουραστική ! Είμαι γύρω στα 18 και ζω σε ένα  φτωχικό και μικρό σπιτάκι λίγο έξω από την πόλη μαζί με τους καλούς μου γονείς ..Έχουμε και ένα μικρό μαγαζάκι με τρόφιμα και για να βγάλουμε λίγα χρήματα παραπάνω , αναγκάζομαι καθημερινά να κάνω πότε μικρά πότε μεγάλα δρομολόγια για να μεταφέρω τρόφιμα στα σπίτια . Ευτυχώς έχω ένα ποδήλατο και με βοηθά λιγάκι για την μεταφορά …

Στην κοινωνική τάξη στην οποία βρίσκομαι ο έρωτας είναι κατά μια έννοια άγνωστη λέξη ..Η οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκομαι δεν μου επιτρέπει τον πραγματικό έρωτα , ο οποίος αντικαθίσταται από το προξενιό !! Έτσι παντρεύτηκαν και οι γονείς μου αλλά στην συνέχεια αγαπήθηκαν και είδε ο ένας στο πρόσωπο του άλλου, την πραγματική , την αληθινή αγάπη … Αυτό ελπίζω να γίνει και σε μένα …

Σήμερα ήταν μια όμορφη μέρα , είχε λιακάδα και μια ευχάριστη διάθεση με είχε κατακλύσει , αλλά δυστυχώς η χαρά αυτή χάθηκε μόλις μου είπε ο πατέρας μου ότι  θα μεταφέρω τρόφιμα στην άλλη άκρη της πόλης, σε μια πλούσια οικογένεια . Στην οικογένεια των Μπλάκ .. Λένε ότι είναι αρκετά πλούσια , με πολλά και μεγάλα κτήματα στην διάθεση τους.. Είχαν και ένα γιο , όμορφο τον λένε αλλά δεν τον έχω δει από κοντά για να μπορέσω να πω την γνώμη μου.. Μπορεί σήμερα να είναι η τυχερή μου μέρα και να τον συναντήσω.. Να μου πεις τι ελπίδες , έχω εγώ ένα φτωχό κορίτσι μπροστά του …

Ξεκίνησα λοιπόν με το ποδηλατάκι μου αρκετά νωρίς για να μπορέσω να φτάσω κάποια στιγμή στο σπίτι τους ..Ευτυχώς ήρθε μαζί μου και η κολλητή μου , η οποία δεν ήταν τόσο πολύ η φιλία της που ήθελε να έρθει μαζί μου αλλά η περιέργεια της να γνωρίσει τον νεαρό Μπλακ αλλά και για να δει από κοντά ένα πλούσιο και μεγάλο σπίτι ..

-          Άντε έχουμε πολύ ακόμα ? ρώτησε η Άλις η οποία είχε κουραστεί …

-          Όχι πολύ ..

Μετά από λίγο η Άλις μου είπε ..

-          Φτάνουμε ?

-          Σε λίγο .. 

Μετά από κανένα 10λεπτο

-          Φτάνουμε ?

-          Αμάν ρε Άλις , να το σπίτι τους , αμάν πια με έπρηξες.. και ένα μεγάλο και αρχοντικό σπίτι εμφανίστηκε μπροστά μας …

-          Πω πω τι μεγάλο σπίτι !!! αχ και να ζούσαμε μέσα !!

-          Ναι καλά , κάτσε τώρα εδώ , να πάω να αφήσω τα πράγματα ..

-          Να μην έρθω και εγώ μέσα ?

-          Όχι Άλις περίμενε εδώ και να σαι φρόνιμη ..

-          Καλά ,είπε μουτρωμένη η Άλις , αλλά δεν θα της έκανα το χατίρι , διότι όπου πηγαίναμε γινόμασταν ρεζίλι καλύτερα να έμενε εδώ ..

Πήρα τα τρόφιμα και μπήκα μέσα .. Μπροστά μου απλωνόταν ένα υπέροχος κήπος , με εκατοντάδες λουλούδια , δέντρα , τα πάντα γύρω μοσχοβολούσαν, πραγματικά ήταν ένας παράδεισος !! Καθώς χάζευα ξαφνικά έπεσα πάνω σε κάποιον και μου έπεσαν τα πράγματα κάτω  ..

-          Είσαστε καλά δεσποινίς μου?, ακούστηκε μια γλυκιά φωνή και μόλις γύρισα ένας όμορφος άντρας εμφανίστηκε μπροστά μου . Ψηλός , μελαχρινός με μαύρα μαλλιά και κατάμαυρα μάτια κι ένα γλυκό και λαμπερό χαμόγελο στα χείλη του ..

-          Ναι ναι καλά είμαι , είπα κομπιαστά ..

-          Να προσέχετε άλλη φορά , είπε με ένα άγριο τρόπο ένας κύριος δίπλα του που η ομορφιά του ήταν τόσο ξεχωριστή .. Ψηλός με καταπράσινα μάτια , μαλλιά στο χρώμα του χαλκού , ανοιχτός στο δέρμα .. τόσο όμορφος αλλά μου φαίνεται κάπως δύστροπος , ενώ ο άλλος είναι πιο γλυκός ..

-          Ναι ναι συγγνώμη , είπα και πήγα να μαζέψω τα πράγματα…. Τότε έσκυψε ο κύριος ο μελαχρινός και με βοήθησε ..

-          Σας ευχαριστώ πολύ ..

-          Ναι καλά άντε πήγαινε στην δουλειά σου , είπε ο άλλος με ένα κακό τρόπο και εγώ άρχισα να τρέχω να πάω μέσα ..ενώ ταυτόχρονα άκουσα να λένε..

-          Αμάν βρε Έντουαρτ ένα κοριτσάκι είναι μην του φέρεσαι έτσι ..

-          Να και ο πονόψυχος Μπλακ ..αλλά δεν άκουσα άλλα πήγα μέσα στο σπίτι να αφήσω τα πράγματα ..

Από εκείνη την στιγμή και για τις επόμενες μέρες ένα μόνο πρόσωπο είχα στο μυαλό μου , τον νεαρό Μπλακ .. Τελικά ο έρωτας είναι τόσο όμορφο συναίσθημα….

Τζεικ ..

-          Αμάν βρε Έντουαρτ ένα κοριτσάκι είναι μην του φέρεσαι έτσι ..

-          Να ο πονόψυχος Μπλακ , που λυπάται τα φτωχά κοριτσάκια..

-          Ε τι μας έφταιξε μωρέ το καημένο ..

-          Ότι είναι κατώτερο μας Τζεικ δε το λυπόμαστε ..

-          Τι τεχνοκράτης που είσαι ?

-          Έτσι έχω μάθει να είμαι αν σου αρέσω ..

-          Αμάν μωρέ δεν είπαμε και τίποτα , πάντως πολύ όμορφη και γλυκιά κοπέλα..

-          Για την κοινωνική της θέση καλή είναι ..

-          Ναι είναι , είπα με έναν αναστεναγμό

-          Μην μου πεις ότι σου αρέσει η παρακατιανή ..

-          Αμάν βρε Έντουαρτ μόνο εσύ και ο Θεός , όλοι οι υπόλοιποι κατώτερα όντα..

-          Τζεικ σοβαρέψου , αυτή δεν είναι για σένα , εσύ πρέπει να βρεις μια της τάξης μας κατάλαβες ?

-          Όπως την Τζέιν?

-          Γιατί μια χαρά είναι ..

-          Ου μην το συζητάς , ψηλομύτα , κακομαθημένη και εγωίστρια , εξαιρετικό κελεπούρι ..

-          Μην είσαι αντιρρησίας , μόνο αυτές μας ταιριάζουν , τις φτωχές ας τις πάρουν άλλοι , κατάλαβες Τζεικ ?

-          Καλά μωρέ μην κάνεις έτσι ..

-          Μην μάθω ότι τα έφτιαξες μαζί της , θα σε σφάξω ..

-          Κι αν το μάθεις ?

-          Ρε μην κοροϊδεύεις τον εαυτό σου αυτή τα λεφτά θα θέλει να σου φάει , σιγά μην σε ερωτευτεί αλλού στοχεύει ..

-          Καλά ότι πεις , είπα και γύρισα αλλού το πρόσωπο μου σκεφτόμενος την όμορφη κοπέλα που είδα πριν λίγο .. Τελικά ο έρωτας με την πρώτη ματιά μπορεί να υπάρξει ?Κι όμως μπορεί ……