Γυάλινα όνειρα..

Μπέλλα

Δεν είχα δει πιο διπρόσωπο άνθρωπο από τον Έντουαρτ Κάλλεν .. Από την στιγμή που τον είδα να αγκαλιάζεται με την άλλη, ενώ πριν από λίγο ανταλλάξαμε ένα παθιασμένο φιλί , ήταν ότι πιο άκοσμο και άσχημο είχα δει …

Φύγαμε από το εστιατόριο  και κατέβαλα κάθε προσπάθεια για να κρύψω τον εκνευρισμό μου για να μην τον δει ο Άγγελος .. Μόλις φτάσαμε στο καράβι , πήγα κατευθείαν στο δωμάτιο μου και ένιωσα δάκρυα να βγαίνουν από τα μάτια .. Μα καλά γιατί μου συνέβαινε αυτό , αφού δεν τον έχω δει παραπάνω από δυο φορές .. Τι έγινε τον ερωτεύτηκα? Ας γίνουμε λίγο σοβαροί , ένα φιλί ήταν και τίποτα παραπάνω.. Ας μην κοροϊδεύω τον εαυτό μου και έχω παραισθήσεις ..Άλλωστε δεν θα τον ξαναέβλεπα για αρκετό καιρό  άρα  θα τον ξεχνούσα ..

Μετά από έξι μήνες και ..

Μετά από ενάμισι χρόνο μέσα σε ένα καράβι , μετά από ενάμισι χρόνο τρελού διαβάσματος , μετά από ενάμισι χρόνο πλήρης προσήλωσης σε έναν στόχο , ήρθε η ώρα να πραγματοποιήσω τον στόχο μου .. Αυτό σήμαινε ότι θα έπρεπε να γράψω τέλεια στις εξετάσεις για να μην πάει στράφι όλο αυτό το διάβασμα  και δεύτερον γιατί δεν πρέπει να απογοητεύσω τον Κύριο Μάνο που με φρόντισε και με το παραπάνω , που με έκανε να μάθω πράγματα που άλλοι μαθητές μαθαίνουν σε τέσσερα χρόνια φοιτητικής ζωής, που με έκανε να καταλάβω ότι στην ζωή πρέπει να βάζουμε στόχους και να τους πραγματοποιούμε ακόμα και αν αυτό σημαίνει πλήρης κούραση και εξαντλητικό διάβασμα ..

-          λοιπόν έτοιμη ?, μου είπε ο κύριος Μάνος ..

-          νομίζω ..

-          δεν θέλω άγχος και αηδίες , είσαι τέλεια διαβασμένη , έχεις πετύχει το ακατόρθωτο διαβάζοντας τα πάντα μέσα σε ένα καράβι και έχεις το μυαλό και την εξυπνάδα να σκεφτείς κάποια εναλλακτική  απάντηση αν ξεχάσεις ..

-          κι αν δεν πετύχω ..?

-          αν δεν πετύχεις δεν πέτυχες , θα ξαναδώσεις , δεν θα τα παρατήσεις ..

-          δηλαδή θα μου δίνατε κι άλλη ευκαιρία ?

-          και βέβαια , αλλά μην το εκμεταλλευτείς και αναπαυτείς σε αυτό..

-          αυτό εννοείται , σας ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη που μου δείχνετε.

-          σώπα ,πάμε γιατί έχουμε αργήσει , άντε δεν θα περιμένουν εμάς ..

-          μισό λεπτό να χαιρετήσω τον Άγγελο, έφυγα από κοντά του και πήγα λίγο πιο πέρα που ήταν ο Άγγελος..

-          Μπελλάκι μου , μου είπε και με αγκάλιασε ..καλή επιτυχία σου εύχομαι , να σκίσεις , να τους πάρεις τα σ..

-          Άγγελε ..

-          Καλά μωρέ .., μην αγχώνεσαι όλα καλά θα πάνε ..στο λέω εγώ …

-          Μακάρι , του είπα και αφού άφησα ένα φιλί στο μάγουλο ..

-          Α Μπέλλα , ξέχασα να σου δώσω κάτι ..

-          Τι ?

-          Να αυτό , και μου έδωσε ένα τριαντάφυλλο

-          Δεν ήταν ανάγκη ..

-          Μπέλλα δεν θέλω να σε πικράνω αλλά δεν είναι από εμένα..

-          Κι από ποιον είναι ..?

-           Α δεν ξέρω , άνοιξε την κάρτουλα που έχει μέσα ..

-          Καλά θα την ανοίξω στην διαδρομή .. αντίο .. , είπα και κατευθύνθηκα προς το αυτοκίνητο .. 

Μπήκα μέσα όπου με περίμενε ο κύριος Μάνος ..

-          Έτοιμη ?

-          Πανέτοιμη , είπα και ξεκινήσαμε ..

-          Μμ βλέπω έχεις και θαυμαστές ..

-          Δεν ξέρω από ποιον είναι..

-          Ε άνοιξε το .. , είπε και εγώ δεν δίστασα , πήρα την καρτούλα και την άνοιξα ..

« Σου εύχομαι κάθε επιτυχία , την αξίζεις πραγματικά .. Άντε σύντομα θα τα πούμε στην εταιρεία .., Έντουαρτ»

Τώρα αυτό τι ήταν ? Τόσο καιρό και τον είχα ξεχάσει , ήταν ανάγκη να ξαναεμφανιστεί  και ειδικά μια τέτοια μέρα σαν την σημερινή .. Τι θέλει πια από εμένα ? Μπέλλα ηρέμησε  είναι μόνο για καλή επιτυχία , τίποτα άλλο ..

-          Από ποιον είναι? αν δε γίνομαι αδιάκριτος.

-          Από τον Έντουαρτ Κάλλεν ..

-          Μμ καλό παλικάρι , φαίνεται έκλεψες καρδιές ..

-          Μπα δεν νομίζω ..

-          Μην το λες μια χαρά κοπέλα είσαι

-          Δεν έχει την ίδια άποψη με εσάς ..

-          Και που το ξέρεις εσύ αυτό ?

-          Με έχει πει μούτσο , εκτός κι αν είναι κολακευτικό αυτό ..

-          Μπα δεν νομίζω , τι να πω κι εγώ που νόμιζα ..μάλλον λάθος έκανα

-          Μάλλον .. , είπα και εκεί σταματήσαμε την συζήτηση ..

Καθόλη την διαδρομή κοιτούσα στην πόλη, μεγάλα κτίρια υψώνονταν αριστερά και δεξιά , άνθρωποι να τρέχουν με τσάντες , κινητά , αγχωμένοι για να προλάβουν  .. Μπορεί σε λίγα χρόνια να ήμουν και εγώ έτσι …

-          Λοιπόν φτάσαμε , άντε καλή επιτυχία σου εύχομαι ..

-          Σας ευχαριστώ για όλα , είπα και βγήκα έξω  .. Κατευθύνθηκα προς το πανεπιστήμιο .. Έβλεπες γύρω σου παιδιά αγχωμένα  με ένα βιβλίο στο χέρι , άλλα να πηγαίνουν πάνω κάτω .. Είναι όμορφο να είσαι ανάμεσα σε  άλλα άτομα της ηλικίας σου, ίσως και μεγαλύτερα .. Κατευθύνθηκα μέσα , και αφού έδωσα τα στοιχεία μου ,μια κοπέλα με οδήγησε στην αίθουσα .. Μετά από είκοσι λεπτά , μας μοίρασαν τις κόλλες.. Αυτό ήταν τέρμα τα αστεία , ήρθε  η ώρα να δώσω την μάχη μου και θα τα καταφέρω ..

Μήνες αργότερα ..

-          Άντζελα  που έβαλες την τσάντα μου ?

-          Εγώ που την έβαλα ή εσύ που την πέταξες ?

-          Καλά την βρήκα , πάω ..

-          Καλά να περάσεις..

-          Ευχαριστώ …

Πως μπορεί να αλλάξει η ζωή σου από την μια στιγμή στην άλλη .. Αφού πέρασα με επιτυχία τις εξετάσεις μου, ο Κύριος Μάνος με έστειλε για μεταπτυχιακό στην Αγγλία .. Μου πήρε και δώρο , ένα μικρό αυτοκινητάκι για να μετακινούμε .. Μένω σε ένα σπίτι όπου μου το νοίκιασε ο ίδιος και έχω και συγκάτοικο , την Άντζελα , που την γνώρισα στο πανεπιστήμιο.. Καλό κορίτσι και πολύ ευγενικό..Έχω και σύντροφο , τον Τζεικομπ Μπλακ , γιατρός και πολύ όμορφος δεν μπορώ να ξεχάσω τον τρόπο με τον οποίο τον συνάντησα για πρώτη φορά

Καθώς λοιπόν οδηγούσα στο δρόμο , προσπαθώντας ακόμα να συνηθίσω  τους δρόμους της Αγγλίας , πήγα να παρκάρω για πάρω ένα καφέ, δεν πρόσεξα και χτύπησα μια μηχανή από πίσω .. Βγήκα κατευθείαν έξω για να δω αν είναι καλά ο οδηγός της μηχανής ..

-          Είστε καλά ?, είπα με αγωνιά στην φωνή μου ..

-          Μια χαρά , αν σκεφτεί κανείς ότι παραλίγο μα νε σκοτώσετε , είπε ενώ έβγαζε το κράνος του .. Τότε μου κόπηκε η λιαλιά . Ένας όμορφος , ψηλός , γεροδεμένος άντρας , με κατάμαυρα κοντά μαλλιά και μαύρα μάτια εμφανίστηκε μπροστά μου .. Τον παρατηρούσα και ένιωθα τα πόδια μου να κόβονται ..

-          Συγνώμη δεν πρόσεχα..

-          Δεν πειράζει αφού είμαστε και οι δύο σώοι .. Με λένε Τζεικομπ Μπλακ , αλλά οι φίλοι μου με φωνάζουν Τζεικ ..

-          Χαίρω πολύ , είπα και του έδωσα το χέρι  μου , εμένα με λένε Ιζαμπέλλα Σουάν, αλλά με φωνάζουν Μπέλλα

-          Και εγώ , όμορφο όνομα ..

-          Να σαι καλά ..

-          Θα ήθελες να σε κεράσω κάτι ?

-          Σε ευχαριστώ πολύ αλλά πρέπει να πάω για μάθημα ..

-          Οκ τότε , θες να μου δώσεις το τηλέφωνο σου , αν είναι να βγούμε, αν φυσικά δεν σε πειράζει και σε ενοχλεί..

-          Ναι , είπα χωρίς καν το σκεφτώ και έβγαλα από την τσάντα μου ένα χαρτάκι  και του έγραψα το τηλέφωνο μου ..

-          Να το τηλέφωνο μου , τώρα πρέπει να φύγω, τα λέμε και πάλι συγνώμη ..

-          Δεν έγινε τίποτα .. θα τα πούμε , είπε και μπήκα στο αυτοκίνητο .. Ούτε καφέ δεν πρόλαβα να πάρω , τέλος πάντων .. Καθώς προχωρούσα , χτύπησε το τηλέφωνο μου .. Είδα έναν άγνωστο αριθμό αλλά το σήκωσα ..

-          Ναι ?

-          Τι θα έλεγες αύριο βράδυ να βγούμε για φαγητό ?

-          Ναι κανένα πρόβλημα , είπε και έτσι ξεκίνησαν όλα . Από τότε είχαμε γίνει αχώριστοι .. Είναι γλυκός , τρυφερός μαζί μου αλλά και ερωτευμένος .. Όσο για τα δικά μου συναισθήματα, τον αγαπώ , μου δίνει μια σιγουριά ,που δεν ξέρω αν μπορεί άλλος να μου την προσφέρει .. Σήμερα είχαμε επέτειο κλείναμε 5 μήνες μαζί  , μου είχε έκπληξη στο σπίτι του .. Ετοιμάστηκα , φόρεσα ένα απλό φόρεμα και πήγα στο σπίτι του .. Του άρεσε να είμαι απλή ..Μου έλεγε ότι το φυσικό μου ταίριαζε περισσότερο και έτσι έφτασα στο σπίτι του .. Χτύπησα το κουδούνι και αμέσως άνοιξε ..

-          Αγάπη μου , μου είπε και μου έδωσε ένα φιλί στα χείλη ..

-          Πω πω αγάπη μου τι ‘έκανες εδώ ?, είπα και θαύμασα όλα αυτά που είχε κάνει .. Παντού υπήρχαν ροδοπέταλα και κεριά και στην μέση του σαλονιού , υπήρχε  ένα τραπέζι στρωμένο για ρομαντικό δείπνο..

-          Δεν έκανα και τίποτα .. είπε και ήρθε από πίσω μου και με πήρε  αγκαλιά , δίνοντας μου ένα φιλί στον λαιμό μου..

-          Είναι όλα υπέροχα σε ευχαριστώ πολύ , είπα και γύρισα να του δώσω ένα φιλί στα χείλη ..

-          Λοιπόν έλα θα κρυώσει το φαγητό .. είπε και με τράβηξε από το χέρι .. Με βοήθησε να καθίσω και κάθισε και απέναντί μου .. Σέρβιρε κρασί και σήκωσε το ποτήρι του για να τσουγκρίσουμε  ..

-          Στην αγάπη μας ..

-          Στην αγάπη μας ,είπα και τσουγκρίσαμε τα ποτήρια ..

-          Για δοκίμασε από το φαγητό να μου πεις πώς σου φαίνεται , είπε και αφού έκοψα μια μπουκιά, το δοκίμασα ..

-          Μμ είναι υπέροχο ..

-          Αλήθεια ...?

-          Ναι αγάπη μου ..

-          Μπέλλα θα ήθελα να μιλήσουμε ..,είπε και πήρε  ‘ένα σοβαρό ύφος

-          Τζεικ  έχει συμβεί κάτι?

-          Ναι και θα ήθελα να το συζητήσουμε ..

-          Σε ακούω ..

-          Θα πρέπει να φύγω ..

-          Τι λες Τζεικ ?

-          Αγάπη μου θα πάω στην Αφρική στους γιατρούς χωρίς σύνορα..

-          Δηλαδή θα με αφήσεις ?

-          Για αυτό σου μιλάω , ήθελα να σου προτείνω να έρθεις μαζί μου ..

-          Τζεικ ξέρεις ότι αυτό που μου ζητάς είναι δύσκολο , έχω τις σπουδές μου ..

-          Το ξέρω για αυτό θέλω να το σκεφτείς πολύ σοβαρά , πριν μου απαντήσεις ..

-          Δεν ξέρω Τζεικ ..

-          Δεν χρειάζεται να μου απαντήσεις τώρα , πάρε όσο χρόνο θες ..

-          Πρέπει να μείνω λίγο μόνη μου , είπα και πήρα τα πράγματα μου και έφυγα  .. Τριγυρνούσα για ώρες στους δρόμους , ώσπου πήγα πια στο σπίτι μου .. Ευτυχώς δεν ήταν εκεί η Άντζελα και έτσι θα έμενα μόνη μου .. Πήγα να κάνω ένα μπάνιο να χαλαρώσω .. Ήταν μεγάλο σοκ αυτό που υπέστη πριν λίγες ώρες .. Αυτό που μου ζητούσε ήταν πολύ, δεν ξέρω αν μπορώ να τα παρατήσω όλα και να πάω μαζί του .. Τον αγαπώ πολύ τον Τζεικ , αλλά έχω μεγάλη υποχρέωση στον κύριο Μάνο .. Αχ δεν ξέρω τίποτα .. Μόλις τελείωσα το μπάνιο , πήγα και ξάπλωσα , ώσπου άκουσα το κουδούνι .. Λογικά η Άντζελα θα ήταν .. Φόρεσα  κάτι από πάνω μου και πήγα να ανοίξω ..

-          Αμνα  βρε Άντζελα πάρε κλειδιά σου μια φορά .., είπα και άνοιξα την πόρτα .. Μόλις άνοιξα ξαφνιάστηκα ..

-          Κύριε Μάνο..?

Μπέλλα

Καθόμουν στο κρεβάτι μου και προσπαθούσα να σκεφτώ τι είχε συμβεί πριν από λίγα λεπτά .Ο Έντουαρτ μου επιτέθηκε κατά ένα περίεργο και αγενές τρόπο  και από την άλλη  όταν πήγα στο γραφείο έλεγε στον Κύριο Μάνο ότι είναι άξια αντικαταστάτρια .. Τώρα αυτό τι είναι?? Όλο αυτό ήταν τεστ ? Για ποιο λόγο ? τι ήθελαν να δοκιμάσουν ? Την υπομονή μου ? Αν μπορώ να υπερασπιστώ τον εαυτό μου στην περίπτωση που κάποιος με προσβάλει ? Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι διαφορετικό και δεν υπήρχε νόημα να το έψαχνα παραπάνω μιας και ο κύριος Μάνος δεν θα μου απαντούσε..

Κάποια στιγμή χτύπησε η πόρτα … Τότε θυμήθηκα τα λόγια του , πρώτα ρωτάς ποιος είναι και μετά του επιτρέπεις να εισέλθει ..

-          Ναι ποιος είναι ?

-          Μπέλλα , ο Άγγελος είμαι ?

-          Πέρασε .., είπα και άνοιξε την πόρτα ..

-          Συγνώμη  για την ενόχληση τέτοια ώρα..

-          Ω δεν πειράζει έτσι κι αλλιώς , δεν κοιμόμουν ..

-          Έλεγα μήπως θες να βγούμε έξω , έχει πανσέληνο και είναι υπέροχα έξω..

-          Όταν λες έξω ?

-          Όχι έξω από το καράβι , μην τρομάζεις ..

-          Δεν ξέρω Άγγελε , δεν θα με αφήσει ο κύριος Μάνος ..

-          Ο καπετάν – Μάνος έχει πέσει για ύπνο ..

-          Κι αν με δει κανένα μάτι και το μαρτυρήσει ?

-          Δεν θα μας δει κανένας , μην ξεχνάς ότι είναι όλοι έξω .. Βλέπεις σήμερα έχουν ένα είδος άδειας ..

-          Καλά με έπεισες αλλά όχι για πολύ ..

-          Ωραία πάμε .. , είπε και τον ακολούθησα .. Η πόλη που είχαμε σταματήσει έλαμπε κάτω από τα χιλιάδες φωτάκια που την στόλιζαν και το φεγγάρι  ανέδιδε ένα υπέροχο φως που έκανε την νύχτα να φαντάζει κάτι το μαγευτικό , έξω από την πραγματικότητα…

-          Πώς σου φαίνεται ?

-          Είναι υπέροχα , σε ευχαριστώ πολύ ..

-          Τίποτα .. μου είπε και μου χαμογέλασε ..

-          Δεν μου είπες , εσύ πως και δεν βγήκες μαζί με τους  άλλους ?

-          Μπα δεν ήθελα , άλλωστε μια τέτοια νύχτα νοσταλγώ ..

-          Και γιατί αυτό ?

-          Γιατί κάθε φορά που έχει πανσέληνο, καθόμασταν μαζί με την κοπέλα μου και το χαζεύαμε..

-          Έχεις κοπέλα ?

-          Ναι την Έλενα ,είπε και έβγαλε μια φωτογραφία από την τσέπη του και μου την έδειξε   .. Ήταν μια πολύ γλυκιά και συμπαθητική κοπέλα ..

-          Είναι πολύ όμορφη ..σου λείπει ε?

-          Ναι πολύ , αλλά αυτό διάλεξα να κάνω , και αυτό θα κάνω , δεν μπορώ να κάνω πίσω στην επιλογή μου ..

-          Έχεις δίκιο , όταν κάνουμε μια επιλογή πρέπει να την υπηρετούμε απόλυτα μέχρι το τέλος  ..

-          Εσύ αγόρι έχεις ?

-          Μπα όχι .. άλλωστε αν είχα εδώ θα ήμουν ?

-          Σωστό και αυτό ..

-          Να σε ρωτήσω κάτι ?

-          Ότι θες ?

-          Τον Έντουαρτ Κάλλεν τον ξέρεις ?

-          Και βέβαια τον ξέρω , ο πατέρας του είναι καπετάνιος και πολύ καλός φίλος του κύριου Μάνου..

-          Το ονομά του δεν είναι ελληνικό ?

-          Όχι δεν είναι ο πατέρας του είναι άγγλος  αλλά πάντα ζούσε στην Ελλάδα, εδώ γνώρισε και την γυναίκα του , η οποία ήταν ελληνίδα ..

-          Ήταν ?

-          Ναι η μητέρα του Έντουαρτ πέθανε από καρκίνο δυστυχώς , ήταν πολύ καλή γυναίκα ..

-          Και πού την ήξερες εσύ ?

-          Πριν τέσσερα χρόνια είχαν έρθει στο καράβι μαζί με τον γιο της και τον άντρα της ..

-          Μάλιστα .. και ο Έντουαρτ τι τύπος είναι ?

-          Δεν τον ξέρω πολύ καλά , αλλά μου έχει δώσει την εντύπωση ότι είναι ο τύπος που δεν σου εξομολογείται εύκολα πράγματα , ειδικά μετά τον θάνατο της μητέρας του , κλείστηκε πολύ στον εαυτό του ..

-          Και ο πατέρας του ?

-          Ο πατέρας του σχεδόν πάντα έλειπε, δεν τον έβλεπε και πολύ και μετά τον θάνατο της γυναίκας του δεν πήγαινε σχεδόν καθόλου σπίτι ..

-          Δηλαδή ο Έντουαρτ ήταν μόνος του?

-          Ναι αλλά μια χαρά τα  έχει καταφέρει, τελειώνει οικονομικά και αν δεν κάνω λάθος θα μπει στην εταιρεία του καπεταν Μάνου

-          Του καπετάν Μάνου ?

-          Ναι τον έχει σαν παιδί του τον Έντουαρτ ..

-          Μάλιστα  και εσύ πως έχεις τόσες πληροφορίες ..

-          Εκτός από το γεγονός ότι τις περισσότερες φορές είμαι στο γραφείο του καπετάνιου , έχω κάποιους γνωστούς από το πλήρωμα του κύριου Κάλλεν ..

-          Κατάλαβα ..

-          Αλλά γιατί τόσες ερωτήσεις για τον Έντουαρτ ?

-          Να απλά σήμερα τον συνάντησα και μου έκανε εντύπωση η συμπεριφορά του..

-          Στο είπα πριν είναι πολύ κλειστός τύπος ..

-          Δεν θα το έλεγα μάλλον πολύ ανοιχτό τον είδα σήμερα ..

-          Γιατί στην έπεσε ?

-          Αντιθέτως , με προσέβαλε άσχημα και έπειτα όταν πήγα στο γραφείο του Κύριου Μάνου , άκουσα την φωνή του και έλεγε ότι είμαι άξια αντικαταστάτρια..

-          Α κατάλαβα , ο κύριος Μάνος ήθελε να σε δοκιμάσει , αν θα δείξεις πυγμή και του απαντήσεις αναλόγως ή θα μείνεις και θα τον αφήσεις να σε προσβάλλει ..

-          Αυτό σκέφτηκα κι εγώ αλλά δεν είναι πολύ παράξενο ..

-          Καθόλου αυτός είναι ο χαραχτήρας του κυρίου Μάνου , πάντα δοκιμάζει τους ανθρώπους που είναι δίπλα του..

-          Τι εννοείς τους ανθρώπους που έχει δίπλα του ?

-          Το προσωπικό του Μπέλλα , πρώτα δοκιμάζει τις αντοχές του και μετά αν δει ότι μπορεί να αντεπεξέλθει στα πάντα , τότε τον παίρνει..

-          Δηλαδή και εσένα ?

-          Όχι μόνο τους ανθρώπους που είναι πολύ δίπλα του , όπως στο γραφείο ..

-          Και τον Έντουαρτ ?

-          Δεν ξέρω αν τον έχει δοκιμάσει ή θα τον δοκιμάσει αλλά αυτός ήδη έχει περάσει πολλά και έχει φανεί αρκετά δυνατός , δεν ξέρω αν θα του κάποιο τεστ ..

-          Μάλιστα νομίζω ότι κατάλαβα ..

-          Είναι δύσκολος άνθρωπος ο Καπετάν Μάνος , αλλά δεν είναι κακός ..

-          Αυτό το  έχω καταλάβει ήδη αλλά έχω ένα προαίσθημα ότι το μέλλον μου επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις από αυτόν τον άνθρωπο..

-          Μπορεί τι να σου πω ..

-          Λοιπόν χάρηκα που τα είπαμε , αλλά έχω αργήσει και αύριο θα σηκωθώ νωρίς ..

-          Οκ καληνύχτα ..

-          Καλό βράδυ , του είπα κα μπήκα ξανά μέσα στην καμπίνα .. Ξάπλωσα στο κρεβάτι και σκεφτόμουν όλα αυτά που είχα μάθει πριν λίγα λεπτά , τόσες πληροφορίες μαζί .. Όχι μόνο για τον Έντουαρτ , που μου είχε κινήσει το ενδιαφέρον από την αρχή όχι μόνο η θεσπέσια ομορφιά του αλλά και ο παράξενος χαραχτήρας του , αλλά και για τον κύριο Μάνο .. Τελικά έχω πολλά να μάθω  ακόμα για αυτόν τον άνθρωπο και ο χρόνος πιστεύω να μου τα αποκαλύψει όλα ..

Μετά από 9 μήνες

Ο καιρός περνάει τόσο γρήγορα .. Είχα κλείσει έναν ολόκληρο χρόνο μέσα στο καράβι .. Ποιος θα το πίστευε , στου τρεις μήνες και εγώ είχα ήδη μπουχτίσει.. Κι όμως τα είχα καταφέρει .. Φυσικά διάβαζα συνέχεια , ελεύθερος χρόνος δεν υπήρχε και τόσο πολύ .. Είχαμε κάνει πολλές στάσεις με το καράβι , σε κάποιες από αυτές ο κύριος Μάνος με είχε αφήσει να βγω μαζί με τον Άγγελο αλλά όχι για πολύ ..Είχα δει αρκετές όμορφές πόλεις και όμορφους ανθρώπους και δεν εννοώ μόνο εξωτερικά αλλά και εσωτερικά .. Μπορεί να ήμουν συνέχεια κλεισμένη σε ένα καράβι αλλά αυτό μου έδωσε την δυνατότητα να γνωρίσω νέα μέρη , νέους ανθρώπους ..

Σήμερα  είχαμε μπαρκάρει σε ένα πολύ όμορφο μέρος .. Μακάρι να με άφηνε ο κύριος Μάνος να βγω .. Άλλωστε για τους επόμενους έξι μήνες , θα είμαι κλεισμένη ξανά μέσα σε ένα καράβι μέχρι να φτάσουμε μια στον τελευταίο προορισμό μας, που είναι η Αμερική για να δώσω τις εξετάσεις μου ..

Πήγα λοιπόν προς το γραφείο του κύριου Μάνου και χτύπησα δυο φορές ..

-          Ποιος είναι?

-          Η Μπέλλα είμαι κύριε Μάνο ..

-          Πέρασε μέσα .., είπε και μπήκα μέσα ..

-          Τι κάνετε ?

-          Καλά είμαι καλή μου , εσύ ?

-          Καλά , θα ήθελα να σας ζητήσω  μια χάρη , αν γίνεται βέβαια ..

-          Πες μου καλή μου ..

-          Να θα ήθελα να βγω λιγάκι ..

-          Μόνη σου ?

-          Όχι με τον Άγγελο , αν γίνεται βέβαια ..

-          Καλά μπορείς να βγεις αλλά μην αργήσεις πολύ ..

-          Όχι σας το υπόσχομαι , σας ευχαριστώ πολύ, είπα και βγήκα έξω .. Εκεί με περίμενε ο Άγγελος ..

-          Λοιπόν σε άφησε ..?

-          Δυστηχώς ..

-          Κρίμα και θα περνούσαμε καλά ..

-          Ε ωραία τότε πάω να ετοιμαστώ ..

-          Δηλαδή σε άφησε ?

-          Ναι πλάκα σου έκανα ..

-          Πονηρούλα , λοιπόν θα σε περιμένω κάτω ..

-          Οκ , σε λίγο θα είμαι κάτω , είπα και πήγα να ετοιμαστώ.. Φόρεσα ένα τζινάκι , ένα άσπρο μπλουζάκι , σταράκια και μια ζακέτα .. Μάζεψα τα μαλλιά μου σε μια κοτσίδα , πήρα την τσάντα μου και κατέβηκα κάτω ..

-          Πω πω κοιτάξτε μια κούκλα ..

-          Άγγελε σταμάτα τις κολακείες ..

-          Καλά μωρέ , ξεκινάμε ..

-          Που θα με πας ..?

-          Λέω να γυρίσουμε την πόλη , μετά να πάμε κάπου να φάμε ..τι λες ?

-          Καλή ιδέα , άντε πάμε ..Προχωρούσαμε στην πόλη και όλα ήταν τόσο ωραία , τόσο μαγικά . Έκανα λες και ήμουν μικρό παιδάκι ..

-          Δεν μου έχεις πολλά για σένα Μπέλλα ..

-          Τι να πω , η ζωή μου δεν έχει και τόσο ενδιαφέρον ..

-          Δεν πειράζει πες μου ..

-          Εγώ ζούσα κοντά στον Πειραιά , με δυο γονείς που, μόνο καλούς γονείς  δεν θα μπορούσες να του πεις ..

-          Δηλαδή ?

-          Είναι οι γονείς οι αδιάφοροι που δεν νοιάζονται για το παιδί τους..

-          Άσχημο αυτό ..

-          Ναι τι να κάνουμε..

-          Για συνέχισε ..

-          Δούλευα και διάβαζα για να μπορώ να πληρώνω για τα έξοδα μου , πέρασα με πολύ κόπο σε μια σχολή αλλά όχι στην Αθήνα .. Είχα δύο επιλογές ή να δουλέψω και να πάω την επόμενη χρονιά στην σχολή ή να  ξαναδώσω για να περάσω στην Αθήνα ..

-          Και εσύ ποια είχες διαλέξει ?

-          Εσύ ποια λες ?

-          Την πρώτη για να ξεφύγεις από τους γονείς σου ..

-          Σωστά..ήθελα να φύγω από κοντά τους , άλλωστε δεν μου πρόσφεραν και κάτι ..όσο για το πώς βρέθηκα πάνω στο καράβι σου το έχω πει ..

-          Ναι μου το έχεις πει και είναι εδώ που λένε η τύχη σου χαμογέλασε ..

-          Ίσως δεν ξέρω, το μέλλον θα δείξει ..

-          Πάμε να φάμε ?

-          Και δεν πάμε ..

Μετά από λίγο φτάσαμε στο εστιατόριο , καθίσαμε και τότε παρατήρησα στο βάθος μια γνώριμη φιγούρα .. Μπα κάνω κάποιο λάθος, δεν γίνεται να βρίσκεται εδώ ?? Μάλλον παραισθήσεις έχω .. Το άφησα και δεν το ξαναπαρατήρησα , αφού παραγγείλαμε , καθόμασταν και μιλούσαμε , γελούσαμε αλλά καθώς γύρισα ξανά το πρόσωπο μου, είδα δυο καταπράσινα μάτι να με καρφώνουν ..

-          Δεν το πιστεύω ,είπε ο Άγγελος ..

-          Τι δεν πιστεύεις ?

-          Τώρα τον είδα , είναι εδώ ο Έντουαρτ Κάλλεν..

-          Αλήθεια ?

-          Ναι μα καλά πόσο γκαβός παίζει να είμαι .. ?

-          Τι κάνει εδώ ?

-          Μα εδώ σπουδάζει ..

-          Πλάκα κάνεις ?

-          Όχι , από ότι ξέρω εδώ σπουδάζει οικονομικά ..

-          Εγώ νόμιζα στην Ελλάδα..

-          Όχι ο πατέρας του προτίμησε το εξωτερικό..

-          Μάλιστα ,είπα και κοίταξα το ρολόι και παρατήρησα ότι πέρασε η ώρα  ..

-          Άγγελε αργήσαμε , πρέπει να φύγουμε ..

-          Ναι έχεις δίκιο κάτσε να ζητήσω τον λογαριασμό, είπε και πήγα να βγάλω κάποια χρήματα από την τσάντα μου ..

-          Μην τολμήσεις .. ,μου είπε

-          Σε παρακαλώ..

-          Όχι σήμερα κερνάω εγώ ..

-          Δεν θα κάτσω να σε πείσω θα είναι χάσιμο χρόνου, πάω λίγο στο μπάνιο , είπα και σηκώθηκα .. Πήγα στο μπάνιο , φρεσκαρίστηκα λιγάκι και πήγα να φύγω , αλλά καθώς βγήκα , έπεσα πάνω σε έναν τύπο .. Σήκωσα το κεφάλι μου και τότε αντίκρισα την ματιά του..

-          Συγνώμη , είπα ..

-          Βρε βρε ο μούτσος του καπετάν Μάνου ..

-          δεν σε προσέλαβα .., είπα και πήγα να φύγω , αλλά με κράτησε από τον αγκώνα ..

-          μα για να σε δω καλύτερα , μπορώ να πω ότι μοιάζεις και με κοπέλα ..

-          καλοσύνη σου , θα με αφήσεις να φύγω ?

-          αλλά και πάλι η βελτίωση είναι αμυδρή ..

-          δεν ζήτησα την γνώμη σου ..

-          για να καλυτερέψεις στο λέω ,με τέτοια χάλια που έχεις ..

-          τι σου έχω κάνει και με προσβάλλεις έτσι ?

-          απλά δεν μου αρέσει η κακογουστιά..

-          ε μην τα φτιάξεις μαζί μου ..

-          δεν είχα σκοπό να τα φτιάξω με μαούνα , είπα , ε αυτό ήταν που ξεχείλισε το ποτήρι .. Σήκωσα το χέρι μου για να τον χαστουκίσω , αλλά εκείνος έπιασε το χέρι μου και το κατέβασε .. Τότε χωρίς καν να το καταλάβω τα χείλη του βρίσκονταν πάνω στα δικά μου.. Όταν το κατάλαβα προσπάθησα να αποτραβηχτώ , αλλά όσο εγώ αντιστεκόμουν εκείνος με πίεζε .. Γαμώτο μου άρεσε, η αίσθηση ήταν υπέροχη .. Έβαλα τα χέρια μου ανάμεσα στα υπέροχα και βελούδινα μαλλιά του , ενώ τα δικά του ήταν γύρω από μέση μου . ‘Άνοιξα το στόμα μου να εισέλθει μέσα την γλώσσα του .. Βαθύναμε και άλλο το φιλί , οι γλώσσες μας είχα γίνει ένα και ένα περίεργο πάθος έβγαινε και από τους δυο μας .. Ένιωθα τον αέρα να λιγοστεύει , τότε τα χείλη μας απομακρύνθηκαν .. Με κοίταξε μέσα στα μάτια και είδα το πόθο του μέσα στα μάτια του..

-          καλή τύχη , μου είπε και αφού μου έδωσε ένα ακόμα φιλί και έφυγε .. Τώρα αυτό τι ήταν ? Με ήθελε ή όχι ?  Μεγάλο αίνιγμα αυτός ο άνθρωπος ..Βγήκα έξω αφού πήρα μια ανάσα και παρατήρησα ότι αγκάλιαζε μια άλλη κοπέλα .. Μίσος με κυρίευσε για αυτόν τον άνθρωπο , την μία με φιλούσε και την άλλη αγκάλιαζε μια άλλη .. Δεν θέλω να τον ξαναδώ στα μάτια μου ..Σε μισώ Έντουαρτ Κάλλεν ……