Η ζωή μας .. ένα βιβλίο ..

Κεφάλαιο 25: Λίγο πριν το τέλος ..

Η ζωή ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να σου φέρει , από την μία στιγμή στην άλλη η ζωή σου μπορεί να έχει κάνει εκατό στροφές και εσύ απλά να είσαι θεατής σε όλο αυτό  … Λένε ότι όσοι τα βάζουν με την ζωή , βρίσκουν μπροστά τους τον χειρότερο εκδικητή , την ίδια την ζωή και εκεί τα πράγματα είναι τόσο δύσκολα που δεν μπορείς να κάνεις τίποτα πια..

Ξεκινώντας με τον Πίτερ , ο οποίος τα έβαλε με την ίδια την ζωή και όχι μόνο την δική του αλλά και της αδικοχαμένης Έλενας αλλά και του μικρού .. Οι τύψεις που σκότωσε την γυναίκα του , τον βασάνιζαν όλο αυτό τον καιρό , οι τάσεις αυτοκτονίας γίνονταν όλο και πιο έντονες ,δεν μπορούσε να συγχωρέσει τον εαυτό του  ώσπου πριν λίγες μέρες άφησε την τελευταία του πνοή , πέφτοντας από την ταράτσα  της κλινικής .. Το έσκασε από το δωμάτιο του , έτρεξε στην ταράτσα και φωνάζοντας το όνομα της γυναίκας του έπεσε από την ταράτσα .. Τώρα βρίσκεται στα χέρια άλλων για να τον συγχωρέσουν από όλα αυτά που έχει κάνει ..

Έπειτα ο Άντριου , αυτός και αν τα έβαλε με την ζωή , περισσότερο από όλους θα μπορούσε να πει κανείς .. Για να ικανοποιήσει τις επιθυμίες  του, για να αποκτήσει δόξα και λεφτά και μια γυναίκα που δεν του άνηκε , δεν δίστασε να απειλήσει , να σκοτώσει  , να εκβιάσει .. Όμως κάποιες φορές η ζωή είναι τόσο δίκαιη που και έτσι φέρθηκε δίκαια και στον Άντριου .. Στην φυλακή  , την βρήκε από πολλούς , που είχε κλείσει μέσα στην φυλακή , όπου δεν δίστασαν να τον δείρουν , να τον κάνουν ένα με το πάτωμα , κάνοντας τον να μετανιώσει για όλα όσα έχει κάνει τόσα χρόνια .. 

Κάποιοι λένε ότι η χειρότερη εκδίκηση για έναν άνθρωπο είναι να τον αφήσεις να ζει με  τις τύψεις του , αλλά για τον Ντιμίτρι δεν ήταν αυτή η σωστή εκδίκηση , αλλά να ζήσει ο Άντριου όσα έζησε ο χαμένος αδερφός του και έτσι έγινε .. Μια μέρα ένας του την είχε στήσει και τον σκότωσε με ένα μαχαίρι .. Τον είχε βάλει ο Ντιμίτρι και αφού πήρε αυτό που ήθελε , ήταν πια ήσυχος να φύγει, να πάει κοντά στους δικούς του ανθρώπους , εκεί όπου ανήκει ..Πριν φύγει όμως έστειλε ένα γράμμα στον Έντουαρτ όπου του εξηγούσε τον λόγο που ήθελε να εκδικηθεί τον Άντριου , χωρίς όμως να αποκαλύπτει το όνομα του .. Το μόνο που ξεκαθάρισε είναι ότι τα λεφτά που πήρε και αυτός αλλά και η κοπελιά τα πήρε από τον λογαριασμό του Άντριου ηλεκτρονικά ..Βλέπετε ο Ντιμίτρι ήταν φοβερός χάκερ και κατάφερε να πάρει τα πάντα από τον Άντριου χωρίς καν να φανεί ..Το μόνο που ήθελε ήταν δικαιοσύνη και αυτό το παιδί , ο Άντονι να βρει την ευτυχία και την οικογενειακή γαλήνη , σε αντίθεση με τον αδερφό του που χάθηκε τόσο άδικα ..

Η ζωή όμως κάνει και λάθη , όπως στην περίπτωση του Έντουαρτ και της Μπέλλας , οι οποίοι μετά από δυο εβδομάδες δεν είχε καν πλησιάσει ο ένας τον άλλον …Δεν ξέρουμε αν εδώ έχει κάνει κάποιο λάθος η ίδια η ζωή ή οι ήρωες που δεν παραδέχονται τα συναισθήματα τους .. ?

Ο Έντουαρτ  αφού του πρότεινε ο μικρός τον τίτλο .. « Η ζωή σαν παραμύθι ..», ο οποίος κατενθουσιάστηκε διαβάζοντας το , το πήγε στον εκδοτικό οίκο .. Εκείνοι αφού τον διάβασαν , τους άρεσε τόσο πολύ , που τον ειδοποίησαν ότι μέσα σε τρεις μήνες θα εκδοθεί, ήταν σίγουροι ότι θα έκανε μεγάλες πωλήσεις ….Κατά άλλα η ζωή του ήταν ακριβώς όπως ήταν και πριν γνωρίσει την Μπέλλα , μόνο που υπήρχε μεγαλύτερη αισιοδοξία και είχε και τον μικρό στην ζωή του κάποιες στιγμές ..

Η Μπέλλα αφού πια συνήλθε από όλο αυτό το σοκ που πέρασε , προσέλαβε άλλο δικηγόρο και με το πιστοποιητικό να επιβεβαιώνει ότι το παιδί  ήταν κακοποιημένο , ήταν έτοιμη να πολεμήσει για να πάρει οριστικά το παιδί  .. Με τον Άντονι περνούσαν πολύ καλά μαζί , ειλικρινά ήταν θεού δώρο που βρήκε ο ένας τον άλλον ..

Ενώ και οι ζωές και των δύο ηρώων μας φαίνονταν τόσο φυσιολογικές και ήρεμες , τους έλειπε κάτι και αυτό δεν ήταν παρά το συναίσθημα .. Ο ένας αγαπούσε τον άλλον , αλλά κανένας από τους δύο δεν έκανε κίνηση για να τα βρουν , κανένας από τους δύο δεν τολμούσε να μιλήσει για τα συναισθήματα του. Ο καθένας τους είχε κάνει λάθη σε αυτή την σχέση , και οι δύο φοβόντουσαν την απόρριψη ..Μόνο ένας θα μπορούσε να τους φέρει μαζί , μόνο ένας που αγαπούσαν και οι δύο και θα έκαναν τα πάντα για να είναι χαρούμενος και ευχαριστημένος ..

Έτσι μια ημέρα ο  μικρός πριν πέσει για ύπνο ζήτησε από την Μπέλλα  να του διαβάσει το παραμύθι .. Δεν της το είχε δείξει όλο αυτό τον καιρό , έκλεβε κάποιο χρόνο από το διάβασμα του και το διάβαζε κρυφά  .. Η Μπέλλα τον είχε ρωτήσει την πρώτη μέρα  τι του είχε φέρει ο Έντουαρτ και εκείνος είπε ψέματα ότι ήταν κάτι ασκήσεις που έκαναν μαζί ..Σήμερα όμως θα το χρησιμοποιούσε , ήθελε να είναι μαζί ο Έντουαρτ με την Μπέλλα  , είναι τα μόνα άτομα που αγαπά και έχει πια δίπλα του και θέλει να είναι μαζί ..

-         Κυρία θα μου διαβάσετε αυτό ?

-         Τι είναι αυτό μικρέ ..?

-         Ένα παιδικό βιβλίο , θα μου το διαβάσετε ?

-         Ποιος σου το έφερε?

-         Αμάν κυρία διαβάστε το ..

-         Καλά , είπε .. Μια φορά και έναν καιρό .., είπε και άρχισε να διηγείται το παραμύθι .. Της κίνησε το ενδιαφέρον η ιστορία , γύρισε για λίγο και τον μικρό τον είχε πάρει ο ύπνος .. Τον σκέπασε , του έδωσε ένα φιλί και αφού πήρε το παραμύθι  βγήκε από το δωμάτιο …

Κατέβηκε κάτω , κάθισε στην πολυθρόνα  και συνέχισε να διαβάζει το παραμύθι ..Της άρεσε πολύ , αλλά ποιο πολύ της άρεσε το νόημα που έβγαζε αυτό το παραμύθι , ήταν λες και ήταν η ζωή κάποιου συγκεκριμένου άνθρωπου ..Τον καταλάβαινε τέλεια τον ήρωα , αλλά πιο πολύ την ηρωίδα του παραμυθιού , ήταν λες και αντικατοπτριζόταν η ίδια .. Ήταν απίστευτο .. Τότε πήρε μια απόφαση και ότι ήταν να γίνει ας γίνει , αν δεν τολμήσει κάποιος δεν θα μάθει ποτέ τι θα μπορούσε να συμβεί στην συνέχεια ..Πήρε το τηλέφωνο και πάτησε ένα ένα τα νούμερα με αποφασιστικότητα ..Χτύπησε μία τίποτα , χτύπησε δύο τίποτα , το άφησε να χτυπήσει λίγο ακόμα αλλά κανείς δεν το σήκωνε , πήγε να το κλείσει αλλά ξαφνικά μια φωνή ακούστηκε από την  άλλη μεριά ..

-         Ναι ..?

-         Γεια , η Μπέλλα είμαι..

-         Γεια σου Μπέλλα , συνέβη κάτι ?Το παιδί καλά ?

-         Ναι μια χαρά και συγνώμη για την ενόχληση ..

-         Δεν με ενοχλείς πες μου ..

-         Να αύριο το πρωί θα πάμε με τον μικρό στις κούνιες και έλεγα αν θα ήθελες να έρθεις μαζί μας .. , είπε κάπως δισταχτικά ..

-         Ναι με μεγάλη μου χαρά ..

-         Σε ευχαριστώ πολύ ..

-         Μην το συζητάς , ξέρεις ότι για τον Άντονι θα έκανα τα πάντα ..

-         Ναι το ξέρω , είπε και τότε θυμήθηκε την ημέρα που του ζήτησε να παντρευτούν για να πάρουν το παιδί .. Εκείνος της αρνήθηκε , και ενώ στην ουσία ήξερε τον λόγο τον πίεσε και του μίλησε άσχημα ..Πόσο το είχε μετανοιώσει 

-         Θα ήθελες κάτι άλλο ?

-         Όχι μόνο αυτό , καλό βράδυ εύχομαι ..

-         Επίσης .. , είπε και το έκλεισαν και οι δύο .. Τόση αμηχανία , που κανείς θα έλεγε ότι αυτοί οι δύο άνθρωποι δεν είχαν ερωτευτεί ποτέ ..

Το επόμενο πρωί η Μπέλλα σηκώθηκε με έναν κόμπο στο στομάχι από το άγχος ..Κατέβηκε κάτω και ο μικρός έπινε ήδη το γάλα του, αυτό το παιδί τα κάνει όλα μόνος του .. Το πρώτο καιρό η Μπέλλα δεν μπορούσε να το συνειδητοποιήσει , αλλά τώρα το έχει συνηθίσει πια και δεν της κάνει εντύπωση..

-         Καλημέρα μικρέ ,είπε κα του έδωσε ένα φιλί στο μέτωπο και πήγε να φτιάξει καφέ ..

-         Καλημέρα κυρία , είπε μέσα στην τρελή χαρά ..

-         Πολλά κέφια βλέπω ..

-         Ε αφού θα πάμε κούνιες ..

-         Όταν είναι να πας σχολείο είσαι μέσα στα μούτρα  για να πας στις κούνιες πετάς από την χαρά σου..

-         Άλλο το μάθημα και άλλο οι κούνιες , Κυρία ..

-         Καλά καλά , είπε και ήπιε μια γουλιά από τον καφέ της ..

-         Άντε Κυρία θα πάμε ??

-         Θα πάμε , ηρέμησε ..

-         Πώς σας φάνηκε το παραμύθι?

-         Ωραίο ήταν  , αλλά εσύ που το βρήκες ?

-         Του Έντουαρτ είναι μου το έδωσε να το διαβάσω πρώτος και να βάλω και τίτλο ..Μόλις το άκουσε αυτό η Μπέλλα είχε μείνει .. Δεν περίμενε αυτό να το έχει  γράψει ο Έντουαρτ  , τώρα καταλαβαίνει την ομοιότητα με την κοπέλα ..

-         Και τι τίτλο έδωσες μικρέ ..?

-         Η ζωή σαν παραμύθι , είπε και αφού ήπιε και την τελευταία γουλιά από το γάλα , είπε ..

-         Πάω να βάλω παπούτσια .., άντε Κυρία ετοιμαστείτε και εσείς ..

-         Ναι θα ετοιμαστώ ,είπε ακόμα σοκαρισμένη από αυτό που μόλις έμαθε ..

Αφού ντύθηκε , πήρε τον μικρό και ξεκίνησαν για τις κούνιες ..

-         Γιατί δεν μου είπες για το παραμύθι ..?, ρώτησε η Μπέλλα απορημένη ..

-         Για κανένα συγκεκριμένο λόγο ..

-         Μμ μάλιστα .. , είπε ενώ έφτασαν στις κούνιες .. Εκεί τους περίμενε ένα γνώριμο πρόσωπο .. Μόλις τον είδε ο μικρός , άφησε το χέρι της Μπέλλας και έτρεξε στην αγκαλιά του …

-         Έντουαρτ πόσο χαίρομαι που είσαι εδώ ..

-         Και εγώ μικρέ , τι κάνεις ..?

-         Καλά είμαι , εσύ ?

-         Καλά , είπε ενώ πλησίασε η Μπέλλα ..

-         Καλημέρα , είπε χαμογελαστά η Μπέλλα, κάτι που παραξένεψε τον Έντουαρτ , είχε καιρό να την δει να χαμογελά .. Του άρεσε να χαμογελά , της έδινε περισσότερη ομορφιά ..

-         Καλημέρα και σε σένα Μπέλλα , πως είσαι ?

-         Μια χαρά , εσύ

-         Καλά ..

-         Καλά εγώ σας αφήνω , εγώ πάω να παίξω με  τους φίλους μου , είπε ο μικρός και έτρεξε προς κάτι αγόρια που ήταν εκεί ..

-         Καθόμαστε ?, είπε ο Έντουαρτ ..

-         Ναι γιατί όχι , είπε και κάθισαν στο παγκάκι ..

-         Πώς τα πας μαζί του ..?, ρώτησε με ενδιαφέρον ο Έντουαρτ

-         Ειλικρινά αυτό το παιδί με εκπλήσσει όλο και περισσότερο κάθε μέρα..

-         Είναι υπέροχο παιδί , είστε τυχεροί που έχει ο ένας τον άλλον ..

-         Ναι το ξέρω , ξέρεις διάβασα το παραμύθι σου ..

-         Α , και πώς σου φάνηκε ?, είπε δισταχτικά γιατί τώρα ήταν σίγουρος ότι θα κατάλαβε την ομοιότητα..

-         Υπέροχο , ιδανικό και για παιδιά αλλά και για πιο μεγάλους ..

-         Χαίρομαι που σου άρεσε ..

-         Θα το εκδώσεις ..?

-         Ναι πήρα το οκ από τον εκδοτικό οίκο και σε λίγους μήνες θα είναι έτοιμο..

-         Εύχομαι να πάει καλά , αν και είμαι σίγουρη για αυτό ..

-         Σε ευχαριστώ πολύ ..

-         Τίποτα την αλήθεια λέω μόνο .. , είπε και της χαμογέλασε .. Πάντα θαμπωνόταν από το χαμόγελο του , κάθε φορά που χαμογελούσε γινόταν άλλος άνθρωπος ..

-         Ξέρεις Έντουαρτ θα ήθελα να σου μιλήσω ..

-         Είναι κάτι σοβαρό ?

-         Αρκετά …

Η ζωή μας .. ένα βιβλίο ..

Κεφάλαιο :Η Εξόντωση μέρος β

Την επόμενη ημέρα όλες οι εφημερίδες είχαν πρωτοσέλιδο « Το πτώμα του Γιατρού Κόουπ βρέθηκε στην περιοχή Γκρειν Μπρεινς , οι αρχές μιλούν για δολοφονία.. Σύμφωνα με πληροφορίες ο γιατρός Κοουπ εμπλέκεται στο σκάνδαλο με τα κλεμμένα μηχανήματα»

Μόλις πήρε την εφημερίδα ο Άντριου έγινε έξαλλος .. Πίστευε ότι αυτό ήταν δουλειά του Έντουαρτ και ότι ενώ τον είχε προειδοποιήσει , εκείνος έκανε του κεφαλιού του .. Τώρα θα έπρεπε να δεχτεί και τις συνέπειες , η γλυκιά του Μπέλλα και ο μικρός δεν θα έβλεπαν για πολύ τον φως της ημέρας ..Πήρε το όπλο του , έλεγξε αν είναι γεμάτο και έφυγε .. Ή με την Μπέλλα μαζί ή πεθαμένη μακριά από τον Έντουαρτ, μόνο αυτό είχε στο μυαλό του ..

Στο χωριό τώρα η Μπέλλα μόλις πήρε την εφημερίδα στα χέρια της , δεν πίστευε στα μάτια της .. Τον ήξερε τον γιατρό , τον θυμήθηκε αμέσως , ήταν αυτός που έκανε εξετάσεις στον μικρό ..Δεν μπορούσε να πιστέψει ότι αυτός ο γλυκός και συνάμα σοβαρός άνθρωπος ήταν μπλεγμένος σε αυτό το μεγάλο σκάνδαλο και τώρα βρίσκεται νεκρός ..

Ο Έντουαρτ από την άλλη μεριά ήταν προετοιμασμένος , είχε κάνει τις απαραίτητες ενέργειες και τώρα το μόνο που περίμενε ήταν η άφιξη του Άντριου .. Ήξερε ότι όλο αυτό ήταν ριψοκίνδυνο , αλλά είχε αυτοπεποίθηση και σιγουριά , κάτι που για πολύ καιρό είχε χαθεί από αυτόν .. Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να σωθεί η Μπέλλα και ο Άντονι από αυτό το άρρωστο άνθρωπο .. Ειλικρινά αν δεν ήταν ο τύπος να τον βοηθήσει και να του δώσει την εξ ουρανού λύση , τώρα ίσως να βρισκόταν στο σπίτι του και να είχε χάσει τα πάντα..

Την προηγούμενη ημέρα ..

 Σταμάτησε στην άκρη του δρόμου και άνοιξε το μήνυμα το οποίο του είχε σταλθεί από έναν άγνωστο αριθμό ..

« Το πτώμα του Κοουπ βρίσκεται στο Γκρεινς  Μπρεινς.. Κάνε τις απαραίτητες ενέργειες, άλλωστε έχεις ξανακάνει κάτι παρόμοιο .. Α και σε ευχαριστώ για την βοήθεια ..»

Μόλις διάβασε το μήνυμα ο Έντουαρτ ένα χαμόγελο ελπίδας εμφανίστηκε στο πρόσωπο του  .. Ήξερε ακριβώς τι να κάνει για να πιαστεί στην φάκα ο Άντριου , απλά μια καταγγελία , ένα πρωτοσέλιδο στην εφημερίδα και ο Άντριου έχει κάνει την κίνηση του .. Η ειρωνεία της υπόθεσης ήταν ότι ο τύπος έλεγε ευχαριστώ , ενώ αυτός που έπρεπε να ζητήσει ένα τεράστιο ευχαριστώ ήταν ο Έντουαρτ , γιατί αν δεν ήταν αυτός να του ανοίξει τα μάτια , τώρα ο Άντριου θα ζητούσε για τριακοστή φορά από την Μπέλλα να τον παντρευτεί ..Ο Έντουαρτ παίρνει την αστυνομία τηλέφωνο..

-         Θα ήθελα να κάνω μια καταγγελία ..

-         Πείτε μας ..

-         Στην περιοχή  Γκρεινς  Μπρεινς βρίσκεται θαμμένος ο γιατρός Κοουπ , πηγαίνετε αμέσως ..

-         Ποιος κάνει την καταγγελία ..?

-         Δεν έχει σημασία.., είπε και έκλεισε το τηλέφωνο..

Την επόμενη ημέρα ..

Τώρα ο Έντουαρτ ήταν σε απόσταση βολής από το σπίτι και διάβαζε την εφημερίδα .. Ναι μεν είχε κάνει την καταγγελία με το πτώμα αλλά για την εμπλοκή δεν είχε πει τίποτα .. Σίγουρα ο μυστηριώδης τύπος το είχε κάνει .. Ξαφνικά σηκώνει το κεφάλι του και βλέπει τον Άντριου να χτυπά την πόρτα .. Η Μπέλλα του ανοίγει και εκείνος περνά  μέσα στο σπίτι .. Τότε ο Έντουαρτ κάνει σήμα και τότε γύρω γύρω αρχίζουν και  εμφανίζονται άτομα με όπλα ..

Μέσα στο σπίτι η Μπέλλα ανυποψίαστη με τον μικρό να βρίσκεται επάνω στο δωμάτιο του , άρχισε να του λέει για τον γιατρό που είχε φέρει στον μικρό και ότι δεν τον περίμενε από αυτόν .. Ο Άντριου αντί να δικαιολογήσει τον εαυτό του έβγαλε το όπλο ..

-         Μην τολμήσεις να βγάλεις άχνα ..

-         Άντριου τι κάνεις ?, είπε η Μπέλλα σοκαρισμένη ..

-         Δεν σου είπα να μην μιλήσεις , αν τολμήσεις να πεις κουβέντα σε  έφαγα .. , είπε και την πλησίασε , έβαλε το όπλο στο κρόταφο  της και άρχισε να την σπρώχνει  προς τις σκάλες .. Δεν είχε σκοπό μόνο να την σκοτώσει , πρώτα θα έπαιρνε κάτι που ήθελε τόσο πολύ ..Εκείνη την στιγμή μπήκε μέσα ο Έντουαρτ ο οποίος είχε κρατήσει το κλειδί του σπιτιού , με ένα όπλο στο χέρι .. Μόλις τον είδε ο Άντριου κατάλαβε αμέσως ότι έχει πέσει στην παγίδα του ..Του την είχε στημένη κανονικότατα ..

-         Άφησε την ήσυχη..

-         Δεν κατάλαβες καλά , αν δεν κατεβάσεις το όπλο θα την σκοτώσω ..

-         Είσαι περικυκλωμένος δεν μπορείς να κάνεις τίποτα..

-         Χα και τώρα φοβήθηκα , δεν μπορείτε να μου κάνετε τίποτα , έχω το πάνω χέρι ..

-         Σε παρακαλώ άφησε την ..

-         Αν δεν αφήσεις το όπλο κάτω και πεις στην αστυνομία να φύγει την βλέπω την Μπέλλα να ακολουθεί την γυναικούλα σου ..

-         Καλα καλά , είπε ο Έντουαρτ αφήνοντας το όπλο κάτω και κάνοντας σήμα στην αστυνομία να κάνει πίσω .. 

Φοβόταν για αυτή την εξέλιξη ο Έντουαρτ , πίστευε ότι θα τον είχε προλάβει και δεν θα ήταν με την Μπέλλα στα χέρια του , τώρα έπρεπε να παίξει τα πάντα ..Ο Άντριου εκείνη την στιγμή το μόνο που ήθελε ήταν να ξεφύγει , άφησε την Μπέλλα σπρώχνοντας την και ρίχνοντας την κάτω .Ο Έντουαρτ πήγε κοντά της και την πήρε στην αγκαλιά του για να δει αν είναι καλά ..

-         Είσαι καλά ..?

-         Ο Άντονι Έντουαρτ... , είπε και τρόμος διαπέρασε τα μάτια και των δύο ..

 Ο Έντουαρτ άφησε απαλά την Μπέλλα και πάλι κάτω .. Πήρε το όπλο και έτρεξε στις σκάλες , εκείνος ότι είχε ανέβει το τελευταίο σκαλί , προχώρησε λιγάκι ο Άντριου για να δει από πού μπορεί να το σκάσει και τότε ο μικρός άπλωσε το πόδι του και χωρίς να τον αντιληφθεί ο άλλος σκόνταψε και έπεσε κάτω ..Ο Εντουαρτ τους πρόλαβε , πριν σηκωθεί ο άλλος , έκλεισε την πόρτα με τον μικρό στο δωμάτιο για να μην πάθει τίποτα .. Πήγε να σηκωθεί ο Άντριου αλλά τον έσπρωξε ξανά κάτω , έπιασε με το ένα χέρι του τους καρπούς του και των δύο χεριών του και τον απείλησε με το όπλο ..

-         Μπέλλα φώναξε την αστυνομία , γρήγορα ..

-         Την έβαψες τώρα δικηγόρε της πλάκας , είπε ενώ η αστυνομία ανέβαινε..

-         Εντάξει τώρα τον αναλαμβάνουμε εμείς , είπε ένας αστυνομικός .. 


Τότε ο Έντουαρτ έφυγε από πάνω  του και τότε αφού τον κράτησαν δύο αστυνομικοί ένας τρίτος του έβαλε χειροπέδες και τον σήκωσαν όρθιο .. Η μύτη του έβγαζε αίμα , μάλλον από το σπρώξιμο έσπασε την μύτη του ..

-         Θα μου το πληρώσεις πολύ ακριβά όλο αυτό ..

-         Καλά καλά .. , άντε τώρα πήγαινε και βλέπουμε , είπε ο Έντουαρτ και τον πήραν πια από το σπίτι ..

Ο Έντουαρτ τότε μπήκε μέσα στο δωμάτιο του μικρού .. Μόλις τον είδε έτρεξε στην αγκαλιά του . Εκείνος έσκυψε και τον αγκάλιασε σφιχτά , γιατί είχε ειλικρινά τρομάξει μην πάθει τίποτα ..

-         Είσαι καλά ?, ρώτησε με αγωνία τον μικρό ..

-         Καλά είμαι ..

-         Με τρόμαξες μικρέ , αλλά είσαι πολύ γενναίος .. , του είπε και τον αγκάλιασε πιο σφιχτά ..

-         Και εσύ είσαι Έντουαρτ γενναίος , μας έσωσες ..

-         Μάλλον το αντίθετο θα έλεγα ,εσύ μας έσωσες ..

-         Έντουαρτ να ξέρεις ότι είσαι ο ήρωας μου ,είπε και τότε ο Έντουαρτ ένιωσε την καρδιά του να σπάει..

-         Μεγάλη μου τιμή μικρέ , είπε ενώ εκείνη την στιγμή μπήκε μέσα η Μπέλλα .. Πήρε τον μικρό αμέσως στην αγκαλιά της  , τρέμοντας ακόμα από όλο αυτό που συνέβη …

-         Είσαι καλά Άντονι μου ..?

-         Καλά είμαι κυρία , έβαλα τρικλοποδιά στον Άντριου και έπεσε κάτω , έλεγε περήφανα ..

-         Μπράβο αγοράκι μου .., είπε ενώ τον είχε κλείσει σφιχτά μέσα στην αγκαλιά της ..

-         Λοιπόν εγώ να σας αφήσω θα τα ξαναπούμε μικρέ ήρωα ..

-         εντάξει μεγάλε ήρωα, είπε ο μικρός και του έκλεισε το μάτι ..

-         περίμενε σε παρακαλώ , θέλω να μιλήσουμε..

-         εντάξει .. , είπε και αφού άφησε τον μικρό , κατέβηκαν κάτω ..

-         λοιπόν ακούω τι ήταν όλα αυτά ..?

-         Κοίτα αυτό , της είπε ο Άντριου και της έδειξε το χαρτί που επιβεβαιώνει ότι ο Άντονι είναι κακοποιημένος ..

-         Τι είναι αυτό Έντουαρτ .?

-         Όπως μπορείς να δεις και εσύ, αυτή είναι η σωστή ιατροδικαστική έκθεση , η αυθεντική , το παιδί ήταν όντως κακοποιημένο ..

-         Και η άλλη έκθεση ?

-         Πλαστή .. Εκβίασε τον γιατρό Κόουπ με το σκάνδαλο με τα μηχανήματα για να βγάλει ψεύτικο πιστοποιητικό ..Ο ίδιος ο Άντριου το είχε καλύψει ..

-         Και γιατί τα έκανε όλα αυτά?

-         Το σχέδιο ήταν απλό .. Η απόφαση βγαίνει αρνητική , εκείνος σου προτείνει ως λύση τον γάμο , ξέροντας ότι εγώ δεν θα δεχτώ  , και έτσι μας χώρισε .. Μετά στο πρότεινε εκείνος για να είναι μαζί σου , αλλά κατά διαβολική μοίρα ο πατριός του παιδιού σου έφερε το παιδί και έτσι μπήκαν τα σχέδια του κάπως πίσω ..

-         Με κοροϊδεύεις έτσι ?

-         Όχι , και επειδή τα ανακάλυψα , σκότωσε τον γιατρό που μου τα είπε όλα , είπε χωρίς να της πει για το τσιράκι που έστειλε για να τον σκοτώσει , ούτε και για τα χρήματα που έδωσε στο Πίτερ .. Δεν χρειαζόταν να τα μάθει όλα , είναι καλό κάποια πράγματα να μένουν μυστικά ..

-         Και όλο αυτό πώς ήξερες ότι θα γίνει ?

-         Χθες πήγα και του αποκάλυψα ότι ήξερα τα πάντα και εκείνος με απείλησε ότι αν μιλήσω , θα σας σκοτώσει .. Πανικοβλήθηκα αλλά πήγα στην αστυνομία και το επιχειρήσαμε ..

-         Μας βάλατε σε κίνδυνο ..

-         Το ξέρω και ζητώ συγνώμη , αλλά ήταν ο μόνος τρόπος να τον πιάσουν..

-         Βάζοντας μας σε κίνδυνο ..

-         Ναι Μπέλλα και χίλια συγνώμη , ήταν αστυνομία έξω δεν θα έκανε τίποτα , φοβόταν  , το μόνο που θα ήθελε ήταν να ξεφύγει ..

-         Τέλος πάντως , αφού πήγαν όλα καλά , θα πρέπει να σε ευχαριστήσω , αν δεν ήσουν εσύ ..

-         Μην ευχαριστείς εμένα , αλλά τον μικρό , που τον σταμάτησε ..

-         Και πάλι σε ευχαριστώ , έβαλες και τον δικό σου εαυτό σε κίνδυνο..

-         Σώπα δεν έκανα και τίποτα .. , α ξέχασα , είπε ο Έντουαρτ και βγήκε έξω , πήγε στο αυτοκίνητο του και πήρε κάτι χαρτιά και ξαναπήγε στο σπίτι ..

-         Που πήγες ..?

-         Κάτι θέλω να δώσω στον μικρό , είπε και έτρεξε στις σκάλες και μπήκε στο δωμάτιο ..

-         Έντουαρτ δεν έφυγες ..?, είπε ο μικρός ο οποίος έπαιζε ..

-         Ήρθα να σου φέρω κάτι , είπε και του έδωσε τα χαρτιά ..

-         Τι είναι αυτά ?

-         Διάβασε το και βάλε ότι τίτλο θες ..

-         Είναι το παραμύθι ..?, είπε ο μικρός χαρούμενος ..

-         Ναι αυτό είναι , ελπίζω να σου αρέσει , είπε και αφού του έδωσε ένα φιλί στο μέτωπο , έφυγε από το δωμάτιο του ..Κατέβηκε κάτω και είδε την Μπέλλα να διαβάζει το χαρτί που της έδωσε ..

-         Λοιπόν εγώ να φεύγω ,πιστεύω να τα ξαναπούμε ..

-         Το ελπίζω .., είπε και έφυγε ο Έντουαρτ ευχαριστημένος με τον εαυτό του .. 

Από απέναντι κοιτούσε ο Ντιμίτρι , ο οποίος αφού θα έκανε και κάτι άλλο , θα είναι ήσυχος πια να πάει δίπλα στον αδερφό του ..